Jitter and Decision-level Noise Separation in A/D Converters

Gaussian aperture jitter leads to a reduced SNR of A/D converters. Also other noise sources, faults and nonlinearities affect the digital output signal. A measurement setup for a new off-chip diagnosis method, which systematically separates the jitter-induced errors from the errors caused by these other factors, is described. Deterministic errors are removed via a subtracting technique. High-level ADC simulations and measurements have been carried out to determine relations between the size of the jitter or decision-level noise and the remaining random errors. By carrying out two tests at two different input frequencies and using the simulation results, errors induced by decision-level noise can be remove

Profile blunting and flow blockage in a yield stress fluid: A molecular dynamics study

The flow of a simple glass forming system (a 80:20 binary Lennard-Jones mixture) through a planar channel is studied via molecular dynamics simulations. The flow is driven by an external body force similar to gravity. Previous studies show that the model exhibits both a static [Varnik et al. J. Chem. Phys. 120, 2788 (2004)] and a dynamic [F. Varnik and O. Henrich Phys. Rev. B 73, 174209 (2006)] yield stress in the glassy phase. \blue{These observations are corroborated by the present work, where we investigate how the presence of a yield stress may affect the system behavior in a Poiseuille-type flow geometry.} In particular, we observe a blunted velocity profile across the channel: A relatively wide region in the channel center flows with a constant velocity (zero shear rate) followed by a non linear change of the shear rate as the walls are approached. The observed velocity gradients are compared to those obtained from the knowledge of the shear stress across the channel and the flow-curves (stress versus shear rate), the latter being determined in our previous simulations of homogeneous shear flow. Furthermore, using the value of the (dynamic) yield stress known from previous simulations, we estimate the threshold body force for a complete arrest of the flow. Indeed, a blockage is observed as the imposed force falls below this threshold value. Small but finite shear rates are observed at stresses above the dynamic but below the static yield stress. We discuss the possible role of the \blue{stick-slip like motion} for this observation.Comment: 22 pages, 8 figure

Alternatieve waterkeringen: een verkenning naar nieuwe concepten voor kustverdediging in het kader van beleid Ondersteuning Programmaburea Zuidewestelijke Delta

Klimaatverandering en de daarmee samenhangende zeespiegelstijging, extremere stormen en hogere piekafvoeren van de rivieren leiden tot nieuwe opgaven voor kustverdediging in de Zuidwestelijke Delta. Deze ontwikkelingen vragen om flexibele en robuuste waterkeringen die veilig zijn maar ook mogelijkheden bieden voor aanpassingen (adaptief beheer). In dit rapport ligt de nadruk op alternatieve vormen van kustverdediging of aanpassingen/toevoegingen aan huidige keringen in getijdensystemen die meer ruimte bieden voor natuurlijke processen of deze zelfs benutten om de kust- en getijdezone veiliger (robuuster) te maken. Daarnaast wordt aandacht besteed aan de kansen die deze alternatieve waterkeringen bieden voor andere functies en medegebruik

De KREEK teRUG: Uitbreiding zoetwater landbouw met kansen voor natuur en aquacultuur

In de Zuidwestelijke Delta is zoetwater voor de landbouw schaars. Het grond- en oppervlaktewater in de polders is ongeschikt omdat het overwegend brak tot zout is. De zoetwatervoorraad in de kreekruggen is niet voldoende om in tijden van droogte aan de watervraag vanuit de landbouw te kunnen voldoen. Hierdoor is de kans op gewasschade aanzienlijk tijdens langdurige periodes van droogte. De dikte van de zoetwaterbel in en onder de kreekrug wordt gehanteerd als uitgangspunt in een mogelijke oplossing voor zoetwatervoorziening. Omdat de slecht doorlatende kleilaag onder de kreekrug zich op meer dan 60m beneden maaiveld bevindt, zal de groei van de zoetwaterbel als gevolg van een ingreep als ‘De KREEK teRUG’ niet door geologische barrières worden afgerem

Management options for restoring estuarine dynamics and implications for ecosystems: a quantitative approach for the Southwest Delta in the Netherlands

The Delta Works, a series of dams and barriers constructed in the 1960's–1980's changed the estuarine landscape of the Rhine-Meuse-Scheldt delta (SW Netherlands) into more stagnant and disengaged freshwater, brackish water or saltwater lakes. The remaining tidal systems were adapted by building a storm surge barrier in the Oosterschelde and dike reinforcement works along the Westerschelde. The Delta Works brought protection against flooding, but at the same time resulted in environmental and socio-economic problems, such as degradation of ecological quality and ecosystem functioning, disruption of fish migration routes, water and sediment quality problems.In this study we explore in an integrated, quantitative way the consequences of a number of management options for the Southwest Delta and their implications for the occurrence and distribution of aquatic and estuarine habitats, considering the mutual coherence between the water basins. Five scenarios were evaluated using a 1D hydraulic, water quality and primary production numerical model and GIS habitat mapping. Scenarios vary from small-scale interventions, such as changes in day-to-day management of hydraulic infrastructures or creation of small inlets in dams, feasible in the short term, to restoration of an open delta by removing dams and barriers, as a long term potential. We evaluate the outcomes in relation to the restoration of estuarine dynamics, as this is in policy plans proposed as a generic solution for the current ecological and environmental problems. Net water flow rates show more complex patterns when connectivity between water basins is increased and when sluice management is less strict. Estuarine transition zones and fish migration routes are partly restored, but only fully develop when basins are in open connection with each other. Area of intertidal habitats, tidal flats and tidal marshes, increases in each scenario, ranging between 7 and 83%, 1–56%, and 8–100% respectively, depending on scenario. Large scale infrastructural adaptations are needed to restore estuarine dynamics at large scale.The use of a 1D numerical model allowed to quantify the effect of different management measures for all water basins simultaneously, but also has its limitations. The model does not resolve more complex processes such as vertical mixing and morphodynamic changes. This requires expert judgment and more detailed 3D modelling

Verkenning weergave visdata ten behoeve van Natura 2000 en Kaderrichtlijn Water

Voorliggende rapportage bevat de uitkomsten van analyses van vissoorten in zowel zoete als zoute Natura 2000 (N2000) en Kaderrichtlijn Water (KRW) rijkswateren. Deze analyses zijn uitgevoerd door IMARES. Zoals overeengekomen met de opdrachtgever betreft dit een droge en beknopte rapportage met de nadruk op de weergave van de resultaten in grafieken die door de opdrachtgever kunnen worden gebruikt in een interactieve website

Samenhang in de Delta, ontwikkelingsvarianten voor de Zuidwestelijke Delta: ecologische ontwikkeling van habitats en levensgemeenschappen (deel 2)

De Deltawerken brachten weliswaar veiligheid, maar daarmee verdween ook een groot deel van een zeer waardevol estuarien ecosysteem. Het oorspronkelijk stelsel van estuaria veranderde in een serie van elkaar gescheiden waterbekkens. Zoet en zout water zijn in de huidige situatie grotendeels gescheiden. Alleen de Westerschelde behield het karakter van een estuarium. Voorliggende rapportage geeft inzicht in de ecologische potenties van verschillende ontwikkelingsvarianten voor de Zuidwestelijke Delta (ZW Delta) als geheel en voor de verschillende waterbekkens binnen de ZW Delta. Hierbij gaat het om de ecologische potenties binnen de buitendijkse gebieden. In een eerdere studie, (IMARES, 2013), is een ecologische indeling ontwikkeld van systeem- en habitattypen die gebruikt kan worden om de verschillende ontwikkelvarianten op een gestandaardiseerde manier met elkaar te vergelijken. Voorliggende studie betreft de vervolgstap waarin een analyse is uitgevoerd naar het potentieel voorkomen van habitats en daarbij horende levensgemeenschappen in de verschillende ontwikkelvariante

Membranous glomerulonephritis in the mouse

Membranous glomerulonephritis in the mouse. Glomerulonephritis was induced in C57.B110 mice by a single injection of rabbit IgG against homologous, pronase-digested, renal tubular antigens. The heterologous phase was characterized by a transient increase of glomerular permeability with fixation of rabbit IgG to the capillary walls, in a linear or fine-granular pattern, and to the brush borders of the proximal tubuli. The autologous phase was marked by the immune response to the injected protein, during which subepithelial immune deposits, consisting of mouse IgG1, rabbit IgG, and mouse C3 developed. Small amounts were still present at 1 year after the injection of antiserum. The antibody response of the mice correlated with the development and resolution of the deposits. None of the mice developed a nephrotic syndrome. Control mice treated with normal rabbit IgG did not show immune deposits in their kidneys at any stage despite a comparable antibody response to rabbit IgG. Immunoelectronmicroscopy showed that the rabbit antibodies fixed directly to an antigen in the cell membrane of the glomerular visceral epithelium. It seems, therefore, likely that in situ formation of subepithelial immune complexes occurred in the autologous phase by fixation of mouse immunoglobulins to rabbit IgG already present in the glomerular wall.Glomérulonéphrite extra-membraneuse chez la souris. Une glomérulonéphrite a été induite chez des souris C57.B110 par une injection unique d'IgG de lapin contre des antigènes tubulaires rénaux homologues, digérés par de la pronase. La phase hétérologue était caractérisée par une augmentation transitoire de la perméabilité glomérulaire avec fixation d'IgG de lapin aux parois capillaires, d'une façon linéaire ou finement granuleuse, et aux bordures en brosse des tubules proximaux. La phase autologue était marquée par la réponse immune à la protéine injectée, pendant laquelle des dépôts immuns sous-épithéliaux, consistant en de l'IgG1 de souris, de l'IgG de lapin et du C3 de souris, se sont développés. Il en restait encore de faibles quantités 1 an après l'injection de l'antisérum. La réponse anticorps des souris était corrélée avec le développement et la disparition des dépôts. Aucune des souris n'a développé de syndrome néphrotique. Les souris contrôles traitées avec de l'IgG de lapin normal n'ont pas eu de dépôts immuns dans le rein à aucun stade, malgré une réponse anticorps aux IgG de lapin comparable. La microscopie immuno-électronique a montré que les anticorps de lapin se fixaient directement à un antigène situé sur la membrane des cellules de l'épithélium viscéral glomérulaire. Il semble donc probable que la formation in situ de complexes immuns sous-épithéliaux est survenue à la phase autologue par fixation d'immunoglobulines de souris à de l'IgG de lapin déjà présente dans la paroi glomérulaire