Growth effects of corporate balance sheet adjustments in the EU

This paper investigates the impact of active balance sheet adjustments in the non-financial corporate sector on economic growth in the EU. We jointly model firms' ability to reduce their balance sheet imbalances and a growth equation in an instrumental variables (IV) panel context. This enables us to explicitly consider the contemporaneous interaction between corporate balance sheet adjustment and growth, which can otherwise bias inference. Our main findings inter alia suggest that periods of active corporate deleveraging are associated on average with lower output growth compared to periods when no adjustment takes place. Moreover, a decline in corporate debt overhang supports output growth. Model-based simulations are in line with these findings

Εμπειρικά δοκίμια για τη δημοσιονομική πολιτική και τη βιωσιμότητα του χρέους

This doctoral thesis aims to contribute to the ongoing research on fiscal policy and debt sustainability. By employing state-of-the-art econometric techniques, the thesis (i) sheds new light into the factors that can determine fiscal policy behavior and fiscal sustainability, focusing on the interaction of fiscal policy with financial markets, (ii) reassesses the interplay of fiscal policy with the external sector of the economy, and (iii) revisits the timing of successful fiscal retrenchments in an alternative modeling context. The thesis is founded on three independent empirical essays. Each essay contributes to a distinct literature strand. The first essay assesses the sustainability of public finances in the EMU by explicitly accounting for the impact of financial markets on the dynamic fiscal policy reaction function. The aim is to account for the expectations of sovereign debt lenders as regards the ability of the state to finance its obligations, which has not been integrated in relevant studies. Omitting an important interpreting factor of fiscal policy behavior could bias both fiscal sustainability empirical estimates and the underlying implications on public debt dynamics. By employing alternative dynamic panel estimators and incorporating public investors’ expectations, the analysis concludes in favor of public debt stabilization efforts in the EMU over the 1988-2009 period and financial market-based pressure for fiscal improvement.The second essay revisits the role of discretionary fiscal policy actions on current account deficit adjustment episodes in OECD economies. Such episodes that refer to a sizeable improvement of the current account deficit are often associated with increased cost in terms of adjustment in macroeconomic fundamentals. Ιn a recursive discrete choice panel framework, the aim is to assess whether large fiscal contractions can affect the incidence of large current account deficit reversal episodes. Following, the essay investigates the adjustment path of key economic indicators during such reversal episodes, controlling for episodes’ diversity according to the underlying fiscal posture. The econometric estimates put forward that large fiscal consolidations to control an adverse fiscal outlook seem to mitigate pressures for an abrupt external sector adjustment. Also, the drivers of current account deficit adjustments differ according to fiscal contractions and expansions. The third essay proposes an alternative empirical framework to study the timing of historical fiscal consolidations in OECD countries and their effectiveness in mitigating public debt ratio imbalances. By extending the Markov regime switching framework in a panel data context, the analysis controls for the limitations of standard empirical approaches in the relevant literature and identifies endogenously from the data (successful) fiscal adjustment episodes. This modeling approach can perfectly capture the initiation and successful realization of historical fiscal consolidations, expanding the episodes after the 2008 economic crisis. The empirical estimates predict persistent debt imbalances in some OECD economies after the crisis, despite sizeable fiscal correction efforts.Η παρούσα διδακτορική διατριβή έχει σαν στόχο να συνεισφέρει στην εν εξελίξει έρευνα αναφορικά με τη δημοσιονομική πολιτική και τη βιωσιμότητα του χρέους. Κάνοντας χρήση εξελιγμένων οικονομετρικών τεχνικών, η διατριβή, πρώτον, διερευνά τους παράγοντες που δύνανται να καθορίσουν τη συμπεριφορά της δημοσιονομικής πολιτικής και τη δημοσιονομική βιωσιμότητα, εστιάζοντας στην αλληλεπίδραση δημοσιονομικής πολιτικής και χρηματοπιστωτικών αγορών δεύτερον, επανεκτιμά τη συσχέτιση της δημοσιονομικής πολιτικής με τον εξωτερικό τομέα της οικονομίας και, τέλος, εξετάζει τις επιτυχείς δημοσιονομικές προσαρμογές σε ένα εναλλακτικό πλαίσιο μοντελοποίησης. Η διατριβή αποτελείται από τρία ανεξάρτητα εμπειρικά δοκίμια. Κάθε δοκίμιο συνεισφέρει ερευνητικά σε διακριτό κεφάλαιο της βιβλιογραφίας. Το πρώτο δοκίμιο αξιολογεί τη διατηρησιμότητα των δημοσίων οικονομικών στην ΟΝΕ, λαμβάνοντας υπόψη την επίδραση των χρηματοπιστωτικών αγορών στη δυναμική συνάρτηση αντίδρασης της δημοσιονομικής πολιτικής. Σκοπός είναι να ληφθούν υπόψη οι προσδοκίες των δανειστών όσον αφορά στην ικανότητα του κράτους να χρηματοδοτεί τις υποχρεώσεις του, παράγοντας που δεν έχει ενσωματωθεί σε παρόμοιες αναλύσεις. Παραλείποντας ένα σημαντικό παράγοντα ερμηνείας της δημοσιονομικής συμπεριφοράς θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεροληπτικές εκτιμήσεις για τη δημοσιονομική βιωσιμότητα και τη δυναμική του δημόσιου χρέους. Χρησιμοποιώντας εναλλακτικούς δυναμικούς εκτιμητές δεδομένων πάνελ και ενσωματώνοντας τις προσδοκίες των επενδυτών δημοσίου χρέους, η ανάλυση υποστηρίζει την ύπαρξη προσπαθειών σταθεροποίησης του δημοσίου χρέους στην ΟΝΕ κατά την περίοδο 1988-2009 καθώς και πίεση από τις χρηματοπιστωτικές αγορές που οδηγεί σε βελτίωση των δημόσιων οικονομικών. Το δεύτερο δοκίμιο επανεξετάζει το ρόλο της δημοσιονομικής πολιτικής κατά τις περιπτώσεις προσαρμογής του ελλείμματος στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών σε χώρες του ΟΟΣΑ. Τα επεισόδια αυτά, τα οποία αφορούν σε σημαντική βελτίωση του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών, συχνά συνδέονται με αυξημένο κόστος προσαρμογής στα μακροοικονομικά μεγέθη. Στο πλαίσιο «αναδρομικού» υποδείγματος διακριτών μεταβλητών, σκοπός είναι να διερευνηθεί εάν μεγάλες δημοσιονομικές προσαρμογές μπορούν να οδηγήσουν σε ευμεγέθη προσαρμογή στο έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών. Παράλληλα, ερευνάται η πορεία βασικών οικονομικών μεγεθών κατά τη διάρκεια τέτοιων επεισοδίων προσαρμογής του εξωτερικού τομέα, διαχωρίζοντας τα επεισόδια σύμφωνα με την ακολουθούμενη δημοσιονομική πολιτική. Από τις οικονομετρικές εκτιμήσεις συνάγεται ότι οι δημοσιονομικές προσαρμογές που βελτιώνουν τη δημοσιονομική προοπτική φαίνεται να αμβλύνουν και τις πιέσεις απότομης προσαρμογής των ελλειμμάτων του εξωτερικού τομέα. Επιπρόσθετα, οι παράγοντες που οδηγούν σε ευμεγέθη προσαρμογή του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών διαφέρουν μεταξύ περιοριστικής και επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής. Στο τρίτο δοκίμιο προτείνεται μια εναλλακτική εμπειρική μέθοδος για τη μελέτη των ιστορικών περιπτώσεων δημοσιονομικής εξυγίανσης στις χώρες του ΟΟΣΑ και της αποτελεσματικότητάς τους στην άμβλυνση των ανισορροπιών του δημόσιου χρέους. Επεκτείνοντας το Μαρκοβιανό υπόδειγμα εναλλαγής καθεστώτος σε δεδομένα πάνελ, η προσέγγιση βελτιώνει τους περιορισμούς των εμπειρικών μεθόδων της βιβλιογραφίας και προσδιορίζει ενδογενώς από τα δεδομένα τα (επιτυχημένα) επεισόδια δημοσιονομικής προσαρμογής. Η προσέγγιση αυτή μοντελοποίησης συλλαμβάνει πλήρως την έναρξη και επιτυχή υλοποίηση των ιστορικών περιπτώσεων δημοσιονομικής εξυγίανσης, διευρύνοντας τα επεισόδια μετά την οικονομική κρίση του 2008. Οι οικονομετρικές εκτιμήσεις προβλέπουν συστηματικές ανισορροπίες του χρέους σε ορισμένες οικονομίες του ΟΟΣΑ μετά την κρίση, παρά τις σημαντικές προσπάθειες δημοσιονομικής διόρθωσης

Theoretical perspectives of leadership and change management

The best time to change a company is when it's successful, but that's also the time when resistance to change is at its highest. Specific business characteristics impose the need for strategic organizational turnaround as well as the need for satisfying business stakeholders within a global market. Change is confusing and often requires a lot of effort while positive results should not be taken for granted. The transformational leadership is better connected with strategic organizational change, since it provides a conceptual framework regarding leadership behaviour and change. The scope of this paper is to examine the basic literature regarding leadership and change management, the basic models of leadership theory and the role of the leader in the change process.Anastasia Theofilakou; Dr. John Mylonaki

The climate change challenge and fiscal instruments and policies in the EU

Fiscal policy plays a prominent role in climate change mitigation and adaptation. An optimal combination of revenue policies, in particular taxes, and expenditure policies, such as subsidies and investment, is essential in order to achieve greenhouse gas emissions targets. This paper analyses the main fiscal instruments in place in European Union Member States, focusing on specific issues, such as the fiscal impact of extreme weather events, the interaction between debt sustainability and climate change, the green investment gap and the distributional impact of climate policies. The paper aims to provide an overview of existing fiscal policies and of the main fiscal challenges for a comprehensive European climate change strategy

Recent advances in the literature on capital flow management

Large swings in cross-border capital flows can have consequences for domestic stability and open a channel for the transmission of shocks and spillovers across economies, including the euro area. Against this backdrop, the present paper reviews new evidence for the effectiveness of capital flow management policies in achieving macroeconomic and financial stability. Particular attention is paid to literature that has been used by the International Monetary Fund (IMF) to underpin its so-called Integrated Policy Framework, in which the roles of monetary, exchange rate, macroprudential and capital flow management policies are considered jointly. The literature published since the global financial crisis continues to affirm the effectiveness of capital flow management measures (CFMs) in addressing financial stability risks resulting from capital flow reversals; at the same time, however, it also continues to underscore that such policies should not substitute for warranted economic adjustments and structural reforms. Even so, recent literature also provides a case for considering, under certain circumstances, "precautionary" CFMs which could be applied to capital inflows to prevent a boom-and-bust cycle from being set in motion. This paper also highlights the need for further work on the longterm effects of such precautionary instruments, as well as their joint use with monetary policy instruments. Regarding capital flow management policies within the domain of central banks, the literature points to the usefulness of foreign exchange interventions (FXIs) in mitigating financial stability risks in countries with specific characteristics such as currency mismatches, borrowing constraints and shallow foreign exchange markets that are common to emerging market and developing economies alike. However, the literature also warns that such measures may reduce economic agents' incentives to hedge against currency risks, with the result that unfavourable initial conditions become further entrenched. More research is therefore needed to better understand the long-run effects of FXIs with respect to financial development and central bank credibility