Correlation of infectivity of KPC-2 producing Klebsiella pneumoniae with timely administration of combination antimicrobial therapy

Background Although in vitro data suggests tigecycline to be active against carbapenemase-producing Klebsiella pneumoniae (KPC) experimental and clinical data are limited. We studied the effect of tigecycline single or in combination for experimental infections by KPC.Methods A total of 540 male C57BL/6 mice were infected with three genetically diverse KPC isolates susceptible to tigecycline with minimum inhibitory concentrations of meropenem of 4, 16 and 256 mg/L respectively. Mice were randomly treated with water for injection, tigecycline, and combinations of meropenem, colistin with/without meropenem and colistin. Survival was recorded for 14 days; in separate experiments mice were sacrificed six and 24 hours after bacterial challenge for quantitative cultures of tissues and serological analysis. Time-kill curves were performed. Tigecycline, colistin and meropenem concentrations were measured in tissues and serum by HPLC.Results Survival was significantly prolonged when mice were treated with single tigecycline and tigecycline-containing regimens as compared to controls and tigecycline-sparing regimens. Tigecycline-sparing regimens were active only against the isolate with MIC of meropenem of 4 μg/ml. Mortality was associated with progression into multiple organ failure. Tigecycline and tigecycline-containing regimens achieved rapid decrease of bacterial loads both in tissues and in vitro. Tigecycline concentrations in tissues were negatively correlated with tissue load. Conclusion Tigecycline single or in combination with meropenem or colistin achieves effective treatment of experimental KPC infections irrespective of the level of MIC of meropenem.Εισαγωγή Αν και in vitro δεδομένα δείχνουν ότι η τιγκεκυκλίνη είναι δραστική έναντι στελεχών Klebsiella pneumoniae που παράγουν καρβαπενεμάσες (KPC) τα πειραματικά και κλινικά δεδομένα είναι περιορισμένα. Μελετήσαμε την επίδραση της τιγκεκυκλίνης ως μονοθεραπείας ή σε συνδυασμό σε πειραματικές λοιμώξεις με KPC. Μέθοδοι Συνολικά 540 αρσενικοί μύες τύπου C57BL/6 μολύνθηκαν με τρία γενετικά διαφορετικά στελέχη KPC, ευαίσθητα στην τιγκεκυκλίνη με ελάχιστες ανασταλτικές συγκεντρώσεις της μεροπενέμης 4, 16 και 256 mg/L αντιστοίχως. Οι μύες έλαβαν θεραπεία τυχαία με WFI (water for injection), τιγκεκυκλίνη και συνδυασμούς μεροπενέμης, κολιμυκίνης με/χωρίς μεροπενέμη και κολιμυκίνη. Η επιβίωση καταγράφηκε για 14 ημέρες. Σε ξεχωριστά πειράματα, μύες θυσιάστηκαν σε 6 και 24 ώρες μετά την βακτηριακή έγχυση για ποσοτικές καλλιέργειες ιστών και για ορολογικές αναλύσεις. Καμπύλες χρόνου-θανάτωσης πραγματοποιήθηκαν. Οι συγκεντρώσεις της τιγκεκυκλίνης, της κολιμυκίνης και της μεροπενέμης μετρήθηκαν στους ιστούς και στον ορό με σύστημα HPLC. Αποτελέσματα Η επιβίωση παρατάθηκε σημαντικά στους μύες που χορηγήθηκαν τιγκεκυκλίνη ως μονοθεραπεία και σχήματα που περιελάμβαναν τιγκεκυκλίνη σε σύγκριση με τους μάρτυρες και τους μυς που έλαβαν σχήματα που δεν περιελάμβαναν τιγκεκυκλίνη. Τα σχήματα χωρίς τιγκεκυκλίνη ήταν δραστικά μόνο κατά των στελεχών με MIC της μεροπενέμης 4 μg/ml. Η θνητότητα σχετίστηκε με εξέλιξη προς πολυοργανική ανεπάρκεια. Μονοθεραπεία με τιγκεκυκλίνη και τα σχήματα που περιλαμβάνουν τιγκεκυκλίνη πέτυχαν ταχεία μείωση του βακτηριακού φορτίου στους ιστούς και in vitro. Οι συγκεντρώσεις της τιγκεκυκλίνης στους ιστούς είχε αρνητική συσχέτιση με το βακτηριακό φορτίο στους ιστούς. Συμπέρασμα Η τιγκεκυκλίνη ως μονοθεραπεία ή σε συνδυασμό με μεροπενέμη ή κολιμυκίνη επιτυγχάνει αποτελεσματική θεραπεία των πειραματικών λοιμώξεων από KPC, ανεξάρτητα από το επίπεδο της MIC της μεροπενέμης

Συσχέτιση λοιμογονικότητας στελεχών Klebsiella pneumoniae που παράγουν KPC-2 με την έγκαιρη χορήγηση συνδυαστικής αντιμικροβιακής θεραπείας

Εισαγωγή Αν και in vitro δεδομένα δείχνουν ότι η τιγκεκυκλίνη είναι δραστική έναντι στελεχών Klebsiella pneumoniae που παράγουν καρβαπενεμάσες (KPC) τα πειραματικά και κλινικά δεδομένα είναι περιορισμένα. Μελετήσαμε την επίδραση της τιγκεκυκλίνης ως μονοθεραπείας ή σε συνδυασμό σε πειραματικές λοιμώξεις με KPC. Μέθοδοι Συνολικά 540 αρσενικοί μύες τύπου C57BL/6 μολύνθηκαν με τρία γενετικά διαφορετικά στελέχη KPC, ευαίσθητα στην τιγκεκυκλίνη με ελάχιστες ανασταλτικές συγκεντρώσεις της μεροπενέμης 4, 16 και 256 mg/L αντιστοίχως. Οι μύες έλαβαν θεραπεία τυχαία με WFI (water for injection), τιγκεκυκλίνη και συνδυασμούς μεροπενέμης, κολιμυκίνης με/χωρίς μεροπενέμη και κολιμυκίνη. Η επιβίωση καταγράφηκε για 14 ημέρες. Σε ξεχωριστά πειράματα, μύες θυσιάστηκαν σε 6 και 24 ώρες μετά την βακτηριακή έγχυση για ποσοτικές καλλιέργειες ιστών και για ορολογικές αναλύσεις. Καμπύλες χρόνου-θανάτωσης πραγματοποιήθηκαν. Οι συγκεντρώσεις της τιγκεκυκλίνης, της κολιμυκίνης και της μεροπενέμης μετρήθηκαν στους ιστούς και στον ορό με σύστημα HPLC. Αποτελέσματα Η επιβίωση παρατάθηκε σημαντικά στους μύες που χορηγήθηκαν τιγκεκυκλίνη ως μονοθεραπεία και σχήματα που περιελάμβαναν τιγκεκυκλίνη σε σύγκριση με τους μάρτυρες και τους μυς που έλαβαν σχήματα που δεν περιελάμβαναν τιγκεκυκλίνη. Τα σχήματα χωρίς τιγκεκυκλίνη ήταν δραστικά μόνο κατά των στελεχών με MIC της μεροπενέμης 4 μg/ml. Η θνητότητα σχετίστηκε με εξέλιξη προς πολυοργανική ανεπάρκεια. Μονοθεραπεία με τιγκεκυκλίνη και τα σχήματα που περιλαμβάνουν τιγκεκυκλίνη πέτυχαν ταχεία μείωση του βακτηριακού φορτίου στους ιστούς και in vitro. Οι συγκεντρώσεις της τιγκεκυκλίνης στους ιστούς είχε αρνητική συσχέτιση με το βακτηριακό φορτίο στους ιστούς. Συμπέρασμα Η τιγκεκυκλίνη ως μονοθεραπεία ή σε συνδυασμό με μεροπενέμη ή κολιμυκίνη επιτυγχάνει αποτελεσματική θεραπεία των πειραματικών λοιμώξεων από KPC, ανεξάρτητα από το επίπεδο της MIC της μεροπενέμης.Background Although in vitro data suggests tigecycline to be active against carbapenemase-producing Klebsiella pneumoniae (KPC) experimental and clinical data are limited. We studied the effect of tigecycline single or in combination for experimental infections by KPC. Methods A total of 540 male C57BL/6 mice were infected with three genetically diverse KPC isolates susceptible to tigecycline with minimum inhibitory concentrations of meropenem of 4, 16 and 256 mg/L respectively. Mice were randomly treated with water for injection, tigecycline, and combinations of meropenem, colistin with/without meropenem and colistin. Survival was recorded for 14 days; in separate experiments mice were sacrificed six and 24 hours after bacterial challenge for quantitative cultures of tissues and serological analysis. Time-kill curves were performed. Tigecycline, colistin and meropenem concentrations were measured in tissues and serum by HPLC. Results Survival was significantly prolonged when mice were treated with single tigecycline and tigecycline-containing regimens as compared to controls and tigecycline-sparing regimens. Tigecycline-sparing regimens were active only against the isolate with MIC of meropenem of 4 μg/ml. Mortality was associated with progression into multiple organ failure. Tigecycline and tigecycline-containing regimens achieved rapid decrease of bacterial loads both in tissues and in vitro. Tigecycline concentrations in tissues were negatively correlated with tissue load. Conclusion Tigecycline single or in combination with meropenem or colistin achieves effective treatment of experimental KPC infections irrespective of the level of MIC of meropenem

Spinal Accessory Nerve Duplication: A Case Report and Literature Review

Aim of the present study is to expand our knowledge of the anatomy of the 11th cranial nerve and discuss the clinical importance and literature pertaining to accessory nerve duplication. We present one case of duplicated spinal accessory nerve in a patient undergoing neck dissection for oral cavity cancer. The literature review confirms the extremely rare diagnosis of a duplicated accessory nerve. Its clinical implication is of great importance. From this finding, a further extension to our knowledge of the existing anatomy is proposed

Spinal Accessory Nerve Duplication: A Case Report and Literature Review

Aim of the present study is to expand our knowledge of the anatomy of the 11th cranial nerve and discuss the clinical importance and literature pertaining to accessory nerve duplication. We present one case of duplicated spinal accessory nerve in a patient undergoing neck dissection for oral cavity cancer. The literature review confirms the extremely rare diagnosis of a duplicated accessory nerve. Its clinical implication is of great importance. From this finding, a further extension to our knowledge of the existing anatomy is proposed

Efficacy of tigecycline alone or in combination for experimental infections by KPC carbapenemase-producing Klebsiella pneumoniae

Although in vitro data suggest that tigecycline is active against Klebsiella pneumoniae carbapenemaseproducing K. pneumoniae (KPC-Kp), experimental and clinical data are limited. We studied the effect of tigecycline alone or in combination for experimental infections by KPC-Kp. A total of 540 male C57BL/6 mice were infected with three genetically diverse KPC-Kp isolates susceptible to tigecycline with meropenem minimum inhibitory concentrations (MICs) of 4, 16 and 256 mu g/mL, respectively. Mice were randomly treated with water for injection, tigecycline, meropenem and colistin alone, and double or triple combinations of tigecycline, colistin and meropenem. Mouse survival was recorded for 14 days. In separate experiments, mice were sacrificed 6 h and 24 h after bacterial challenge for quantitative culture of tissues and serological analysis. Time-kill curves were performed. Tigecycline, colistin and meropenem concentrations were measured in tissues and serum by high-performance liquid chromatography (HPLC). Survival was significantly prolonged when mice were treated with tigecycline alone and tigecycline-containing regimens compared with control mice and mice treated with tigecycline-sparing regimens. Tigecycline-sparing regimens were active only against the isolate with a meropenem MIC of 4 mu g/mL. Mortality was associated with progression to multiple organ failure. Tigecycline and tigecyclinecontaining regimens achieved a rapid decrease of bacterial loads both in tissues and in vitro. Tigecycline concentrations in tissues were negatively correlated with tissue bacterial load. Tigecycline alone or in combination with meropenem and/or colistin achieves effective treatment of experimental KPC-Kp infections irrespective of the meropenem MIC. (c) 2021 Elsevier Ltd and International Society of Antimicrobial Chemotherapy. All rights reserved

Recurrent urethrovesical anastomotic strictures following artificial urinary sphincter implantation: a case report

Abstract Introduction The management of an anastomotic stricture after a radical prostatectomy can become a complex and difficult situation when an artificial urinary sphincter precedes the formation of the stricture. The urethral narrowing does not allow the passage of the routinely used urological instruments and no previous reports have suggested alternate approaches. Case presentation We present the case of a 68-year-old Greek man diagnosed as having a recurrent anastomotic stricture approximately two years after a radical prostatectomy and three years after the implantation of an artificial urinary sphincter, and propose novel alternate methods of treatment. Our patient was first subjected to stricture incision with the use of a rigid ureteroscope with a holmium:yttrium-aluminium-garnet laser fiber, which was followed by a second successful attempt with the use of a pediatric resectoscope. After a one-year follow-up, our patient is doing well, with no evidence of recurrence. Conclusions To the best of our knowledge, this is the first report of the management of recurrent urethral strictures following an artificial urinary sphincter implantation. Minimal invasive techniques with the use of small caliber instruments may offer efficient treatment options, diminishing the danger of urethral corrosion.</p