Próby leczenia chorych z zespołem złożonego bezdechu śródsennego aparatami wytwarzającymi dwupoziomowe ciśnienie w drogach oddechowych w trybie spontanicznym

Introduction: Patients with complex sleep apnoea (CompSAS) have obstructive sleep apnoea and experience persistent central apnoeas when exposed to positive airway pressure. Elevated loop gain is one of the postulated mechanisms of CompSAS. We speculated that bilevel positive airway pressure — spontaneous (BPAP-S), by producing relative hyperventilation, may more readily produce CompSAS activity than continuous positive airway pressure (CPAP). If found to do so, a trial of BPAP-S might be a simple way of identifying patients with elevated loop gain who are at risk for CompSAS. Materials and methods: Thirty-nine patients with complex sleep apnoea were included in the study. Segments of NREM sleep on CPAP and BPAP-S matched for body position and expiratory airway pressure (comparison pressure) were retrospectively analysed. Correlations between clinical and demographic variables and polysomnographic response to CPAP and BPAP-S were sought. Results: There was no difference in any of the polysomnographic indices on CPAP and BPAP-S. In 19 patients the use of CPAP was associated with lower AHI at the comparison pressure; in 20 patients the opposite was true. No clinical variables correlated to the differential response to CPAP vs. BPAP-S. Conclusions: BPAP-S was not more effective than CPAP in stimulating complex sleep apnoea activity.Wstęp: Zastosowanie terapii stałym dodatnim ciśnieniem dróg oddechowych (CPAP) u chorych na zespół złożonego bezdechu śródsennego (CompSAS) prowadzi do wystąpienia zaburzeń oddychania typu ośrodkowego. Jednym z podstawowych postulowanych mechanizmów powstawania CompSAS jest zwiększenie loop gain — wzmocnienia pętli sprzężenia — definiowanego jako całkowita odpowiedź układu oddechowego na zaburzenie jego stanu równowagi. Teoretycznie, zastosowanie terapii aparatem wytwarzającym dwupoziomowe ciśnienie w drogach oddechowych w trybie spontanicznym (BPAP-S), powinno nasilać hiperwentylację i prowadzić do łatwiejszego powstawania fenotypu CompSAS niż CPAP. Praktyczne potwierdzenie tej teorii pozwoliłoby na łatwiejszą identyfikację osób z wysokim wzmocnieniem pętli sprzężenia, narażonych na CompSAS. Materiał i metody: Badaniem objęto grupę 39 chorych na CompSAS. Przeprowadzono retrospektywną analizę porównawczą fragmentów snu NREM uzyskanych podczas polisomnografii terapeutycznej (PSG) uzyskanych podczas stosowania CPAP i BPAP-S, zgodnych co do pozycji ciała pacjenta i ciśnienia wydechowego (ciśnienie porównawcze). Poszukiwano korelacji pomiędzy parametrami klinicznymi, demograficznymi oraz odpowiedzią chorych na CPAP i BPAP-S. Wyniki: Nie stwierdzono różnic w żadnym parametrze polisomnograficznym pomiędzy segmentami snu podczas próby stosowania CPAP i BPAP-S. U 19 chorych, wskaźnik bezdechów i spłyceń oddechu (AHI) był niższy podczas leczenia aparatem CPAP na poziomie ciśnienia porównawczego niż podczas leczenia BPAP-S, zaś u 20 pacjentów obserwowano odwrotną zależność. Nie stwierdzono korelacji żadnego z badanych parametrów klinicznych ze skutecznością CPAP lub BPAP-S. Wnioski: Nie obserwowano zwiększenia częstości wywoływania CompSAS przez BPAP-S w porównaniu z CPAP

Nokardioza płucna u pacjenta z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc — opis przypadku i przegląd literatury

Nocardiosis is an infrequent but potentially serious pulmonary infection that typically affects patients with immune suppression or structural lung disease. We report a case of a 70-year-old patient with chronic obstructive pulmonary disease (COPD) treated with inhaled steroids, theophylline, short-acting beta-agonists and anticholinergics, and long-term oxygen therapy, who presented with non-resolving pneumonia. Following a diagnosis of nocardiosis, made based on sputum culture, the patient was treated with trimethoprim/sulphamethoxazole and then, due to treatment side effects, with minocycline. We review the literature data on nocardiosis in COPD patients.Nokardioza jest rzadkim, lecz potencjalnie ciężkim zakażeniem płuca, zwykle występującym u chorych z niedoborami odporności lub z zaburzeniami struktury płuc. Przedstawiamy opis przypadku 70-letniej chorej z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) leczoną przewlekle kortykosterydami wziewnymi, teofiliną, krótko działającymi beta-mimetykami i antycholinergikami oraz tlenoterapią domową, która zgłosiła się z powodu opornego na leczenie zapalenia płuc. Rozpoznanie nokardiozy postawiono na podstawie posiewu plwociny, a następnie chorą leczono trimetoprimem/sulfametoksazolem i ze względu na pojawienie się działań niepożądanych, minocykliną. Przedstawiamy dane literaturowe dotyczące występowania nokardiozy u chorych na POChP

Complex sleep apnea syndrome

U części chorych na zespół obturacyjnego bezdechu śródsennego (OSA, obstructive sleep apnea), zastosowanie leczenia stałym dodatnim ciśnieniem w drogach oddechowych (CPAP, continuous positive airway pressure) prowadzi do powstania uporczywych bezdechów ośrodkowych. Ten niedawno opisany zespół chorobowy, zespół złożonego bezdechu śródsennego (CompSAS, complex sleep apnea syndrome), łączy w swojej patofizjologii obturację dróg oddechowych i zaburzenia działania ośrodka oddechowego. W niniejszej pracy autorzy opisują obecny stan wiedzy dotyczący epidemiologii, patofizjologii, symptomatyki oraz leczenia CompSAS. W pracy przedstawiono obszerny przegląd piśmiennictwa oraz doświadczenia własne dotyczące opieki nad chorymi na CompSAS.Some patients with obstructive sleep apnea (OSA) develop persistent central sleep apnea activity when started on continuous positive airway pressure (CPAP). This recently recognized syndrome, complex sleep apnea syndrome (CompSAS), is thought to be due to dysfunction of the respiratory center in a setting of an obstructive sleep apnea. We present the current knowledge on epidemiology, pathophysiology, and treatment options in CompSAS. We review the current literature on CompSAS, and present our own data on this interesting condition