Milieueffectiviteit en kosten van maatregelen gewasbescherming

Uit de tussenevaluatie van de Nota Duurzame Gewasbescherming van 2006 blijkt dat de milieubelasting vanuit de landbouw flink gedaald is en dat geïntegreerde gewasbescherming steeds meer wordt toegepast. Toch worden de normen voor waterkwaliteit nog vaak overschreden en wordt het tussendoel voor de drinkwaternorm niet gehaald. In een vooruitblik stelt het evaluatierapport dat de behaalde milieuwinst niet genoeg is om in 2010 uit te komen bij de gewenste milieukwaliteit. Gesteld wordt dat hiervoor extra maatregelen nodig zijn. Vooruitlopend op de eindevaluatie is behoefte aan inzicht in het milieueffect van maatregelen van geïntegreerde gewasbescherming, de kosten ervan en de eventuele teeltrisico’s. Vanuit onderzoek en praktijk zijn maatregelen ontworpen die beogen de milieubelasting te verlagen. In het project ‘Telen met Toekomst’ zijn deze maatregelen door onderzoekers, voorlichting en ondernemers verder ontwikkeld en door de ondernemers toegepast. In de in dit rapport beschreven pilotstudie zijn berekeningen uitgevoerd over 4 modelbedrijven uit de akkerbouw, vollegrondsgroenten- en bloembollensector. De milieueffectiviteit van de maatregelen is getoetst aan de hand van de reductie in Milieu Indicator Punten (MIP) voor de milieubelasting van oppervlaktewater door drift bij gewasbescherming (conform de toetsingsparameter in de Tussenevaluatie) en de kosten en risico’s van effectieve maatregelen zijn in beeld gebracht. Voor de MIP-berekeningen is het Milieutechnisch en Economisch Bedrijfsmodel voor de Open Teelten (MEBOT) aangepast. Uit deze pilotstudie blijkt bij de modelbedrijven voor vollegrondsgroenten en bloembollen dat driftbeperkende maatregelen die verder gaan dan nu is voorgeschreven de MIP-waarde sterk kunnen verlagen en de grootste milieuwinst opleveren in vergelijking met geïntegreerde maatregelen per gewas. Deze verder door te voeren driftbeperkende maatregelen bestaan uit vergroting van de huidige teeltvrije zone en het gebruik van nieuwe spuittechnieken die de drift nog verder beperken. Omdat de kosten voor spuitdoppen die de drift nog verdere reduceren relatief gering zijn, is de kosteneffectiviteit (MIP/euro) van deze maatregel groot. Sommige middelen moeten nu al met 75% of 90% reducerende doppen worden gespoten. Er zou een behoorlijke verbetering van de kwaliteit van oppervlaktewater kunnen optreden als meer middelen in een strook van 14 meter bij een sloot met deze driftreducerende doppen moeten worden gespoten. Verder blijkt uit deze studie dat er enkele stoffen zijn met zeer hoge MIP-waarden. De grootste milieuwinst (naast driftbeperkende maatregelen) kan worden behaald door juist voor het bestrijdingsdoel van deze milieubelastende stoffen alternatieven te vinden

The effect of three years of TNF alpha blocking therapy on markers of bone turnover and their predictive value for treatment discontinuation in patients with ankylosing spondylitis: a prospective longitudinal observational cohort study

INTRODUCTION: The aim of this study was to investigate the effect of three years of tumor necrosis factor-alpha (TNF-alpha) blocking therapy on bone turnover as well as to analyze the predictive value of early changes in bone turnover markers (BTM) for treatment discontinuation in patients with ankylosing spondylitis (AS). METHODS: This is a prospective cohort study of 111 consecutive AS outpatients who started TNF-alpha blocking therapy. Clinical assessments and BTM were assessed at baseline, three and six months, as well as at one, two, and three years. Z-scores of BTM were calculated to correct for age and gender. Bone mineral density (BMD) was assessed yearly. RESULTS: After three years, 72 patients (65%) were still using their first TNF-alpha blocking agent. In these patients, TNF-alpha blocking therapy resulted in significantly increased bone-specific alkaline phosphatase, a marker of bone formation; decreased serum collagen-telopeptide (sCTX), a marker of bone resorption; and increased lumbar spine and hip BMD compared to baseline. Baseline to three months decrease in sCTX Z-score (HR: 0.394, 95% CI: 0.263 to 0.591), AS disease activity score (ASDAS; HR: 0.488, 95% CI: 0.317 to 0.752), and physician's global disease activity (HR: 0.739, 95% CI: 0.600 to 0.909) were independent inversely related predictors of time to treatment discontinuation because of inefficacy or intolerance. Early decrease in sCTX Z-score correlated significantly with good long-term response regarding disease activity, physical function and quality of life. CONCLUSIONS: Three years of TNF-alpha blocking therapy results in a bone turnover balance that favors bone formation, especially mineralization, in combination with continuous improvement of lumbar spine BMD. Early change in sCTX can serve as an objective measure in the evaluation of TNF-alpha blocking therapy in AS, in addition to the currently used more subjective measures

Bestrijding aardbeimijt in plantmateriaal: Eindrapport onderzoekfase III & IV

Op basis van een jaarlijkse ontheffing werd in Nederland voor de ontsmetting van aardbeiplanten voor vermeerdering tot in het jaar 2007 methylbromide toegepast. Door het gecontroleerd begassen van het basisplantgoed (moederplanten) met methylbromide werd o.a. de gevreesde aardbeimijt zeer effectief bestreden, tot minimaal 99,8%. Hiervoor werd in Nederland jaarlijks 120 kg actieve stof methylbromide ingezet. Vanwege de ongunstige neveneffecten van methylbromide, o.a. op aantasting van de ozonlaag, is internationaal afgesproken om het gebruik van deze stof te beeindigen. Wereldwijd wordt gezocht naar alternatieven voor de toepassing van methylbromide. Dit afsluitende projectrapport gaat in op het onderzoek naar enkele mogelijke alternatieven voor methylbromide en de precieze afstelling en opschalingnaar praktijkniveau van de meest perspectiefvolle methode, de CAwarmtebehandeling

Milieueffecten van maatregelen gewasbescherming

In de in dit werkdocument beschreven modelstudie zijn berekeningen uitgevoerd over 15 teelten in de sectoren akkerbouw, vollegrondsgroenten, bloembollen fruitteelt en boomkwekerij. De milieueffectiviteit van de maatregelen is getoetst aan de hand van de reductie in Milieu Indicator Punten (MIP) voor de milieubelasting van oppervlaktewater door drift bij gewasbescherming (conform de toetsingsparameter in de Tussenevaluatie). Tevens is het effect op andere milieucompartimenten onderzocht. Voor de MIP-berekeningen is het Milieutechnisch en Economisch Bedrijfsmodel voor de Open Teelten (MEBOT) aangepast