Transverse tripolar spinal cord stimulation: Theoretical performance of a dual channel system

A new approach to spinal cord stimulation is presented, by which several serious problems of conventional methods can be solved. A transverse tripolar electrode with a dual-channel voltage stimulator is evaluated theoretically by means of a volume conductor model, combined with nerve fibre models. The simulations predict that a high degree of freedom in the control of activation of dorsal spinal pathways may be obtained with the described system. This implies an easier control of paraesthesia coverage of skin areas and the possibility to correct undesired paraesthesia patterns, caused by lead migration, tissue growth, or anatomical asymmetries, for example, without surgical intervention. It will also be possible to preferentially activate either dorsal column or dorsal root fibres, which has some important clinical advantages. Compared to conventional stimulation systems, the new system has a relatively high current drain

Electrode geometry and preferential stimulation of spinal nerve fibers having different orientations: a modeling study

In a computer modeling study of epidural spinal cord stimulation using a longitudinal array of electrode contacts, the effect of contact geometry and contact combination on the threshold voltages for stimulation of dorsal column (DC) fibers and dorsal root (DR) fibers was investigated. It was concluded that DC-fiber stimulation will be favoured when a tripolar combination and small contact length and spacing are used, while DR-fiber stimulation will be favoured when unipolar stimulation and large contact length are used

Future Trends in Nutrient Export to the Coastal Waters of South America: Implications for Occurrence of Eutrophication

We analyze future trends in nutrient export to the coastal waters of South America, with a special focus on the causes of nutrient export and their potential effects. Nutrient Export from Watersheds (NEWS) model results for South America are presented, including trends in human activities and the associated river export of nutrients for the period 1970–2050. For 25 areas in coastal waters of South America where eutrophication or hypoxia has been observed, we investigate how these relate to NEWS model output. For selected watersheds we discuss the causes of increased nutrient loadings of rivers and future trends as projected by the NEWS model

Effects of electrode configuration and geometry on fiber preference in spinal cord stimulation

In contrast to the widespread assumption that dorsal column fibers are the primary targets of spinal cord stimulation by a dorsal epidural electrode, it appears that dorsal root fibers are recruited as well, and even preferentially under various conditions. This will, however, limit the coverage of the painful body areas with paresthesia, a prerequisite for the management of chronic pain. In order to favor the preferential stimulation of dorsal column fibers, advantage was taken of the different positions and orientations of fibers in the dorsal columns and dorsal roots. Using an SCS computer model, electrode configurations have been designed for the selective stimulation of the human dorsal column

Perception threshold and electrode position for spinal cord stimulation

The perception threshold for epidural spinal cord stimulation in chronic pain management was analyzed on 3923 testing data obtained from 136 implanted patients. The initial areas of paresthesiae due to stimulation were recorded and reported as the stimulation map according to the location of electrodes. Measurement of dorsal thickness of the cerebrospinal fluid (CSF) layer was obtained from 26 subjects using magnetic resonance imaging (MRI). The results indicate that the perception threshold is a function of the spinal level of the implanted electrodes, of the mediolateral position in the spinal canal and the contact separation of electrode. Differences in perception threshold at various vertebral levels are mainly due to varying depths of the dorsal CSF layer. The medially placed electrodes caudal to the mid-cervical levels have a higher perception threshold than more laterally placed ones. The electrodes at high and mid-cervical levels, however, have a smaller perception threshold if placed medially. The information obtained from this investigation has important implications for the design of a new-generation stimulation system and clinical application to maximize the longevity of the power source

Goed op weg naar een veiliger samenleving?

“Terugdringen van de recidive blijft ook in 2012 een prioriteit bij de tenuitvoerlegging van sancties”, zo kondigde het Ministerie van Veiligheid & Justitie onlangs alvast aan. Deze voorbode is tekenend voor het komend ‘jubileum’jaar. Het zal in 2012 namelijk tien jaar geleden zijn dat de toenmalige regering explicieter dan voorheen de stap naar een veiliger samenleving heeft gezet. Met het programma ‘Naar een veiliger samenleving’ presenteerde het kabinet Balkenende I in 2002 zijn ambitie om de criminaliteit en overlast in de publieke ruimte te reduceren en (daarmee) de veiligheid in Nederland te bevorderen. Deze ambitie is kenmerkend voor de toegenomen focus op maatschappelijke onveiligheid en het streven de risico’s daarop zoveel mogelijk uit te sluiten; de ontwikkeling die in de literatuur wordt aangeduid met de term risicojustitie. Inmiddels zijn daartoe allerhande maatregelen ingezet, die voor het strafrecht niet alleen betrekking hebben op de (bovengenoemde) tenuitvoerlegging van sancties, maar ook op het sanctiearsenaal als zodanig

Het veelplegersbeleid van Donner: spagaat tussen beveiliging en resocialisatie

Inleiding: De regeringsjaren van minister van Justitie Donner hebben het strafrecht in het algemeen en het beleid ten aanzien van veelplegers in het bijzonder, niet onberoerd gelaten. Nadat hij op 22 juli 2002 als zodanig was benoemd in het eerste kabinet-Balkenende, is onder zijn verantwoordelijkheid een nieuw veelplegersbeleid ontwikkeld. Dit beleid is nadrukkelijk terug te voeren tot het ambitieuze veiligheidsprogramma „Naar een veiliger samenleving‟, dat het genoemde kabinet in oktober 2002 presenteerde.1 Met de veelzeggende titel als algemeen voornemen, stelde het kabinet zich ten doel het tekort in de rechtshandhaving terug te dringen en voorts de criminaliteit en overlast in de openbare ruimte met 20 tot 25 % ten opzichte van 2002 te reduceren.2 Het beleid dat vorm zou geven aan deze laatste doelstelling werd daarbij omschreven als een gerichte aanpak met een duidelijk accent op specifiek te benoemen groepen en gebieden.3 Voor wat betreft de groepsgerichte aanpak betekende dit een duidelijke prioriteitstelling van de aanpak van recidiverende en overlastveroorzakende veelplegers. Als uitvloeisel van het bovenstaande kondigde Donner in mei 2003 in een specifieke beleidsbrief een intensieve aanpak van veelplegers aan.4 Deze thans nog geldende aanpak is nader uitgewerkt in landelijke beleidskaders5 en in beleidsprogramma‟s van het Openbaar Ministerie6 en de politie7. De aanpak kent een drieledige doelstelling, te weten het voorkomen dat risicojongeren uitgroeien tot veelpleger, het via effectieve sancties stoppen van het veelplegen door jeugdigen en het mogelijk maken van een langere vrijheidsbeneming van meerderjarige veelplegers. Met het oog op laatstgenoemd doel is de ISD-maatregel ontwikkeld, ter vervanging van de SOV-maatregel. Als geheel kan het veelplegersbeleid worden samengevat aan de hand van drie speerpunten die op zichzelf bezien niet nieuw, maar wel geïntensiveerd zijn. Er vindt sindsdien namelijk nog nadrukkelijker een persoonsgerichte aanpak plaats (1), waarbij alle in de zorg- en strafrechtsketen betrokken instanties samenwerken (2) via een trajectmatige benadering (3)

Beslissing inzake tussentijdse beoordeling van noodzaak voortzetting maatregel tot plaatsing inrichting stelselmatige daders (ISD)

Overwegingen Bij vonnis d.d. 6 december 2005 heeft de rechtbank aan veroordeelde de maatregel tot plaatsing in een inrichting voor stelselmatige daders opgelegd voor de duur van twee jaar. Het primaire doel van deze maatregel is de maatschappij te beveiligen tegen mogelijk recidiverend handelen van de verdachte. Indien de verdachte verslaafde is dan wel ten aanzien van hem andere specifieke problematiek bestaat waarmee het plegen van strafbare feiten samenhangt, strekt de maatregel er mede toe een bijdrage te leveren aan de oplossing van zijn verslavingsproblematiek dan wel van die andere problematiek. ... etc

De ISD-maatregel in het licht van overige recidive- en overlastbestrijdende sancties

Inleiding Vier jaar geleden werd ons strafrechtelijk sanctiestelsel uitgebreid met een nieuwe vrijheidsbenemende maatregel, de ISD-maatregel. Invoering en implementatie van deze sanctie tot plaatsing in een inrichting van stelselmatige daders heeft de gemoederen in zowel de rechtspraktijk als de politiek flink bezig gehouden. Toch is zij niet de eerste zelfstandige sanctie die specifiek is ontworpen vanuit de gevoelde noodzaak om maatschappelijke overlast (van recidive) te bestrijden. Eenzelfde crimineel-politieke gedachte lag immers ten grondslag aan de SOV-maatregel. Maar ook valt te denken aan een tweetal voorlopers uit een verder verleden, te weten de bijkomende straf van plaatsing in een rijkswerkinrichting (hierna: rwi-plaatsing) en de bewaringsmaatregel voor beroeps- en gewoontemisdadigers (hierna: bewaringsmaatregel). Het voorgaande vormt de aanleiding om de ISD-maatregel in onderhavige bijdrage niet op zichzelf te bezien, maar vanuit een wettelijk perspectief te plaatsen in het licht van de overige zelfstandige recidive- en overlastbestrijdende sancties sinds 1886. Gezien het korte bestek van de bijdrage worden (voorwaardelijke) sanctiemodaliteiten buiten beschouwing gelaten, alsmede de wettelijke recidiveregeling