Effects of climate changes on phenological periods of apple, cherry and wheat in TurkeyTürkiye’de iklim değişikliğinin elma, kiraz ve buğdayın fenolojik dönemlerine etkileri

It is known that the increase in air temperature from 1980 to present has dramatically changed the phenological periods of the plants in a large part of the world. In this study, the relationships between phenological periods of wheat plant, apple and cherry trees planted large areas in Turkey and climate change were investigated. In this study, the climate and phenological data for 1971-2012 period belonging to the General Directorate of Meteorology were used. The correlation coefficients between temperature and phenological data were calculated, and their trends were examined using Mann-Kendall trend analysis. In Turkey, positive temperature anomalies have been observed since 1994 until present days. Negative relationships were found between phenological periods of apple, cherry and wheat and the average temperatures of February-May period when the plants grow faster. This situation shows that the plants shift their phenological periods to the earlier times in response to the increasing temperatures. The trend calculated for harvest times of apple, cherry, and wheat are -25, -22, -40 days/100 years respectively. It was calculated that an increase of 1.0ºC in the temperatures of the February-May period will shift the harvest times of apple, cheery and wheat by 5, 4 and 8 days earlier respectively

The importance of geostatistics in pyschical geographyFiziki coğrafyada jeoistatistiğin önemi

Geostatistic in geographical science is an important method used to consistently determine the spatial variation of an event. Geostatistics look at where the geographical variables take place, i.e. the location, the spatial interaction and the effects of geographical variables affecting the distribution of variables at the location. In short, geostatistics are interested in the spatial organization of the related research subject. Therefore, it has an important place in the geographical study of events that occured in geographical space with the aid of geostatistical techniques. The aim of this study is to provide a general look at the basic concepts and techniques of geostatistics as a part of applications to physical geography studies using a case study. ÖzetCoğrafya biliminde jeoistatistik, bir olayın mekânsal değişkenliğini tutarlı bir şekilde ortaya koyabilmek için kullanılan önemli bir yöntemdir. Jeoistatistik, coğrafi değişkenlerin nerede yer aldığı, yani lokasyonu, değişkenlerin mekânsal etkileşimi ve değişkenlerin bulunduğu alanda dağılımlarını belirleyen diğer coğrafi değişkenlerin etkilerini inceler. Kısaca jeoistatistik, ilgili olduğu konuya ait sistemin mekânsal organizasyonu ile ilgilenmektedir. Bu nedenle coğrafi mekânda meydana gelen olayların jeoistatistik teknikleri yardımıyla araştırılması coğrafya çalışmalarında önemli bir yer tutmaktadır. Bu çalışmanın amacı jeoistatistik tekniklerini fiziki coğrafya uygulamaları açısından kısa bir literatür dâhilinde gözden geçirerek, temel kavram ve teknikler açısından genel bir bakış açısı sağlamaktır

Şehirleşmenin biyoklimatik koşullara etkisinin Ankara ölçeğinde incelenmesi

In this study the biclimatological conditions of Ankara urban area have been analyzed from the data which has been acquired from areas having different land cover and use. The hourly thermal perceptions of six meteorology stations have been calculated by using the physiologically equivalent temperature (PET) index that could involve not only the meteorological parameters but also human energy balance in calculations. The spatial distribution of values has been carried out by the multiple linear regression models. At the end of the analyses it is concluded that the areas which have higher built density in urban have greater PET values than the other land use classes during the most of the day. These daily mean PET difference between these areas and the grasslands is 0.4°C -1.2°C, the parks is 2.2°C-3°C, suburban is 1.4°C -2.2°C, rural is 1.7°C -2.5°C. The differences increase during night and from May to September, and decrease during daytime and from October to April. Keywords: Thermal perception, bioclimatic conditions, land use, physiologically equivalent temperature, Ankara.Bu çalışmada Ankara şehir merkezinin, farklı arazi dokusuna sahip alanlarındaki biyoklimatik koşullar incelenmiştir. Çalışmada meteorolojik parametreler yanı sıra insan enerji dengesini de hesaplamalarına dâhil eden Fizyolojik Eşdeğer Sıcaklık (FES) dizini kullanılmıştır. 6 meteoroloji istasyonunun 2001-2010 dönemindeki saatlik termal algılama değerleri hesaplanmıştır. Elde edilen değerlerin alansal dağılımı için çoklu çizgisel regresyon modeli kullanılmıştır. Yapılan analizlere göre, şehir içi yüksek bina yoğunluğuna sahip alanlar, günün büyük bir bölümünde diğer arazi dokusuna sahip alanlardan daha yüksek FES değerlerine sahiptir. Bu alanlar ile orman içi açık alanlar arasında 0,4°C-1,2°C, parklar arasında 2,2°C-3°C, banliyöler arasında 1,4°C-2,2°C, kırsal alanlar arasında 1,7°C-2,5°C günlük ortalama FES farkları bulunmaktadır. Farklar mayıs-eylül arası dönemde artmakta, ekim-nisan arası dönemde ise azalmaktadır. Şehrin değişik dokularında FES farkları gece saatlerinde gündüze göre daha belirgindir

Comparison of various spatial interpolation methods for precipitation in TurkeyTürkiye’de yağışın farklı mekânsal enterpolasyon yöntemleriyle karşılaştırılması

Precipitation has a structure varying at spatial and temporal scale. Understanding this variation of precipitation has a significant role in the applications of hydrology, climatology, agriculture, ecology and other environmental sciences. It is difficult to make a correct forecast for precipitation and to reveal its spatial distribution in areas in which topography varies in a short distance and there is the insufficient number of stations. In recent years, geostatistical methods are commonly used in solving this problem. Geostatistical methods are preferred in studies, especially on modeling precipitation. Suggesting spatial distribution of precipitation with auxiliary variables explaining precipitation provides correct precipitation forecasts. The aim of this study is to create precipitation forecasting models with the help of precipitation in Turkey where topographic conditions change in a short distance and auxiliary variables such as coastal proximity, elevation, aspect and slope affecting precipitation and to select the correct precipitation forecasting model. The annual mean total precipitation values of 276 meteorological stations for the period of 1970–2014 were used for this purpose. The Kriging (Ordinary Kriging), Co-Kriging (Ordinary Co-Kriging) and Kriging with External Drift techniques were used in modeling precipitation.The Coefficient of Determination (R2), Root Mean Square Error (RMSE), Mean Absolute Error (MAE) and Mean Error (ME) performance measurement values were calculated by evaluating the results with Cross Validation. The precipitation model acquired from the Co-Kriging technique in which elevation was used as the auxiliary variable gave the performance results of R2 value as 0.64, RMSE (mm) value as 297.8, ME value as 247.8 and MAE value as 253.9. The precipitation model acquired from the Kriging with External Drift technique in which the coastal proximity was used as the auxiliary variable gave the results of R2 value as 0.64, RMSE (mm) value as 162.3, ME value as -0.246 and MAE value as 107.8. Although it has similarities with R2 values of the Co-Kriging technique, there is a difference in other performance measurements. The error estimation chart of the results of the Kriging with External Drift analysis in which auxiliary variables of coastal proximity and elevation were used together indicated lower values than the other analyses in terms of high and low estimation values in the study. Furthermore, when the performance results were evaluated with the precipitation estimation model created with the auxiliary variable of coastal proximity, small differences were observed as 0.01 in R2 and 3.9 in RMSE (mm) value. In accordance with these results, the Kriging with External Drift analysis in which the auxiliary variables of coastal proximity and elevation were used together is the most correct precipitation model created for the annual mean total precipitation estimation model in Turkey. ÖzetYağış, mekânsal ve zamansal ölçekte değişkenlik gösteren bir yapıya sahiptir. Yağışın bu değişkenliğini anlamak hidroloji, klimatoloji, ziraat, ekoloji ve diğer çevre bilimleri uygulamalarında önemli bir yer tutmaktadır. Topografyanın kısa mesafede değişim gösterdiği, istasyon sayısının yetersiz olduğu alanlarda yağışın doğru tahminini yapabilmek ve mekânsal dağılımını ortaya koymak zordur. Bu problem gidermede son yıllarda jeoistatistik yöntemler yaygın olarak kullanılmaktadır. Jeoistatistik yöntemler özellikle yağış modellemesini konu alan çalışmalarda tercih edilmektedir. Yağışı açıklayan yardımcı değişkenlerle birlikte yağışın mekânsal dağılımının ortaya konulması, doğru yağış tahminleri oluşturulmasını sağlamaktadır. Bu çalışmanın amacı, topografik koşulların kısa mesafede değiştiği Türkiye’de, yağış ve yağışı etkileyen kıyıya uzaklık, yükseklik, bakı ve eğim gibi yardımcı değişkenler yardımıyla yağış tahmin modelleri oluşturulması ve en doğru yağış tahmin modelinin seçilmesidir. Bu amaçla 276 meteoroloji istasyonunun 1970–2014 dönemine ait yıllık ortalama toplam yağış değerleri kullanılmıştır. Yağışın modellenmesinde Kriging (Ordinary Kriging), Co-Kriging (Ordinary Co-Kriging) ve Kriging with External Drift tekniklerinden faydalanılmıştır. Sonuçlar Çapraz Geçerlilik (Cross Validation) ile ölçülerek, Belirleyicilik Katsayısı (R2), Kök Ortalama Kare Hata (RMSE), Ortalama Mutlak Hata (MAE) ve Ortalama Hata (ME) performans ölçüm değerleri ile hesap edilmiştir. Yüksekliğin yardımcı değişken olarak kullanıldığı Co-Kriging tekniğinden elde edilen yağış modeli, R2 değeri 0.64, RMSE (mm) değeri, 297.8, ME değeri 247.8 ve MAE değeri, 253.9 performans sonuçları vermiştir. Kıyıya uzaklığın yardımcı değişken olarak kullanıldığı, Kriging with External Drift tekniğinden elde edilen yağış modeli R2 değeri 0.64, RMSE (mm) değeri, 162.3, ME değeri -0.246 ve MAE değeri 107.8 sonuçları vermiştir. Co-Kriging tekniğine ait R2 değerleri ile benzerlik göstermesine rağmen, diğer performans ölçümlerinde fark bulunmaktadır. Çalışmada, kıyıya uzaklık ve yükseklik yardımcı değişkeninin birlikte kullanıldığı Kriging with External Drift analizi sonucuna ait hata tahmin haritası yüksek ve düşük tahmin değerleri açısından diğer analizlere göre daha düşük değerler göstermiştir. Ayrıca performans sonuçları kıyıya uzaklık yardımcı değişkeni kullanılarak oluşturulmuş yağış tahmin modeliyle birlikte değerlendirildiğinde, R2 değerinde 0.01’lik, RMSE (mm) değerinde 3.9’luk küçük bir fark olduğu izlenmiştir. Bu sonuçlar doğrultusunda, kıyıya uzaklık ve yükseklik yardımcı değişkenlerinin birlikte kullanıldığı Kriging with External Drift, Türkiye’de yıllık ortalama toplam yağış tahmin modeli için oluşturulmuş en doğru yağış modelidir

Türkiye’nin biyoklimatik koşullarının analizi

The bioclimatic conditions of Turkey have been carried out by the multi linear regression analysis of latitude, elevation and maritime parameters and monthly mean physiologically equivalent temperatures (PET) of 69 stations which has measurements between 1975 and 2008. At the end of calculations, it is concluded that the coastal areas and terrestrial lowlands (valleys and plains) has higher (5°C-25°C) PET values than the other parts of the country. The massive mountain ranges of the AnatoliaPeninsula have lower (10°C-30°C) PET values than their lower environs. The highest PET values have been observed at the terrestrial lowlands which is located in the southeastern parts of the country during the warm period (from May to September) and at the Mediterranean Sea coast during the cool period (from October to April). While for the warm period the lowest PET values have been calculated at the KaçkarMountains where is located further north and more maritime, it’s calculated at GreatAraratMountains peak for the cool period. Furthermore, as a result it is found that when latitude, elevation and maritime values increase, the PET values of the location decrease. For the 1° increase of latitude value, the annual PET means decreases 1,3°C, for the 100 m the decreasing amount of the annual PET means is 0,71°C and for each 100 km from the coast the annual PET means increase 1,08°

Ankara şehri insan biyoklimatolojisinin analizi

In this study, the Physiological Equivalent Temperatures (PET) of different land patterns in the Ankara urban area has been analyzed. The spatial distribution and temporal variation of the thermal perceptions and the grades of thermal stress caused by the thermal conditions have been determined for 00:00, 03:00, 06:00, 09:00, 12:00, 15:00, 18:00 and 21:00 hours during the December and July of 2010. The effects of physiographic features such as elevation, aspect, slope, and especially land use, on the PETs have also been examined. According to the analysis which is carried out by using PET thermal perception index, in the research area the thermal comfort values varies around from -6 to -11°C in winter and from 13°C to 50°C in summer. In both periods the open spaces (grasslands) of the city forests have the maximum PET values during the day. Either in December and in July the urban area (city center) has and cool island during the day and has a heat island during the night.Bu çalışmada Ankara şehir merkezi ve yakın çevresindeki farklı arazi dokularının Fizyolojik Eşdeğer Sıcaklıkları (FES) analiz edilmiştir. 2010 yılının aralık ve temmuz aylarını kapsayan çalışmada, 00:00, 03:00, 06:00, 09:00, 12:00, 15:00, 18:00 ve 21:00 saatlerinde gerçekleşen termal algılamaların alansal dağılımı, zamansal değişimi ve termal koşulların yol açtığı stres dereceleri ortaya konulmaktadır. Ayrıca FES’ler ve termal algılamalar üzerinde başta arazi kullanım olmak üzere, yükselti, bakı, eğim gibi fizyografik özelliklerin etkileri incelenmektedir. Çalışma alanında FES termal algılama dizini kullanılarak yapılan analizlere göre, kışın -6°C-11°C, yazın ise 13°C-50°C arasında değişen termal konfor değerleri görülmektedir. Her iki dönemde de şehir ormanlarındaki açık alanlar gündüz saatlerinde en yüksek FES değerlerine sahiptir. Gerek aralıkta gerek temmuzda gündüz saatleri boyunca şehir merkezinde soğuk, gece saatlerinde ise sıcak ada oluşmaktadır

Türkiye’de aylık 07.00, 14.00, 21.00 ortalama termal konfor koşullarının zaman-mekânsal analizi (1975-2008)

The bioclimatic conditions of Turkey have been carried out by the multi linear regression analysis of latitude, elevation and maritime parameters and monthly mean physiologically equivalent temperatures (PET) of 69 stations which has measurements at 07:00, 14.00 and 21.00 LST (local standard time) between 1975 and 2008. PET is one of the thermal comfort indexes which can included the physiological responds of human being into its calculations by air temperature, relative humidity, wind speed, cloudiness, solar radiation. In Turkey, in the conditions which the incoming solar energy is high (at 14.00 and/or from May to September) the highest PET values have been calculated at terrestrial lowlands, at the opposite side (07:00, 21.00 and/or from October to April) the highest PET values have been found at maritime parts of the country. Furthermore, as a result it is found that when latitude, elevation and maritime values increase, the PET values of the location decrease. The changing impact of these three parameters controls the daily and monthly bioclimatological conditions of Turke