İskemik İnmede Penumbral Alanın Sonuç İnfarkt Hacmi ve Klinik Prognozu Üzerine Etkisi

Amaç: Klinik seyir üzerine yapılan çalışmalar inme progresyonunu takip etmede çok önemli bir yer tutar. Perfüzyon MR görüntülemelerinin akut iskemik inmede kullanıma girmesi penumbral alanın tespiti ve kurtarılması adına önemli bir köşe taşı olmuştur. Gereç ve Yöntem: İlk 24 saat içinde akut iskemik inme atağı geçiren hastaların geliş difüzyon ve perfüzyon ağırlıklı manyetik rezonans görüntülemeleri MRG tespit edildi. Perfüzyon-difüzyon uyumsuzluğu ciddi, orta-hafif ve olmama durumlarına göre 3 gruba ayrıldı. İyi klinik yanıt İKY gelişip gelişmediği başlangıç ve 15. gün klinik skorları The National Institute of Health Stroke Scale, European Stroke Scale and Modified Rankin Scale kullanılarak tespit edildi. Finalde lezyon hacim FLH büyümesi tespiti için 15. gün çekilen T2 ağırlıklı MRG ile başlangıç difüzyon ağırlıklı MRG hacim farkları alındı. Bulgular: Ciddi uyumsuzluğun olduğu grupta FLH de büyüme, hafif-orta uyumsuzluk olan gruba ve uyumsuzluğu olmayan gruba göre anlamlı derecede yüksek idi sırasıyla, median: 37 cm3, %95 CoI: 26.0-55.0; median: 10 cm3, %95CoI: 0-16.0; median: - 1.50 cm3, %95 CoI: -4.0 /8.0, χ2 = 8.294, p=0.017 . Uyumsuzluk ciddiyetinin İKY ile sonlanmaya etkisi ise istatistiksel olarak anlamlı değildi χ2:1.959, p:0,162 . İKY’nin elde edilme oranı FLH de büyüme olmayan grupta büyüme olan gruba göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulundu χ2:7,62, p:0,02 . Ancak ile İKY elde etme adına FLH hacim değişiminin bağımsız bir prediktör özelliği bulunmamıştır p:0.086, OR:0.972, %95CI:0.942-1.004 . Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları şiddetli difüzyon-perfüzyon uyumsuzluğu olan akut iskemik inmeli hastaların radyolojik ve klinik gidişatları daha ciddi olabilir ve tedavide daha dikkatli olunmalıdır

Delirium in patients with acute ischemic stroke admitted to the non-intensive stroke unit: Incidence and association between clinical features and inflammatory markers

Background Stroke patients with development of delirium have unfavorable outcomes, higher mortality, longer hospitalizations, and a greater degree of dependence after discharge. Studies suggest that delirium is associated with abnormal immunological responses and a resultant increase in inflammatory markers. Objective Our aim was to determine whether there is an entity relationship between delirium, inflammation and acute ischemic stroke (AIS). Methods Sixty AIS patients admitted to the hospital were consecutively recruited. Delirium was diagnosed with the clinical assessment according to the Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (DSM-V) criteria. Enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) was used to measure serum levels of Interleukin-1 beta (IL-1 beta), Interleukin 18 (IL-18), Tumor Necrosis Factor-alpha (TNF-alpha), Brain-Derived Neurotrophic Factor (BDNF), and Neuron Specific Enolase (NSE) at admission. Results Eleven (18.3%) of 60 patients were diagnosed with delirium, and the majority (n=8, 72.7%) was the hypoactive type. Delirious and non-delirious patients had similar demographic and clinical features. Delirious patients had significantly higher lengths of hospital stay, National Institutes of Health Stroke Scale (NIHSS) at admission and discharge compared to non-delirious patients. In addition, there was no significant statistical difference between delirious and non-delirious patients with AIS in respect of levels of TNF-alpha, IL-1 beta, IL-18, BDNF and NSE. This study suggests that delirium is not scarce in patients with AIS admitted to the non-intensive stroke unit, and that delirium developing after AIS seems not to be associated with serum TNF-alpha, IL-1 beta, IL-18, BDNF and NSE but is associated with length of hospital stay and stroke severity

Gastrointestinal quality of life in patients with asymptomatic cholelithiasis after laparoscopic cholecystectomy

To assess the outcome of laparoscopic cholecystectomy for asymptomatic cholelithiasis before and after laparoscopic cholecystectomy using a specific quality of life instrument for gastrointestinal disorders in adults : The Gastrointestinal Quality of Life Index (GIQLI) was used to study the quality of life in patients before and after laparoscopic cholecystectomy : Seventy one patients completed the GIQLI questionnaire both preoperatively and after a minimum postoperative follow-up of three months. Mean preoperative score was 126.8±14.07 out of a theoretical maximum score of 144.After three months, the score had significantly improved to 136.6±9.31, close to the range for the normal population. Not only items assessing gastrointestinal symptoms but also the domains of physical, social, and emotional function improved significantly. The most marked improvements were achieved in patients with the lowest preoperative scores. Laparoscopic cholecystectomy significantly improves the quality of life in patients with cholelithiasis who are asymptomatic or have nonspecific gastrointestinal symptoms that cannot be explained by another gastrointestinal pathology.Bu çalısmada asemptomatik kolelitiyazis olgularının ameliyat öncesi ve ameliyat sonrası hayat kalitesi degerlendirilmistir. Hastaların ameliyat öncesi ve sonrası hayat kalitelerinin ölçümü gastrointestinal hayat kalitesi indeksi parametreleri kullanılarak belirlenmistir. Çalısmaya alınan 71 hasta ameliyat öncesi ve ameliyattan en az 3 ay sonra gastrointestinal hayat kalitesi indeksine göre sorgulanmıstır. Preoperatif dönemde ortalama skor 126.8±14.07, 3 ay sonra yapılan sorgulamada ise ortalama 136.6±9.31 olup normal populasyona yakın bir oranda saptanmıstır. (toplam skor 144). Gastrointestinal semptomlarının yanı sıra fiziksel, sosyal ve duygusal durumlarında da anlamlı düzelme gözlenmistir.Düsük skorlu hastalarda bu iyilesmedaha belirgindir. Asemptomatik kolelitiyazisli hastalarda baska gastrointestinal patolojilerle açıklanamayan nonspesifik semptomların laparoskopik kolesistektomiyle iyilesme gösterdigi, hastaların hayat kalitelerinde anlamlı bir artıs oldugu görülmektedir

Evaluation of antihyperlipidemic drug-treatment with regard to optimum effectiveness and neurologic side effects in adults with dyslipidemia

Antihiperlipidemik ilaç gruplarının birbirleri arasında etki yan etki profilinde bir fark olup olmadığını araştırmak amacıyla, Nöroloji ve Kardiyoloji anabilim dalları polikliniklerine başvuran 37-77 yaşlan arasında 129 (42 kadın, 87 erkek) dislipidemik hasta çalışmaya alındı. Çalışmaya alman hastalar 5 gruba ayrıldı. Tüm hastalara ideal kilolarına ulaşmaları ve standart lipidden fakir beslenme tarzı önerildi. Çalışmamız 10 mg atorvastatin (67 kişi), 10 mg pravastatin (13 kişi), 10 mg simvastatin (10 kişi), 200 mg fenofıbrat (15 kişi), 10 mg atorvastatin + 200 mg fenofıbrat (24 kişi) gruplarından oluşuyordu. Tedavi öncesi ve tedavi sonrası 3., 6. ve 12. aylarda lipid değerleri "TK, LDL-K, HDL-K, TG" ve CK, SCOT, SGPT enzimleri biyokimyasal olarak takip edildi. Grupların istatistiksel olarak değerlen karşılaştırıldı. 1 yıllık takip sonunda; TK seviyelerindeki düşmeye olan etkilerinde, istatistiksel olarak bir fark gözlenmedi (p^-0.05). 6. aydan sonra fenofibratm pravastatine oranla istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde TG'de düşme sağladığını gözlemledik (p0.05). Özellikle ilk 3 ayda atorvastatinin fenofıbrata oranla LDL-K değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir düşme sağladığı görüldü (p0.05). İlaç grupları arasında HDL-K değerlerini artırma yönünden anlamlı bir farklılık tespit edilmedi (p>0.05). 79Tüm ilaç gruplarında yaklaşık 3. aydan sonra kan lipid seviyelerinin stabil bir seyir izlediğini gözlemledik. İlk 6 ayda pravastatinin atorvastatine oranla CK seviyelerinde istatistiksel olarak anlamlı artışa neden olduğu tespit edildi (p0.05). Pravastatinin miyalji yapma oram diğer gruplara göre daha yüksekti ancak pravastatin de dahil tüm ilaç grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark tespit edilmedi (p>0.05). Karaciğer fonksiyonları üzerine tüm grup ilaçların etkisinin olmadığı gözlendi. Çalışmamızda bazı nörolojik hastalıkların tedavisinde önem kazanmaya başlayan antihiperlipidemik ilaç tedavi ve takiplerinin önemini vurgulamayı amaçladık.Tiıis study comprised 129 patients (42 women, 87 men) between ages of 37- 77 who had to Neurology and Cardiology clinics, in order to search for any difference on the effect-side effect profile among antihypcrlipimedic drag groups. Patients were grouped in 5 in the study. All patients were asked to follow a diet low in standart lipids and reach their ideal weigh!. Groups were determined as 10 mg astorvastatin receiving group (67 patients), 10 mg pravastatin receiving group (13 patients), 10 mg simvastatin receiving group (10 patients), 200 mg fenofibrat receiving group (15 patients), and 10 mg atorvastatin +200 mg fenofibrat receiving group (24 patients). Lipid levels "TK, LDL-K, HDL-K, TG" and CK, SCOT, SGPT enzymes were tracked/ followed biochemically in the 3.,6., and 12. months pretreatment and after treatment. No difference was observed statistically on the effects causing drop in TK levels (p>0.05). We observed a statistically meaningful drop in TG levels with fenofibrat compared to pravastatine after 6 months (p0.05). Atorvastatin provided a statistically meaningful drop in LDL-K levels compared to fenofibrat especially in the first 3 months (p 0.05). No meaningful difference in increasing HDL-K valves among drug groups was observed (p> 0.05). SiWe observed a stable course on the blood lipid levels after the 3. month in all drug groups. Pravastatin was found to have resulted in a statistically meaningful increase in CJC levels compared to atorvastatin in the first 6 months (p0.05). No effect on liver functions was obtained with all drug groups. We aimed to emphasize on the treatment and following of aniihyperlipidemic drugs gaining, more importance in same Neurological illnesses' treatment

The Relationship Between Pain and Clinical Features in Multiple Sclerosis

OBJECTIVE: Multiple Sclerosis(MS) is an autoimmune-neurodegenerative disease of the central nervous system. The pain prevalence differentiates between 29% and 86 % in this disease and besides the neuropathic, somatic pain types might emerge together or separately. In this study we aimed to analyse the relationship between pain and other clinical featuresin MS. METHODS: 100 cases,of whom are followed in MS polyclinic and who have complaints of pain, have been included to this study.By ensuring the forms that we prepared to be filled by the cases, we examined the pain type and localization. Thereafter we applied Visual Pain Scale (VPS), Ashworth Spasticity Scale (ASS) and Beck Depression Scale(BDS). RESULTS: When female and male patients are compared, significant difference has not been observed statistically among age, disease period and EDDS scores. 77 % of the cases have suffered from neuropathic pain, 21 % of the cases have displayed Lhermitte symptoms, trigeminal neuralgia has been observed in 1 % of the cases and 55 % of the cases have had complaints of neuropathic extremity pain. In 60 % of the cases nociceptive pains, in 12 % of the cases joint-extremity-muscle pain, in 47 % headache and in 1 % painful tonic spasms have existed. Pain depending on the treatment has been observed only in 2 % of the cases. The pain score has been detected significantly on patients with spasticity and depression (p= 0.008, p= 0.001 in return). While there has been reasonable positive correlation between age, EDDS score and VPS (p= 0.010, p= 0.002 in return), poor correlation has been obtained between disease period and number of attacks (p= 0.002, p= 0.045 in return). CONCLUSION: These findings indicate that MS pain is related with spasticity, disability and depression and these clinical findings should be taken into account during pain treatment and the above factors should be treated

Cerebral Malaria: Case Report

Cerebral malaria is a rare complication caused by Plasmodium infection. Capillary blockage caused by infected erythrocytes, microglia activation and apoptosis of astrocytes as a result of cytokine leakage to the parenchyma are cited in the pathogenesis. Recently, a concept has evolved that metabolic changes in the brain in malaria infection may also be responsible for the epilepsy and encephalopathy pathogenesis. A 25-year-old male was admitted to our clinic for seizures and encephalopathy. The patient, diagnosed with cerebral malaria, recovered with antiedema, antiepileptic and antimalarial therapy. The pathophysiology and clinical and laboratory findings are discussed in light of the literature

Postictal physichosis

Postiktal psikoz epileptik hastalarda görülen psikozların % 25'ini oluşturur. Tipik olarak tonik klonik veya kompleks parsiyel nöbet kümeleri sonrası ortaya çıkar. Bilateral bağımsız epileptik aktivite postiktal psikozlu hastalarda sıklıkla görülmektedir. Olguda postiktal psikoz gelişen ve risperidon ile tedavi edilen epileptik bir hasta sunulmuştur.Postictal psychosis represents 25% of the psychoses seen in epileptic patients. PIP typically appears after a cluster of tonicclonic seizures or complex partial seizures. Bilateral independent epileptiform activity has been observed in patients with postictal psychosis. We present the case of a patient who developed postictal psychosis and was treated with risperidon

Postiktal psikoz

epileptik hastalarda görülen psikozların % 25’ini oluşturur. Tipik olarak tonik klonik veya kompleks parsiyel nöbet kümeleri sonrası ortaya çıkar. Bilateral bağımsız epileptik aktivite postiktal psikozlu hastalarda sıklıkla görülmektedir. Olguda postiktal psikoz gelişen ve risperidon ile tedavi edilen epileptik bir hasta sunulmuştu

Posterior reversible encephalopathy syndrome in children: a case series

Posterior reversibl ansefalopati sendromu hipertansiyon, nöbet (konvulsiyon), baş ağrısı, bilinç bulanıklığı ve görme bozukluğu ile giden ve manyetik rezonans görüntülemede belirgin lezyonlarla tanısı konulan bir durumdur. Ocak 2010 ve Ocak 2014 tarihleri arasında Meram Tıp Fakültesi çocuk yoğun bakım ve hematoloji servislerinde izlenen beş posterior reversibl ansefalopati sendromu olgusu geriye dönük olarak değerlendirildi. Demografik ve klinik özellikleri ve görüntüleme bulguları gözden geçirildi. Olguların birincil hastalıkları; akut lenfositik lösemi (iki hasta), Henoch-Schönlein purpurası (bir hasta), sistemik lupus eritematozus (bir hasta) ve poststreptokoksik akut glomerülonefritti (bir hasta). Ortalama yaş 104,58 yıldı (5-14 yıl). Kan basıncının yüksekliği tüm hastalarda vardı. Başlangıç nörolojik belirtiler; nöbet, bilinç bulanıklığı, baş ağrısı ve görme bozukluğuydu. Klinik değerlendirme ve manyetik rezonans görüntüleme ile tanı konulduktan sonra uygun tedavi yaklaşımı ile tüm hastalarda klinik iyileşme sağlandı. Sonuç olarak, ansefalopati tablosu ile gelen ve zemininde nefrit, vaskülit ve malinite; kliniğinde kan basıncı yüksekliği ve ilaç kullanımı olan olgularda ayırıcı tanıda posterior reversibl ansefalopati sendromu düşünülmelidir.Posterior reversible encephalopathy syndrome is characterized by hypertension, seizure, headache, clouding of consciousness, and visual disturbance, and is diagnosed in the presence of typical lesions on magnetic resonance imaging. We retrospectively evaluated five patients who were diagnosed as having posterior reversible encephalopathy syndrome and followed up in Meram Medical Faculty, Pediatric Intensive Care and Hematology wards, between January 2010 and January 2014. We reviewed the demographic and clinical data, and neuroimaging findings. The primary diseases of the subjects included acute lymphocytic leukemia (n2), Henoch-Schönlein purpura (n1), systemic lupus erythematous (n1), and acute poststreptococcal glomerulonephritis (n1). The mean age was 10±4.58 years (range, 5-14 years). Acute elevation of blood pressure was found in all patients (n5). Initial neurologic manifestations included seizure, clouding of consciousness, headache, and visual disturbance. After the diagnosis was made through clinical evaluations and magnetic resonance imaging, complete clinical recovery was obtained in all patients with the appropriate therapeutic approach. In conclusion, posterior reversible encephalopathy syndrome should be considered in the differential diagnosis of patients who present with encephalopathy and underlying diseases such as nephritis, vasculitis, malignancy accompanied by hypertension, and a history of use of medication