Arıcılıkta Bazı Biyoteknolojik Gelişmelere Bakış

Arıcılıktaki araştırmalar birçok bilim dalının ışığında yapılmakta olup biyoteknoloji bunlardan biridir. İklimde yaşanan değişimler, arıların beslenme ve besin kaynaklarını etkilerken, son yıllarda hastalık ve zararlıların giderek artması ve kimyasal ilaçlara karşı gerek arının gerekse de parazit ve patojenlerin direnç geliştirmeleri sebebiyle hastalık etmenlerine bu kimyasalların çare olamaması arıcılıkta biyoteknolojik çalışmalara yönelimi hızlandırmıştır. Hastalıklara dirençli / verimli arı ırklarının ve mevcut katkı maddelerinin geliştirilmesiyle birlikte, yeni yem kaynakları oluşturulmasına yönelik biyoteknolojik araştırmalar yapılmaktadır. Özellikle dünyadaki gelişmelere uyum sağlamak sürdürülebilir arıcılık faaliyetleri açısından da oldukça önem taşımaktadır. Bu çalışmada bal arısı ve arıcılık sektöründe yapılmış bazı biyoteknolojik araştırmalar incelenerek bu alandaki gelişmelerin ortaya konulması ve yakın gelecekte yapılacak çalışmalara ışık tutulması amaçlanmıştır

Türkiye balarısı (Apis mellifera L.) populasyonlarının rastgele çoğaltılmış poşimorfik DNA (rapd) ve mikrosatelit analizleri ile genetik çeşitliliğinin belirlenmesi ve karşılaştırılması.

We analyzed a total of 760 worker bees, two samples per colony, 390 colonies in 26 provinces in Turkey to determine and compare the genetic variation of Turkish honey bee (Apis mellifera L.) populations using 10 primers for RAPD and 6 microsatellite loci. Mean gene diversity levels ranged from 0.035 (Sanlıurfa) to 0.175 (Antalya) for RAPD and 0.449 (Muğla) to 0.739 (Artvin) for microsatellite markers. Private band patterns and alleles, pairwise FST values support that the Anatolian honey bees belong to C lineage except for Hatay and Sanlıurfa populations illustrated from previous findings of mitochondrial DNA studies. Genetic differentiation (GST) from RAPD data ranged from 0.060 (Bilecik and Muğla) to 0.395 (Gökçeada and Sanlıurfa). The genetic diversity (FST) for microsatellites ranged from -0.068 (Gökçeada and Đzmir) to 0.347 (Konya and Muğla). The results of the present research are in agreement to that of previous study in Turkish honey bee populations which used different microsatellite loci. That is the genetic variation was the highest in African, the lowest in European and intermediate in the Mediterranean honey bee populations. The data presented here indicate that in spite of extensive migratory beekeeping, there is still a large genetic differentiation among honey bee populations. These results should be considered in establishment of conservation plans particularly in moving of colonies between regions. The most importantly introduction of bees with foreign origin and distribution queen bees from one center to all over the country which will homogenize the gene pool of the populations should be preventedPh.D. - Doctoral Progra

Genetic diversity of honey bee (Apis mellifera L.: Hymenoptera: Apidae) populations in Turkey revealed by RAPD markers

The honeybee, Apis mellifera L. is an ecologically and economically important insect species. Recent honey bee losses causing decline of bee diversity is found alarming for the pollination of both wild plant biodiversity and crop production. Therefore, determination of genetic diversity of honey bee populations is essential and will provide a valuable resource for conservation purposes. Twenty Random Amplified Polymorphic DNA (RAPD) primers were used to assess the genetic diversity in 720 worker bees collected from 360 colonies of 25 provinces in Turkey. Ten out of twenty primers produced 105 reproducible, bright bands, all were polymorphic. Mean genetic diversity values ranged between 0.035 and 0.175, coefficient of gene differentiation (G(ST)) values were estimated as 0.060 to 0.441, and the private band patterns reflected a high level of genetic variation. Analysis of Molecular Variance (AMOVA) partitioned the total genetic variation as 60% within, 40% among populations. The Mantel test did not reveal significant correlation between the genetic and geographic distances. First three Eigen values of principle coordinate analysis explained 63% of total variation, 27, 21, and 15% for the first, second and third respectively. The cluster analysis showed that the honey bees of Thrace region of Turkey and an island at a short distance were clustered together. The other two populations from southeastern Anatolia which belong to African lineage according to mitochondrial DNA analysis formed a separate cluster and rest of the populations which belong to north Mediterranean branch (C lineage) formed the third cluster. The results showed that genetic variability of honey bee populations from Turkey are determined using RAPD markers and provide information for future management and conservation plans

The Effects of Different Methods on Yield Performances of Japanase Quails (Coturnix coturnix japonica)

Günümüzde hızla artan dünya nüfusunun hayvansal protein ihtiyacını karşılamak için, bir yandan mevcut kaynaklar zorlanırken, diğer yandan yeni kaynaklarının araştırılması sürdürülmektedir. Bu kaynaklardan biri de son yıllarda kanatlı yetiştiriciliğinde alternatif bir seçenek olan bıldırcındır. Diğer kanatlılara göre daha yüksek bir üretim hızına sahip olan bıldırcınlar, yapısal özelliklerinden dolayı çok dar alanlarda büyük yatırımlar gerektirmeden ve kısa sürede yüksek verim elde edilebilen, oldukça ekonomik hayvanlardır. Bıldırcın yumurtasının bir takım hastalıklara iyi geldiği, etinin lezzeti bakımından müşteriler arasında artan bir popülarite kazandığı, özellikle yağ oranı ve kolesterolü düşük, hayvansal protein kaynaklı gıdaların elde edilmesinde iyi bir seçenek olacağı düşünülmektedir. Bu derlemede, bıldırcınların genetik kapasitelerini en iyi şekilde ortaya koyabilecekleri optimum çevresel faktörlerini belirleyebilmek için yaşın, yumurta ağırlığının, erkek/dişi oranının, depolama süresi ve sıcaklığının çeşitli verim özellikleri üzerine olan etkilerine yönelik çalışmalar değerlendirilmiştir.At the present time, current resources are being forced in order to supply the protein requirement of rapidly increasing population, while the investigation of the new resources are being held. Quail is another option in poultry industry in last decades. The quails which do not need to big investments because of their structural features and having high yield performance in short period are economic animals. As quail eggs are useful for some diseases and its meat's delicacy is increasing its popularity among consumers because of having low oil and cholesterol content and their products are thought to be good alternative food as animal protein source. In this review, various studies including age, egg weight, male female ratio, storage period and temperature that affect the yield traits have been evaluated in order to determine the optimal environmental factors for their best genetic capacity

Determination of Nosema Disease in Colonies of Kırşehir Province

Bu çalışmada ergin bal arılarında Nosema ceranae ve Nosema apis sporlarının neden olduğu Nosema hastalığının Kırşehir ilinde bulunan kolonilerde varlığı ve dağılımının belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada, Kırşehir ilinin 5 ilçesindeki (Merkez, Mucur, Akpınar, Boztepe ve Kaman), 31 lokasyonda bulunan 51 arılıktan 2014 yılında her arılığı temsilen 100 ergin işçi arı örneği olmak üzere toplam 5100 arı örneği araştırılmıştır. Çalışmada yapılan mikroskobik incelemelerde Merkez ilçede %25, Mucur ilçesinde %23,07, Akpınar ilçesinde %12,5, Boztepe ilçesinde %60 nosema sporu varlığı tespit edilirken Kaman ilçesindeki arılıklarda hastalığa rastlanılmamıştır. Nispi nem ve Nosema spor sayıları arasında pozitif korelasyon (r=0,708) tespit edilmiştir. Moleküler karakterizasyon yapılan nosema sporu pozitif örneklerin tümünde hastalık etkeninin N. ceranae olduğu tespit edilmiştir.The aim of the study was to determine the prevalence of Nosema disease caused by Nosema ceranae and Nosema apis in bee colonies in Kırşehir. A hundred worker honey bee samples were collected from each of 51 beekeepers in 31 locations in 5 provinces of Kırşehir (Centrium, Mucur, Akpınar, Boztepe and Kaman) in July 2014. A total 5100 samples were used in this study. The microscopic examinations of the study suggested that there was existence of Nosema spores in Centrium, Mucur, Akpınar and Boztepe with 25%, 23.07%, 12.5% and 60%, respectively; whereas no spores were detected in Kaman province. It was found a positive correlation between humidity and numbers of nosema spores. Molecular analyses showed that N. ceranae is only Nosema type in studied all positive samples

Success of Selection in Terms of Hygienic Behavior in Struggle Against DWV and Varroa

Many studies have reported sudden and large-scale losses in honey bee colonies. There is no precise explanation for this happening, but it may be caused by the interaction of pathogenic viruses and ectoparasite Varroa destructor. Deformed-wing virus (DWV) is common in Apis mellifera L. and has been implicated in worldwide Varroa-associated colony losses. Hygienic behavior may be one of the ways that limit V. destructor infestation level and DWV load. The purpose of this research was to determine whether the selection of higher hygienic behavior is effective against V. destructor and DWV. Workers and pupae of A. m. anatoliaca were collected from colonies showing four generations of hygienic behaviodr, and non-hygienics were used as a control. Loads of DWV were investigated by one-step RT-qPCR, and the bottom-board method was used to allow mites count. The prevalence of DWV in pupae were higher in hygienic colonies (69.0%, average viral load 234.38) than control colonies (60.8% average viral load 937.70). However, the prevalence of worker bees infected with DWV was lower in hygienic colonies (41.3%, average viral load 181627.69) than in control's (66.0%, average viral load 241982.35). Although the averages of the Varroa counts were significantly different for both hygienic (28.92) and control colonies (108.90), we could not find any correlation between DWV loads of both workers and pupae in this study. When all these results are evaluated, the selection performed in terms of hygienic behavior can said to have been said successful against DWV

Effects of Different Nutritions on Colony Development in Honey Bees Before Wintering

Bal arılarının besin ihtiyaçlarının bilinmesi ve doğal floral kaynakların yetersiz kaldığı durumlarda ek beslemenin yapılması koloninin sürekliliğini sağlamada önemlidir. Çalışma tesadüf parselleri deneme desenine göre; karışık bahar poleni, piyasada satılan ticari arı keki, bal ve şeker şurubu ile beslenen her grupta 6 adet koloni yer alacak şekilde düzenlenmiş toplam 24 koloniden oluşturulmuştur. Araştırmada, arılı çerçeve sayısı, yavrulu alan, kışlama yeteneği, polen depolama alanı ve kışlama öncesi Nosema spp. durumu incelenmiştir. Denemede polen grubu arılı çerçeve sayısı, yavrulu alan ve polen depolama alanı bakımından önemli çıkarken (p<0,05) kışlama yeteneğinde gruplar arası istatistiksel farklılık tespit edilememiştir. Gruplar içerisinde en yoğun Nosema spp. yükü arı keki ile besleme yapılan grupta tespit edilmiştir. Bal arıları beslenmesinde polen vazgeçilmez bir kaynaktır. Doğada az olduğu dönemlerde taze polenin ek beslemede kullanılmasının koloni gelişiminde ve sağlığında etkili olduğu ortaya konulmuştur.It is important to know the nutritional requirements of honey bees and to provide additional feeding in case of insufficient natural floral sources in honey bees for continuity of the colony. the study was composed of four groups, and total 24 colonies according to randomized plot design: fed by mixed spring pollen, commercially sold bee cake, honey and sugar syrup, and each group have consisting of six colonies. in this research, the number of frame/worker bee, brood rearing area, wintering ability, pollen storage area and Nosema spp. before wintering were examined. in this study, pollen group, number of frame/worker bee, brood rearing area, and pollen storage area were statistically significant (p <0.05), and there is no statistical difference between groups in wintering ability. Among the groups, highest Nosema spp. load was found in the group "fed with bee cake". Pollen is an important source of honey bees nutrition. It has been shown that the use of fresh pollen in supplementary feeding is effective in colony development and health when it is rare in nature

A Survey on Beekeeping Activities and Colony Losses in Turkey

Bu çalışmada, gezginci ve yerel kolonilerde besleme uygulamaları, kolonilerin seçilim yöntemleri, hastalıkların kontrol metotları ve 2008-2011 yılları arasındaki koloni kayıpları değerlendirilmiştir. Verilere göre arıcıların %92.6' ı kolonilerinde erken ilkbahar ve sonbahar beslemesi yapmaktadır. Yerli arıcıların bir kısmı (%37.7) ve göçer arıcılar (%62.4) kolonilerini beslemede şurup ve diğer besin maddelerinin ikisini birden tercih etmektedir. Arıcılar, saldırganlık davranışı olmayan ve yüksek bal verimi olan %47.6), ayrıca oğul verme davranışı yüksek olan (%14.2), hastalıklara dayanıklı (%5.2), kraliçe arının alt türüne ve fizyolojik özelliklerine göre kolonilerini seçmektedir. Kışlatmaya bağlı koloni kayıpları sırasıyla 2008-9 yıllarında %14.5, 2009-10 yıllarında %18.9 ve 2010-11 yıllarında %12.6 olarak gözlemlenmiştir. 2009-2010 yılları arasındaki koloni kayıpları arasında korelasyon önemli bulunmuştur (P<0.01). Çalışma düzenli saha tarama çalışmalarının koloni yönetiminin ve koloni kayıplarının takibinde önemli olduğunu işaret etmektedir.The study was planned to investigate colony feeding practices, the selection methods of colonies, the control methods of diseases, yearly losses from 2008 to 2011 in each operation and included both migratory and local colonies in Turkey. The beekeepers (92.6%) used to feed their colony in early spring and autumn with supplemental food. The most of local (37.7%) and migratory (62.4%) beekeepers preferred to feed their colonies with both syrup and supplemental food. The beekeepers generally prefer colonies that are not aggressive and with high honey production (47.6%) and also tendency to high swarming (14.2%), resistant to diseases (5.2%) and other factors such as subspecies and physiological characteristics of queens are causes of preference. The colony losses due to winter in 2008-9; 2009-10; 2010-11 were observed as 14.5%, 18.6%, 12.6%, respectively and also the significant correlation (P&lt;0.01) were found between 2009-2010. Our study reveals regular survey studies play a crucial role to improve both colony management and monitoring of colony losses