Modern and traditional cooking methods affect the antioxidant activity and phenolic compounds content of Trachystemon Orientalis (L.) G. Don

Trachystemon orientalis (L.) G. Don is a medicinal plant with beneficial effects on human health. Its antioxidant and phenolic compound content is higher than most natural plants. This is the first study on the cooking of this consumed plant. This study investigated how different cooking methods and times affect the antioxidant activity and phenolic compound content of Trachystemon orientalis (L.) G. Don. The Folin-Ciocalteu method (FCR), ferric-reducing antioxidant power (FRAP), copper-reducing antioxidant capacity (CUPRAC), and 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH) radical scavenging activity were used to evaluate the antioxidant activity and total phenolic content (TPC). Phenolic compounds were also determined by high-performance liquid chromatography (HPLC). Microwave cooking, stir-frying and sous vide increased TPC and antioxidant activity (p<0.05). Steaming decreased TPC and antioxidant activity (p<0.05). It was determined that the best cooking method and time was stir-frying for 15 minutes (TPC, CUPRAC and FRAP values 45.18 +/- 3.91 mg GAE/g DW, 15559.39 +/- 106.90 mmol Troloks/g DW and 555.10 +/- 24.05 mu mol Fe (II)/g DW, respectively). Raw Trachystemon orientalis (L.) G. Don was detected with caffeic acid (31.53 +/- 0.25 mg/100 g DW). New phenolic compounds (protocatechuic acid and p-coumaric acid) were formed by boiling, stir-frying, microwaving, and sous vide methods. In conclusion, regarding antioxidant activity and phenolic compounds of Trachystemon orientalis (L.) G. Don; the best cooking methods are microwave, stir-frying, and sous vide (p<0.05). The most wrong cooking method is steaming (p<0.05)

Determination of Anthropometric Measurements by Serum Ferritin Levels of Patients with Cardiovascular Diseases: Descriptive Study

Amaç: Bu araştırmanın amacı, kardiyovasküler hastalığı olan bireylerin serum ferritin quartillerine göre antropometrik ölçümlerini saptamaktır. Gereç ve Yöntemler: Bu araştırma, Ağustos-Ekim 2019 tarihleri arasında yapılmıştır. Araştırma, Gaziantep Dr. Ersin Arslan Eğitim ve Araştırma Hastanesi Endokrinoloji ve Metabolizma Polikliniğine başvuran ve hekim tarafından genel sağlık muayenesi yapılmış, çalışmaya katılmayı gönüllü olarak kabul etmiş, 20-64 yaş arasında 59 (%57,3) erkek ve 44 (%42,7) kadın olmak üzere toplam 103 erişkin birey üzerinde yürütülmüştür. Bireylerin vücut ağırlığı (kg), boy uzunluğu (cm), bel çevresi (cm), kalça çevresi (cm), üst orta kol çevresi (cm) gibi antropometrik ölçümleri alınmıştır. Bireylerin bel/boy ve bel/kalça oranı, beden kitle indeksi (kg/m2) hesaplanmıştır. Bireylerin serum ferritin düzeyleri, küçükten büyüğe doğru sıralanıp %25’lik 4 gruba ayrılarak, quartil (çeyreklik) sınıflamaları yapılmıştır. Bulgular: Erkeklerin yaş ortalaması 52,9±10,15 yıl, kadınların yaş ortalaması ise 51,6±11,71 yıl olup, toplam yaş ortalaması 52,3±10,81 yıl olarak belirlenmiştir. Bireylerin cinsiyete ve ferritin quartillerine göre antropometrik ölçümlerinin ortalama ve alt-üst değerleri incelendiğinde, bel/kalça ve bel/boy oranında her 2 cinsiyette ferritin quartillerine göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (p>0,05). Bireylerin insülin direnci varlığına göre serum ferritin düzeyleri ve antropometrik ölçümler arasındaki ilişki incelendiğinde, tüm bireylerde bel/kalça oranı ile serum ferritin arasında pozitif bir korelasyon görülmüştür ve istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p0.05). Relationship between serum ferritin levels and anthropometric measurements according to insulin resistance of individuals was investigated, a positive correlation was found between waist/hip ratio and serum ferritin in all individuals, and it was found statistically significant (p<0.05). Conclusion: Serum ferritin levels, which are important biochemical indicators in pathophysiology of cardiometabolic diseases, within anthropometric measurements, especially waist/hip ratio and waist/height ratio, can be used in public health nutrition as reliable anthropometric measurements to predict cardiovascular diseases and their related complications