Multiple applications of mesenchymal stem cells derived from Wharton’s jelly in the treatment of incomplete spinal cord injury – case report

Publikacja recenzowana / Peer-reviewed publicationWprowadzenie: Przerwanie ciągłości rdzenia kręgowego pozostaje chorobą nieuleczalną, prowadzącą do utraty czynności neurologicznych i mechanicznych poniżej poziomu uszkodzenia. Wciąż brakuje skutecznego sposobu leczenia tego typu urazów. Terapie komórkowe są rozwijającym się intensywnie nowym sposobem leczenia, który może prowadzić do regeneracji uszkodzonego rdzenia kręgowego. Celem niniejszej pracy jest ocena bezpieczeństwa i potencjalnej skuteczności podania macierzystych komórek mezenchymalnych z galarety Whartona (Wharton’s Jelly Mesenchymal Stem Cells – WJMSC) u pacjenta z niekompletnym przerwaniem ciągłości rdzenia kręgowego. Materiał i metody: Pacjent z niecałkowitym przerwaniem ciągłości rdzenia kręgowego na poziomie Th11–12, oceniony w skali ASIA (American Spinal Injury Association Im pairment Scale), został zakwalifikowany do eksperymentalnej terapii z wykorzystaniem komórek WJMSC. U pacjenta przeprowadzono terapię polegającą na pięciokrotnym podaniu komórek WJMSC, co trzy miesiące kolejna dawka. Wyniki: W trakcie terapii nie odnotowano skutków ubocznych bezpośrednio związanych z leczeniem eksperymentalnym. Po każdym podaniu WJMSC zaobserwowano stałą poprawę neurologiczną, a co za tym idzie – poprawę jakości życia. Wynik skali ASIA pacjenta zmienił się z A/B na C/D. Poziom czucia obniżył się istotnie, z Th12 do L3–4. Pacjent odzyskał umiejętność poruszania nogami w podporze, wykorzystując czynną ruchomość mięśni czworogłowych obustronnie z przewagą kończyny dolnej lewej. EMG, ENG i SEP (Somatosensory Evoked Potentials – SEP) obiektywnie potwierdziły poprawę. Wnioski: Wyniki leczenia WJMSC wskazują na obiektywną poprawę, uzyskaną u pacjenta z przewlekłym, niekompletnym uszkodzeniem rdzenia kręgowego.Introduction: Interruption of the spinal cord’s continuity remains an incurable disease, leading to loss of neurological and mechanical functions below the level of damage. Until now, there are no effective ways to treat patients with this type of injury. Cellular therapies are an intensively developing new method of treatment that can lead to the regeneration of a damaged spinal cord. The aim of this study was to assess the safety and potential efficacy of Wharton’s Jelly Mesenchymal Stem Cells (WJMSC) in a patient with an incomplete disruption of the spinal cord’s continuity. Material and methods: A patient with incomplete discontinuation of the spinal cord at Th11–12 level was qualified for experimental therapy using WJMSCs. The patient was rated according to American Spinal Injury Association Impairment Scale (ASIA). The patient underwent a five-time administration of WJMSCs every 3 months. Results: During the therapy there were no side effects directly related to the experimental treatment. After each administration of WJMSC, permanent neurological improvement was observed, followed by improvement in quality of life. The patient’s ASIA score changed from A/B to C/D. The level of sensation decreased significantly from Th12 to L3–4. The patient regained the ability to move his legs in the support, using the active mobility of the quadriceps muscles on both sides with the advantage of the left lower limb. EMG, ENG and SEP objectively confirmed the improvement. Conclusions: The results of WJMSCs treatment indicate an objective improvement in the patient with chronic incomplete spinal cord injury

Państwo i Społeczeństwo 2018, nr 3 (XVIII) : Medycyna i zdrowie publiczne

ZE WSTĘPU: Prezentowany Czytelnikom numer „Państwa i Społeczeństwa”, zajmujący się zagadnieniami medycyny i zdrowia publicznego, zawiera trzy prace oryginalne, sześć poglądowych i jeden opis przypadku. Dodatkowo zamieszczono sprawozdania, w tym – w pierwszej kolejności – z konferencji „Państwo, Gospodarka, Społeczeństwo”, która odbyła się w Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego w dniach 11–12 czerwca 2018 r. W ramach swej aktywności naukowej Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu zaopiekował się sesją pt. „Postępowanie w chorobach rzadkich”, tj. tematyką o bardzo istotnych walorach rozwojowych w świetle popularnych haseł o indywidualizacji terapii w wielu dziedzinach klinicznych. Wszystkie trzy prace badawcze, zgodnie z klasyfikacją, zawierają oryginalne i potencjalnie ważne wyniki. Zespół Cierniak i wsp. wykazał możliwość zmniejszenia toksyczności standardowej terapii cytostatykami w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej w drodze suplementacji pospolitym polifenolem zawartym w herbacie (galusanem epigalloketechiny). Wędrowska i wsp. zaprezentowali profil immunocytologiczny płynu stawowego w reumatoidalnym zapaleniu stawów i podali wstępne dane o modyfikacji tego profilu przez standardowe leczenie. Z kolei z pracy Słapińskiej i wsp. wynikły ciekawe wnioski dotyczące standaryzacji ambulatoryjnych pomiarów ciśnienia tętniczego krwi w populacji chorych z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym, przy czym – jak wykazali autorzy – na zmienność obserwowanych wyników wpływa współwystępowanie innych przewlekłych chorób w przebadanej populacji. Prace poglądowe rozpoczyna niezwykle nowoczesna publikacja podsumowująca najnowsze techniki leczenia stożka rogówki, a więc czerpiąca z pogranicza kliniki okulistycznej i zdrowia publicznego. Kolejna zespołowa praca podsumowuje aktualną i ważną dla klinicystów wiedzę o działaniach ubocznych w stosowaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych (temat ten ma być przez zespół autorski kontynuowany). Stanowiący przedmiot sporów problem podawania megadawek witaminy C w złośliwych chorobach nowotworowych i niektórych stanach zakaźnych przedyskutowano w odrębnej pracy poglądowej, z przytoczeniem ciekawych danych, właściwie podsumowanych umotywowanymi wnioskami. Odlegle z pracą tą łączy się kolejna publikacja, tym razem z pogranicza genetyki i gerontologii: tytułowa „fontanna młodości” jest tu pretekstem do omówienia genetycznych uwarunkowań procesu starzenia. Tę grupę prac zamyka cenna pozycja o zatruciach grzybami jadalnymi. Otóż należy podkreślić, że jest to zjawisko dotąd w medycynie nazbyt niedokładnie przebadane, zaś ze względu na lekceważenie problemu pozycji literaturowych w tym zakresie praktycznie brak. Wspomniana praca dobrze wypełnia tę lukę. Opis przypadku dotyczy odzyskiwania funkcji neurologicznych (kończyn dolnych) przez chorego z uszkodzeniem poprzecznym rdzenia kręgowego, możliwego dzięki zastosowaniu komórek macierzystych. Jest to już typowa medycyna XXI wieku i życzylibyśmy sobie, by korzystny efekt terapeutyczny w tym dotychczas nieuleczalnym stanie udało się powtórzyć autorom w większej grupie pacjentów