Heart Rate Variability in Essential Hypertension. Part II: Heart Rate Variability and its Circadian Rhythm in Hypertensive Patients

Pacjentów z nadciśnieniem tętniczym charakteryzuje zmniejszenie wartości parametrów zmienności rytmu zatokowego (HRV) związanych z aktywnością układu przywspółczulnego. Konsekwencją zmniejszenia aktywności układu parasympatycznego są obserwowane w przebiegu nadciśnienia tętniczego zaburzenia w zależnej od układu współczulnego i przywspółczulnego autonomicznej kontroli czynności układu krążenia - równowaga przesunięta jest w kierunku przewagi układu sympatycznego. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym dochodzi równieź do zaburzeń rytmu dobowego wskaźników HRV, powiązanych z aktywnością układu współczulnego i przywspółczulnego. Rozwój przerostu lewej komory serca dodatkowo obniża zmienność rytmu serca u pacjentów z nadciśnieniem, przy czym masa lewej komory jest najważniejszym czynnikiem wpływającym na zmiany równowagi współczulno-przywspółczulnej w nadciśnieniu tętniczym. Nieprawidłowości HRV u osób z nadciśnieniem tętniczym są odbiciem zaburzeń autonomicznej kontroli układu krążenia. Analiza zmienności rytmu serca może się okazać przydatna w ocenie ryzyka zgonu z powodów sercowo-naczyniowych w tej grupie chorych.Hypertensive patients are characterized by decreased values of the heart rate variability (HRV) components related to vagal activity. A reduction in parasympathetic activity significantly contributes to a disturbance in sympathetic and parasympathetic cardiovascular control in hypertension. The balance in autonomic control mechanisms is shifted towards a preponderance of sympathetic efferent activity. Also the circadian rhythm of HRV components dependent on sympathetic and parasympathetic activity is altered in essential hypertension. Heart rate variability is significantly reduced in patients with left ventricular hypertrophy secondary to hypertension. Left ventricular mass seems to be the most important determinant of the sympathovagal imbalance in hypertensive patients. Changes in HRV in patients with essential hypertension reflect disturbances in cardiac autonomic function. Assessment of heart rate variability may prove important role in the risk stratification in such patients

Heart Rate Variability in Essential Hypertension. Part IV. The Influence of the Antihypertensive Treatment on Heart Rate Variability in Hypertension

Nadciśnienie tętnicze niekorzystnie wpływa na parametry zmienności rytmu serca, co odzwierciedla upośledzenie aktywności układu autonomicznego. Wiele klas leków hipotensyjnych poza działaniem obniżającym ciśnienie tętnicze wykazuje również wpływ na parametry analizy częstotliwościowej zmienności rytmu serca. Stosowanie krótkodziałających blokerów kanałów wapniowych z grupy pochodnych dihydropiridinowych prowadzi do niekorzystnego podwyższenia wskaźnika równowagi współczulno-przywspółczulnej (LF/HF), co wyraża stymulację układu współczulnego, jednak ich preparaty o powolnym uwalnianiu, jak też dihydropiridiny nowszej generacji, są pozbawione tych niekorzystnych właściwości, a nawet powodują poprawę wskaźników zmienności rytmu serca. Korzystny wpływ inhibitorów konwertazy angiotensyny na wskaźniki zmienności rytmu serca w nadciśnieniu tętniczym wiąże się z ich działaniem powodującym regresję zmian narządowych, jak przerost mięśnia lewej komory serca i przebudowa naczyń krwionośnych. Leczenie tymi preparatami powoduje również normalizację profilu dobowego zmienności rytmu serca oraz reaktywności układu autonomicznego w odpowiedzi na bodziec pionizacyjny. Leki blokujące receptory b-adrenergiczne wykazują korzystny wpływ na aktywność układu parasympatycznego, co objawia się podwyższeniem składowej o wysokiej częstotliwości (HF) i obniżeniem składowej o niskiej częstotliwości (LF). Zróżnicowany wpływ preparatów hipotensyjnych na zmienność rytmu serca powinien być również rozpatrywany przy wyborze leczenia przeciwnadciśnieniowego.Essential hypertension exerts disturbing effect on heart rate variability components, representing alterations in autonomic nervous system activity. Several classes of antihypertensive drugs, among their hypotensive effect, also influence heart rate variability. Short-acting dihydropiridine calcium antagonists lead to increase of the low-to-high frequency index, which causes stimulation of the sympathetic nervous system, but their slow-release formulations, as well as newer classes of dihydropiridines, do not induce sympathetic activation or even have beneficial effects on parameters of heart rate variability. Improvement of heart rate variability indices after angiotensin-converting enzyme inhibitors mainly depends on their beneficial effect leading to the regression of structural changes, such us left ventricular hypertrophy and vascular smooth muscle growth. Moreover, they correct diurnal profile of heart rate variability components and improve reactivity of the autonomic nervous system on orthostatic stimuli. Beta-adrenergic receptors blocking agents improve parasympathetic activity, as reflected by the increase in high-frequency component and decrease of low-frequency component. Thus, varying influence of antihypertensive agents on heart rate variability should be considered when antihypertensive treatment is being chosen

Heart rate variability in essential hypertension. Part V. Prognostic value of heart rate variability

Analizy czasowa i częstotliwościowa zmienności rytmu serca są uznanymi metodami oceny aktywności układu autonomicznego w zakresie kontroli czynności układu sercowo-naczyniowego. W wielu badaniach wykazano, że obniżenie zmienności rytmu serca wiąże się z większym ryzykiem zgonów u pacjentów z zawałem serca, u chorych na cukrzycę oraz ze zwiększoną śmiertelnością w populacji ogólnej. Oprócz rokowniczego znaczenia zmienności rytmu serca w przewidywaniu zagrożenia zgonem w przypadku już istniejących schorzeń układu krążenia, wyniki wielu obserwacji wskazują, że zaburzenia równowagi współczulno-przywspółczulnej i opisujących ją wskaźników zmienności rytmu serca mogą wyprzedzać wystąpienie klinicznie jawnych patologii w zakresie układu krążenia. Opisywano związek obniżonej całkowitej zmienności rytmu serca z zapadalnością na choroby układu sercowo-naczyniowego, takich jak choroba wieńcowa, zawał serca, zastoinowa niewydolność serca. W badaniach potomków rodziców z nadciśnieniem tętniczym stwierdzono upośledzoną funkcję układu autonomicznego jeszcze przed wystąpieniem wysokich wartości ciśnienia. Natomiast w długofalowych badaniach prospektywneych, w tym populacyjnych, w których na początku zebrano dane dotyczące zmienności rytmu serca, wykazano istotną rolę składowych analizy częstotliwościowej zmienności rytmu serca w przewidywaniu rozwoju nadciśnienia tętniczego. Zmienność rytmu serca, jako metoda pozwalająca ocenić regulację funkcji układu sercowo-naczyniowego, zależną od autonomicznego układu nerwowego, wydaje się pomocna w ocenie ryzyka zapadalności na schorzenia układu krążenia oraz ryzyka zgonu. Jednak ustalenie, jakie parametry analizy czasowej i częstotliwościowej zmienności rytmu serca mają znaczenie rokownicze, podobnie jak określenie zakresu ich norm, wymaga szerszych badań.Time and frequency domain analysis of heart rate variability is generally accepted method for the investigation of the activity of the autonomic nervous system in terms of control of cardiovascular functions. Many studies showed that deacreased heart rate variability is related to higher risk of mortality in patients with myocardial infarction, in diabetic subjects, and with increased mortality in the general population. Besides the prognostic importance of heart rate variability in patient who already are diagnosed with cardiovascular disorder, there are many observations, that some autonomic imbalance and changes in components of heart rate variability may preceed clinical symptoms of diseases of cardiovascular system. The relation of the decreased total heart rate variability with incidence of coronary heart disease, myocardial infartion or heart failure has been reported. The studies on offspring of hypertensives showed impaired function of the autonomic nervous system even before development of hypertension. The prospective observations, with several years long follow-up, showed an important role of the frequency domain components of heart rate variability in prediction of the incidence of hypertension. Heart rate variability, as the method allowing assessement of the autonomic nervous function seems to be promising for the stratification of the risk of incidence of cardiovascular disorders or mortality. However, there is no agrrement, which parameters should be used for risk stratification and the consensus on normal values has not yet been reached

Heart Rate Variability in Essential Hypertension Part III: The Influence of the Physiologic Stimulation on Heart Rate Variability in Hypertension

Zmienność rytmu serca jest uznaną metodą oceny aktywności autonomicznego układu nerwowego w zakresie regulacji układu krążenia, umożliwiającą ilościową ocenę wpływu zarówno układu współczulnego, jak i parasympatycznego na serce. Analiza zmienności rytmu serca pozwala również na ocenę wpływu określonych czynników na autonomiczną regulację układu krążenia. Wykazano wpływ wielu bodźców fizjologicznych, wzmagających aktywność układu współczulnego, takich jak pionizacja ciała, test pochyleniowy, aktywność fizyczna, wysiłek umysłowy — na wskaźniki HRV. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym odpowiedź wskaźników HRV na pionizację ciała, czyli wzmożenie składowej LF i obniżenie wartości HF, jest mniej widoczne niż u osób zdrowych. Podobnie wykazano również mniej nasilony wzrost wartości LF i obniżenie składowej HF w teście pochyleniowym. Upośledzenie zmian wartości składowych HRV w teście pionizacyjnym zależy od stopnia nadciśnienia tętniczego. Wpływ innych czynników stymulujących autonomiczny układ nerwowy — wysiłku fizycznego i wysiłku umysłowego — na HRV u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym jest niedokładnie poznany i wymaga dalszych obserwacji.Heart rate variability (HRV) analysis is a well established method for assessing the autonomic nervous system activity upon the regulation of the circulatory system, providing provides the possibility of the quantification of the sympathetic and parasympathetic influences on the heart. Heart rate variability analysis enables to assess the influence of specified factors on the autonomic regulation of the circulatory system. It has been shown that several physiologic stimuli enhancing sympathetic activity, e.g. upright body position, tilt test, physical activity, mental stress have a strong impact on HRV components. In hypertensive patients the influence of the upright body position on HRV components — increase of LF and decrease of HF — is less pronounced than in healthy volunteers. Similarly, in hypertension there is observed less pronounced increase of LF and decrease of HF during passive tilt. The augmentation of the changes of HRV components in the course of tilt depends on the stage of hypertension. The influence of other factors stimulating autonomic nervous system — physical activity and mental stress — is not accurately described and needs further investigation

Strategie terapeutyczne u pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym pozostających w opiece ambulatoryjnej w Polsce — badanie POSTER

Introduction. Hypertension is one of the most common risk factors of cardiovascular disease, which remains the major cause of death in Poland. Number of patients with controlled hypertension remains low. The aim of the study was to evaluate strategies of hypotensive pharmacotherapy, to determine prevalence of poorly controlled hypertension and of cardiovascular risk factors and comorbidities in these patients. Material and methods. Non-interventional, observational study was conducted in patients treated in various outpatient care settings. The study had two stages: 1) screening, with collection of baseline medical data in 50 patients with hypertension attending one physician; 2) collection of additional medical data concerning 10 patients with poorly controlled hypertension. Results. The total of 42,338 patients was included in the screening stage, and of those 54.3% had poorly controlled hypertension. In the latter group, the most prevalent cardiovascular risk factor was dyslipidemia (77.8%) and abdominal obesity (68.3%). More than 25% respondents were smokers. Ischaemic heart disease and diabetes were the most common comorbidities (33.4% and 31%, respectively). As to pharmacotherapy, 73% of patients received more than one antihypertensive agent (angiotensin converting enzyme inhibitor 59.7%, beta-blocker 45%, and diuretic 38.7%), and 10.6% subjects were treated with fixed dose combinations. In 38 patients antihypertensive therapy was modified more than a year before. Conclusions. Of all hypertensive patients in outpatient care setting, still more than half do not reach the target blood pressure values. In this group, the most common risk factors and comorbidities are dyslipidemias, obesity, ischaemic heart disease and diabetes. Nearly three-quarters of patients receive more than one hypotensive agent (usually angiotensin-converting enzyme inhibitor, beta-blocker, and diuretic). Antihypertensive therapy was not modified for more than six months in over 60% of patients.Wstęp. Nadciśnienie tętnicze jest jednym z najczęstszych czynników ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego stanowiących główną przyczynę zgonów w Polsce. Liczba pacjentów z kontrolowanym nadciśnieniem tętniczym wciąż pozostaje mała. Celem pracy była ocena sposobów farmakoterapii nadciśnienia tętniczego, określenie częstości występowania niekontrolowanego nadciśnienia tętniczego oraz częstości występowania czynników ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego i chorób współistniejących w tej grupie pacjentów. Materiał i metody. Przeprowadzono nieinterwencyjne badanie obserwacyjne wśród pacjentów ambulatoryjnej opieki medycznej. Badanie składało się z dwóch części: 1) badań przesiewowych, tj. zebrania podstawowych danych medycznych od 50 pacjentów z nadciśnieniem tętniczym; 2) zebrania dodatkowych danych medycznych od 10 chorych z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym. Wyniki. W badaniu na etapie badań przesiewowych uczestniczyło 42 338 pacjentów. U 54,3% badanych stwierdzono brak kontroli nadciśnienia tętniczego. W tej grupie do najczęściej stwierdzanych czynników ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowych należały zaburzenia lipidowe (77,8%) oraz otyłość brzuszna (68,3%). Ponad 25% badanych paliło tytoń. Najczęściej stwierdzanymi chorobami współistniejącymi były choroba niedokrwienna serca oraz cukrzyca (odpowiednio 33,4% i 31%). W ramach leczenia hipotensyjnego 73% pacjentów przyjmowało więcej niż jeden lek przeciwnadciśnieniowy (najczęściej inhibitor konwertazy angiotensyny 59,7%, beta-adrenolityk 45% i diuretyk 38,7%), a 10,6% badanych przyjmowało lek złożony. Terapia hipotensyjna nie była modyfikowana od ponad roku u 38% pacjentów. Wnioski. Spośród pacjentów z nadciśnieniem tętniczym pozostających pod opieką ambulatoryjną wciąż ponad połowa nie osiąga docelowych wartości ciśnienia. W tej grupie najczęstszymi czynnikami ryzyka i chorobami współistniejącymi są: zaburzenia lipidowe, otyłość brzuszna, choroba niedokrwienna serca i cukrzyca. Prawie 3/4 pacjentów przyjmuje więcej niż jeden lek hipotensyjny — najczęściej inhibitor konwertazy angiotensyny, beta-adrenenolityk i diuretyk. U ponad 60% chorych od ponad pół roku nie modyfikowano leczenia przeciwnadciśnieniowego

Separation of 44Sc from Natural Calcium Carbonate Targets for Synthesis of 44Sc-DOTATATE

The rapid increase in applications of scandium isotopes in nuclear medicine requires new efficient production routes for these radioisotopes. Recently, irradiations of calcium in cyclotrons by , deuteron, and proton beams have been used. Therefore, effective post-irradiation separation and preconcentration of the radioactive scandium from the calcium matrix are important to obtain the pure final product in a relatively small volume. Nobias resin was used as a sorbent for effective separation of 44Sc from calcium targets. Separation was performed at pH 3 using a column containing 10 mg of resin. Scandium was eluted with 100 L of 2 mol L1 HCl. Particular attention was paid to the reduction of calcium concentration, presence of metallic impurities, robustness and simple automation. 44Sc was separated with 94.9 2.8% yield, with results in the range of 91.7–99.0%. Purity of the eluate was confirmed with ICP-OES determination of metallic impurities and >99% chelation efficiency with DOTATATE, followed by >36 h radiochemical stability of the complex. A wide range of optimal conditions and robustness to target variability and suspended matter facilitates the proposed method in automatic systems for scandium isotope separation and synthesis of scandium-labeled radiopharmaceuticals

Combination of perindopril with indapamide in management of hypertension with regard to the specific populations of patients

W farmakoterapii nadciśnienia tętniczego niezbędne jest zapewnienie optymalnej kontroli ciśnienia tętniczego oraz nieprzerywalnego kontynuowania terapii przez pacjentów z zastosowaniem skutecznych, łatwych w dawkowaniu i bezpiecznych leków. Preparaty złożone stanowią racjonalną odpowiedź na przedstawione powyżej cele, podpartą wytycznymi europejskich towarzystw nadciśnienia tętniczego i kardiologicznego. Jednym z najlepiej zbadanych w szeregu wieloośrodkowych, randomizowanych badaniach klinicznych jest połączenie inhibitora konwertazy angiotensyny — perindoprilu z diuretykiem tiazydopodobnym — indapamidem. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie dostępnych danych naukowych na temat skuteczności połączenia perindopril/indapamid w obniżaniu ciśnienia tętniczego, ze szczególnym uwzględnieniem jego wpływu na obniżenie ryzyka sercowo-naczyniowego w poszczególnych grupach pacjentów z nadciśnieniem tętniczym.In the management of hypertension it is essential to ensure optimal control of blood pressure and continuous compliance using potent, easy to dose and safe medications. A combination of two antihypertensive drugs at fixed dose in a single tablet represents a reasonable response to those objectives, supported by the guidelines of the European Society of Hypertension and the European Society of Cardiology. One of the best studied in several multi-center, randomized clinical trials is the combination of an ACE inhibitor — perindopril with a thiazide-like diuretic — indapamide. The aim of this article is to present the available scientific data on the efficacy of the perindopril/indapamide combination in lowering blood pressure with particular regard to its impact on the reduction of cardiovascular risk in specific groups of hypertensive patients