Complications arising from a misdiagnosed giant lipoma of the hand and palm: a case report

<p>Abstract</p> <p>Introduction</p> <p>Lipomas are benign tumors which may appear in almost any human organ. Their diagnosis rate in the hand region is not known.</p> <p>Case Presentation</p> <p>We present the case of a 63-year-old Greek Caucasian woman with a giant lipoma of the hand and palm which was not initially diagnosed. After repeated surgical decompression of the carpal tunnel the patient was referred with persisting symptoms of median and ulnar nerve compression and a prominent mass of her left palm and thenar eminence. Clinical examination, magnetic resonance imaging, nerve conduction study and biopsy, revealed a giant lipoma in the deep palmar space (8.0 × 4.0 × 3.75 cm), which was also infiltrating the carpal tunnel. She had already undergone two operations for carpal tunnel syndrome with no relief of her symptoms and she also ended up with a severed flexor pollicis longus tendon. Definitive treatment was performed by marginal resection of the lipoma and restoration of the flexor pollicis longus with an intercalated graft harvested from the palmaris longus. Thirty months after surgery the patient had a fully functional hand without any neurological deficit.</p> <p>Conclusion</p> <p>Not all lipomas of the wrist and hand are diagnosed. Our report tries to emphasize the hidden danger of lipomas in cases with carpal tunnel symptoms. The need for a high index of suspicion in conjunction with good clinical evaluation and the use of appropriate investigative studies is mandatory in order to avoid unnecessary operations and complications. Marginal excision of these tumors is restorative.</p

Organization theory and military metaphor: time for a reappraisal?

A ‘conventional’ use of military metaphor would use it to convey attributes such as hierarchical organization, vertical communication and limited autonomy. This is often used in contrast to a looser form of organization based on the metaphor of the network. However, this article argues that military practice is more complex, with examples of considerable autonomy within the constraints of central direction. It is suggested that not only might this be a more useful metaphor for many contemporary organizations, but also that simplistic uses of military metaphor divert our attention away from the functions that management hierarchies play. The discussion is embedded within a critical realist account of metaphor, arguing for both its value and the need for its further development

Το εύρος των ψυχολογικών παρενεργειών ή / και ψυχιατρικών διαταραχών που σχετίζονται με τη χρήση αναβολικών στεροειδών από υγιείς, ασκούμενους ενήλικες

Εισαγωγή. Τα Αναβολικά Στεροειδή (ΑΣ), είναι συνθετικά τταράγωγα της ορμόνης τεστοστερόνη. Τα τελευταία χρόνια η χρήση των ΑΣ, εντάθηκε σε τέτοιο βαθμό ώστε όλο και περισσότεροι αθλητές να αποκλείονται από τις αθλητικές διοργανώσεις, λόγω θετικής ανίχνευσης για χρήση απαγορευμένων ουσιών. Πιο αποθαρρυντικό όμως είναι το γεγονός ότι ερασιτέχνες αθλητές και απλοί αθλούμενοι, εντείνουν την χρήση ΑΣ προσπαθώντας να βελτιώσουν την απόδοση και την σωματική τους διάπλαση. Σκοπός. Η επιλογή ικανού στατιστικού δείγματος χρηστών ΑΣ, η διαστρωμάτωση τους, η διερεύνηση της ύπαρξης ψυχοπαθολογικών διαταραχών και η συσχέτιση της δριμύτητας της κατάχρησης ΑΣ με την ένταση των παρατηρούμενων διαταραχών. Μεθοδολογία. Πρόκειται για έρευνα παρατήρησης, αφορώσα 320 αθλούμενους, από τους οποίους οι 160 έκαναν χρήση ΑΣ (Ομάδα C), 80 έκαναν χρήση placebo (Ομάδα Β) και ακόμη 80 αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου (Ομάδα Α) η οποία δεν έκανε χρήση καμίας ουσίας. Την μεγαλύτερη πρόκληση αποτέλεσε η διαστρωμάτωση των χρηστών (Ομάδα C), σε υποομάδες. Κατηγοριοποιήσαμε τους χρήστες σε τρεις υποομάδες, ελαφρός, μέτριας, η βαριάς κατάχρησης ενώ οι 160 αθλούμενοι που συμμετείχαν στις Ομάδες Α και Β κατηγοριοποιήθηκαν ως «όχι κατάχρηση». Οι χρήστες, μελετήθηκαν κατά την διάρκεια ενός «κύκλου» μόνο. Τα ψυχομετρικά εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν ήταν το SCL-90 (Symptom Checklist-90) και το HDHQ (Hostility and Direction of Hostility Questionnaire). Όλοι οι αθλητές έλαβαν ατομικά διαιτολογικά πλάνα και ακολούθησαν συγκρίσιμα δήμερα προγράμματα άσκησης Όλοι οι συμμετέχοντες ήταν ασκούμενοι, υγιείς ενήλικες, οι οποίοι δεν ελάμβαναν συμπληρωματικά φαρμακευτικές αγωγές και έδωσαν γραπτή συγκατάθεση πριν από την εισαγωγή τους στην μελέτη. Η εγκυρότητα και η ομοιογένεια των ομάδων διαφυλάχθηκε με την διεξαγωγή αιφνιδιαστικών doping control tests. Στην στατιστική ανάλυση, επεξεργαστήκαμε τα δεδομένα των ψυχομετρικών εργαλείων για όλους τους συμμετέχοντες, όπως αυτά κατεγράφησαν κατά τις διάφορες περιόδους μελέτης. Αποτελέσματα. Οι 320 συμμετέχοντες αξιολογήθηκαν αρχικώς με το SCL-90. αποκαλύπτοντας χαμηλά επίπεδα σε όλες τις υποκλίμακες του SCL-90 για όλες τις ομάδες. Στο τέλος της εβδομάδας πριν από την μέση του κάθε «κύκλου» ΑΣ και εκείνης πριν από το τέλος αυτού, οι αθλούμενοι αξιολογήθηκαν με χρήση του HDHQ. Για την ομάδα C, οι διαφορές στις μέσες τιμές μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου σημείου αξιολόγησης ήταν εξαιρετικά υψηλές. Στις ομάδες Β και Α, δεν υπήρξαν στατιστικώς σημαντικές διαφορές. Στην επανεκτίμηση με το SCL-90, οι συμμετέχοντες στην ομάδα C (χρήστες ΑΣ) ανέφεραν αυξημένα επίπεδα σε όλες τις υποκλίμακες (Ρ < 0,001), αποκαλύπτοντας την στατιστικώς σημαντική αλλαγή της διακύμανσης και των μέσων τιμών για όλες τις μετρήσεις των. Οι αθλητές του placebo group (Β) και οι μη χρήστες (Α) είχαν μετρήσεις οι οποίες παρέμειναν σταθερές. Στους χρήστες ΑΣ (ομάδα C), οι Δ τιμές (Δ values) για τα σκορ του SCL-90 ανάμεσα στην 1η και 2η αξιολόγηση ήταν ιδιαίτερα υψηλές για όλες τις υποκλίμακες. Οι Δ τιμές για το SCL-90 για όλες τις υποομάδες της ομάδας C, (σύμφωνα με την διαστρωμάτωση κατάχρησης) ήταν υψηλότερες, όσο η αυξανόταν η δριμύτητα χρήσης. Τα αποτελέσματα για την βαθμολόγηση των υποκλιμάκων του SCL-90 καταδεικνύουν την σαφή συσχέτιση ανάμεσα στην ισχύ χρήσης και στις Δ τιμές (Ρ < 0,001). Τα αποτελέσματα για τις υποκλίμακες του HDHQ δείχνουν μια σαφή συσχέτιση ανάμεσα στην βαρύτητα κατάχρησης και στις Δ τιμές των (Ρ < 0,001). Συμπέρασμα. Υπάρχει άμεση σχέση ανάμεσα στην κλιμάκωση της ψυχοπαθολογίας και την αυξανόμενη ισχύ της κατάχρησης. Σε όλες τις υπό μελέτη υποκλίμακες και τους συγκρινόμενους δείκτες, παρατηρείται αύξηση καθώς κινούμαστε από την υποομάδα «όχι κατάχρηση», στην υποομάδα «ελαφρά κατάχρηση», στην υποομάδα «μέτρια κατάχρηση» και καταλήγουμε στην υποομάδα «βαριά κατάχρηση»

Does recombinant human erythropoetin accelerate correction of-post ulcer-bleeding anaemia?: a pilot study

AIM: Anaemia caused by acute upper gastrointestinal bleeding is treated with blood transfusion or iron, but patients usually face a two-month recovery period from post-haemorrhage anaemia. This prospective, randomised, open, study was designed to investigate whether recombinant human erythropoietin (Epoetin) therapy accelerates haematocrit increase in the post-bleeding recovery period. METHODS: We studied hospitalised patients admitted because of acute ulcer bleeding or haemorrhagic gastritis, who had a haematocrit of 27-33% and did not receive blood transfusions. Patients were randomised either to erythropoietin (20.000 IU Epoetin alfa subcutaneously, on days 0, 4 and 6) plus iron (100 mg im, on days 1-6, (group A) or iron only (group B). Haematocrit was measured on days 0, 6, 14, 30, 45 and 60, respectively. RESULTS: One patient from group A and two from group B were lost to follow-up. Therefore, 14 and 13 patients from groups A and B respectively were analysed. Demographic characteristics, serum iron, ferritin, total iron binding capacity, reticulocytes, and haematocrit were not significantly different at study entry. Median haematocrit on day fourteen [group A: 35,9%, (30,7% - 41,0%) vs group B: 32,5%, (29,5% - 37,0%,) P=0.04] and median reticulocyte counts on day six (group A: 4.0%, (3.0% - 6.4%) vs group B: 3.5%, (2.1% - 4.4%), P=0.03) were significantly different between groups. There were no significant adverse events in both study groups. CONCLUSION: Erythropoietin administration significantly accelerates correction of anemia after acute ulcer bleeding.ΣΚΟΠΟΣ: Η αναιμία, που προκαλείται μετά από οξεία αιμορραγία του ανώτερου πεπτικού συστήματος, αντιμετωπίζεται με μετάγγιση αίματος ή χορήγηση σιδήρου. Αυτή η τυχαιοποιημένη προοπτική μελέτη είχε ως σκοπό να ερευνήσει, εάν η θεραπεία με ανθρώπινη ανασυνδυασμένη ερυθροποιητίνη επιταχύνει την άνοδο του αιματοκρίτη στη μεθαιμορραγική περίοδο. ΜΕΘΟΔΟΣ: Μελετήσαμε ασθενείς με οξεία αιμορραγία ανώτερου πεπτικού συστήματος που οφείλετο σε ελκοπάθεια με τιμή αιματοκρίτη 27-33%, οι οποίοι δεν είχαν λάβει προηγουμένως μετάγγιση ερυθρών για την σταθεροποίησή τους. Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν να λάβουν ερυθροποιητίνη (Epoetin Alfa 20.000 UI υποδορίως τις ημέρες 0-4-6) σε συνδυασμό με σίδηρο (100mg τις ημέρες 1-6) (ομάδα Α) ή να λάβουν μόνο σίδηρο (ομάδα Β). Η μέτρηση του αιματοκρίτη εγένετο τις ημέρες 0-6-14-30-45-60, αντιστοίχως. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Ένας ασθενής από την ομάδα A και δύο ασθενείς από την ομάδα Β χάθηκαν στην παρακολούθηση. Επομένως μελετήθηκαν: 14 ασθενείς από την ομάδα A & 13 ασθενείς από την ομάδα Β. Κατά την είσοδο της μελέτης οι ασθενείς και των δύο ομάδων δεν είχαν σημαντικές διαφορές όσον αφορά τις τιμές αιματοκρίτη, αριθμού αιμοπεταλίων, σιδήρου, φερριτίνης ορού, ολικής σιδηροδεσμευτικής ικανότητος και των λοιπών δημογραφικών χαρακτηριστικών. Παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στη διάμεση τιμή του αιματοκρίτη κατά την 14η ημέρα [35,9%, (εύρος:30,7% - 41%) έναντι 32,5%, (εύρος: 29,5% - 37%), Ρ=0,04] μεταξύ των ομάδων A και Β αντίστοιχα. Επίσης η διάμεση τιμή του ποσοστού δικτυορυθροκυττάρων ήταν σημαντικά μεγαλύτερη την 6η ημέρα στην ομάδα A σε σχέση με την ομάδα Β [4,0%, (εύρος: 3,0% - 6,4%) έναντι 3,5%, (εύρος: 2,1% - 4,4%), Ρ=0,03]. Δεν παρατηρήθηκαν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες και στις δύο ομάδες ασθενών. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η χορήγηση ερυθροποιητίνης επιταχύνει σημαντικά την αποκατάσταση της αναιμίας μετά από οξεία αιμορραγία του ανώτερου πεπτικού συστήματος, που οφείλεται σε ελκοπάθεια