East Asian studies

Kita

A general outlook of Japanese education as a mother tongue: The examination of the elementary school Japanese curriculum guidelines and elementary school 1st grade Japanese textbook

Japonca eğitimi denildiğinde, bu ifadenin Japoncada iki farklı karşılığı bulunmaktadır. Bunlardan biri “Nihongo Kyōiku”, diğeri ise “Kokugo Kyōiku”dur. Her iki ifadede de eğitim yani “kyōiku” sözcüğünün ortak olduğu, ancak “Nihongo” ve “Kokugo” sözcüklerinin farklılık gösterdiği görülmektedir. Yapılan araştırmalar göz önünde bulundurulduğunda, her ne kadar bu iki sözcük Japoncayı işaret ediyor olsa da genel itibari ile “Nihongo” sözcüğünün “yabancı dil olarak Japonca”; “Kokugo” sözcüğünün ise “ana dil olarak Japonca” anlamına geldiği söylenebilir. Dolayısıyla, Nihongo Kyōiku yabancı öğrencilere yönelik gerçekleştirilen Japonca eğitimi iken Kokugo Kyōiku Japonya'daki okullarda ana dili Japonca olan öğrencilere yönelik gerçekleştirilen Japonca eğitimidir. Son yıllarda Türkiye’de Japonca Eğitimi (Nihongo Kyōiku) konusunda yapılan çalışmaların artış gösterdiğinden söz etmek mümkündür. Ancak Türkiye’de ana dil olarak Japonca eğitimine ilişkin bir çalışma bulunmamaktadır. Buradan hareketle bu çalışmada, ana dil olarak Japonca eğitimi (Kokugo Kyōiku) konusu genel hatları ile ele alınmış olup, ilkokul öğretim programı temel alınarak ilkokul ana dil (Kokugo) derslerinin amaçları ve içerikleri betimlenmiştir. Diğer taraftan, ana dili eğitiminin ilk basamağı olan ilkokul 1. sınıf Japonca ders kitabı şekil ve içerik açısından incelenmiştir. Bu inceleme sonucunda, kitabın 1. cildinde kalem tutuş şeklinden telaffuza kadar birçok ayrıntıya yer verildiği, insanları selamlama ya da tanışma gibi kültürel öğelere dikkat çekildiği,2. ciltte ise okuma metinlerine ağırlık verildiği görülmüştür. Ayrıca kitaplara şiir ile başlanması Japon kültürüne özgü önemli bir ayrıntıdır. Bunun yanında, arkadaşlığın öneminin vurgulanması, doğaya ve hayvanlara karşı duyarlılık kazandırılması gibi insani değerlerin de ön planda tutulduğu dikkat çekmektedir.When it comes to Japanese education, this expression has two different translations in Japanese. One of them is “Nihongo Kyōiku” and the other is “Kokugo Kyōiku”. In both expressions, it is seen that the word “kyōiku” is the same, but the words “Nihongo” and “Kokugo” are different. Considering the researches, although these two words refer to Japanese, generally the word “Nihongo” means “Japanese as a foreign language”; and “Kokugo” means “Japanese as the mother tongue”. Hence, Nihongo Kyōiku is Japanese education for foreign students, while Kokugo Kyōiku is Japanese education for native Japanese students in schools in Japan.In recent years in Turkey, it can be said that the studies on Japanese Education (Nihongo Kyōiku) have increased. But in Turkey, there is no study on Japanese education as a mother tongue. Based on this, in this study, the subject of Japanese education as a mother tongue (Kokugo Kygoiku) is discussed in general terms and the aims and contents of elementary school mother tongue (Kokugo) courses are described based on the elementary school curriculum guidelines. On the other hand, elementary school 1st grade Japanese textbook, which is the first step of mother tongue education, was analyzed in terms of form and content. As a result of this analysis, it has been seen that in the first volume of the book, many details are included from the way of holding the pencil to the pronunciation, it is seen that cultural elements such as greeting people or meeting people are emphasized, and there were many reading texts in the second volume. Moreover, starting books with poetry is an important detail unique to Japanese culture. Besides, human values such as emphasizing the importance of friendship and providing sensitivity to nature and animals are also prioritized in the textbook

Conceptual/semantic comparison between Japanese and Turkish idioms including the words “hara” and “karın

Bilişsel dilbilim, diğer dilbilim alanlarından farklı olarak, insanı ve insanın algısını merkez alan alanlar arası bir bilim dalıdır. İnsan algısında beden ve bedenin dile yansımasının bir bütün olarak değerlendirilip; dilsel algı oluşumunda insan bedeninin öneminin betimlenmesi özellikle bilişsel dilbilim ile birlikte hızla artmıştır. Bu çalışmada bedenin bir bölümünü ifade eden hara ve karın sözcüklerinin kullanıldığı deyimler ele alınarak kavramsal/anlamsal bir karşılaştırma yapılmıştır. Bu karşılaştırma ile, her iki dildeki hara ve karın sözcüklerinin etki ettiği kavramlaştırmadaki algısal benzerlik ve farklılıklar ortaya konmuştur. Sonuç olarak, sözlük anlamları açısından ele alındığında, hara ve karın sözcüklerinin bedenin aynı bölümünü işaret ettiği ve sahip oldukları anlamsal çerçevenin birkaç farklık dışında birbirine oldukça yakın olduğu anlaşılmıştır. Ancak bu sözcükleri içeren deyimler göz önünde bulundurulduğunda, her iki dilde de aynı anlama gelen sadece birkaç deyim tespit edilmiştir. Karşılaştırma sonucunda ise Japonca hara sözcüğünün daha geniş ve daha derin bir kavramsal çerçeveye sahip olduğu görülmüştür.Cognitive linguistics, unlike the other fields of linguistics, is a interdisciplinary field which puts human and human perception in the center. Considering human and human body as a whole in human perception and describing the importance of the human body in the formation of linguistic perception have increased rapidly especially with cognitive linguistics. In this study, Japanese and Turkish idioms are compared including body parts of hara and karın conceptually and semantically. With this comparison, perceptual similarities and differences in both languages have been revealed. As a result, considering in terms of meanings, it is understood that hara and karın refer to the same part of body and semantic frameworks of this words are quite close to each other except for a few differences. However cosidering the idioms including this words, it is identified that both languages have just a few phrases with the same meaning. The result of this study, it is found that hara has a wider and deeper conceptual framework

Turkish - Japanese similes containing animal names and a vıew from the perspective of encyclopedic meaning

Bu çalışmada Türkçe ve Japoncada hayvan adları içeren benzetmelerin anlamsal olarak karşılaştırılması ve ansiklopedik anlam bakış açısı ile çözümlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın örneklemini 53 Türkçe, 30 Japonca benzetme oluşturmaktadır. Karşılaştırmalı açıdan ele alınan benzetmeler 5 kategori altında toplanmıştır. Her iki dilde de aynı hayvan adı içeren ve aynı anlama sahip 1 benzetme, aynı hayvan adı içeren farklı anlama sahip 16 benzetme, aynı hayvan adı içeren hem benzer hem de farklı anlamlara sahip 7 benzetme, farklı hayvan adı içeren ancak benzer anlamlı olan 3 benzetme tespit edilmiştir. Buradan, Türk ve Japon toplumunda hayvanlar hakkındaki algının çoğunlukla farklılık gösterdiği anlaşılmıştır. Diğer taraftan bu çalışmada ansiklopedik anlam bakış açısıyla çözümlenen benzetmelerin neredeyse tamamının geleneksellik ilkesini yerine getirdiği, bunun yanında genellik ve içsellik ilkelerinin de bazılarını karşıladıkları, geleneksellik ilkesini sağlamayan Japonca bazı benzetmelerde ise geleneksellik derecesini arttırmak için hayvan adı önüne açıklamalar eklendiği görülmüştür. Sonuç olarak geleneksellik ilkesinin benzetmelerin oluşumunda ve anlaşılmasında önemli bir ölçüt olduğu fikrine ulaşılmıştır.In this study, it is aimed to compare the similes containing animal names in Turkish and Japanese semantically and to analyze them from the perspective of encyclopedic meaning. The sample of the study consists of 53 Turkish similes and 30 Japanese similes. The similes considered from a comparative perspective are grouped under 5 categories. In both languages, 1 simile with the same animal name and the same meaning, 16 similes with the same animal name with different meanings, 7 similes with the same animal name with both similar and different meanings, 3 similes with different animal names but with similar meanings have been identified. From this, it is understood that the perception of animals in Turkish and Japanese society is mostly different. On the other hand, it was seen that almost all of the similes analyzed in this study from the perspective of encyclopedic meaning fulfill the traditionality principle, as well as some of the generality and interiority principles, and in some Japanese similes that do not provide the traditionality principle, explanations are added in front of the animal name to increase the degree of traditionality. As a result, it was concluded that the principle of traditionality is an important criterion in the formation and understanding of similes

JAPONCADAKİ “KOKORO GA HARERU”, “MUNE GA HARERU” VE “KI GA HARERU” DEYİMLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Algının dildeki yansıması açısından önemli bir işleve sahip olan deyimler, insanların dünya görüşü, düşünce biçimi, gelenek, görenek ve inançları hakkında bilgiler taşıyan temel dil öğeleridir. Bu açıdan değerlendirildiğinde kültürel değerleri ve toplumsal özellikleri içerisinde barındıran deyimlerin, ait oldukları kültürün algı belleği işlevini üstlendiğini söylemek yerinde olacaktır. Bu çalışmada, sözlüklere göre,“içi rahatlamak, huzur bulmak” anlamlarına gelen “kokoro ga hareru”, “mune ga hareru” ve “ki ga hareru” deyimleri ele alınmaktadır. Bunlardan "kokoro ga hareru" ve "mune ga hareru" deyimleri üzerine daha önce yapılan araştırmada, Japonca anadili konuşucuları tarafından çoğunlukla "kokoro ga hareru" deyiminin kullanıldığı anlaşılmıştır (Varoğlu, 2016: 366-373). Bu çalışmada ise, araştırmaya "kokoro ga hareru" ve "mune ga hareru" deyimleri ile benzer anlama sahip “ki ga hareru” deyimi de dahil edilmektedir. Bu çalışmanın amacı, benzer anlama sahip gibi görünen bu deyimlerin birbirleri yerine kullanılabilip kullanılamayacağını ve Japonca anadil konuşucularının günlük hayatta bu 3 deyim arasından en çok hangisini ya da hangilerini kullanmayı tercih ettiklerini ortaya koymaktır. Bu amaç doğrultusunda, yaşları 30 ile 70 arasında değişen, tamamı üniversite mezunu toplam 40 Japonca anadil konuşucusu ile görüşme yapılmıştır. Yapılan görüşmeler sonucunda, mune ga hareru deyiminin sözlüklerde yer almasına rağmen anadil konuşucuları tarafından pek bilinmediği ve dolayısıyla kullanılmadığı, kokoro ga hareru ve ki ga hareru deyimlerinin ise neredeyse eşit oranlarda kullanıldığı ve benzer anlama sahip oldukları anlaşılmıştır

A research on word learning process of 1st year students of Japanese language and literature department of Nevsehir Hacı Bektas Veli University

Bu çalışmada, Japon Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalı 1. sınıf öğrencilerinin Japonca sözcük bilgilerini arttırmak için kullandıkları kaynakların, yöntemlerin, sözcük öğrenimleri sırasında karşılaştıkları sorunların ve bu sorunları ortadan kaldırmak için öğrenciler tarafından sunulan çözüm önerilerinin ortaya konması amaçlanmıştır. Bu amaçla 2017-2018 eğitim öğretim yılında Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Japon Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalı’nda öğrenim görmekte olan 18 öğrenci ile görüşme yapılmıştır. Araştırma, gönüllülük esasına dayalı olarak bahar yarıyılı sonunda gerçekleştirilmiştir. Yapılan görüşmeler sonucunda öğrencilerin kaynak olarak çoğunlukla ders kitaplarını, çeşitli akıllı telefon uygulamalarını ve sözlükleri kullandıkları anlaşılmıştır. Sözcük dağarcıklarını arttırmak için kullanılan yöntemlerin ise çeşitlilik gösterdiği görülmüştür. Sözcük öğrenimleri ile ilgili çeşitli problemleri dile getiren öğrencilerin karşılaştıkları en büyük sorunun ise kullandıkları materyallerin Japonca-İngilizce olmasından kaynaklandığı tespit edilmiştir. Son olarak, öğrencilerin sözcük öğrenimi sürecinde karşılaştıkları sorunları ortadan kaldırmak için benzer öneriler sundukları sonucuna ulaşılmıştır. Bu çalışmada, benzer çözüm önerileri 3 kategori altında toplanmıştır.In this study, it is aimed to present the materials, methods and problems encountered by the 1st year students of Japanese Language and Literature Department to increase their Japanese vocabulary, and the solutions offered by the students themselves in order to eliminate these problems. For this purpose, in 2017-2018 academic year, 18 students of Japanese Language and Literature Department of Nevşehir Hacı Bektaş Veli University were interviewed. The research was conducted at the end of the spring semester with volunteer students. As a result of the interviews, it was understood that the students mostly used textbooks, various smart phone applications and dictionaries. The methods used to increase the vocabularies have varied. It is determined that the biggest problem faced by students, who expressed various problems about the vocabulary learning, is that the materials they use are Japanese-English. Finally, it is concluded that students offer similar suggestions to eliminate the problems they encounter during the word learning process. In this study, similar solutions are grouped under 3 categories

Japoncadaki “kokoro ga hareru”, “mune ga hareru” ve “kı ga hareru” deyimleri üzerine bir araştırma

Algının dildeki yansıması açısından önemli bir işleve sahip olan deyimler, insanların dünya görüşü, düşünce biçimi, gelenek, görenek ve inançları hakkında bilgiler taşıyan temel dil öğeleridir. Bu açıdan değerlendirildiğinde kültürel değerleri ve toplumsal özellikleri içerisinde barındıran deyimlerin, ait oldukları kültürün algı belleği işlevini üstlendiğini söylemek yerinde olacaktır. Bu çalışmada, sözlüklere göre,“içi rahatlamak, huzur bulmak” anlamlarına gelen “kokoro ga hareru”, “mune ga hareru” ve “ki ga hareru” deyimleri ele alınmaktadır. Bunlardan "kokoro ga hareru" ve "mune ga hareru" deyimleri üzerine daha önce yapılan araştırmada, Japonca anadili konuşucuları tarafından çoğunlukla "kokoro ga hareru" deyiminin kullanıldığı anlaşılmıştır (Varoğlu, 2016: 366-373). Bu çalışmada ise, araştırmaya "kokoro ga hareru" ve "mune ga hareru" deyimleri ile benzer anlama sahip “ki ga hareru” deyimi de dahil edilmektedir. Bu çalışmanın amacı, benzer anlama sahip gibi görünen bu deyimlerin birbirleri yerine kullanılabilip kullanılamayacağını ve Japonca anadil konuşucularının günlük hayatta bu 3 deyim arasından en çok hangisini ya da hangilerini kullanmayı tercih ettiklerini ortaya koymaktır. Bu amaç doğrultusunda, yaşları 30 ile 70 arasında değişen, tamamı üniversite mezunu toplam 40 Japonca anadil konuşucusu ile görüşme yapılmıştır. Yapılan görüşmeler sonucunda, mune ga hareru deyiminin sözlüklerde yer almasına rağmen anadil konuşucuları tarafından pek bilinmediği ve dolayısıyla kullanılmadığı, kokoro ga hareru ve ki ga hareru deyimlerinin ise neredeyse eşit oranlarda kullanıldığı ve benzer anlama sahip oldukları anlaşılmıştır