The effect of dietary soybean meal on growth, nutrient utilization, body composition and some serum biochemistry variables of two banded seabream, Diplodus vulgaris (Geoffroy Saint-Hilaire, 1817)

This study was performed to determine the optimum level of soybean meal diets for two banded seabream for growth performance, nutrient utilization, body composition and serum biochemistry. Two banded seabream were fed five experimental diets which were formulated replace fish meal by soybean meal at 0, 20, 30, 40 and 50%. Up to 40% of dietary fish meal was successfully replaced with no growth depression. Whole body composition of two banded seabream was not affected by soybean meal inclusion level. Total protein, triglyceride and total cholesterol of fish fed the SM50 diets were significantly lower compared to fish fed the soybean free diet. On the other hand, serum glucose level significantly increased as dietary soybean meal inclusion increased. Results showed that 40% fish meal can be replaced in diets for the two banded seabream by defatted soybean meal. Further studies to determine the inclusion level of soybean meal more than 40% with amino acid or enzyme supplementation are needed

Effects of Partial or Total Replacement of Fish Oil by Unrefined Peanut Oil on Growth and Chemical Composition of Common Carp (Cyprinus carpio)

Abstract Unrefined peanut oil was evaluated as a partial or total replacement of fish oil in diets for common carp (Cyprinus carpio) and growth performance, feed utilization, and biochemical status were examined. Three isonitrogenous (34.5% protein) and isolipidic (12.8% lipid) experimental diets were fed to satiation to triplicate groups of 10 common carp (29.57±0.44 g), each, for 60 days. At the end of the experiment, total replacement of the fish oil by peanut oil did not affect growth, feed utilization, or ash, protein, or moisture content in the carp body. Hepatosomatic and viscerasomatic indices increased as the content of peanut oil increased but did not significantly differ between treatments (p<0.05). Serum total protein, globulin, and triglyceride significantly increased as the content of peanut oil increased while glucose decreased. There was no definable trend in cholersterol. In conclusion, replacement of 50% dietary fish oil with unrefined peanut oil had no adverse effect on the growth performance, biochemical parameters, or general health (survival) of common carps

New Mediterranean biodiversity records (October, 2014)

The Collective Article 'New Mediterranean Biodiversity Records' of the Mediterranean Marine Science journal offers the means to publish biodiversity records in the Mediterranean Sea. The current article is divided in two parts, for records of alien and native species respectively. The new records of alien species include: the red alga Asparagopsis taxiformis (Crete and Lakonikos Gulf, Greece); the red alga Grateloupia turuturu (along the Israeli Mediterranean shore); the mantis shrimp Clorida albolitura (Gulf of Antalya, Turkey); the mud crab Dyspanopeus sayi (Mar Piccolo of Taranto, Ionian Sea); the blue crab Callinectes sapidus (Chios Island, Greece); the isopod Paracerceis sculpta (northern Aegean Sea, Greece); the sea urchin Diadema setosum (Gökova Bay, Turkey); the molluscs Smaragdia souverbiana, Murex forskoehlii, Fusinus verrucosus, Circenita callipyga, and Aplysia dactylomela (Syria); the cephalaspidean mollusc Haminoea cyanomarginata (Baia di Puolo, Massa Lubrense, Campania, southern Italy); the topmouth gudgeon Pseudorasbora parva (Civitavecchia, Tyrrhenian Sea); the fangtooth moray Enchelycore anatina (Plemmirio marine reserve, Sicily); the silver-cheeked toadfish Lagocephalus sceleratus (Saros Bay, Turkey; and Ibiza channel, Spain); the Indo-Pacific ascidian Herdmania momus in Kastelorizo Island (Greece); and the foraminiferal Clavulina multicamerata (Saronikos Gulf, Greece). The record of L. sceleratus in Spain consists the deepest (350-400m depth) record of the species in the Mediterranean Sea. The new records of native species include: first record of the ctenophore Cestum veneris in Turkish marine waters; the presence of Holothuria tubulosa and Holothuria polii in the Bay of Igoumenitsa (Greece); the first recorded sighting of the bull ray Pteromylaeus bovinus in Maltese waters; and a new record of the fish Lobotes surinamensis from Maliakos Gulf.peer-reviewe

The genetic history of the Southern Arc: a bridge between West Asia and Europe

By sequencing 727 ancient individuals from the Southern Arc (Anatolia and its neighbors in Southeastern Europe and West Asia) over 10,000 years, we contextualize its Chalcolithic period and Bronze Age (about 5000 to 1000 BCE), when extensive gene flow entangled it with the Eurasian steppe. Two streams of migration transmitted Caucasus and Anatolian/Levantine ancestry northward, and the Yamnaya pastoralists, formed on the steppe, then spread southward into the Balkans and across the Caucasus into Armenia, where they left numerous patrilineal descendants. Anatolia was transformed by intra–West Asian gene flow, with negligible impact of the later Yamnaya migrations. This contrasts with all other regions where Indo-European languages were spoken, suggesting that the homeland of the Indo-Anatolian language family was in West Asia, with only secondary dispersals of non-Anatolian Indo-Europeans from the steppe

Hashimoto tiroiditli ve tiroid oto-antikoru pozitif ötiroid olgularda ultrasonografik değerlendirme sonuçları

Ocak 2008 ile Ekim 2009 tarihleri arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi (EÜTF) İç Hastalıkları Anabilim Dalı Endokrin ve Metabolizma Hastalıkları Bilim Dalı polikliniğine başvurup Hashimoto tiroiditi kuşkusu taşıyan ya da düşünülen, tiroid replasman tedavisi başlanmamış 74 olgu, klinik ve ayrıntılı ultrasonografik verileri ile retrospektif olarak analiz edildi. Bu olgulardan klinik/ subklinik hipotiroidisi olup, tiroid otoantikorları (+) veya (-) olanlar “hipotiroidili grubu” oluştururken, sadece otoantikorları tiroid pozitif olup, Hashimoto tiroiditi düşündürecek diğer laboratuar ve klinik özelliklere sahip olmayanlar “sadece otoantikor (+)” grubu oluşturdu. Aynı polikliniğe tiroid dışı patolojilerden dolayı başvuran 40 ötiroid olgu, aynı koşullarda tetkik edilerek, kontrol grubu verilerini oluşturdu. Çalışmamızda tiroid bezinin boyutu, parankim düzeni, parankim ekosu, mikronodülasyon, kontur düzensizliği ve hiperekojen septaların varlığına göre derecelenen parankim gri skala derecesi, hipotiroidili grup’ta en yüksekti. Değerlendirmeye göre, “hipotiroidili” ve “sadece otoantikor (+)” grupların herbirinde, ortalama gri-skala derecesi, kontrol grubundan yüksek iken (p<0.001), hipotiroidili ve “sadece otoantikor (+)” gruplar arasında bu açıdan anlamlı fark saptanmadı. Tiroid bezi parankiminde mikronodülasyon, bez kontur düzensizliği, büyük yalancı nodüller ve çevre lenf bezi sayısı hipotiroidili ve “sadece otoantikor (+)” gruplarda, kontrol grubuna kıyasla beklendiği üzere daha sık ve çok sayıda izlendi. Bu iki grup arasında ise, tarif edilen değişkenler açısından anlamlı istatistiksel fark belirlenmedi. Parankimal bozulmayı gösteren gri skala derecesi ile TSH, anti-TG (anti-T) ve anti-TPO (anti-M) arasında pozitif yönde anlamlı korelasyon mevcuttu. Doppler analizlerinde, kontrol, hipotiroidili ve “sadece otoantikor (+)” grupların superior tiroid arter (STA) ve intratiroideal arter (İTA) maksimum sistolik hız (S), rezistif indeks (Rİ) ve pulsatilite indeksi (Pİ) ortalamaları karşılaştırıldı; gruplar arasında anlamlı fark göstermedikleri belirlendi. Parankimal kanlanma derecesini göstermesi için geliştirilen renkli piksel oranının, söz konusu 3 grup arasında anlamlı fark gösterdiği saptandıysa da, ikili karşılaştırmalarda, sadece kontrol grubu ile hipotiroidili grup arasında anlamlı bir fark belirlendi. Tanıda optimal bir eşik değeri saptanmasına yönelik istatiksel analizde, 0.12‘lik renkli piksel oranının, kontrol ve hipotiroidili grupları %67’lik özgüllük ve %65’lik duyarlılık ile birbirinden ayırabildiği gözlendi. Renkli piksel oranı ile parankimal bozulmayı gösteren gri skala derecesi, TSH, anti-TPO (anti-M) ve anti-TG (anti-T) arasında zayıf güçte, pozitif yönde anlamlı korelasyon saptandı. Renkli piksel oranı ile FT3 arasında ise yine zayıf güçte, ancak negatif yönde anlamlı istatistiksel ilişki bulundu. Çalışmamızda, Hashimoto tiroiditli olgular ayrıntılı gri skala ultrasonografi ve literatürde daha az çalışılmış olan Doppler ultrasonografi parametreleri açısından kontrol grubuna kıyasla belirgin fark göstermektedir. Gruplardan bağımsız olarak klinik veriler ve laboratuar değişkenleri ile ultrasonografi parametreleri arasında anlamlı korelasyonlar bulunmuştur. Çalışmamızda, Hashimoto tiroiditi tanısı almayan sadece otoantikor pozitifliği sergileyen olguların, yapısal ve hemodinamik sonografi bulguları açısından hipotiroidi grubuna benzer özellikler sergilediği bulunmuştur. Saptanmış gri skala ve renkli Doppler ultrasonografi ilişkileri, sonografik yöntemlerin, özellikle sadece antikor pozitifliği sergileyen grubun, gelecekte Hashimoto tiroiditine ve hipotiroidiye dönüşebilecek bireylerini saptama potansiyeline işaret etmektedir

COVİd-19 pno?monisinde akcig?er tutulumu ile trakeobronşial sistem ve fissürel anatomik varyasyonlar arasındaki ilişkinin bilgisayarlı tomografi ile değerlendirilmesi

27.03.2023 tarihine kadar kullanımı yazar tarafından kısıtlanmıştırAim: In this study, the degree of pneumonia and which lung lobe are mostly affected determined by thorax CT findings will be investigated in the patients admitted to our hospital and diagnosed with Covid-19 by RT-PCR test. The relationship between lung involvement and anatomical variations, right/left main bronchus angles, carina angle, large airway diameters, and lung parenchymal involvement will be evaluated. Methods: 165 cases with good image quality, who were admitted to SBU Bozyaka Training and Research Hospital between March and June 2020 underwent RT-PCR test with clinical suspicion of Covid-19, positive test results, and subsequently scanned with thin-section unenhanced Thorax CT were included in the study. According to thorax CT images, pneumonia positive cases and pneumonia negative cases were divided into two groups and compared, statistically. Results: Covid-19 pneumonia was observed at older ages (p0.001). Anatomical variations and the presence of incomplete fissures were statistically higher in the pneumonia positive group (P0.001 for both), while the difference was statistically insignificant for accessory fissures (p=0.679). The mean tracheal area and right main bronchus angles were statistically higher in the pneumonia positive group compared to the negative individuals (P=0,011; 0,012, respectively). In the Covid-19 pneumonia group, the right lung was statistically significantly more involved than the left in terms of both zonal and total lung involvement (upper right zone: p=0,002; right middle zone: p=0,003; lower right zone: p=0,005; right total lung: p0.001). Hypertension (p=0,004), diabetes mellitus (p=0,001) and cardiovascular disease (p=0,010) were found to be statistically significantly higher in the pneumonia positive group among the comorbidities. Conclusion: In this current study, lung variation and incomplete fissure were observed more frequently in the Covid-19 pneumonia group, regardless of age and other various comorbidities. In the light of these findings, we believe that this can contribute to the scientists and the literature in predicting the possibility of developing pneumonia in individuals with positive RT-PCT test.Amaç: Bu çalışmada hastanemize başvuran ve RT-PCR ile Covid-19 tanısı alan hastaların toraks BT bulguları ile hastalarda pnömoninin derecesi ve hangi akciğer lobunun daha çok etkilendiği araştırılacaktır. Akciğer tutulumu ile anatomik varyasyonlar, sağ/sol ana bronş açıları, karina açışı, büyük havayolu çapları ile akciğer parankimal tutulumu arasındaki ilişki değerlendirilecektir. Yöntem: Hastanemiz SBÜ Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesine Mart-Haziran 2020 tarihleri arasında başvurmuş, Covid-19 klinik kuşkusu ile RT-PCR testi yapılan, test sonuçları pozitif çıkan ve takibinde ince kesit kontrastsız Toraks BT incelemesi yapılmış görüntü kalitesi iyi olan 165 olgu çalışmaya dahil edildi. Toraks BT görüntülerine göre pnömoni pozitif olgular ile pnömoni negatif olgular iki gruba ayrılıp istatistiksel olarak kıyaslandı. Bulgular: Covid-19 pnömonisi'nin daha ileri yaşlarda görüldüğü saptandı (p?0.001). Anatomik varyasyonlar ve inkomplet fissür varlığı pnömoni pozitif grupta istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulunurken (ikisi için p0,001), aksesuar fissür açısından fark istatistiksel olarak anlamsızdı (p=0,679). Trakeal alan ve sağ ana bronş açı ortalamaları pnömoni pozitif grupta negatif bireylere kıyasla istastistiksel olarak anlamlı yüksekti (sırasıyla p=0,011; 0,012). Gerek zonal gerekse toplam akciğer tutulumları açısından Covid-19 pnömoni grubunda sağ akciğerin istatistiksel olarak sola nazaran anlamlı yüksek olarak tutulum gösterdiği görüldü (sağ üst zon: p=0,002; sağ orta zon: p=0,003; sağ alt zon: p=0,005; sağ toplam: p0,001). Komorbiditelerden hipertansiyon (p=0,004), diabetes mellitus (p=0,001) ve kardiyovasküler hastalık (p=0,010) pnömoni pozitif grupta istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulundu. Sonuç: Bu güncel çalışmada yaş ve çeşitli komorbiditelerden bağımsız olarak akciğer varyasyonu ve inkomplet fissür varlığı Covid-19 pnömoni grubunda daha sık gözlenmiştir. Elde ettiğimiz bu bulgular ışığında RT-PCT testi pozitif bireylerde pnömoni gelişimine zemin oluşturabilecek anatomik faktörleri öngörmede bilim insanlarına ve literatüre katkı sağlayabileceğini düşünüyoru