Wstęp: Zakażenia HIV są diagnozowane na podstawie wykrywania anty-HIV techniką EIA
(enzyme immunoassay) i potwierdzane testami WB (Western Blot). W Polsce w 2003 roku
rozpoczęto badania dawców metodami biologii molekularnej, wykrywającymi zakażenie przed
pojawieniem się przeciwciał. Celem pracy była ocena wprowadzenia badań molekularnych na
bezpieczeństwo przetoczeń i sprawność weryfi kacji wyników testów EIA, wykrywających anty
-HIV i antygen p24.
Materiał i metody: Badania metodami EIA (Vironostika HIV Uni-Form II Ag/Ab, Bio-
Merieux; HIVAg/Ab Combo Architekt, Abbott) i NAT przeprowadzano w RCKiK. Oznaczenia
wykonywano w pojedyńczych donacjach metodą TMA (Procleix Ultrio, Chiron) lub w pulach
po 24 donacje do 2006 r. (Cobas Ampliscreen, Roche Diagn); a od roku 2006 w pulach po
6 donacji metodą PCR (Cobas Taqscreen MPX Test). Próbki powtarzalnie reaktywne w EIA
weryfi kowano w Instytucie Hematologii i Transfuzjologii (IHiT) testami WB (New Lav Blot I,
Bio Rad; HIV1 Blot 1.3, MP Diagnostics) oraz techniką NAT (Procleix Ultrio Assy, Chiron).
Wyniki: W latach 2003–2008 przeprowadzono badania przeglądowe u 2 987 066 dawców.
U 3 (0,0001%) osób wykryto zakażenie w okienku serologicznym, a u 4682 (0,16%) powtarzalnie
reaktywne wyniki anty-HIV. W badaniach weryfikacyjnych u 154/4682 (3,3%) dawców
z anty-HIV wykryto RNA HIV. U 7/4682 (0,15%) wynik testu WB w pierwszej próbce był wątpliwy;
u 1/4682 (0,02%) ujemny. W następnym badaniu, przeprowadzonym po 3–4 tygodniach
test WB był dodatni. U pozostałych 146/4682 (3,1%) osób obecność przeciwciał potwierdzono
testem WB w pierwszej próbce.
Wnioski: Wprowadzenie badań molekularnych krwiodawców w kierunku zakażenia HIV1/2
podniosło bezpieczeństwo przetoczeń, gdyż: 1) umożliwiło wykrycie zakażenia u 3 krwiodawców,
będących w momencie oddania krwi w okresie okienka serologicznego; 2) usprawniło
weryfi kację reaktywnych wyników badań przeglądowych poprzez przyspieszenie diagnozy zakażenia
HIV (wątpliwy wynik WB).Background: Diagnosis of HIV infection in blood donors is based on detection of anti-HIV
with EIA and on subsequent confi rmation of reactive results in Western Blot. In 2003, HIV
RNA (NAT) was implemented to identify donors in the early phase of infection. The aim of our
study was to analyze the impact of NAT implementation on blood safety and the confi rmation
effi ciency for EIA anti-HIV and p24 detection.
Material and methods: Screening for anti-HIV (Vironostika HIV Uni-Form II Ag/Ab,
BioMerieux; HIVAg/Ab Combo Architect, Abbott) and for HIV RNA (in single donations TMA
(Procleix Ultrio, Chiron or in pools of 24 donations (Cobas Ampliscreen; Roche Diagn until
2006 and then in pools of 6 donations with PCR (Taqscreen MPX). Western Blot (New Lav
Blot I, Bio Rad; HIV1 Blot 1.3, MP Diagnostics) and NAT (Procleix Ultrio Assy, Chiron) were
performed in all EIA positive samples.
Results: 2,987,066 donors (5,858,667 donations) were tested in the 2003–2008 period. Three
donors (0,001%) were found HIV RNA positive/anti-HIV negative while 4682 (0.16%) donors
were found anti-HIV repeat reactive with EIA. Of the 4682 donors, 154 (3.3%) were found HIV
RNA positive. For 146/4682 (3.1%) the specifi city of anti-HIV was confi rmed in WB, in 7/4682
(0.15%) the WB results were indeterminate and in1/4682(0.02%) the results were negative in
the fi rst sample. They became WB positive 3-4 weeks later. Conclusions: The implementation
of HIV NAT contributed to the improvement of blood safety as: 1) three donors were indentifi ed
in the window period and 2) the HIV diagnosis was accelerated for donors with repeat reactive
results in screening and indeterminate WB results
