Hemangioma of penile urethra—treatment with simple transurethral excision: a case report

Urethral hemangiomas are rare benign vascular tumors with varying size and usually present as urethral bleeding and/ or hematuria. Treatment depends on the size and site of the lesion. We present a 27 year old male with a two year history of intermittent episodes of urethral bleeding. Cystourethroscopy showed a solitary hemangioma in the penile urethra. The patient was treated with simple transurethral excision with the biopsy forceps. The catheter was removed 48 hours later. He remains symptom free four months later. Simple excision of small hemangiomas may be an effective treatment especially for young patients in order to avoid the side effects of diathermy and when facilities such is laser are not available

An analytical framework in LEO mobile satellite systems servicing batched Poisson traffic

The authors consider a low earth orbit (LEO) mobile satellite system (MSS) that accepts new and handover calls of multirate service-classes. New calls arrive in the system as batches, following the batched Poisson process. A batch has a generally distributed number of calls. Each call is treated separately from the others and its acceptance is decided according to the availability of the requested number of channels. Handover calls follow also a batched Poisson process. All calls compete for the available channels under the complete sharing policy. By considering the LEO-MSS as a multirate loss system with ‘satellite-fixed’ cells, it can be analysed via a multi-dimensional Markov chain, which yields to a product form solution (PFS) for the steady-state distribution. Based on the PFS, they propose a recursive and yet efficient formula for the determination of the channel occupancy distribution, and consequently, for the calculation of various performance measures including call blocking and handover failure probabilities. The latter are much higher compared to the corresponding probabilities in the case of the classical (and less bursty) Poisson process. Simulation results verify the accuracy of the proposed formulas. Furthermore, they discuss the applicability of the proposed model in software-defined LEO-MSS

Local government in the Greek social formation: approaching the political, economic and social aspects of its constitution from the post-revolutionary period until the current status of the administrative restructuring of the Kapodistrias Plan and the Kallikratis Programme

This doctorate thesis discusses the course and evolution of the Greek local government system beginning with the constitution of the Greek state until modern day era, touching upon the political, economic and social aspects of its formation from the post-revolutionary period until the current status of the administrative restructuring of the “Kapodistrias Plan” and the “Kallikratis Programme”.At the same time, we examine the potential relation between established forms of local government in the pre-revolutionary Greek space with those in the new post-revolutionary Greek state, as well as the relation between local government with the central government functions and the economic, political and ideological role it played in every historical and political setting from the beginning of the 19th century until the beginning of the 21st century.In this context, the changes in local government in the Greek space are owed to the relative lag of the administrative sector compared to the evolution of the production process and the established social authority relations at any given time period.The individual transformations / restructurings of the local government function are analyzed further relating to the distinct characteristics of four historical eras, the 19th century, the interwar period, the post-war period and the modern-day era between 1980 and today.Based on the individual findings, we underpin the main argument of this thesis, which is local government – as a form, structure and function – in the Greek social formation is an integral part of the central government function, contributing to the reiteration of the social authority relations and plays a decisive role in consolidating the political, economic and ideological supremacy of the dominant social layers, promoting dominant economic and development patterns and politically embodying the dominated social layers.Η παρούσα διδακτορική διατριβή διαπραγματεύεται την πορεία και την εξέλιξη του ελληνικού συστήματος τοπικής αυτοδιοίκησης από την πρώτη περίοδο συγκρότησης του ελληνικού κράτους μέχρι τη σημερινή περίοδο, προσεγγίζοντας τους πολιτικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς όρους συγκρότησής της από τη μετεπαναστατική περίοδο μέχρι τη σύγχρονη φάση της διοικητικής αναδιάρθρωσης του «Σχεδίου Καποδίστρια» και του «Προγράμματος Καλλικράτη».Παράλληλα διερευνήθηκε η τυχόν σχέση των εδραιωμένων μορφών τοπική διοίκησης στον προεπαναστατικό ελλαδικό χώρο με αυτές που συγκροτήθηκαν μετεπαναστατικά στο νέο ελληνικό αστικό κράτος, αλλά και η σχέση της τοπικής αυτοδιοίκησης με τον κρατικό μηχανισμό και τον οικονομικό, πολιτικό και ιδεολογικό ρόλο της ανά ιστορική και πολιτική συγκυρία στον ιστορικό χρόνο που ορίζεται από τις αρχές του 19ου αι. μέχρι τις αρχές του 21ου αι.Στο πλαίσιο αυτό, οι μεταβολές που συντελλέστηκαν στην λειτουργία της τοπικής αυτοδιοίκησης στον ελληνικό χώρο ερμηνεύονται ως αποτέλεσμα της σχετικής υστέρησης που παρουσιάζει ο διοικητικός μηχανισμός σε σχέση με τις εξελίξεις στην παραγωγική διαδικασία και τις εδραιωμένες κάθε φορά κοινωνικές σχέσεις εξουσίας.Σε συνέχεια, οι επιμέρους μετασχηματισμοί / αναδιαρθρώσεις του μηχανισμού της τοπικής αυτοδιοίκησης αναλύονται σε συσχέτιση με τα ειδικά χαρακτηριστικά τεσσάρων ιστορικών περιόδων, της περιόδου του 19ου αιώνα, της περιόδου του μεσοπολέμου, της μεταπολεμικής περιόδου και της σύγχρονης περιόδου από τη δεκαετία του 1980 μέχρι σήμερα.Με βάση τα παραχθέντα επιμέρους πορίσματα υποστηρίζεται τέλος, η βασική ερευνητική θέση της παρούσας, ότι η τοπική αυτοδιοίκηση - ως μορφή, οργάνωση και λειτουργία - στον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του κρατικού μηχανισμού, συμβάλλοντας στην αναπαραγωγή των κοινωνικών σχέσεων εξουσίας και διαδραματίζοντας καθοριστικό ρόλο στην εμπέδωση της πολιτικής, οικονομικής και ιδεολογικής ηγεμονίας των κυρίαρχων κοινωνικών μερίδων, στην προώθηση κυρίαρχων οικονομικών και αναπτυξιακών σχεδιασμών και στην πολιτική ενσωμάτωση των κυριαρχούμενων στρωμάτων

Behavioral assessment framework applied on new technologies at maritime education

Safety, speed, high standard, immediate response to the market demands are some of the words which describe the international shipping community. The international requirements in the shipping industry are changing day by day, focused on the human factor. It has already been proven that the human factor is responsible for most of the shipping accidents, however, at the same time, the human factor is the one leading to the development in the shipping industry. The revised S.T.C.W. convention which refers to the standards of training certification and watchkeeping recognizes the role of human factor and focuses on the training procedure with special emphasis on training via maritime simulation which is adopted as mandatory. The basic assumption of S.T.C.W. follows the logic of prevention via training. The main idea of the international convention follows the notion of prevention by means of training and learning. The aim of training via maritime simulators is to raise the skills and competencies of the individual in real working environments. However, so far, the assessment of an individual at maritime simulators is based on traditional oral and written assessment. This thesis presents an innovative behavioral assessment framework, which comes to overlap the existing gap in methodology of assessment at maritime simulators. This framework constitutes a stand-alone assessment tool which could measure the effectiveness of the simulation course regarding the trainee. The acceptance of this framework is based on two pillars. The first pillar refers to the human behaviours which are changing due to education procedure. The second pillar concerns the acceptance of the human competence and skills which are expressed via specific behaviours. From the implementation of the behavioural assessment framework the quality and the quantity measurements of human behaviours are achieved. The variation of human behaviours before and after the educational procedure and the combinations of behaviours lead us to the extract the measurements of competences index and skills index for each participant who attends the simulation course independently. The results of the implementation of the specific framework provides correlations between the individuals and the quality of education procedure at simulation courses.Ασφάλεια, ταχύτητα, υψηλά πρότυπα, άμεση απόκριση στις ανάγκες τις αγοράς, είναι μόνο μερικές από τις λέξεις που χαρακτηρίζουν την σημερινή διεθνή ναυτιλιακή κοινότητα. Οι διεθνείς απαιτήσεις γύρω από τον χώρο της ναυτιλίας μεταβάλλονται καθημερινά με το επίκεντρο πάντα να περιστρέφεται στον ανθρώπινο παράγοντα. Είναι αποδεδειγμένο ότι ο άνθρωπος είναι αυτός ο οποίος κατέχει τα υψηλότερα ποσοστά ευθύνης στα ναυτικά ατυχήματα, ενώ την ίδια στιγμή είναι αυτός που οδηγεί τις εξελίξεις. Η αναθεωρημένη Διεθνή Σύμβαση S.T.C.W. (Standard of Training Certification & Watch keeping) για τα πρότυπα εκπαίδευσης, έκδοσης πιστοποιητικών και τήρηση φυλακών των ναυτικών αναγνωρίζοντας το ρόλο του ανθρώπινου παράγοντα δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην εκπαίδευση των ναυτικών και ειδικότερα στην εκπαίδευση μέσω ναυτιλιακών προσομοιωτών, την οποία μάλιστα με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα την καθιστά υποχρεωτική. Η βασική παραδοχή της διεθνούς σύμβασης ακολουθεί τη λογική της πρόληψης, δια μέσου της εκπαίδευσης. Δηλαδή υψηλότερος βαθμός ναυτικής εκπαίδευσης συνεπάγεται χαμηλότερος βαθμός ναυτικών ατυχημάτων. Μέσω της εκπαίδευσης σε ναυτιλιακούς προσομοιωτές επιδιώκεται η ανάπτυξη δεξιοτήτων και ικανοτήτων των ατόμων, σε περιβάλλοντα πραγματικών εργασιακών συνθηκών. Παρόλα αυτά μέχρι σήμερα ο τρόπος αξιολόγησης των ατόμων σε ναυτιλιακούς προσομοιωτές παραμένει βασισμένος στην παραδοσιακή προφορική και γραπτή εξέταση. Στη συγκεκριμένη διατριβή παρουσιάζεται ένα καινοτόμο συμπεριφορικό πλαίσιο αξιολόγησης. Το συγκεκριμένο πλαίσιο έρχεται να καλύψει ένα κενό στο χώρο της αξιολόγησης των ατόμων κατά τη διάρκεια εκπαίδευσης τους στους ναυτιλιακούς προσομοιωτές, ενώ την ίδια στιγμή αποτελεί ένα αυτόνομο εργαλείο μέτρησης της αποτελεσματικότητας του μαθήματος προσομοίωσης ως προς τους εκπαιδευόμενους. Η παραδοχή του συγκεκριμένου πλαισίου, στηρίζεται σε δυο πυλώνες. Ο πρώτος αναφέρεται στην μεταβολή των ανθρώπινων συμπεριφορών κατά την διάρκεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ο δεύτερος αναφέρεται στην παραδοχή ότι οι ικανότητες και δεξιότητες των ατόμων εκφράζονται μέσα από συνδυασμένες συμπεριφορές. Μέσω της εφαρμογής του πλαισίου συμπεριφορικής αξιολόγησης επιτυγχάνεται η ποιοτική και η ποσοτική μέτρηση των συμπεριφορών των ατόμων. Η μεταβολή των ανθρώπινων συμπεριφορών πριν και μετά την εκπαιδευτική διαδικασία αλλά και οι συνδυασμοί των συμπεριφορών μας οδηγούν στην εξαγωγή και κατά συνέπεια στη μέτρηση των δεικτών δεξιοτήτων των ατόμων που συμμετείχαν στο μάθημα του ναυτιλιακού προσομοιωτή. Η εφαρμογή του συγκεκριμένου συμπεριφορικού πλαισίου αξιολόγησης οδηγεί σε συσχετισμούς ατόμων και ποιότητας εκπαίδευσης, καθώς μέσα από την όλη διαδικασία αναδεικνύεται η αναγκαιότητα και η χρησιμότητα της συμπεριφορικής αξιολόγησης

Induction of corneal neovascularization

Introduction: Ocular neovascularization is the primary cause of blindness in a wide range of ocular diseases. The exact mechanism underlying the pathogenesis of ocular neovascularization is not yet well understood, but it is believed that the imbalance between angiogenic stimulating factors and angiogenic inhibitors is the major contributor to angiogenesis. Parstatin is a 41-mer peptide formed by proteolytic cleavage on activation of the PAR1 receptor and contains a hydrophobic and a hydrophilic domain. Recently it was demonstrated that parstatin is a potent inhibitor of angiogenesis. The purpose of the study was to develop a model of corneal neovascularization which will be used to investigate the effect of parstatin on corneal inflammation and neovascularization and to evaluate the functional role of its structure on neovascularization. Methods: Corneal neovascularization on Sprague-Dawley rats was induced with cauterization by an applicator stick, coated with 75% silver nitrate and 25% potassium nitrate, to the center of the cornea for 4 seconds. Parstatin and peptides containing the hydrophobic and hydrophilic domains of parstatin were administrated subconjunctival after the chemical burn. Corneal neovascularization was assessed the 7th day after cauterization using a semiautomatic custom software, developed in MATLAB 7.5. Corneal microvessel density and inflammatory cell infiltration was assessed also the 7th day after the burn by histopathology examination of corneal sections. Results: Subconjunctival parstatin inhibited corneal neovascularization, with 200 μg the most effective dose (59% inhibition). In addition parstatin significantly inhibited corneal inflammatory infiltration. The peptide contained the hydrophobic domains of parstatin suppressed corneal neovascularization with maximum inhibition of 47% at 200 μg, whereas the peptide contained the hydrophilic domain exhibit maximum inhibition of 73% at 200 μg. Scrambled peptides were without any significant effect. Conclusion: Parstatin and especially its hydrophilic domain, is a potent antiangiogenic agent of corneal neovascularization and may have clinical potential in the treatment of angiogenesis-related ocular disorders.Εισαγωγή: η οφθαλμική νεοαγγείωση αποτελεί την πρωταρχική αιτία τύφλωσης για μεγάλο εύρος ασθενειών του οφθαλμού. Ο ακριβής υποκείμενος παθογενετικός μηχανισμός της οφθαλμικής νεοαγγείωσης δεν είναι ακόμη απόλυτα κατανοητός αλλά θεωρείται, ότι η διαταραχή της ισορροπίας μεταξύ αγγειογενετικών και αντί-αγγειογενετικών παραγόντων ευθύνεται, κυρίως για την επαγωγή αγγειογένεσης. Η παρστατίνη είναι ένα πεπτίδιο 41 αμινοξέων που ελευθερώνεται μετά την πρωτεολυτική ενεργοποίηση του PAR1 υποδοχέα και περιέχει μια έντονα υδρόφοβη και μια έντονα υδρόφιλη περιοχή (αλληλουχία αμινοξέων). Πρόσφατα, αποδείχθηκε ότι η παρστατίνη είναι ένας ισχυρός αναστολέας της αγγειογένεσης. Ο σκοπός αυτής της εργασίας ήταν η ανάπτυξη ενός μοντέλου νεοαγγείωσης κερατοειδούς, για την χρήση του στην εκτίμηση της επίδρασης της παρστατίνης στην φλεγμονή και τη νεοαγγείωση του κερατοειδούς και στην διερεύνηση του λειτουργικού ρόλου της δομής της στην νεοαγγείωση. Μέθοδος: για την επαγωγή της νεοαγγείωσης του κερατοειδούς σε Sprague-Dawley ποντίκια, έγινε έγκαυμα, με στειλεούς καλυμμένους 75% με διάλυμα νιτρικού αργύρου και 25% νιτρικού καλίου (κ.β.), στο κέντρο του κερατοειδούς για 4 δευτερόλεπτα. Η παρστατίνη και τα πεπτίδια με την υδρόφοβη και την υδρόφιλη περιοχή της παρστατίνης χορηγήθηκαν υπό τον επιπεφυκότα, αμέσως μετά το χημικό έγκαυμα. Η νεοαγγείωση του κερατοειδούς εκτιμήθηκε την 7η ημέρα μετά το έγκαυμα με τη χρήση ενός ημιαυτόματου προγράμματος που αναπτύχθηκε σε MATLAB 7.5. Η πυκνότητα των νεοαγγείων και η φλεγμονώδης διήθηση επίσης εκτιμήθηκε την 7η ημέρα μετά το έγκαυμα, με ιστοπαθολογική εξέταση λεπτών τομών κερατοειδούς. Αποτελέσματα: η παρστατίνη χορηγούμενη υπό τον επιπεφυκότα ανέστειλε την νεοαγγείωση του κερατοειδούς και 200 μg ήταν η πιο αποτελεσματική δόση (αναστολή 59%). Επιπλέον η παρστατίνη ανέστειλε σημαντικά την φλεγμονώδη διήθηση του κερατοειδούς. Το πεπτίδιο που περιείχε την υδρόφοβη αλληλουχία του μορίου κατέστειλε την νεοαγγείωση με μέγιστη αναστολή 47% στην δόση των 200 μg, ενώ το πεπτίδιο που περιείχε την υδρόφιλη αλληλουχία έδειξε μέγιστη αναστολή 73% επίσης στην δόση των 200 μg. Τα αναγραμματισμένα πεπτίδια δεν έδειξαν κανένα σημαντικό αποτέλεσμα. Συμπεράσματα: η παρστατίνη και ιδιαίτερα το υδρόφιλο τμήμα της, είναι ισχυρός αναστολέας της νεοαγγείωσης του κερατοειδούς και μπορεί να αποτελέσει ισχυρή θεραπευτική στρατηγική για την αντιμετώπιση της οφθαλμικής νεοαγγείωσης

analyzing simulation

A data warehouse environment for storing an

Neural Network-Based Solar Irradiance Forecast for Edge Computing Devices

Aiming at effectively improving photovoltaic (PV) park operation and the stability of the electricity grid, the current paper addresses the design and development of a novel system achieving the short-term irradiance forecasting for the PV park area, which is the key factor for controlling the variations in the PV power production. First, it introduces the Xception long short-term memory (XceptionLSTM) cell tailored for recurrent neural networks (RNN). Second, it presents the novel irradiance forecasting model that consists of a sequence-to-sequence image regression NNs in the form of a spatio-temporal encoder–decoder including Xception layers in the spatial encoder, the novel XceptionLSTM in the temporal encoder and decoder and a multilayer perceptron in the spatial decoder. The proposed model achieves a forecast skill of 16.57% for a horizon of 5 min when compared to the persistence model. Moreover, the proposed model is designed for execution on edge computing devices and the real-time application of the inference on the Raspberry Pi 4 Model B 8 GB and the Raspberry Pi Zero 2W validates the results

An Assay System For Point-of-Care Diagnosis Of Tuberculosis using Commercially Manufactured PCB Technology

The data included in this file is provided in an excel format and provides the supporting data for the graphs in Figures 2 -6 in the paper: An Assay System of Point-of-care Diagnosis of Tuberculosis using commercially manufactured PCB Technology. Corresponding author Daniel Evans- University of Southampton. Accepted Manuscript 13/3/2017 by Scientific Reports - Nature.com</span