The prognostic significance of HLA-A2 expression on somatic cells in patients with left-sided colon and rectal cancers

Introduction. Current knowledge about colorectal cancer (CRC) identifies tumor immunogenicity as one of the more important issues. In cancers, a prerequisite for immune system activation is the presentation of tumor associated antigen (TAA) epitopes to immunocompetent cells. HLA-A2 is one of the antigens in the context of which TAAs are present, but data on the possible impact of HLA-A2 antigen expression on the survival of patients with colorectal cancer are scarce and sometimes contradictory. The aim of this study was to analyse the relationship between HLA-A2 expression in patients with left-sided colorectal cancer in various stages of disease and their long-term survival, and to answer the question of whether a lack of HLA-A2 expression is actually a negative prognostic factor. Material and methods.  A prospective analysis of 58 patients with left-sided colorectal cancer was carried out. Expression of HLA-A2 was determined by patient blood lymphocyte staining, and analysed using flow cytometry. Results. In the study group, patients with HLA-A2 expression lived statistically longer than HLA-A2 negative patients (p = 0.027). There was no significant difference in overall survival between the HLA-A2+ and HLA-A2- groups with stage II and III left-sided CRC. However, the Cox proportional hazard model showed that a lack of HLA-A2 expression was a negative prognostic factor in the group of radically operated patients without distant metastases. Conclusions. HLA-A2 status may affect the clinical course of patients with left-sided colon and rectal cancer, although left-sided tumors are less immunogenic than right-sided ones. HLA-A2-positive patients with left-sided colorectal cancer lived statistically longer than those who were HLA-A2-negative (p = 0.027). Lack of HLA-A2 expression was a negative prognostic factor in the group of radically operated patients

Properties of monocytes generated from haematopoietic CD34+ stem cells from bone marrow of colon cancer patients

Monocytes exhibit direct and indirect antitumour activities and may be potentially useful for various forms of adoptive cellular immunotherapy of cancer. However, blood is a limited source of them. This study explored whether monocytes can be obtained from bone marrow haematopoietic CD34(+) stem cells of colon cancer patients, using previously described protocol of expansion and differentiation to monocytes of cord blood-derived CD34(+) haematopoietic progenitors. Data show that in two-step cultures, the yield of cells was increased approximately 200-fold, and among these cells, up to 60 % of CD14(+) monocytes were found. They consisted of two subpopulations: CD14(++)CD16(+) and CD14(+)CD16(−), at approximately 1:1 ratio, that differed in HLA-DR expression, being higher on the former. No differences in expression of costimulatory molecules were observed, as CD80 was not detected, while CD86 expression was comparable. These CD14(+) monocytes showed the ability to present recall antigens (PPD, Candida albicans) and neoantigens expressed on tumour cells and tumour-derived microvesicles (TMV) to autologous CD3(+) T cells isolated from the peripheral blood. Monocytes also efficiently presented the immunodominant HER-2/neu(369–377) peptide (KIFGSLAFL), resulting in the generation of specific cytotoxic CD8(+) T lymphocytes (CTL). The CD14(++)CD16(+) subset exhibited enhanced cytotoxicity, though nonsignificant, towards tumour cells in vitro. These observations indicate that generation of monocytes from CD34(+) stem cells of cancer patients is feasible. To our knowledge, it is the first demonstration of such approach that may open a way to obtain autologous monocytes for alternative forms of adaptive and adoptive cellular immunotherapy of cancer

The development of a concept of nursing process — a review of articles published by Stefania Poznanska in „Nurse and Midwife”

Stefania Poznańska swoim życiem i twórczością niewątpliwie przyczyniła się do rozwoju nowoczesnego pielęgniarstwa w Polsce. Była osobą zaangażowaną w tworzenie koncepcji procesu pielęgnowania, która rozwijała się na przestrzeni lat. Początkowo pielęgnowanie ujmowane było jako aktywne współdziałanie między pielęgniarką a chorym, następnie jako proces międzyludzki o znaczeniu wychowawczym i leczniczym. W dalszej kolejności proces pielęgnowania został zdefiniowany jako pomoc człowiekowi w zaspokajaniu podstawowych potrzeb zdrowotnych biopsychospołecznych. Od początku zwracano uwagę na konieczność dostrzegania potrzeb podopiecznego i podejmowania działań w oparciu o indywidualny plan opieki. Początkowo często używano pojęcia planu i procesu pielęgnacji, zastępowane stopniowo określeniem plan i proces pielęgnowania. Na przestrzeni lat zmieniały się również etapy procesu pielęgnowania, których obecnie najczęściej wyróżnia się pięć: gromadzenie danych, diagnoza pielęgniarska, planowanie, interwencje pielęgniarskie i ocenianie. Problemy Pielęgniarstwa 2012; 20 (4): 546–552With her life and work, Stefania Poznanska promoted the development of modern nursing in Poland. The concept of nursing process was formed in the course of many years. At first, nursing care was understood as an active process of cooperation between nurses and patients. This concept was followed by another one defining nursing as interpersonal interactions with behavioural and therapeutic significance. The next definition of nursing care assumed it delivered assistance to individuals requiring help and it met their basic health and biopsychosocial needs. From the beginning special attention was paid to the fact that patients’ needs must be noticed and adequate actions should be taken referring to an individual plan of care. At first, the concept of “a plan” was often used as well as the idea of nursing process. Finally, they were defined as a plan and a process of nursing. With time the stages of nursing process evolved. Currently the following five concepts are used most frequently: data collection, nursing diagnosis, planning, nursing interventions, and evaluation. Nursing Topics 2012; 20 (4): 546–55

The AB0 blood group system v. types of diseases diagnosed in patients admitted to surgical clinics

Wstęp. Rozkład czterech typów grup krwi w układzie AB0 różni się w populacji na całym świecie. Wielu badaczy zastanawia się nadistnieniem związku pomiędzy grupami krwi a schorzeniami, osobowością, stylem życia, odżywianiem. W niektórych przypadkach udowodnionozwiązki pomiędzy grupami krwi a chorobami, w innych dowody nie są jeszcze kompletne.Cel pracy. Określenie związku pomiędzy grupami krwi układu AB0 a schorzeniami pacjentów leczonych na oddziałach chirurgii.Materiał i metody. Badana grupa obejmowała 1144 chorych dorosłych hospitalizowanych w jednym z krakowskich szpitali na oddziałachchirurgii. Do przeprowadzenia badania posłużono się metodą sondażu diagnostycznego. Techniką badawczą była analiza dokumentacjimedycznej — archiwalnej. Do opracowania wyników badań posłużono się analizą statystyczną przy użyciu programu Microsoft Excel 2007.Wyniki i wnioski. Wśród badanych chorych najczęściej występowała grupa krwi A — 41% wszystkich badanych. Najczęstszym schorzeniemna oddziałach chirurgii ogólnej wśród chorych była kamica żółciowa — 32% wszystkich chorych. Wykazano związek pomiędzy grupamikrwi układu AB0 a schorzeniami w: kamicy żółciowej dla grupy krwi A (p = 0,046); w raku jelita grubego dla grupy krwi B (p = 0,013);w nowotworze trzustki dla grupy krwi B (p = 0,039). Największe ryzyko zachorowania na nowotwory mają osoby z grupą krwi B (p < 0,003),a iloraz szans wynosił 1,47. Natomiast najmniejsze ryzyko występuje u osób z grupą krwi 0.Problemy Pielęgniarstwa 2013; 21 (1): 79–87Introduction. The distribution of human blood groups varies around the world. Many researchers have been trying to establish whetherthere are relationships between blood groups and diseases, personality, lifestyle, and nutrition. For some types of illnesses these relationswere confirmed whereas for others no significant correlations were proven. There is also a group of studies where data are not yet complete.Aim of the study. Describing relations between AB0 blood groups and diseases diagnosed in patients hospitalised in surgical clinics.Material and methods. The study group comprised 1144 adult patients hospitalised in surgical clinics in a hospital in Cracow. The authorsused the methodology of diagnostic survey and analysed medical records from the hospital archives. Statistical analysis was performedusing Microsoft Excel 2007 software.Results and conclusions. A blood group was the most common blood type among patients included in this study. Cholelithiasis was themost frequent diagnosis recorded in surgical clinics i.e. 32% of all patients suffered from this disease. We found correlations between theAB0 blood groups and the following morbidities: cholelithiasis and blood type A (p = 0.046), colorectal cancer and B group (p = 0.013), andpancreatic cancer and blood type B (p = 0.039). Individuals with blood type B presented the greatest risk of developing cancer (p < 0.003)and the odds ratio was 1.47. The lowest risk was observed for blood type 0.Nursing Topics 2013; 21 (1): 79–8

Aktywność fizyczna pensjonariuszy polskich i angielskich domów opieki

Introduction. Physical activity is one of the indicators of a healthy lifestyle. Physical activity after the age of 65 gives the ability to maintain physical capacity at a much higher level than people who live inactive lifestyle.Aim. The aim of this study was to assess the physical activity of older people living in Polish and English nursing homes. Material and methods. The study was conducted in February and March 2013. The research material consisted of 59 people. 29 respondents are residents in Chislehurst and 30 respondents are residents in Krakow. The research method was a diagnostic survey and the research tool was a questionnaire of own authorship.CDS and Barthel scale were used also.Results and Conclusions. The vast majority of respondents assessed their lifestyle which led in the past as active. In both groups, the most common response to the current fitness was moderate fitness. 76.3% of the respondents received Low levels depending on the care by CDS scale and the vast majority of people — 61 % was placed in Group I in accordance with the Barthel scale. It can be concluded that in the group of English respondents, lifestyle, fitness assessment were significantly associated with the results of the CDS scale and Barthel scale. The more active lifestyle in the past and higher subjective evaluation of the efficiency of the English residents, the favorable results of the CDS scale and Bartel scale. In the group of Polish residents such a relationship is not found.Nursing Topics 2014; 22 (4): 511–516Wstęp. Obserwowany na świecie wzrost średniej długości życia jest jedną z przyczyn starzenia się populacji. Aktywność fizyczna jest jednym z wyznaczników zdrowego stylu życia. Aktywność ruchowa po 65. roku życia daje możliwości utrzymania wydolności fizycznej na dużo wyższym poziomie niż u osób nieaktywnych. Cel. Celem badania była ocena aktywności fizycznej osób starszych mieszkających w polskich i angielskich domach opieki. Materiał i metody. Badania przeprowadzono w lutym i marcu 2013 roku. Materiał badawczy stanowiło 59 osób, 29 badanych to mieszkańcy „Antokolu” Care Home w Chislehurst, a 30 badanych to pensjonariusze Domu Pomocy Społecznej im. L. A. Helclów w Krakowie. Większość badanych stanowiły kobiety. Wiek badanych to 56–96 lat. Metodą zastosowaną w badaniu był sondaż diagnostyczny, a narzędziem badawczym kwestionariusz ankiety własnego autorstwa. Wykorzystano również skalę oceny zależności od opieki — CDS i skalę Barthel.Wyniki i wnioski. Zdecydowana większość badanych oceniła swój tryb życia, jaki prowadziła w przeszłości, jako aktywny. W obu grupach najczęstszą odpowiedzią na temat aktualnej sprawności fizycznej było określenie umiarkowanej sprawności fizycznej. Niski poziom zależności od opieki według skali CDS uzyskało aż 76,3% badanych, a większość osób — 61% umieszczona została zgodnie ze skalą Barthel w grupie I. Stwierdzić można, że w grupie angielskich badanych tryb życia, ocena sprawności były istotnie związane z wynikami skal CDS i Barthel. Im bardziej aktywny w przeszłości tryb życia i wyższa subiektywna ocena sprawności angielskich pensjonariuszy, tym korzystniejsze wyniki skal CDS i Bartel. W grupie polskich pensjonariuszy takiej zależności nie stwierdzono.Problemy Pielęgniarstwa 2014; 22 (4): 511–51

Young men`s knowledge on testicular cancer

Wstęp. Nowotwory złośliwe jądra występują stosunkowo rzadko u młodych ludzi, stanowią 0,5–1,5% wszystkich nowotworów złośliwych. Wykrycie we wczesnym stadium choroby daje gwarancję wyleczenia.Cel. Celem badania była ocena poziomu wiedzy młodych mężczyzn na temat raka jądra. Uzyskane wyniki mogą stanowić podstawę do podjęcia działań edukacyjnych wśród młodych ludzi.Materiał i metody. Badania przeprowadzono wśród 300 mężczyzn na terenie miasta Krakowa. Wiek badanych wahał się w granicach 18–35 lat. Średnia wieku wynosiła 23 lata. Metodą zastosowaną w badaniu był sondaż diagnostyczny, a narzędziem badawczym kwestionariusz ankiety własnego autorstwa. Wyniki badań poddano analizie ilościowej i jakościowej. Obliczenia statystyczne przeprowadzono za pomocą programu Statistica 10,0.Wyniki i wnioski. O samobadaniu jąder słyszało 40% osób, znajomość techniki badania deklarowało 13%, a tylko 16% mężczyzn kiedykolwiek przeprowadzało samobadanie. Starsi wiekiem mężczyźni częściej deklarowali znajomość techniki samobadania. Powiększenie jądra jest objawem niepokojącym tylko dla 59% mężczyzn. Poziom wiedzy o raku i samobadaniu jąder wśród młodych mężczyzn jest niski. Należy podjąć działania profilaktyczno-edukacyjne w ramach promocji zdrowych zachowań wśród młodzieży szkół średnich.Problemy Pielęgniarstwa 2014; 22 (1): 1–5Introduction. Malignant neoplasms of the testis are fairly uncommon, they constitute circa 0.5–1.5% of all malignant neoplasms, and they apply to young men. Detection in early stages guarantees recovery.Aim. The research aimed to assess young men`s knowledge on testicular cancer. The acquired results may constitute basis for undertaking educational activities among young people.Material and methods. The research was carried out among 300 men within the city limits of Kraków. The age of the subjects ranged from 18 to 35 years of age. Mean age was 23 years old. The method applied was diagnostic survey and the research tool of choice was the author`s survey questionnaire. The outcome of the research was analysed by means of quantitive and qualitative analysis methods. Statistical calculations were performed by means of the Statistica 10,0 program.Results and conclusions. About 40% of subjects heard about testicular self-examination, around 13 % of the respondents declared the knowledge of the method and only 16% of men had ever performed testicular self-examination. Older men more often declared knowledge of the self-examination method. Testicular enlargement is considered an alarming symptom only to 59% of the men. The level of knowledge on cancer as well as on self-examination among young men is low. Preventive and educational activities should be undertaken in order to promote healthy behaviour among the youth of high school age.Nursing Topics 2014; 22 (1): 1–5 Key words

Przygotowanie chorego do samoopieki po radykalnym usunięciu pęcherza moczowego

Introduction. Total urinary resection results with the necessity of creation an urostomy for the diversion of urine. Bricker ileal conduit is oneof the most common solution here. Preparing the patient for self-care and self-reliance is one of the most important elements of careprovided for patients after total urinary resection. It also should be followed by full social integration of these patients.Aim of study. The objective of this study was to assess if patients who underwent Bricker ileal urinary diversion were well prepared for self-care.Material and methods. The study group comprised 102 patients after total urinary resection. Survey questionnaire methodology wasapplied and patients were asked to fill a questionnaire form developed by the authors. Patients also participated in interviews. Additionally,medical records of all respondents were analysed.Results. Almost half of the study group (47.1%) weren’t informed about the necessity of urinary diversion before their surgery. The site of thestoma wasn’t determined before the surgery in more than 50% of respondents (65.7%). Similar number of patients had no opportunity to zalearnabout stoma equipment before the ileal conduit diversion. All respondents were informed how they should care of their urostomy.A strong correlation was found between peri-operational care and patients’ level of knowledge and skills. Respondents who were taughtabout stoma care before their surgery presented higher levels of knowledge about self-care.Conclusions. Knowledge levels and practical skills regarding an ileal conduit diversion and stoma care were poor.Nursing Topics 2013; 21 (1): 72–78Wstęp. Radykalne usunięcie pęcherza moczowego niesie za sobą konieczność wytworzenia odprowadzenia moczu na zewnątrz. Aktualniejednym z najczęściej wykorzystywanych odprowadzeń moczu jest przetoka moczowodowo-jelitowo-skórna sposobem Bricker’a. Jednymz ważniejszych elementów opieki nad pacjentem po radykalnym usunięciu pęcherza moczowego jest przygotowanie chorego doniezależności w samoopiece i uzyskanie pełnej integracji społecznej.Cel. Celem badania była ocena przygotowania chorego po radykalnym usunięciu pęcherza moczowego z nadpęcherzowym odprowadzeniemmoczu sposobem Bricker’a do samoopieki.Materiał i metody. Badanie dotyczyło 102 pacjentów po radykalnym usunięciu pęcherza moczowego z nadpęcherzowym odprowadzeniemmoczu sposobem Bricker’a, którzy zakończyli hospitalizację pozabiegową. Do badań wybrano trzy różne oddziały sprawujące opiekęnad pacjentami ze schorzeniami układu moczowego na terenie miasta Krakowa. Materiał badawczy gromadzono metodą sondażudiagnostycznego oraz poprzez analizę dokumentów. W metodzie sondażu diagnostycznego zastosowano technikę ankiety i wywiadu.W badaniu wykorzystano kwestionariusz ankiety własnego autorstwa. Badanie uzupełniono wywiadem z pielęgniarkami oddziałowymiplacówek, w których badano pacjentów.Wyniki. Prawie połowa respondentów (47,1%) przed zabiegiem operacyjnym nie uzyskała informacji o konieczności i rodzaju odprowadzeniamoczu. Ponad połowa badanych (65,7%) nie miała przed zabiegiem operacyjnym wyznaczonego potencjalnego miejsca wyłonieniaprzetoki moczowodowo-jelitowo-skórnej. Ponad połowa respondentów (65,7%) przed zabiegiem chirurgicznym nie miała możliwościzapoznania się ze sprzętem urostomijnym. Wszystkich ankietowaniych zapoznano z zasadami pielęgnacji urostomii. Analiza statystycznawykazała silną zależność między opieką okołooperacyjną a poziomem wiedzy (p = 0,000) i deklarowanych umiejętności (p = 0,000). Większympoziomem wiedzy charakteryzowali się ankietowani, u których podjęto edukację z zakresu samoopieki już przed zabiegiem.Wnioski. Poziom wiedzy i umiejętności pacjentów z zakresu pielęgnacji nadpęcherzowego odprowadzenia moczu jest niski.Problemy Pielęgniarstwa 2013; 21 (1): 72–7

Niekonwencjonalne metody terapii a zachowania zdrowotne osób dorosłych

  Introduction. Diseases are not the only reason for using complementary and alternative medicine. It is also a need to maintain your health and physical well-being at the highest level possible. People with a high sense of responsibility for their own health may choose complementary and alternative medicine to meet the need of an active participation in all that concerns their health. Aim. The aim of this study was to determine the relationship between complementary and alternative medicine usage and health behaviors of adults. Material and methods. The study was conducted among 97 residents of towns and villages. The age of respondents ranged from 18 to 65 years. The research method was a diagnostic survey and the research tool was a questionnaire of own authorship. Multidimensional Health Locus of Control Scale was used also. The results were subjected to qualitative and quantitative analysis. Statistical calculations were performed using Statistica 10.0. Results and conclusions. Over 50% of respondents used complementary and alternative medicine and most of the participants were characterized by health behaviors and internal health locus of control. However, the use was not significantly more common among these people. There is a need for extensive research to understand the phenomenon of the use of complementary and alternative medicine and the role it plays in health behaviors of individuals. Nursing Topics 2015; 23 (2): 214–219    Wstęp. Do stosowania niekonwencjonalnych metod terapii skłaniają nie tylko odczuwane dolegliwości, ale także potrzeba zachowania swojego zdrowia na jak najwyższym poziomie. Osoby o wysokim poczuciu odpowiedzialności za własne zdrowie mogą sięgać po terapie niekonwencjonalne, aby zaspokoić potrzebę aktywnego uczestnictwa we wszystkim, co dotyczy ich zdrowia. Cel. Celem badania było określenie związku między stosowaniem niekonwencjonalnych metod terapii a zachowaniami zdrowotnymi osób dorosłych. Materiał i metody. Badania przeprowadzono wśród 97 mieszkańców miast i wsi. Wiek badanych wahał się w granicach 18–65 lat. Metodą zastosowaną w badaniu był sondaż diagnostyczny, a narzędziem badawczym kwestionariusz ankiety własnego autorstwa. Wykorzystano także Wielowymiarową Skalę Umiejscowienia Kontroli Zdrowia. Wyniki badań poddano analizie ilościowej i jakościowej. Obliczenia statystyczne przeprowadzono za pomocą programu Statistica 10,0. Wyniki i wnioski. Ponad 50% respondentów stosowało niekonwencjonalne metody terapii, a większość uczestników cechowała się zachowaniami zdrowotnymi i wewnętrznym umiejscowieniem kontroli zdrowia. Nie stwierdzono jednak, by osoby te istotnie częściej stosowały niekonwencjonalne metody terapii. Istnieje potrzeba szeroko zakrojonych badań, aby zrozumieć zjawisko stosowania niekonwencjonalnych metod terapii i roli jaką odgrywa ono w zachowaniach zdrowotnych jednostek. Problemy Pielęgniarstwa 2015; 23 (2): 214–219