Role of dopaminergic system in oxytocin analgesia: The missing part in a puzzle

Purpose: To investigate the analgesic effects of oxytocin (OT) and elucidate the role of dopaminergic system in its mechanisms.Methods: In this study, 72 male (n=6 for each group) 230-250 gr Wistar Albino rats were used. Firstly, dose studies were performed with 100 μg/kg, 200 μg/kg and 400 μg/kg to determine the optimal analgesic effect of oxytocin. Optimal dose was found at 200 μg/kg, and then animals were divided into nine groups: Saline, D1 agonist (SKF 38393; 0.1 mg/kg), D1 antagonist (SCH-23390; 0.1 mg/kg), D1 agonist + oxytocin, D1 antagonist + oxytocin, D2 agonist (Cabergoline; 0,5 mg/kg), D2 antagonist (Sulpride; 10 mg/kg), D2 agonist + oxytocin and D2 antagonist + oxytocin. Serum physiologic saline was given to the saline group and other drugs were administered intraperitoneally at the indicated doses. Tail-flick and hot-plate tests were used to measure analgesic effects. Analgesic tests were measured in 30 min-intervals (at 30th, 60th, 90th, and 120th min) and recorded in seconds. To evaluate maximum antinociceptive effect (% MPE), the tail-flick and hot-plate latencies were converted to the antinociceptive effectivenessResults: The results show that D1 antagonist SCH-23390 (0.1 mg/kg) and D2 agonist cabergoline (0.5 mg/kg) created strong analgesia while the D1 agonist SKF 38393 (0.1 mg/kg) and D2 antagonist sulpiride (10 mg/kg) did not have any analgesic effect. However, only D2 antagonist sulpiride blocked the analgesic effect produced by OTConclusion: OT may be one of the primary agents participating in spinal analgesia, and the dopaminergic system is one of the central mechanisms of action for this important molecule. The dopaminergic system may also be one of the targets for ‘descending’ analgesic system. Keywords: Oxytocin, Tail flick, Hot plate, Dopaminergic, Analgesic, Antagonist, Agonis

Hidrojen Peroksit ile İndüklenen C6 Hücrelerinde Oksidatif Stres Kaynaklı Apoptosis ve İnflamatuar Artışına Karşı Astaksantinin Koruyucu Etkisi

Son çalışmalar, astaksantinin merkezi sinir sistemi üzerinde koruyucu etkilere sahip olduğunu göstermektedir. Ancak, astaksantinin hidrojen peroksit (H2O2) ile indüklenen oksidatif hasar üzerindeki etkileri ve apoptotik ile enflamatuar sistemlerle etkileşimi hala belirsizdir. Bu nedenle, bu çalışma astaksantinin H2O2 ile indüklenen oksidatif stres sonrası glial hücre hasarı üzerindeki koruyucu etkisini ve bunda enflamatuar ve apoptotik yollarla etkileşimini araştırmayı amaçlamaktadır. Çalışmada C6 glioma hücreleri kullanıldı. H2O2 grubundaki hücreler H2O2 ile 24 saat boyunca inkübe edildi. Astaksantin grubundaki hücreler farklı konsantrasyonlarda astaksantin ile 24 saat boyunca inkübe edildi. Astaksantin + H2O2 grubundaki hücreler ise çeşitli konsantrasyonlarda astaksantin ile 1 saat boyunca inkübe edildikten sonra 24 saat boyunca H2O2’ye maruz bırakıldı. Hücre canlılığı XTT testi kullanılarak değerlendirildi. Antioksidatif etkinin gösterilmesi için total oksidatif stres (TOS) ve total antioksidatif stres (TAS) ölçümleri yapıldı. Antiinflamatuar etkinin ölçümü için ELISA yöntemi ile TNF‑α ve IL‑1β ölçümleri yapıldı. Antiapoptotik etkinin ölçümü için ELISA yöntemi ile kaspaz 3, BAX ve Bcl‑2 ölçümleri yapıldı. H2O2 grubuna kıyasla astaksantin + H2O2 grubunda, astaksantin C6 hücrelerinde hücre canlılığını önemli ölçüde artırdı. Aynı zamanda, astaksantin antioksidatif stresin bir göstergesi olan TAS seviyelerini önemli ölçüde artırırken TOS seviyelerini düşürdü. Ayrıca, astaksantin TNF-α ve IL-1β gibi enflamasyon faktörlerini önemli ölçüde azalttı. Bunun yanı sıra, astaksantin apoptotik proteinleri olan bölünmüş kaspaz-3 ve Bax seviyelerini önemli ölçüde azaltırken, anti-apoptotik Bcl-2 protein seviyelerini artırdı. Özetlemek gerekirse, astaksantin, oksidatif stres, apoptoz ve enflamasyon belirteçlerini etkili bir şekilde inhibe ederek anlamlı bir koruyucu etki sağlamaktadır. Bununla birlikte, olası temel mekanizmaları ele almak için daha kapsamlı bir araştırma gerekmektedir

Nitrik Oksit Sentaz NOS İnhibitörlerinin Sıçanlarda Çok Düşük Frekanslı Manyetik Alanın İndüklediği Analjezi Üzerine Etkileri

Amaç: Elektromanyetik alanın EMA farklı ağrı türlerini azalttığı bilinmektedir. Bununla birlikte, manyetik alanın analjezik etki mekanizması tam olarak anlaşılamamıştır. Bu çalışmanın amacı, nitrik oksit sentaz NOS inhibitörlerinin sıçanlarda çok düşük frekanslı EMA maruziyeti ile oluşan analjezi üzerine etkilerini araştırmaktır.Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada 72 yetişkin erkek Wistar albino sıçan yaklaşık 230 ± 12 g ağırlığında kullanıldı. Sıçanlar, 22 ± 2 °C oda sıcaklığında, 12 saat aydınlık/karanlık siklusun sağlandığı ve ses yalıtımı olan ortamda tutuldu. Elektromanyetik alan 50 Hz , her gün dört defa 30 dakika süre ve 15 dakika aralıklar ile 15 gün boyunca uygulandı. Analjezik etki ölçümü tail-flick ve hot-plate testleri ile gerçekleştirildi. Analjezi testinden önce sıçanlara nitrik oksit donörü SNAP 30 mg/kg ve NOS inhibitörleri L-NAME 40 mg/kg ve 7-NI 25 mg/kg intraperitoneal olarak enjekte edildi. Verilerin istatistiksel analizinde varyans analizi iki yönlü ANOVA kullanılmış ve çoklu karşılaştırma Tukey testleri ile yapıldı. İstatistiksel olarak anlamlılık düzeyi