การเพิ่มการทำประกันชีวิตในประเทศไทย (LIFE INSURANCE INCREASMENT IN THAILAND)

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการเพิ่มการทำประกันชีวิตในประเทศไทยโดยเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างในปี พ.ศ. 2552 จำนวน 400 ตัวอย่าง แบ่งเป็นเขตวังทองหลาง กรุงเทพมหานคร จำนวน 111 ชุด อำเภอวิเชียรบุรี จังหวัดเพชรบูรณ์ (ภาคเหนือตอนล่าง) จำนวน 101 ชุด อำเภอชัยบาดาล จังหวัดลพบุรี (ภาคกลาง) จำนวน 71 ชุด อำเภอคำตากล้า จังหวัดสกลนคร (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ) จำนวน 30 ชุด และจังหวัดสงขลา อำเภอจะนะ (ภาคใต้) จำนวน 87 ชุดผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเพิ่มการทำประกันชีวิตในประเทศไทยเรียงตามลำดับ ได้แก่ การมีสัมพันธภาพอันดีกับลูกค้า (β = 0.421) การยอมรับบริษัทประกันชีวิต (β = 0.225) ความเต็มใจในรูปแบบประกันชีวิตของผู้เอาประกัน (β = 0.192) การยอมรับตัวแทนประกันชีวิต (β = 0.095) การใช้หลักธรรมาภิบาล (β = 0.085) ตามลำดับนัยสำคัญทางสถิติ ส่วนปัจจัยที่ไม่มีผลต่อการเพิ่มการทำประกันชีวิตในประเทศไทย ได้แก่ การชนะปัญหาและอุปสรรคในการทำงาน การบริการหลังการขาย และการจัดการของบริษัทคำสำคัญ: การเพิ่มการทำประกันชีวิต หลักธรรมาภิบาล การจัดการของบริษัทThis research aims to study the factors effect to the life insurance increasment in Thailand. The researcher had collected data 400 examples had been completely collected during year 2009. They are divided into Wangthonglang District, Bangkok Province; 111 sets, Wichain Buri District, Phetchabun Province (Lower North Part); 101 sets, Chaibadan District, Lopburi (Central Part); 71 sets, Khamtakla District, Sakonnakhon Province (Northeast Part); 30 sets, and Chana District, SongKhla Province (Southern Part); 87 sets.The result is that the management model could increase the life insurance increasment in Thailand include the positive factors, which were the good relationships with customer (β = 0.421) the insurance company acceptance (β = 0.225) the insured’s satisfaction in insurance program (β = 0.192) the acceptance of the insurance agent (β = 0.095) and the use of Good Governance (β = 0.085). The factory which do not effect to the life insurance increasment were the conquer of problem and obstructions, the management within organization and the service after sale.Keywords: Insurance increasment in Thailand, Good Governance, Obstructions the managemen

Contraceptive adherence among HIV-infected women in Malawi: a randomized controlled trial of the copper intrauterine device and depot medroxyprogesterone acetate

OBJECTIVE: To evaluate contraceptive adherence to the copper intrauterine device (Cu-IUD) and the injectable depot medroxyprogesterone acetate (DMPA) among women with HIV in Lilongwe, Malawi. METHODS: We randomized 200 HIV-infected women on HAART to either the Cu-IUD or DMPA and followed these women prospectively, evaluating adherence and factors associated with nonadherence. RESULTS: There was no difference in contraceptive adherence: 68% of Cu-IUD and 65% of DMPA users were adherent at 48 weeks. Receiving first-choice contraceptive was not associated with adherence. Women commonly cited partner’s disapproval as an indication for discontinuation. Women who experienced heavy menstruation and first-time contraceptive users were more likely to be nonadherent. Among ongoing users at study conclusion, 95% were happy with their method, and 98% would recommend their method to a friend. CONCLUSION: Contraceptive adherence between the Cu-IUD and DMPA was similar at 1 year. With similar adherence and similar high rates of satisfaction among users of both methods at 1 year, the Cu-IUD offers a hormone-free alternative to DMPA. IMPLICATIONS: Adherence to the Cu-IUD and DMPA is similar at 1 year among HIV-infected women on HAART in a randomized controlled trial. Despite high method satisfaction, partner disapproval and heavy bleeding contribute to reduced adherence. Receiving a method that differs from participant’s first-choice method did not influence adherence