Impact of the interaction effect of the constructive and destructive responses to dissatisfaction on romantic relationship satisfactionYapıcı ve yıkıcı çatışma çözme tepkilerinin karşılıklı etkileşiminin ilişki doyumu üzerindeki etkileri

This study aims to explore to what extent the effects of interaction between the self and the partner’s perceived responses to dissatisfaction, predict the relationship satisfaction in romantic relationships. The relationship satisfaction subscale of Relationship Stability Scale (Büyükşahin, Hasta & Hovardaoğlu, 2005; Rusbult, Martz & Agnew,1998) and Responses to Dissatisfaction Scale (Taluy, 2013; Rusbult, Verette, Whitney, Slovik & Lipkus, 1991) were administered to 198 female and 118 male dating individuals. Moderated regression is conducted to investigate whether the moderation effect of the responses to dissatisfaction predicts the relationship satisfaction. Results reveal that among women the perceived partner’s “exit” is the predictor of relationship satisfaction whereas among men the perceived partner’s “neglect” is the predictor of relationship satisfaction. The investigation between the interaction effect of self and the partner’s perceived responses to dissatisfaction indicates that the individual’s and the perceived partner’s “exit”; the individual’s “neglect” and the perceived partner’s “loyalty” responses are the predictors of relationship satisfaction among women. Results are discussed in terms of theoretical approaches. ÖzetBu çalışmanın amacı, romantik bir ilişkide yaşanan sorunlar karşısında verilen tepkilerin karşılıklı etkileşiminin ilişki doyumunu ne derecede yordadığını incelemektir. Çalışmaya, şu anda yakın ilişki yaşayan 198’i kadın, 118’i erkek olan toplam 316 kişi katılmıştır. Çalışmada İlişki İstikrarı Ölçeği’nin (Büyükşahin, Hasta ve Hovardaoğlu, 2005; Rusbult, Martz ve Agnew,1998) ilişki doyumu boyutu ve İkili İlişkilerde Çatışma Çözme Tepkileri Ölçeği (Taluy, 2013; Rusbult, Verette, Whitney, Slovik ve Lipkus, 1991) uygulanmıştır.  Yapılan bir dizi düzenleyici değişkenli regresyon analizi ile çatışma çözme tepkilerinin  ortak etkileşiminin ilişki doyumu üzerindeki etkisi incelenmiştir. İlişki doyumunu yordayan çatışma çözme tepkilerinin temel etkilerine bakıldığında, kadınlar arasında partnerlerine ilişkin algıladıkları çıkış tepkisinin anlamlı olduğu gözlenirken, erkeklerde partnerlerine ilişkin algıladıkları yokmuş gibi davranma tepkisinin anlamlı olduğu gözlenmiştir. Etkileşim etkisine bakıldığında ise kadınlar arasında kendi çıkış tepkileri ile partnerlerinde algıladıkları çıkış tepkisinin ortak etkisi ve  kendilerinin yokmuş gibi davranma tepkileri ile partnerlerinde algıladıkları bağlılık ortak etkisinin ilişki doyumunu anlamlı olarak yordadığı belirlenmiştir. Sonuçlar kuramsal yaklaşımlar çerçevesinde tartışılmıştır