Frequency of thyroid diseases in type 2 diabetic patients

Amaç: Tiroid hastalıkları ve tip 2 diabetes mellitus (DM) toplumda sık görülen iki hastalıktır. Bu çalışmada, tip 2 diyabetik olgularda tiroid hastalıklarının sıklığını inceledik. Hastalar ve Yöntemler: Trakya Üniversitesi Endokrinoloji Bilim Dalında takip edilen tip 2 DM hastalarından tiroid fonksiyon testleri, anti-tiroglobulin antikoru, anti-tiroid peroksidaz antikoru ve tiroid ultrasonografi ve/veya sintigrafi sonuçları bulunan 306'sı retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Yirmi dokuz (%9.5) olguda Hashimoto tiroiditi, beşinde (%1.7) multinodüler guatr, üçünde (Graves hastalığı (%1) ve bir olguda (%0.3) toksik soliter adenom olmak üzere toplam 38 (%12.4) olguda tiroid hastalığı belirlendi. Sonuç: Yapılan inceleme sonucunda tip 2 DM olgularında tiroid hastalıklarına genel popülasyondakine benzer sıklıkla rastlandığını tespit ettik. Tip 2 DM'li hastaların, kardiyovasküler hastalık eğilimi yaratan başta hipotiroidi olmak üzere tiroid hastalıkları açısından genel popülasyon için geçerli olan öneriler dışında ayrıca taranmasına gerek olmadığı sonucuna vardık.Objectives: Thyroid diseases and type 2 diabetes mellitus are two abundant diseases in general population. In this study, we evaluated the frequency of thyroid diseases in type 2 diabetic patients. Patients and Methods: The study included 306 type 2 diabetic patients, who were followed up in Trakya University Department of Endocrinology and Metabolism Disorders. All patients had thyroid function tests, antithyroglobulin antibody values, antithyroid peroxidase values, and thyroid imaging (scintigraphy and/or ultrasonography). Results: A total of 38 (12.4%) patients had thyroid diseases with the following distribution: 29 (9.5%) Hashimoto thyroiditis, five (1.7%) multinodular goitre, three (%1) Graves' disease, and one toxic solitary adenoma (0.3%). Conclusion: We found that thyroid diseases in type 2 diabetics were seen as frequent as in general population. We suggest that there is no need to screen type 2 diabetics for thyroid diseases, hypothyroid in particular, that increase the risk for cardiovascular diseases, in addition to the recommended screening of the general population in guidelines

The biochemical markers of endothelial dysfunction in type 2 diabetes mellitus after acute and regular exercise

Tıpta Uzmanlık TeziEn kuvvetli anti-aterojen madde olan “nitric oxide”ın endojen inhibitörü olan asimetrik dimetilarginin ile simetrik dimetilarginin artışı Tip 2 diabetes mellitusta kardiyovasküler hastalığa neden olan aterosklerotik değişiklikler oluşmadan önce görülen endotelyal disfonksiyona işaret eder. Bu projenin amacı, Tip 2 diabetes mellituslu hastalarda bu maddelerin egzersizle olan ilişkisini incelemektir. Tip 2 diabetes mellitus tanılı 36 kadın ve 44 sağlıklı kadın çalışmaya alındı. Sırasıyla 14 ve 19 kişi orta yoğunlukta dört haftalık egzersiz programı verildi. Çalışma başlangıcında, 1. ayda ve egzersiz programına alınan kişilerde ilk egzersiz seansından sonra alınan kan örneklerinde asimetrik ve simetrik dimetilarginin ile L-arginin düzeyleri kromatografi yöntemiyle ölçüldü. Ölçümlerin grup içi karşılaştırmasında Bonferroni çoklu karşılaştırma testi ve iki grup arasında değerlerin değişimlerinin karşılaştırmasında Kovaryans Analizi kullanıldı. Diyabet grubunda ve sağlıklı grupta ölçümler tüm zaman noktalarında literatürle uyumlu şekilde normal sınırlar içinde yer aldı. Birinci ay sonunda başlangıç ölçümüne göre egzersiz yapan sağlıklı grupta gözlenen L-argininin asimetrik ve simetrik dimetilarginine olan oranları istatistiksel olarak anlamlı bulundu (sırasıyla p<0.022 ve 0.017). Egzersiz yapanlarda birinci ay sonu ölçümleri ilk egzersiz sonrası ölçümlerle karşılaştırıldığında diyabet grubunda bu oranlar artarken ve kontrol grubunda azaldı. Simetrik dimetilarginin ile yaş arasında pozitif bağıntı saptandı (beta=0.226, p=0.044). Kreatinin klirensi değerlendirilen diyabet grubunda asimetrik ve simetrik dimetil arginin düzeyleri ile arasında negatif bağıntı bulundu (sırasıyla beta=-0.482, p=0.003 ve beta=-0.477, p=0.003). “Nitric oxide” sistemini değerlendirmede mutlak dimetilargininlerin ve argininin düzeylerinden ziyade argininin asimetrik ve simetrik dimetilarginine olan oranlarının daha yararlı olduğunu düşünüyoruz. Bu moleküller sağlıklı kişilerde egzersizin olumlu etkilerinin ortaya çıkmasında önemli rol oynamakla birlikte diyabet bulunan kişilerde bu rol azalır.AbstractThe increase in symmetric dimethyl arginine and the inhibitor of the most antiatherogenic molecule nitric oxide, namely asymmetric dimethyl arginine indicates endothelial dysfunction observed before atherosclerotic changes leading to cardiovascular disease in Type 2 diabetes mellitus. The aim of the project was to evaluate the relationship of these molecules with exercise in patients with Type 2 diabetes mellitus. Thirty six women with Type 2 diabetes mellitus and 44 healthy women were enrolled to the study. Fourteen and 19 subjects, repsectively, attended a four-weeks of moderate intensity exercise schedule. Symmetric and asymmetric dimethyl arginine and arginine levels were studied by chromatography in the blood samples taken at the initial and first month of the study as well as those taken immediately after the first exercise session in the exercise group. Bonferroni multiple comparisons were done for within-group comparisons of the measurement at the initial and after the first month of the study and after the first exercise session. Covariance analysis was done for comparison of the changes at different timepoints between two groups. All measurement at diffferent timepoints was within normal range both in diabetic and healthy groups in agreement with the literature. In the exercise group of healthy subjects the ratios of arginine to asymmetric and symmetric dimethyl arginine after one month weresignificantly higher than the initial values (p<0.022 and 0.017, respectively). After one month of exercise the abovementioned ratios increased in diabetics and decreased in healthy subjects when compared to the measurement after first exercise session. There was a positive correlation between symmetric dimethylarginine and age (beta=0.226, p=0.044). There was a negative correlation between creatinine clearance in diabetics and asymmetric and symmetric dimethyl arginine levels (beta=-0.482, p=0.003 and beta=-0.477, p=0.003, respectively). We suggest that ratios of arginine to asymmetric and symmetric dimethyl arginine should be used in spite of their absolute levels to determine the status of nitric oxide system. We also conclude that these molecules have a substantial role in beneficial effects of exercise in healthy subjects while their role is scarce in diabetics

Is parenteral levothyroxine therapy safe in intractable hypothyroidism?

Case: A 32-year old woman was admitted to the hospital due to intractable hypothyroidism refractory to high dose of oral L-thyroxine therapy. She underwent total thyroidectomy and radioactive iodine therapy due to papillary thyroid cancer. After excluding poor adherence to therapy and malabsorption, levothyroxine absorption test was performed. No response was detected. Transient neurologic symptoms developed during the test. She developed 3 attacks consisting of neurologic symptoms during high dose administration. The patient was considered a case of isolated L-thyroxine malabsorption. She became euthyroid after intramuscular twice weekly L-thyroxine therapy. Discussion: There are a few case reports regarding isolated L-thyroxine. We report successful long term results of twice weekly administered intramuscular L-thyroxine therapy. We also draw attention to neurologic side effects of high dose L-thyroxine therapy

Cushing sendromu tedavisi sonrası gelişen subakut tiroidit olgusu

Tiroid hastalıkları sıklıkla Cushing sendromuna (CS) eşlik ederler. Nodüler veya diffüz guatr ile otoimmün tiroid hastalıkları, CS’nin seyrinde veya bu nedenle tedavi gördükten sonra ortaya çıkabilir. Yirmi dokuz yaşında kadın hasta kilo alımı, hipertansiyon ve hirsutismus nedeniyle başvurdu. incelemeler sonucu hiperkortizolemi saptandı. Bilgisayarlı tomografide sol sürrenal glandda 2.5-3 cm çapında kitle görüldü ve adrenalektomi yapıldı, adrenal kortikal adenoma tanısına varıldı. Birkaç gün sonra ortaya çıkan sol boyun, kulak ve baş ağrısının değerlendirilmesi sonucu subakut tiroidit tanısı konuldu. Literatürde daha önce bildirilmiş CS’ye eşlik eden subakut tiroidit olgusuna rastlanmamıştır.Thyroid diseases frequently accompany Cushing syndrome (CS). Nodular or diffuse goitre and autoimmune thyroid diseases may be evident during or after treatment of CS. A 29-year-old female presented with weight gain, hypertension and hirsutismus. Examinations revealed hypercortisolemia. Computed tomography revealed a solid mass 2.5-3 cm in size in the left surrenal gland and adrenalectomy was done. The diagnosis was adrenal cortical adenoma. A few days later she complained of pain in the left ear, neck, and head, which was diagnosed as subacute thyroiditis. To our knowledge, subacute thyroiditis accompanying CS is not reported in the literature before

Tip 2 diabetes mellitusta egzersizin Adma düzeyine etkisi

Amaç: Simetri (SDMA) ve asimetri dimetil argininde (ADMA)artış endotelyal disfonksiyona işaret eder. Bu projenini amacı tip 2 diabetes mellitusta egzersizden sonraki düzeylerini incelemektir. Hastalar ve Yöntemler: Tip 2 DM bulunan 36 kadın ve 44 sağlıklı kadın dahil edildi. Sırasıyla 14 ve 19'u 4 haftalık orta yoğunlukta egzersize alındı. Başlangıçta, ilk egzersiz seansından sonra ve bir ay sonra plazmada SDMA, ADMA ve L-arginin düzeyleri HPLC yöntemiyle ölçüldü. Bulgular: Her iki grupta da tüm ölçümler normal aralıktaydı ve ne egzersizden sonra ne de bir ayın sonunda belirgin olarak değişmedi. Egzersiz yapan sağlıklı grupta bir ayın sonunda L-arginin/ADMA ve L-arginin/SDMA oranları başlangıç değerlerine göre belirgin olarak yüksek bulundu (sırasıyla, p<0.022 ve 0.017). Bir aylık egzersizin sonunda, ilk egzersiz seansı sonundaki değerlere göre oranlar diyabetiklerde arttı ve sağlıklı kişilerde azaldı. Sonuç: Mutlak değerlerden ziyade L-arginin/ADMA ve L-arginin/SDMA oranlarının kullanılması gerektiğini düşünüyoruz. Sağlıklı kişilerde egzersizin yararlı etkileri açısından bu moleküllerin önemli rolü bulunurken diyabetiklerde bu rol çok azdır.Objective: The increase in symmetric (SDMA) and asymmetric dimethyl arginine (ADMA) is associated with endothelial dysfunction. The aim of this study was to evaluate the effect of exercise on ADMA and SDMA levels and related ratios in type 2 DM. Material and Methods: Thirty-six women with type 2 DM and 44 healthy women were recruited to the study. Fourteen and 19 subjects, respectively, attended four-weeks of moderate intensity exercise. Plasma SDMA, ADMA, and L-arginine levels were measured by the HPLC method initially, after the first exercise session, and after one month. Results: All measurements were within the normal range in both groups and did not change significantly immediately after exercise and after the first month. In the healthy group, L-arginine/ADMA and L-arginine/SDMA ratios after one month were significantly higher than the initial values (p&lt;0.022 and p=0.017, respectively). After one month of exercise, L-arginine/ADMA and L-arginine/SDMA ratios increased in diabetics and decreased in healthy subjects when compared to those after the first exercise session (p=0.026 and p=0.037, respectively). Conclusion: We suggest that L-arginine/ADMA and L-arginine/SDMA ratios should be used in spite of absolute values. These molecules have a substantial role in the beneficial effects of exercise in healthy subjects while their role is small in diabetics