The Plausibility of Policy: Case studies from the social domain

__Abstract__ The social domain has seen a growing debate on the effectiveness of public measures. The realisation is taking shape that the legitimacy of social policies – such as the socialisation of vulnerable groups, anti-radicalisation programs or regeneration projects in deprived neighbourhoods – has to go beyond the intuition that they ‘should’ work. But unlike methods in spheres such as medicine and healthcare, social programs typically have no sharp demarcation in time, intensity or target group and are implemented in a rich context of unforeseen and unknown variables. This makes it difficult (if not impossible) to assess their impact with research methods that centralise a monocausal effect. In The Plausibility of Policy, Vasco Lub presents alternative approaches for assessing the likelihood to which social policy measures achieve their intended effects. One of his main lines of argument is to confront policy assumptions with existing scientific data. In doing so, he sheds light on how such measures can be assessed and to what degree claims about those intended effects can be substantiated

Perceptions of Neighbourhood Safety and Policy Response: A Qualitative Approach

Safety perceptions of residents are often analysed through surveys and compared with factual crime developments. Using the Dutch city of Rotterdam as an urban context of improved crime levels, this article provides a critique on standardised surveys in the research of safety perceptions and its presupposed connection to factual crime. Contrasting survey results from the Rotterdam Safety Index with qualitative data from 64 in-depth interviews in four districts, the qualitative narrative contradicts findings from the survey and implies more nuanced and diversified policy responses to safety issues. Because of the tendency of surveys to connect safety perceptions to factual crime, their unsuitability to catch subtle perceptions and their inability to expose new viewpoints, we argue for de-quantification: a lesser dependency on—but not a repeal of—survey data in this area, supplemented by a periodic qualitative approach in the research of crime and safety information (qualitative monitoring)

Voor het verval. Belemmeringen en voorwaarden voor vroegsignalering en bewonersparticipatie

Dealing with Decline. Obstacles and Conditions for Preventive Strategies in Neighbourhood Decay This article examines the possibilities of preventive strategies in tackling signs of neighbourhood disorder in residential areas in the Netherlands. Based on the presumption that broken windows policies are effective in dealing with neighbourhood decline, a brochure with a list of 34 social and physical indicators was developed to assist residents and professionals in tracking and tackling signsof neighbourhood disorder. Participative research in a deprived urban area was conducted to assess the usefulness of the system and to determine which factors contribute to a preventive approach and which factors hinder such policies. The research shows that several contextual, organizational and managerial obstacles impede an effective strategy. These include differing expectations and views between residents and professionals, the way that signs of disorder in the environment are perceived by local actors, the means by which street-level workers are deployed and the lack of a results based accountability mode of operation. In order to make preventive interventions work, it is crucial that local authorities stimulate a common perspective, facilitate the cooperation between stakeholders, address professionals in terms of results and emphasize the objective of getting from talk to collective action. Voor het verval. Belemmeringen en voorwaarden voor vroegsignalering en bewonersparticipatie in wijkveiligheid Dit artikel onderzoekt de mogelijkheden van preventieve strategieën in het aanpakken van wijkverval en sociale onveiligheid. Gebaseerd op het vermoeden dat het broken windows-beleid doeltreffend kan zijn bij de aanpak van wijkverval, is een brochure met een lijst van 34 sociale en fysieke indicatoren ontwikkeld om bewoners en professionals te helpen bij het signaleren en aanpakken van tekens van verval. Door middel van een actieonderzoek in een aandachtswijk werd de bruikbaarheid van deze indicatoren onderzocht en werd in kaart gebracht welke factoren preventieve strategieën kunnen belemmeren, dan wel kunnen bevorderen. Het onderzoek toont aan dat verscheidene contextuele, bestuurlijke en bureaucratische factoren een belemmering vormen voor een effectieve preventieve aanpak. Daarbij kan onder andere gedacht worden aan: verschillen in verwachtingspatroon tussen bewoners en professionals; de manier waarop tekens van verval in de leefomgeving worden geïnterpreteerd door lokale actoren; de middelen waarmee frontliniewerkers in hun taakuitvoering worden toegerust; en het gebrek aan een verantwoordingswijze die gebaseerd is op het behalen van zichtbare resultaten. Voor het goed functioneren van een vroegtijdige aanpak van wijkverval, is het van groot belang dat lokale overheden een gemeenschappelijk perspectief ontwikkelen, de samenwerking tussen bewoners en professionals – en tussen professionals onderling – faciliteren, instanties aanspreken op resultaten en doelstellingen expliciteren om van overleg tot collectieve actie te komen

Een DWARS perspectief op mentoring in Rotterdam.: Een verkenning van de bijdrage van de mentor methodiek aan het bereik en de toerusting van allochtone (risico)jongeren

Om de brug te kunnen slaan tussen onderzoek en praktijk hebben twee ministeries academische werkplaatsen opgericht. Een academische werkplaats is een samenwerkingsverband tussen een praktijkinstelling en een hogeschool of universiteit. De praktijkinstelling krijgt toegang tot onderzoeksresultaten en haar methode en aanpak kunnen wetenschappelijk worden getoetst. Andersom kunnen hogescholen en universiteiten de opgedane kennis toepassen met hulp van de praktijk instelling. Er zijn drie academische werkplaatsen (Amsterdam, Tilburg en Rotterdam), waar professionals, jeugdorganisaties, gemeenten, universiteiten en hogescholen samenwerken aan de ontwikkeling van praktische en bewezen effectieve aanpakken in het bereik van etnische doelgroepen. De academische werkplaats in Rotterdam draagt de naam DWARS: Diversiteit vraagt om kennis en vakmanschap in de Werkplaats voor Academische vorming in de Rotterdamse Stadsregio. DWARS is een netwerkorganisatie, waarin kennis en vakmanschap worden gedeeld tussen doelgroep, praktijk, onderzoek, onderwijs en beleid