Charakterystyka fonetyczna grupy ki* w dialektalnie uwarunkowanych odmianach języków słowackiego i czeskiego

In the present paper, an acoustic description of the realizations of the /k/’s phoneme is presented for Slovak and Czech. The dialectally rooted variants of the examined languages were chosen since they give a more complete insight into articulatory habits of users than does the standard pronunciation .The acoustic data obtained from the dialectally rooted variants of Slovak and Czech allow to deny statements about the lack of positional velar fronting in the context of (pre)palatal vocoids, which made Slovak and Czech distinct among Slavonics (the Slavonic languages).W artykule przedstawiono akustyczny opis wariantów realizacyjnych fonemu /k/ w językach słowackim i czeskim. Jako materiał badawczy wykorzystano uwarunkowane dialektalnie odmiany z uwagi na to, iż dają one pełniejszy wgląd w praktyki wymawianiowe użytkowników tych dwóch języków niż wymowa standardowa.Dane akustyczne zebrane na podstawie analizowanych materiałów słowackich i czeskich każą dokonać rewizji twierdzeń o braku pozycyjnych uprzednień/zmiękczeń welarnych w kontekście (pre)palatalnych wokoidów, który to brak wyróżniał słowacki, a zwłaszcza czeski spośród języków słowiańskich

Charakterystyka fonetyczna /c/ we współczesnej polszczyźnie

The paper discusses the acoustic variants of the phoneme /c/, together with the appropriate articulatory interpretation and auditory perception assessment. The acoustic correlates and articulatory interpretation are based upon the theory of speech production introduced by G. Fant and developed by K. Stevens.The acoustic data for standard Polish provide evidence against describing the primary variant of /c/ as a postpalatal sound. The collected data clearly demonstrate that the place of articulation of /c/ sounds is further in the front part of palate, i.e. prepalatum. The same conclusion might be draw on cumulative data for dialectal varieties of Polish.W artykule przedstawiono akustyczny opis wariantów realizacyjnych fonemu /c/ wraz z interpretacją artykulacyjną i oceną audytywną uwzględnionych w opisie parametrów akustycznych. Opis akustyczny i artykulacyjna interpretacja zostały opracowane na podstawie teorii produkcji mowy, wprowadzonej przez G. Fanta i następnie rozwijanej przez K. Stevensa.Dane akustyczne zgromadzone dla polszczyzny standardowej każą odrzucić postpalatalną charakterystykę podstawowego wariantu realizacyjnego fonemu /c/. Jednocześnie, dane te wskazują na znacznie bardziej przednią artykulację wariantu podstawowego fonemu /c/, tj. prepalatalną. Analogiczne wnioski uprawnione są dla rozpatrywanych en bloc uwarunkowanych dialektalnie odmian współczesnej polszczyzny

Samogłoska e w odmianach ogólnych trzech języków słowiańskich: macedońskim, bułgarskim i polskim, w kontekście dwóch wykładników akcentu wyrazowego: czasu i charakterystyki spektralnej

Two main objectives of the reported research are as follows: (1) to compare main variants of the vowel e in the standard varieties of the three Slavic languages, in which the opposition based on vowel length does not exist, (2) to compare the expression of word stress using an example of the realization of the vowel e in the standard varieties of those three languages in terms of the length of particular variants, as well as their spectral characteristics.The results of the conducted research can be summarized in the following way: the main variant of the e vowel in the Standard Macedonian is characterized by mediopalatal articulation constricted in the oral cavity and open due to degree of the mouth opening and non-constricted, mediopalatal and open in Bulgarian and Polish. Furthermore, the expression of word stress allows arranging those languages in the following order – starting from the most distinct ones in the characteristics F1xF2: Macedonian, Bulgarian, Polish.Sprawozdawane badania miały dwa cele: pierwszy – porównanie wariantów podstawowych samogłoski e w odmianach ogólnych trzech języków słowiańskich, w których nie występuje opozycja oparta na iloczasie, drugi – porównanie ekspresji akcentu wyrazowego na przykładzie realizacji samogłoski e w tych odmianach trzech języków, tak w wymiarze trwania poszczególnych wariantów, jak i ich charakterystyki spektralnej.Wyniki można streścić następująco: podstawowy wariant realizacyjny w języku macedońskim ma artykulację mediopalatalną, przewężoną w jamie ustnej (constricted) i otwartą z uwagi na stopień otwarcia jamy ustnej (open), zaś w językach bułgarskim i polskim – mediopalatalną, nieprzewężoną (nonconstricted) i otwartą (open). Z kolei ekspresja akcentu wyrazowego pozwala szeregować te języki w następującej kolejności, poczynając od najwyraźniej zaznaczonej w charakterystyce F2xF1: język macedoński, język bułgarski i język polski

A phonetic description of /c/ in contemporary Polish

The paper discusses the acoustic variants of the phoneme /c/, together with the appriopriate articulatory intepretation and auditory perception assessment. The acoustic correlates and articulatory interpretation are based upon the theory of speech production introduced by G. Fant and developed by K. Stevens. The acoustic data for standard Polish provide evidence against describing the primary variant of /c/ as a postpalatal sound. The collected data clearly demonstrate that the place of articulation of /c/ sounds is further in the front part of palate, i.e. prepalatum. The same conclusion might be draw on cumulative data for dialectal varietes of Polish

A phonetic description of the ki group in the dialectally rooted varietes of Slovak and Czech

In the present paper, an acoustic description of the realizations of the /k/'s phoneme is presented for Slovak and Czech. The dialectally rooted variants of the examined languages were chosen since they give a more complete insight into articulatory habits of users than does the standard pronunciation. The acoustic data obtained from dialectally rooted variants of Slovak and Czech allow to deny statements about the lack of positional velar fronting in the context of (pre)palatal vocoids, which made Slovak and Czech distinct among Slavonics (the Slavonic languages)

Samogłoska e w odmianach ogólnych trzech języków słowiańskich: macedońskim, bułgarskim i polskim, w kontekście dwóch wykładników akcentu wyrazowego: czasu i charakterystyki spektralnej

Sprawozdawane badania miały dwa cele: pierwszy – porównanie wariantów podstawowych samogłoski e w odmianach ogólnych trzech języków słowiańskich, w których nie występuje opozycja oparta na iloczasie, drugi – porównanie ekspresji akcentu wyrazowego na przykładzie realizacji samogłoski e w tych odmianach trzech języków, tak w wymiarze trwania poszczególnych wariantów, jak i ich charakterystyki spektralnej. Wyniki można streścić następująco: podstawowy wariant realizacyjny w języku macedońskim ma artykulację mediopalatalną, przewężoną w jamie ustnej (constricted) i otwartą z uwagi na stopień otwarcia jamy ustnej (open), zaś w językach bułgarskim i polskim – mediopalatalną, nieprzewężoną (nonconstricted) i otwartą (open). Z kolei ekspresja akcentu wyrazowego pozwala szeregować te języki w następującej kolejności, poczynając od najwyraźniej zaznaczonej w charakterystyce F2xF1: język macedoński, język bułgarski i język polski.Two main objectives of the reported research are as follows: (1) to compare main variants of the vowel e in the standard varieties of the three Slavic languages, in which the opposition based on vowel length does not exist, (2) to compare the expression of word stress using an example of the realization of the vowel e in the standard varieties of those three languages in terms of the length of particular variants, as well as their spectral characteristics. The results of the conducted research can be summarized in the following way: the main variant of the e vowel in the Standard Macedonian is characterized by mediopalatal articulation constricted in the oral cavity and open due to degree of the mouth opening and non-constricted, mediopalatal and open in Bulgarian and Polish. Furthermore, the expression of word stress allows arranging those languages in the following order – starting from the most distinct ones in the characteristics F1xF2: Macedonian, Bulgarian, Polish

Application of DTW algorithm as a tool in speaker identification

W artykule omówiono problemy związane z identyfikacją mówcy i przedstawiono propozycję procedury ułatwiającej proces identyfikacji w części akustycznej. Koncepcja opiera się na metodach programowania dynamicznego, a w szczególności algorytmu znanego jako DTW (dynamic time warping). Przeprowadzone zostały testy wskazujące na przydatność proponowanej procedury przy próbie ustalenia, które samogłoski oraz formanty pozwalają dostatecznie zróżnicować mówców, dostatecznie indywidualizując każdego z nich.The paper discusses issues concerning forensic speaker identification and proposes a procedure simplifying the process of speaker identification in the acoustic scope. The idea revolves around methods of dynamic programming, especially the DTW (dynamic time warping) algorithm described further in the paper. Tests which were carried out demonstrated the usefulness of the suggested procedure when trying to determine which vowels and formants are the best differentiating and characterizing a speaker