HCV RNA and HIV RNA detection by Procleix HIV-1/HCV Assay in blood donors with various results of anti-HCV and anti-HIV EIA

Wstęp: Celem pracy była ocena czułości wykrywania RNA HIV i RNA HCV metodą Procleix HIV1/HCV oraz analiza częstości wykrywania materiału genetycznego wirusów u dawców z różnymi wynikami testów przeglądowych anty-HCV i anty-HIV. Materiał i metody:Dziewięćdziesięciopięcioprocentowa czułość testu Procleix wynosiła 6,2 IU RNA HCV /ml i 44,5 IU RNA HIV /ml. RNA HCV wykryto w 71/392 (18,1%) dodatnich próbkach anty-HCV, zaś RNA HIV w 21/557 (3,8%) próbkach reaktywnych w badaniu EIA HIV. Częstość wykrywania RNA HCV korelowała z wartością S/C uzyskaną w badaniach immunoenzymatycznych. RNA HCV wykryto u 68/105 (64,8%) dawców z S/C > 4, u 1/85 (1,2%) z S/C od 2,00 do 3,99 i u 2/202 dawców (1%) z S/C od 1,00 do 1,99. RNA HIV wykryto u wszystkich 21 dawców z dodatnimi wynikami zarówno w badaniu EIA, jak i w Western Blot. Wyniki i wnioski: Procleix HIV1/HCV jest bardzo czułym testem i może być wykorzystywany w laboratorium referencyjnym do potwierdzania aktywnego zakażenia u dawców z dodatnim wynikiem immunoezymatycznych badań przeglądowych. Obserwowano małą częstość aktywnych zakażeń u dawców z powtarzalnie dodatnimi wynikami badań anty-HCV i anty-HIV. Wysoka wartość S/C (> 4) w EIA jest dobrym czynnikiem prognostycznym wykrycia RNA HCV, aczkolwiek RNA HCV może być sporadycznie wykrywane u dawców z niższą wartością S/C w EIA.Background: The aim of the study was to investigate the sensitivity of Procleix HIV1/HCV Assay for HIV RNA and HCV RNA detection, and to analyse the frequency of viral nucleic acid detection in blood donors with various EIA test results. Material and methods: The 95% sensitivity of the Procleix test was 6.2 IU HCV RNA /ml and 44.5 IU HIV RNA /ml. HCV RNA was detected in 71/392 (18.1%) anti-HCV positive and HIV RNA in 21/557 (3.8%) EIA HIV-reactive donors. The frequency of HCV RNA detection correlated with signal/cut-off ratios (S/C ratio) of EIA. HCV RNA was found in 68/105 (64.8%) of the donors if it was >4, in 1/85 (1.2%) if it was between 2.00 and 3.99, and in 2 out of 202 donors (1%) if it was between 1.00 and 1.99. HIV RNA was detected in all 21 blood donors positive in EIA and Western Blot. Results and conclusions: The study demonstrated that Procleix HIV1/HCV Assay is very sensitive and can be used in the reference laboratory to confirm active infection in donors with positive results. We observed a low frequency of active infection in Polish blood donors with repeated reactive results in HCV and HIV EIA. The high S/C ratio value (> 4) of EIA is a good predictor of HCV RNA detection, but HCV RNA can also be detected in single donors with low ratio values of the EIA test

Risk of transmission of blood-derived pathogens by transfusion in Poland

Blood transfusion in Poland is the safest in history. High virological level of safety has been achieved mainly by improving not only the qualification of donors and methods used for donor screening, but also applying leukoreduction, pathogen reduction technology and grace period for serum.In this article, we discuss the improvement of the epidemic situation among blood donors for hepatitis B virus (HBV) and hepatitis C virus (HCV) and the increasing trend for HIV. Preliminary results of residual risk calculation for these pathogens are presented.Hepatitis E virus (HEV) and Babesia microti were considered as new factors potentially relevant for the safety of blood transfusion in our country. Due to evidence of West Nile virus (WNV) circulation in the ecosystem in Poland, it is also necessary to monitor the infections with this pathogen.In this article, it was emphasized that the reporting of all possible complications associated with transfusion and meticulous implementation of the look-back procedure play a key role for monitoring the risk of transmission of infectious agents by blood. It is especially important in view of the increasing epidemiological problems associated with emerging infectious agents

Molecular and serological markers of HIV infection in Polish blood donors

Wstęp: Zakażenia HIV są diagnozowane na podstawie wykrywania anty-HIV techniką EIA (enzyme immunoassay) i potwierdzane testami WB (Western Blot). W Polsce w 2003 roku rozpoczęto badania dawców metodami biologii molekularnej, wykrywającymi zakażenie przed pojawieniem się przeciwciał. Celem pracy była ocena wprowadzenia badań molekularnych na bezpieczeństwo przetoczeń i sprawność weryfi kacji wyników testów EIA, wykrywających anty -HIV i antygen p24. Materiał i metody: Badania metodami EIA (Vironostika HIV Uni-Form II Ag/Ab, Bio- Merieux; HIVAg/Ab Combo Architekt, Abbott) i NAT przeprowadzano w RCKiK. Oznaczenia wykonywano w pojedyńczych donacjach metodą TMA (Procleix Ultrio, Chiron) lub w pulach po 24 donacje do 2006 r. (Cobas Ampliscreen, Roche Diagn); a od roku 2006 w pulach po 6 donacji metodą PCR (Cobas Taqscreen MPX Test). Próbki powtarzalnie reaktywne w EIA weryfi kowano w Instytucie Hematologii i Transfuzjologii (IHiT) testami WB (New Lav Blot I, Bio Rad; HIV1 Blot 1.3, MP Diagnostics) oraz techniką NAT (Procleix Ultrio Assy, Chiron). Wyniki: W latach 2003–2008 przeprowadzono badania przeglądowe u 2 987 066 dawców. U 3 (0,0001%) osób wykryto zakażenie w okienku serologicznym, a u 4682 (0,16%) powtarzalnie reaktywne wyniki anty-HIV. W badaniach weryfikacyjnych u 154/4682 (3,3%) dawców z anty-HIV wykryto RNA HIV. U 7/4682 (0,15%) wynik testu WB w pierwszej próbce był wątpliwy; u 1/4682 (0,02%) ujemny. W następnym badaniu, przeprowadzonym po 3–4 tygodniach test WB był dodatni. U pozostałych 146/4682 (3,1%) osób obecność przeciwciał potwierdzono testem WB w pierwszej próbce. Wnioski: Wprowadzenie badań molekularnych krwiodawców w kierunku zakażenia HIV1/2 podniosło bezpieczeństwo przetoczeń, gdyż: 1) umożliwiło wykrycie zakażenia u 3 krwiodawców, będących w momencie oddania krwi w okresie okienka serologicznego; 2) usprawniło weryfi kację reaktywnych wyników badań przeglądowych poprzez przyspieszenie diagnozy zakażenia HIV (wątpliwy wynik WB).Background: Diagnosis of HIV infection in blood donors is based on detection of anti-HIV with EIA and on subsequent confi rmation of reactive results in Western Blot. In 2003, HIV RNA (NAT) was implemented to identify donors in the early phase of infection. The aim of our study was to analyze the impact of NAT implementation on blood safety and the confi rmation effi ciency for EIA anti-HIV and p24 detection. Material and methods: Screening for anti-HIV (Vironostika HIV Uni-Form II Ag/Ab, BioMerieux; HIVAg/Ab Combo Architect, Abbott) and for HIV RNA (in single donations TMA (Procleix Ultrio, Chiron or in pools of 24 donations (Cobas Ampliscreen; Roche Diagn until 2006 and then in pools of 6 donations with PCR (Taqscreen MPX). Western Blot (New Lav Blot I, Bio Rad; HIV1 Blot 1.3, MP Diagnostics) and NAT (Procleix Ultrio Assy, Chiron) were performed in all EIA positive samples. Results: 2,987,066 donors (5,858,667 donations) were tested in the 2003–2008 period. Three donors (0,001%) were found HIV RNA positive/anti-HIV negative while 4682 (0.16%) donors were found anti-HIV repeat reactive with EIA. Of the 4682 donors, 154 (3.3%) were found HIV RNA positive. For 146/4682 (3.1%) the specifi city of anti-HIV was confi rmed in WB, in 7/4682 (0.15%) the WB results were indeterminate and in1/4682(0.02%) the results were negative in the fi rst sample. They became WB positive 3-4 weeks later. Conclusions: The implementation of HIV NAT contributed to the improvement of blood safety as: 1) three donors were indentifi ed in the window period and 2) the HIV diagnosis was accelerated for donors with repeat reactive results in screening and indeterminate WB results

Diagnostyka molekularna SARS-CoV-2

Zakażenia nowym koronawirusem — SARS-CoV-2 — stały się w ostatnich miesiącachgłównym problemem epidemiologicznym oraz klinicznym na świecie, w tym Polsce w zakresiechorób zakaźnych. Niniejszy artykuł powstał na podstawie wystąpienia zaprezentowanegow trakcie webinaru zatytułowanego „Hematologia i transfuzjologia a COVID-19”, który odbyłsię w maju 2020 roku. Praca ma na celu przybliżenie procedury diagnostyki zakażenia nowymkoronawirusem. Zwrócono w niej uwagę na krytyczne dla jakości wykonywanych badańaspekty fazy przedanalitycznej oraz analitycznej, na które ma wpływ zarówno osoba zlecająca,jak i personel wykonujący badanie. Na podstawie aktualnego piśmiennictwa przedstawionotakże dalsze kierunki doskonalenia diagnostyki molekularnej SARS-CoV-2

Zmiany demograficzne obserwowane w grupie polskich dawców zakwalifikowanych do oddania krwi i objętych badaniami przeglądowymi w kierunku czynników zakaźnych w latach 2005-2018

Wstęp: Dotychczas wykazano, że częstość zakażeń wśród dawców zakwalifikowanych do oddania krwi i objętych badaniami przeglądowymi, a w konsekwencji ryzyko powikłań potransfuzyjnych wiążą się z charakterystyką demograficzną dawców. Celem pracy było ustalenie zmian demograficznych wśród polskich dawców zakwalifikowanych w latach 2005–2018 do oddania krwi i objętych badaniami przeglądowymi w kierunku czynników zakaźnych. Uzyskane wyniki interpretowano w kontekście bezpieczeństwa transfuzji, a zwłaszcza ryzyka przenoszenia czynników zakaźnych przez krew. Materiał i metody: Analizowano dane gromadzone między innymi do oceny epidemiologii czynników zakaźnych przenoszonych przez krew: liczbę przebadanych dawców zakwalifikowanych do oddania krwi z podziałem na płeć, dawców pierwszorazowych i wielokrotnych oraz grupy wiekowe (≤ 20, 21–30, 31–40, 41–50, 51–60 i > 60 lat). Częstość (frakcję) wyrażano w procentach z 95-procentowym przedziałem ufności [95%CI], a różnice za pomocą punktu procentowego (p.p.). Istotność różnic (p < 0,05) weryfikowano za pomocą testu Chi-kwadrat, do oceny trendu stosowano współczynnik korelacji Spearmana (R). Wyniki: Większość dawców stanowili mężczyźni (średnio 74,07%), jednak w latach 2005–2012 udział kobiet wzrósł o 7 p.p. do 27,42% [27,30–27,53%] (p < 0,05); wśród dawców pierwszorazowych o 10,58 p.p., a wielokrotnych o 7,19 p.p. Największy udział kobiet obserwowano wśród najmłodszych dawców (36,02% [35,95–36,09%]), a najniższy wśród najstarszych dawców (14,14% [13,80–14,48%]) (różnica 21,88 p.p.; p < 0,05). Większość dawców krwi stanowili dawcy wielokrotni (średnio 66,78%). Udział dawców wielokrotnych wzrósł łącznie o 19,83 p.p. (p < 0,05): o 20,6 p.p. u mężczyzn i 21,15 p.p. u kobiet (dla obu grup p < 0,05). We wszystkich grupach wiekowych, z wyjątkiem dawców najmłodszych, większość (p < 0,05) stanowili dawcy wielokrotni. Udział dawców wielokrotnych rósł w kolejnych grupach wiekowych — od 36% u najmłodszych (≤ 20 lat) do 87% u dawców najstarszych (> 60 lat). Udział dawców w wieku > 40 lat zwiększył się o 11,58 p.p od 37,38% do 48,96%. Wnioski: W latach 2005–2018 obserwowano istotne zmiany demograficzne w grupie polskich dawców zakwalifikowanych do oddania krwi i objętych badaniami przeglądowymi, m.in. wzrósł udział kobiet oraz dawców wielokrotnych, co z punktu widzenia bezpieczeństwa transfuzji jest zjawiskiem korzystnym

Demographic changes in the Polish blood donors eligible for blood donation and screened for transfusion-transmitted infections (2005–2018)

Background: The infection frequency among donors found eligible for donation (based on donor questionnaire and physical examination) and therefore the risk of post-transfusion adverse reactions has been demonstrated to be closely related to donor demographics. The aim of the study was to determine the demographic changes among Polish blood donors found eligible for donation and subjected to screening for infectious markers in the years 2005–2018. The results were referred to transfusion safety, and particularly to the risk of transfusion-transmitted infectious agents.  Material and methods: Subjected to analysis were data collected i.a. to assess the epidemiology of blood-borne infectious agents: the number of screened donors found eligible for donation divided into categories by sex, first and repeat donation as well as age groups (≤ 20, 21–30, 31–40, 41–50, 51–60 and > 60 years). Frequencies (fraction) were expressed as percentage with a 95% confidence interval [95%CI] and the differences — as percentage point (p.p.). The significance of difference (p < 0.05) was verified by the Chi-squared test, and the Spearman correlation coefficient (R) was used to assess the trend. Results: Most donors were men (74.07% on average) but in the years 2005–2012 the number of women increased by 7 p.p. up to 27.42% [27.30–27.53%] (p < 0.05); by 10.58 p.p among first-time donors and by 7.19 p.p. among repeat donors. The highest frequency of women was observed in the population of the youngest age group (36.02% [35.95–36.09%]) and the lowest among the oldest age group of donors (14.14% [13.80–14.48%]) (difference 21.88 p.p.; p < 0.05). The majority were repeat donors (66.78% on average). The frequency of repeat donors increased by a total of 19.83 p.p. (p < 0.05): by 20.6 p.p. for men and by 21.15 p.p. for women (p < 0.05 for both groups). In all age groups, except the youngest, the majority (p < 0.05) were repeat donors. The frequency of repeat donors increased in subsequent age groups — from 36% in the youngest (≤ 20 years) to 87% in the oldest donors ( > 60 years). The frequency of donors > 40 years increased by 11.58 p.p. from 37.38% to 48.96%. Conclusions: In the years 2005–2018, significant demographic changes were observed in the population of Polish donors; the frequency of women donors and repeat donors increased, with benefit for transfusion safety.Background: The infection frequency among donors found eligible for donation (based on donor questionnaire and physical examination) and therefore the risk of post-transfusion adverse reactions has been demonstrated to be closely related to donor demographics. The aim of the study was to determine the demographic changes among Polish blood donors found eligible for donation and subjected to screening for infectious markers in the years 2005–2018. The results were referred to transfusion safety, and particularly to the risk of transfusion-transmitted infectious agents. Material and methods: Subjected to analysis were data collected i.a. to assess the epidemiology of blood-borne infectious agents: the number of screened donors found eligible for donation divided into categories by sex, first and repeat donation as well as age groups (≤ 20, 21–30, 31–40, 41–50, 51–60 and > 60 years). Frequencies (fraction) were expressed as percentage with a 95% confidence interval [95%CI] and the differences — as percentage point (p.p.). The significance of difference (p 60 years). The frequencyof donors > 40 increased by 11.58 p.p. from 37.38% to 48.96%. Conclusions: In the years 2005–2018, significant demographic changes were observed in the population of Polish donors; the frequency of women donors and repeat donors increased, with benefit for transfusion safety

West Nile Virus as a threat to transfusion safety

Wirus Zachodniego Nilu (WNV) w XXI wieku znalazł się z centrum zainteresowania ze względuna związaną z wielkimi zdolnościami adaptacyjnymi ekspansję na wszystkich kontynentach.Obserwowany jest znaczący wpływ tego, znanego od 75 lat, czynnika chorobotwórczego naekosystemy, a także na gospodarkę ludzką, a co szczególnie istotne, stanowi on zagrożenie dlazdrowia publicznego.W publikacji dokonano przeglądu obecnej sytuacji epidemiologicznej w kontekście aktualnejwiedzy dotyczącej warunków rozprzestrzeniania się WNV w środowisku, a zwłaszcza przenoszeniawirusa na ludzi. Przedstawiono opis przebiegu zakażenia WNV oraz podsumowanodotychczasowe ustalenia dotyczące wartości metod diagnostycznych w identyfikacji osób zakażonychzarówno chorych, jak i bezobjawowych, np. dawców tkanek, w tym krwi i jej składników.Przedstawiono najważniejsze metody zapobiegania zakażeniom m.in. przez odpowiedniąkwalifikację dawców, identyfikację osób zakażonych, efektywność obecnie stosowanych metodinaktywacji oraz perspektywy dostępności skutecznych szczepionek.In the twenty-first century the West Nile Virus (WNV) has become the focus of attention asresult of its expansion on all continents associated with its great adaptability. This pathogenhas been known for 75 years but has recently been observed to have significant impact onecosystems and human economy. It has therefore become a serious threat to public health.The paper is a review of the epidemiological condition in light of current knowledge on theenvironmental spread of WNV and particularly on the transmission to humans. We presentthe course of WNV infection and the review of diagnostic methods which are crucial for properidentification of infected people (both patients and asymptomatic donors of blood and tissues).The major preventive measures have been discussed including restrictive criteria of donor selection,methods of identifying infected persons, effective inactivation methods and availabilityof effective vaccines