Determination of relationship between climate data and olive production data in aydın province

Aydın, mevcut zeytin ağaç varlığı, zeytin ve zeytinyağı üretimi ile Türkiye'nin en önemli ilidir. Aydın'da geleneksel zeytin yetiştiriciliğinde kültürel işlemlerin yeterince uygulanamıyor olması, üretimin iklim değişkenlerine doğrudan bağlı olmasına neden olmaktadır. Araştırmada Aydın'da ele alınan 1990/2007 yılları bazında iklim verilerinin düzenli kayıtlarına ulaşılan dört ilçe; Merkez, Kuşadası, Nazilli ve Sultanhisar'da zeytin verim ve iklim değişkenlerinin ilişkilerini belirlemek için çoklu regresyon modeli kurulmuştur. Elde edilen bulgulara göre Aydın ilinde zeytin ağacının toplam sıcaklık isteği 2.392,08 günderece, soğuklama ihtiyacı ise 817,8 saat olarak hesaplanmıştır. Ayrıca zeytin veriminde etkili iklim verilerinden istatistiksel olarak önemli bulunanlar, Aydın merkez ilçe için ortalama nem ve ortalama güneşlenme süresi, Kuşadası için sadece ortalama güneşlenme süresi, Nazilli için toprak sıcaklığı, ortalama nem, ortalama rüzgâr ve toplam yağış, Sultanhisar için ise ortalama maksimum sıcaklık ve ortalama rüzgâr olarak bulunmuştur.Aydın is the most important province of Turkey in terms of number of olive trees, olive and olive oil production. Generally, olive cultivation is made as traditional in Aydın. Not being applied enough of cultural processes in traditional olive cultivation causes production to be connected directly to climate variables. In the study, the yield and climate data covering the years 1990/2007 and total of five districts including the central district in Aydın were used. In this study, correlation coefficient between olive production and climate data of province and districts in Aydın, the needs for total of tempature requirement and cold days were calculated. According to the findings, in Aydin province, olive trees are in need of average of 2392.08 day-degree temperature from the rest of to harvest the fruit until the last time out was determined Growing Degree-Day Requirement . For Aydın province to meet the need to restore the olive tree is expressed as the sum of the temperature of the 'Chilling Requirement' was calculated as 817.8 hours. In this model, average humidity and average sun hours for Aydın central district, only average sunny days for Kuşadası, soil temperature, average humidity and average wind and total rainfall for Nazilli, average maximum temperature and average wind for Sultanhisar was seen statistically important

Investigation of fresh vegetable and fruit wholesale markets in Aydın

Bu araştırmada, Aydın ilinde mevcut 11 adet Toptancı Hal'de faaliyet gösteren toplam 118 komisyoncu ve hal yöneticisinin yeni Hal Yasası (5957 sayılı kanun) hakkındaki görüşleri incelenmiştir. Çalışmada öncelikle komisyoncuların kişisel ve dükkân özellikleri ve pazarlama tercihleri belirlenmiştir. Aydın'daki Toptancı Hallerde komisyoncuların genellikle orta yaş grubunda oldukları, eğitimlerinin ilkokul düzeyinde olduğu ve mesleki deneyimlerinin en fazla yirmi yıl olduğu belirlenmiştir. Komisyoncuların faaliyet gösterdikleri dükkânların genellikle küçük oldukları, bu nedenle de çeşitli teknik malzemelerin ve depolama sistemlerinin yetersiz olduğu tespit edilmiştir. Bazı dükkânların sadece yılın belirli dönemlerinde faaliyet gösterdikleri ve ürünleri çevre iller olmak üzere Türkiye'nin çeşitli bölgelerinden tedarik ettikleri anlaşılmıştır. Toptancı Hallerdeki komisyoncuların aldıkları ürünlerin büyük bir bölümünü semt pazarlarına sattıkları, satılan ürünlerin fiyatlarını belirleyen en önemli unsurun rekabet olduğu ve Haller dışındaki kaçak satışların ise denetimsizlikten kaynaklandığı tespit edilmiştir. Komisyoncuların çoğunluğunun yeni hal yasasından haberdar oldukları ve bu konudaki görüşlerinin kısmen olumlu olduğu tespit edilmiştir. Toptancı Hallerde görev yapan yöneticilerin çoğunluğu, yeni hal yasasının alt yapı eksikliği, bürokrasi ve geçiş süreci nedeniyle etkin olarak uygulanamadığını belirtmişlerdir. Sonuç olarak, Toptancı Hallerdeki komisyoncular ve yöneticiler yeni hal yasasının yenilikler yanında çeşitli sorunlara neden olduğunu, bu sorunların en aza indirilmesi ve yasanın getirdiği yeniliklerin düzgün bir biçimde uygulanması için ise denetimlerin arttırılması gerektiğini belirtmişlerdir.The aim of this study was to examine opinions of brokers, are active at dealer hall in Aydın city, regarding new hall law. Totally 118 brokers and hall managers, are active at 11 wholesaler halls in Aydın city, were interviewed.. In result of study, it was determined that brokers, are active in wholesaler halls, are middle age generally, they were brokers or sellers, their vocational experience are 1-10 years and 11-20 years generally. It was established that brokers' shop are small dimension generally and technical materials and storage system are deficiency. It was found some brokers are active certain period of year, obtained produces are provided from varied region of country especially neighborhood cities. It was established that brokers at wholesalers sell their produces local bazaar, the most important factor determining price of sold produces is rivalry and fugitive sales out of wholesalers are originated from unrestraint. It was found that majority of brokers aware of new hall law, brokers' opinions regarding new hall law are positive partially or uncertain. It was determined that managers, serve at wholesaler, express that new hall law brings about substructure deficiency, document crowdies, the law doesn't apply at all hall because it transition period, internet page has problem and there is decline in tax income at ratio of 1/15. As a result, brokers and hall managers emphasized new hall law brings about varied problems as well as a lot of improvement. Therefore, it can be said that controls are increased to apply improvements of new hall law smoothly and to decline problems of new hall law

Determination of food safety management systems implementation and knowledge level of firm managers in table olive firms

Sofralık zeytin işletmelerinde, Gıda Güvenliği Yönetim Sistemlerinin (GGYS) uygulanma durumu ve işletme yöneticilerinin bilgi düzeylerinin belirlenmesi, güvenilir gıda üretiminde sürdürülebilirliğin sağlanması için vazgeçilmez bir öneme sahiptir. Bu araştırma, Aydın ili merkez ve ilçelerinde faaliyet gösteren 59 sofralık zeytin işletmesinde, işletme yöneticisi ve/veya sahipleri ile yapılan anket çalışması sonucu elde edilen verilere dayalı olarak gerçekleştirilmiştir. Çalışmada, sofralık zeytin üretiminde, ülkemiz için önemli bir konumda bulunan Aydın ilindeki sofralık zeytin işletmelerinde HACCP (Hazard Analysis of Critical Control Points) ve diğer gıda güvenliği sistemlerinin uygulanma düzeyleri, uygulamada yaşanılan sorunların tespiti, işletme yöneticilerin devletten beklenti düzeyleri belirlenmiştir. Araştırma sonucunda, sofralık zeytin isletmelerinde çok disiplinli gıda güvenliği ekiplerinin oluşturulması,Aydın'daki ilgili kamu kurum ve kuruluşlarınca işletmelere yönelik gıda güvenliği kontrol ve bilgilendirme eğitimlerinin sağlanmasının gerektiği saptanmıştır.Identification of Food Safety Management Systems (FSMS) implementation and knowledge level of firm managers on this issue has an invaluable importance for providing sustainability and safe food production. This research was designed by the data obtained via a survey questionnaire from 59 table olive firms located in centrum and provinces of Aydın. In this study, HACCP (Hazard Analysis of Critical Control Points) implementation and other food safety systems, current problems seen during application process, and expectations of firm managers from the government were identified. Results of this study show that multidisciplinary food safety teams should be established and provide training on food safety control

Önemli zeytin üreticisi ülkelerin zeytinciliği ile Türkiye zeytinciliğinin bazı yönlerden karşılaştırılması

Türkiye zeytinciliği mevcut potansiyeli ile dünya zeytinciliğinde söz sahibi ülkeler içerisinde yer almak tadır. Fakat bulunduğu konum, potansiyelini ortaya koyabilecek nitelikte olamamaktadır. Bu durum, zeytinciliğin tüm sektörleri (zeytinyağı, sofralık zeytin, pirina) için geçerli olunca, yeni bir çalışma ile bunun nedenlerinin araştırılması düşünülmüştür. Böylece hem Türkiye zeytinciliğini sektörler bazında bir bütün olarak incelemek, hem de dünya' da söz sahibi zeytinci ülkelere göre benzerlik ve farklılıkların belirlenmesi mümkün olabilmiştir. Çalışmada genel zeytincilik, zeytinyağı, sofralık zeytin ve pirina konuları, Türkiye ile önemli zeytin üreticisi ülkeler olarak ele alınan İspanya, İtalya ve Yunanistan için ayrı ayrı incelenmiş, daha sonra da sektörler bazında karşılaştırmalar yapılmaya gayret edilmiştir. Karşılaştırma sonunda saptanabilen sorunlara yönelik bazı öneriler getirilmeye çalışılmıştır. Karşılaştırmalar sonunda Türkiye ve Ö.Z.ü. ülkelerde sektörler itibariyle bazı benzerlikler yanında önemli farklılıkların olduğu da tespit edilmiştir. ülkelerin genel zeytincilikleri incelendiğinde, belirgin benzerliklerin, mevcut coğrafi bölgelerinin yarısından çoğunda zeytincilik tarımı yapıldığı, zeytinliklerin çoğunun ovada veya hafif meyilli arazilerde bulunduğu ve alan büyüklüklerinin 10 hektardan küçük olduğu anlaşılmıştır. En fazla dane üretimi ve ağaç başına verimin İtalya'da, birim alandaki ağaç sayısı, işletme başına ve fert başına üretim ile en düşük üretimin Türkiye'de olduğu saptanmıştır. Bunun yanında diğer üç303 ülkede sistemli bir şekilde organize olan kurumsal yapının, Türkiye'de görüntü olarak var olduğu, fakat işlerlik ve etkinliğin olmadığı da belirlenmiştir. Ayrıca bu durumun, sektörler bazında yer alan örgütlenme modeli açısından da olumsuzluğa neden olduğu kolayca ifade edile bilmektedir. Yağlık zeytin ve zeytinyağı karşılaştırmalarında üretim ve verim incelemelerinde, Türkiye'nin Ö.Z.Ü. ülkelerinden sonra son sırada yer aldığı görülmüştür. Diğer yandan teknoloji açısından Türkiye'de özellikle son 10 yılda olumlu gelişmelerin yaşandığı, fakat bu haliyle bile Ö.Z.Ü. ülkelerle aynı düzeye gelemediği, sonuçta bu durumun zeytinyağı kalitesini ve dış satımını olumsuz etkilediği anlaşılmaktadır, ilgili ülkelerle Türkiye'nin yaşamakta olduğu ortak bir sorun ise, periyodisite nedeniyle zeytinyağı fabrikalarındaki kapasite kullanım oranındaki olumsuzluklardır. Yine bu sorun, Türkiye'de söz konusu ülkelerden daha büyük boyutlarda yaşanmaktadır. Sofralık zeytin sektöründe ise üretimde ikinci sırada yer alan Türkiye'nin dış satımda aynı başarıyı gösteremediği bilinmektedir. Bu başarısızlığı işleme teknolojisindeki olumsuzluklar ile ham dane maliyetindeki yüksekliklere olarak ifade etmek doğru olacaktır. Türkiye'de daha çok küçük aile işletmeciliği yapısında olan sofralık zeytin işletmelerinin son 5 yılda kaydetdiği gelişme ile modern işletmeler kurulduğu, fakat bunun kaliteli üretim ve dış satımdaki payımızı ne zaman arttırabileceği hususunda tahminde bulunmak ise oldukça güçtür. Pirina sektöründeki karşılaştırmalarda en belirgin farklılığın Türkiye'de gerek zeytinyağı teknolojisi, gerekse pirina' teknolojisinden kaynaklanan nedenlerle304 pirina yağının yemeklik vasıfta üretilememesidir. Diğer bir farklılık ve belki de yemeklik pirina yağı üretilmeme- si arasında yer alabilecek hususun ise Ö.Z.U ülkelerde pirina fabrikaları ve rafineler ile entegre tesis edilmesine karşın, Türkiye'de bunun sadece bir örneğinin olduğu, onun da çalışmadığının bilinmesidir. Tüm bu incelemeler ve karşılaştırmalardan sonra, Türkiye zeytinciliğinin özellike 1980 yılı sonrası adeta plansız bir dönem yaşamakta olduğu, zeytinciliğin temel sorunlarının daha çok yapısal kökenli olduğu, ciddi olarak belirlenemeyen politikalarla sektörler arası ve sektörler içi ilişkilerde devamlılığın sağlanamadığı anlaşılmaktadır. Oysa Ö.Z.ü. ülkeler zeytinciliğe kendi tarım politikaları içerisinde yer vermekle kalmamış, ayrıca da AB' ne üyelikle birlikte zeytinciliği düzenli işleyen bu sisteme dahil etmişlerdir. Türkiye zeytinciliğinin mevcut durumu ve sorunları bu araştırmayala farklı bir bakış açısı getirilerek değerlen dirilmiş, sonuçta AB'ğine üyeliğin gerçekleşmemesi durumunda bile, sadece konunun öneminin ciddiye alınmasının yeterli olabileceği kanısına varılmıştırThe olive growing of Türkiye with its present potential has been taking its place in the world of olive growing among other main producer countries. But its position is not qualified enough in order to put forth its potential. Since this situation is valid for all of the sectors of olive growing (oiive oil, table olive, olive pomace), it has been considered to search for the reason for the causes with a new study. By means of this it has become possible not only to examine the olive growing of Türkiye on the basis of sectors as a whole but also to determine the similarities and distinctions according to the olive growing countries which have the authority in the world. In this study, the subjects of general olive growing, olive oil, table olive and olive pomace have been examined separately for Türkiye and other countries Spain, Italy and Greece taken in hand as important olive grrowing countries and then some comparisons have been made on the basis of sectors. Some suggestions have been made for the problems determined in the end of comparison. As a result of comparison, beside some similarities, significant distinctions regarding the sectors, in Türkiye and the important olive growing countries have been determined. When examined the general olive growing of the countries, it has been observed in the distinctive similarities that the agriculture depending on olive306 growing is being performed in more than their present geographical regions; the majority of their olive areas are on plains and slightly slope area and their areas dimensions are less than 10 hectare. It has been determined that Italy has the utmost olive-fruit production and the yield for each tree while Türkiye has the least number of olive tree for a unit of area and production forr each olive growing farm and for per person production. Besides this, it has been determined that the institutional construction, organized systema tically in other three countries, exists in apparent but does not have the practicability and effectiveness in Türkiye. In addition, it can be easily said that this situation causes negativeness as far as the model for becoming organized on the basis of sectors is concerned. It has been observed that Türkiye has the last place in order after the important olive growing countries in comparison with olive for oil and olive oil, in the examination of production and yield. On the other hand, it is evident that Türkiye has been under going some positive developments since last decade as far as the technology is concerned, but even with its present state it hasn't been able to come up to the same level with the other important olive growing countries and as a result this situation has an effect on the quality of olive oil and its exportation. As for another common problem Türkiye has been experiencing with the other countries in question is the negations in the rate of the usage of the capacity of the olive oil factories due to periodicity. This problem, once more, is being experienced by Türkiye with enormous dimensions more than the other countries in question.307 As for the sector of table olive, it is known that although Türkiye has the second place in order in production, it can't show the same success in exporta tion. It would -be just to depend this unsuccessfulness on the negations in processing technology and the highness of the cost of the raw olive-fruit. The farms for table olive that have mainly a characteristic of small family farm in Türkiye have founded modern plants with the developments in last five years but it is hard to make a guess about the time when they will make qualified productions and increase our rate of exportation. In the comparisons in the sector of olive pomace the most distinctive difference is that olive pomace oil connot be produced as qualified as to be used for edible, because of the causes derived from both the technology of olive oil and the technology of olive pomace in Türkiye. Another distinction that may be the reason for not producing olive pomace for edible is that although the factories of olive pomace refineries and integrated foundations were set up in the important olive growing countries, in Türkiye there is only one sample of this but it doesn't functioning. After these examinations and comparisons it has been comprehended that Turkish olive growing has been living a period without any plan especially since 1980, the main problems of olive growing are originated from constitutional problems, the continuity of relationship of inner sectors and intersectors can't be realized with the policy that can't be determined serriously.308 However, the important olive growing countries not only a place to olive growing in their agricultural policy but also add olive growing to this system functioning properly while getting into the membership of the European Community. _ With this research the present state and problems of the Turkish olive growing have been evaluated with a different kind of view and as a conseguence we have come to an opinion that it will be enough to take the importance of the matter seriously even though the membership to the European Commmunity cannot be realized

Milas (Muğla-Türkiye) yöresinde deniz balığı yetiştiriciliği yapan toprak havuz işletmelerinin risk kaynakları ve risk yönetim stratejileri

Determination of perception of risk resources and risk management strategies in the businesses of earthen ponds performed see fish farming is quite important. Marine fish farming in the earthen ponds shows an important development in the last years, and it also has critical responsible on socio-economic development of the region. The survey study is carried out with 46 managers of the businesses selected by a precise sampling. It is basically benefited from 5 point Likert Scale during preparing the survey questions. The issues identified below are focused in the study. These are: (1) Socio-economic characteristics of the ponds and their managers, (2) Risk perception intended for different risk resources of the managers, (3) Risk management strategies for these risk resources. The basic descriptive statistical methods such as mean and percentage rates are used in the study. As a result, it is defined that the managers have variable perceptions of the risk resources and also different risk management strategies should be developed to produce some solutions to these perceptions in the earthen ponds carried out see fish farming located in the research area.Deniz balığı yetiştiriciliği yapan toprak havuz işletmelerinde, işletme yöneticilerinin sahip oldukları risk kaynağı algılarının ve risk yönetim stratejilerinin belirlenmesi oldukça önemlidir. Milas yöresindeki toprak havuzlarda deniz balığı yetiştiriciliği son yıllarda önFurther readingemli bir gelişme göstermiş olup, yörenin sosyo-ekonomik kalkınmasında önemli bir görev üstlenmiştir. Yörede faaliyet gösteren, belirli bir örnekleme ile seçilmiş 46 işletme yöneticisi ile anket çalışması yapılmıştır. Anket sorularının hazırlanmasında, esas olarak 5'li Likert ölçeğinden yararlanılmıştır. Çalışmada aşağıda belirtilmiş olan konular üzerinde yoğunlaşılmıştır. Bunlar: (1) Toprak havuz işletmeleri ve bunların yöneticilerinin sosyo-ekonomik karakteristikleri, (2) Yöneticilerin farklı risk kaynaklarına dair risk algıları, (3) Bu risk kaynakları için risk yönetim stratejileri. Çalışmada, aritmetik ortalama, yüzde oranları gibi basit tanımlayıcı istatistik yöntemler kullanılmıştır. Sonuç olarak, araştırma yöresindeki toprak havuzlarda yapılan deniz balığı yetiştiricilik sistemlerinde işletme yöneticilerinin sahip oldukları çeşitli risk kaynağı algılarının bulunduğu ve bunların çözümüne yönelik farklı risk yönetim stratejilerinin geliştirilmesi gerektiği tespit edilmiştir

Impact of Managerial Education Levels on Food Safety Practices in Food Processing Plants: A Case Study in Red Meat and Poultry Plants in Aydın, Turkey

This study analysed the effect of differences in plant managers' education levels on the implementation of and confidence in food quality and HACCP-based safety management systems, in Turkish red meat and poultry processing plants. Results suggest that managers with a Bachelor of Science degree kept significantly more reliable food safety records and knew more about food safety application systems. These managers appreciated the benefits of food safety management systems more, and distributed the responsibility for such systems among plant staff. High school-educated managers were more open to food safety practices and developments than their counterparts with only a primary school (Grades 18) education. Our findings suggest that plant managers' education levels are important in the successful adoption and implementation of an efficient food safety and quality management system. Accordingly, food safety training programs, especially in meat processing plants, should consider managers' educational backgrounds to maximize efficacy.Bu çalışmada, Türkiye'deki kırmızı et ve tavuk işletmelerinde, işletme yöneticilerin eğitim seviyesindeki farklılıkların, işletmelerdeki HACCP temelli gıda güvenliği sistemlerinde gıda güvenliği uygulamaları ve bu uygulamaların güvenilirliği üzerine etkileri incelenmiştir. Çalışmada, üniversite mezunu yöneticilerin gıda güvenliği kayıtları ve gıda güvenliği yönetim sistemi hakkında önemli düzeyde bilgili olduğu tespit edilmiştir. Bu yöneticilerin aynı zamanda gıda güvenliği yönetim sisteminin işletmeleri için yararlı olduğuna inandıkları ve çalışanlar arasında bu uygulamalara ait sorumlulukların belirlenmiş olduğu saptanmıştır. Lise mezunu yöneticilerin ise gıda güvenliği uygulamalarına ve gelişmelerine ilkokul mezunu olan yöneticilere kıyasla daha açık görüşlü olduğu bulunmuştur. Bulgularımız, gıda güvenliği ve yönetim sistemleri uygulamalarında ve bu sistemlerin adaptasyonunda işletme yöneticisinin eğitim seviyesinin çok önemli olduğusaptanmıştır. Dolayısıyla, gıda güvenliği eğitim programlarının düzenlenmesi ile özellikle kırmızı et işletmelerinde gıda güvenliği uygulamalarında, yöneticilerin eğitim düzeyine bağlı olarak olumlu etkilerinin olduğu tespit edilmiştir