Coping and emotional state in the acute phase of myocardial infarction

Σκοπός: Η ψυχολογική προσαρμογή στην οξεία φάση ενός Εμφράγματος του Μυοκαρδίου (ΕΜ) αποτελεί αντισταθμιστικό μηχανισμό των ασθενών στην προσαρμογή στη νέα πραγματικότητα μιας ανάλογης απειλητικής συνθήκης. Υπάρχουν ελάχιστα δεδομένα που καταδεικνύουν τη σχέση ανάμεσα στις στρατηγικές διαχείρισης από ενδονοσοκομειακούς ασθενείς και στη συναισθηματική τους κατάσταση. Η μελέτη ερευνά τη συγκεκριμένη σχέση σε ασθενείς που έχουν υποστεί ένα ΕΜ.Μέθοδος: Εκατό άνδρες ασθενείς που έχουν υποστεί ΕΜ, ηλικίας 60.5 (Διάστημα Εμπιστοσύνης (Δ.Ε): 57.5-62.7) ετών, έδωσαν συνέντευξη μετά την οξεία φάση ΕΜ κατά την τελευταία μέρα παραμονής τους στη Στεφανιαία Μονάδα. Ιατρικές πληροφορίες δόθηκαν από τους ιατρικούς φακέλους των ασθενών. Τα ερωτηματολόγια Προσανατολισμός Διαχείρισης Προβλημάτων (COPE) και Προφίλ Ψυχολογικής Διάθεσης (POMS) χρησιμοποιήθηκαν στην αξιολόγηση του τρόπου διαχείρισης και της συναισθηματικής κατάστασης αντίστοιχα.Αποτελέσματα: Η ενεργή διαχείριση σχετίστηκε θετικά με το άγχος και το θυμό. Η συναισθηματική υποστήριξη βρέθηκε να σχετίζεται αρνητικά με τις συγκεκριμένες μεταβλητές. Η πνευματική αναζήτηση και η συμπεριφορική αποδέσμευση σχετίστηκαν θετικά με την κατάθλιψη. Σημαντική διαφορά βρέθηκε στις στρατηγικές διαχείρισης και τη συναισθηματική διάθεση συγκρινόμενες με την υποκειμενική αντίληψη της σοβαρότητας.Συμπέρασμα:Oι ασθενείς μετά απο ένα ΕΜ, αναπτύσσουν στρατηγικές διαχείρισης που σχετίζονται με την συναισθηματική διάθεση. Η σημασία αυτών των συσχετίσεων μένει να εξακριβωθεί και σε μελλοντικές μελέτες.Objective: Emotional and coping adaptation after the acute phase of a myocardial infarction (MI) is a compensatory mechanism developed for patients’ adjustment to the new reality following this life threatening situation. There are however scarce data on the relationship between hospitalized MI patients’ coping behavior and their emotional state. The study investigates the associations between coping strategies and the affective status in patients surviving a MI.Methods: One-hundred male patients surviving a MI, aged 60.5 (Confidence Intervals (CI): 57.5-62.7) years, were interviewed after the acute phase of MI, at the last day of their coronary unit stay. Medical data were obtained by their medical records. Coping Orientation to Problems Experienced (COPE) and Profile of Mood States (POMS) questionnaires were used to examine coping styles and patients’ mood state respectively.Results: Active coping was positively related to anxiety and anger. Emotional support was negatively associated with these variables. Religious coping and behavioral disengagement were positively related to depression. Significant difference was found in coping styles and mood states scores between the different perceived severity beliefs.Conclusion: Patients surviving after a MI, develop coping strategies related to their emotional state. The significance of these relations remains to be clarified in future studies

The role of novel imaging and biochemical biomarkers in functional classification of patients with pulmonary arterial hypertension

Pulmonary arterial hypertension is a rare but serious disease, whose survival rates, although improved due to the use of modern advanced treatment options, remains significantly low. Nowadays, the scientific interest on identifying and implementing diagnostic and prognostic biomarkers of the disease to everyday clinical practice is vibrant. Thus, the goal-oriented strategy in the management of patients with pulmonary arterial hypertension is supported by the current guidelines. The goals this strategy tries to reach consist of clinical, imaging and biochemical biomarkers such as functional capacity expressed by distance walked in six minute walk test and WHO functional class, the right atrial dimensions, the presence of pericardial effusion, the right ventricular function and the levels of NTproBNP serum levels respectively. However, the role of some of the imaging parameters such as the right atrial dimensions, in the prognosis of pulmonary arterial hypertension remains controversial, leaving a gap in the literature that needs to be fulfilled. RAFi is an easily obtained and reproducible echocardiographic index, calculated from standard parameters available in all patients with pulmonary hypertension, with no need for special equipment or trained medical staff. In accordance to left atrial function index, RAFi combines analogues of right atrial reservoir function (right atrial emptying fraction and right atrial size) and of cardiac output (VTI-RVOT). In addition, both ADMA and galectin 3 have been extensively studied in left heart disease while their use as prognostic markers in patients with pulmonary hypertension remains to be further studied.The aim of the present dissertation is to study novel prognostic markers of clinical failure in patients with pulmonary arterial hypertension. The study included consecutive adult patients with pulmonary arterial hypertension according to current guidelines (2) who visited the outpatient pulmonary hypertension clinic of the 1st Department of Cardiology of AHEPA University Hospital. All patients underwent clinical evaluation, echocardiography, six-minute walk test and biochemistry tests including ADMA and galectin 3 measurements. The results demonstrated in the present study involve well known prognostic markers of clinical deterioration and death in pulmonary arterial hypertension such as NTproBNP serum levels, WHO functional class and distance walked in six minute walk test and are in line with those proposed in the literature.In summary, the results of the present study are the following:I.The RAFi index i.Is correlated with echocardiographic markers of right ventricular function (TAPSE), right atrial function (right atrial dimensions) as well as with recognized prognostic markers of pulmonary arterial hypertension such as the existence of pericardial effusion, NT-proBNP serum levels and distance walked in six minute walk testii.Is a prognostic marker of the combined end point of clinical deterioration in patients with pulmonary arterial hypertension. The addition of RAFi to prognostic models including six minute walk distance, NT-proBNP serum levels and RA area increased its prognostic significance. II.ADMA and galectin 3 serum levelsi.Are elevated in patients with precapillary pulmonary hypertension compared to healthy controls. No statistical significance was shown in ADMA and galectin 3 serum levels between patients with and without a clinical failure event.ii.Failed to show a predictive role in predicting the combined end point of clinical deterioration.Η πνευμονική αρτηριακή υπέρταση αποτελεί σπάνια αλλά εξαιρετικά σοβαρή πάθηση με ποσοστά επιβίωσης που αν και βελτιωμένα σήμερα πλέον, στην εποχή των σύγχρονων θεραπευτικών επιλογών με τη διαθεσιμότητα των ειδικών φαρμάκων για τη νόσο, παραμένουν χαμηλά. Το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας για την ανάπτυξη και ένταξη στην καθημερινή κλινική πρακτική βιοδεικτών στη διάγνωση και ιδίως τη θεραπεία της νόσου είναι εξαιρετικά ζωηρό. Άλλωστε, η σύγχρονη πρακτική υποστηρίζει τη διαχείριση του ασθενούς και τη λήψη θεραπευτικών αποφάσεων με βάση πλήρωση στόχων. Οι στόχοι αυτοί, όπως παρουσιάζονται και υποστηρίζονται από τις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες δεν είναι τίποτα άλλο πέραν δεικτών που αφορούν σε κλινικές, απεικονιστικές και βιοχημικές παραμέτρους, όπως η λειτουργική ικανότητα των ασθενών, οι διαστάσεις του δεξιού κόλπου, η ύπαρξη περικαρδιακής συλλογής και η λειτουργικότητα της δεξιάς κοιλίας καθώς και τα επίπεδα του NT-proBNP στον ορό των ασθενών αντίστοιχα. Εν τούτοις, ο ρόλος κάποιων από αυτούς και ίδια των απεικονιστικών παραμένει σχετικά αμφιλεγόμενος και η σημασία τους στη σταδιοποίηση κινδύνου των ασθενών με πνευμονική υπέρταση οφείλει να μελετηθεί περαιτέρω. Ο δείκτης RAFi αποτελεί μια εύκολα μετρήσιμη και επαναλήψιμη παράμετρο, για τον υπολογισμό του οποίου δεν απαιτείται ειδικός εξοπλισμός ή εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό, καθώς προκύπτει από μετρήσεις που περιλαμβάνονται στην καθημερινή ρουτίνα αξιολόγησης των ασθενών με πνευμονική υπέρταση. Σε αναλογία με τον δείκτη λειτουργικότητας του αριστερού κόλπου, ο δείκτης RAFi συνδυάζει πληροφορίες αναφορικά στις διαστάσεις και τη λειτουργικότητα του δεξιού κόλπου (κλάσμα κένωσης του δεξιού κόλπου) αλλά και της δεξιάς κοιλίας (VTI-RVOT, ανάλογο του όγκου παλμού). Από την άλλη μεριά, η ADMA και η γαλεκτίνη 3 αποτελούν βιοδείκτες που έχουν μελετηθεί εκτενώς στην αριστερή καρδιακή ανεπάρκεια ενώ η χρήση τους στην πνευμονική υπέρταση ως προγνωστικού δείκτη βρίσκεται ακόμη υπό σχετική μελέτη και αξιολόγηση. Σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής ήταν η μελέτη νεότερων προγνωστικών παραγόντων σε ασθενείς με πνευμονική υπέρταση στην σύγχρονη εποχή της διάθεσης των ειδικών φαρμακευτικών σκευασμάτων της νόσου. Μελετήθηκαν ασθενείς με πνευμονική αρτηριακή υπέρταση οι οποίο παρακολουθούνται από το εξωτερικό ιατρείο Πνευμονικής Υπέρτασης της Α’ Πανεπιστημιακής Κλινικής του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης. Το πρωτόκολλο της παρούσας μελέτης περιελάμβανε τη συλλογή δημογραφικών δεδομένων, τη κλινική εξέταση συμπεριλαμβανομένης της καταγραφής του ιατρικού ιστορικού και της φαρμακευτικής αγωγής, τη διενέργεια εξάλεπτης δοκιμασίας βάδισης και την υποβολή των ασθενών σε απλή αιμοληψία προς προσδιορισμό των επιπέδων της ADMA και της γαλεκτίνης 3 καθώς και τη διενέργεια πλήρους ηχωκαρδιογραφικής μελέτης για τον προσδιορισμό κλασικών αλλά και νεότερων όπως ο δείκτης λειτουργικότητας του δεξιού κόλπου, δεικτών πρόγνωσης της νόσου. Τα αποτελέσματα της μελέτης επιβεβαιώνουν αφενός τη προγνωστική αξία κλασικών προγνωστικών δεικτών της νόσου όπως το NTproBNP, η λειτουργική κλάση κατά WHO και η απόσταση βάδισης στην εξάλεπτη δοκιμασία για το σύνθετο καταληκτικό σημείο της κλινικής επιδείνωσης που χρησιμοποιήθηκε στη παρούσα διατριβή. Επιπρόσθετα, τα συμπεράσματα της μελέτης συνοπτικά είναι:I.ο δείκτης RAFi i.παρουσιάζει συσχέτιση με γνωστούς ηχωκαρδιογραφικούς δείκτες λειτουργικότητας της δεξιάς κοιλίας όπως ο δείκτης TAPSE, αλλά και του δεξιού κόλπου όπως οι διαστάσεις αυτού αλλά και με γνωστούς και αναγνωρισμένους από τη βιβλιογραφία προγνωστικούς δείκτες της πνευμονικής υπέρτασης όπως η ύπαρξη περικαρδιακής συλλογής, τα επίπεδα NT-proBNP στον ορό των ασθενών και η λειτουργική τους ικανότητα όπως αυτή αξιολογείται από την απόσταση βάδισης κατά την εξάλεπτη δοκιμασίαii.αποτελεί προγνωστικό δείκτη για το καταληκτικό σημείο της εμφάνισης κλινικής επιδείνωσης σε ασθενείς με πνευμονική αρτηριακή υπέρταση και η προσθήκη του σε πολυπαραγοντικά προγνωστικά μοντέλα που περιλαμβάνουν την εξάλεπτη δοκιμασία βάδισης, τα επίπεδα του NT-proBNP στον ορό των ασθενών και την επιφάνεια του δεξιού κόλπου, οδηγεί σε βελτίωση της προβλεπτικής τους αξίας II.τα επίπεδα της ADMA και της γαλεκτίνης 3 i.είναι αυξημένα στον ορό των ασθενών συγκριτικά με της ομάδας ελέγχου χωρίς να διαπιστώνεται στατιστικά σημαντική διαφορά των επιπέδων τους στον ορό των ασθενών με κλινική επιδείνωση συγκριτικά με αυτό των ασθενών χωρίς ανεπιθύμητα συμβάματαii.δεν έχουν προγνωστική αξία στη πρόβλεψη της κλινικής επιδείνωση

Haemodynamic effects of initial combination therapy in pulmonary arterial hypertension: a systematic review and meta-analysis

Background Although the initial use of combination treatment has been proven to be beneficial for patients’ clinical outcomes, there are scarce data on its haemodynamic effects. The objective of the present study was to evaluate the effect of an initial combination of pulmonary arterial hypertension (PAH)-targeted therapies on haemodynamic parameters in treatment-naïve PAH patients. Methods A systematic search of PubMed, Cochrane Central Register of Controlled Trials and Web of Science was performed. We considered eligible studies with an intervention of initial PAH-targeted combination therapy in treatment-naïve PAH patients with or without monotherapy control. A random-effects meta-analysis was performed for the difference between baseline and follow-up in pulmonary vascular resistance (PVR) and other haemodynamic parameters. Results In 880 patients receiving initial combination therapy PVR was reduced by −6.5 Wood Units (95% CI −7.4–−5.7 Wood Units) or by −52% (95% CI −56%–−48%, I2=0%) compared to baseline. Initial triple therapy including a parenteral prostanoid resulted in significantly greater PVR reduction (−67% versus −50% with all other combination therapies, p=0.01). The effect was more pronounced in younger patients (p=0.02). Compared to baseline, there was −12.2 mmHg (95% CI −14.0–−10.4 mmHg) decrease in mean pulmonary artery pressure, 0.9 L·min−1·m−2 (95% CI 0.8–1.1 L·min−1·m−2) increase in cardiac index, −3.2 mmHg (95% CI −4.1–−2.3 mmHg) decrease in right atrial pressure and 8.6% (95% CI 6.9–10.3%) increase in mixed venous oxygen saturation. In the controlled studies, initial combination therapy reduced PVR by −4.2 Wood Units (95% CI −6.1–−2.4 Wood Units) compared to monotherapy. Conclusion Initial combination therapy leads to remarkable haemodynamic amelioration. Parenteral prostanoids should be considered early, especially in more severely affected patients, to enable right ventricular reverse remodelling

Long-term effect of an exercise training program on physical functioning and quality of life in pulmonary hypertension: a randomized controlled trial

The aim of this study was to evaluate the effects of a 6-month combined aerobic and strength exercise training program on functional and psychological aspects and health-related quality of life in patients with PH and to evaluate its longer-term impact. In total, 22 stable patients (mean age , 13 female) with pulmonary hypertension of World Health Organization (WHO) class I-III participated in a nine-month study. They were randomly assigned into two groups: Group A participated in a 6-month combined aerobic and strength exercise training program, whereas Group B remained untrained. All patients underwent physical and psychological assessment at baseline and at month 6 (after completing the exercise program) and physical assessment after 9 months (3 months posttraining). After the 6-month exercise training program, patients of Group A significantly improved their physical (6MWD, STS 10 rep, STS 20 rep, TUG, lower limb strength, cardiopulmonary exercise time, METs, peak VO2, VCO2, and VE/VCO2 slope) and psychological aspects (SF-36, STAI, and BDI). Between the two groups, differences were observed at the 6MWD (95% CI: 36.2-64.6, ), STS 10 rep (95% CI: 6.6-2.2, ), STS 20 rep (95% CI: 10.8-2.4, ), lower limb strength (95% CI: 7.2-3.6, ), cardiopulmonary exercise time (95% CI: 0.1-3.3, .), and VCO2 (95% CI: 0.1-0.5, .). Additionally, psychological changes were noted at SF-36, PCS (95% CI: 3.6-14.8, ), MCS (95% CI: 1.3-16.1, ), TCS (95% CI: 1.3-16.1, ), and STAI (95% CI: 1.8-28.2, ). The favorable results of exercise were maintained at the 3-month posttraining follow-up assessment. No exercise-induced complications were observed throughout the study. In conclusion, a long-term exercise training program is a safe and effective intervention to improve functional status, psychological aspects, and health-related quality of life in patients with PH

Post-operative thoracic epidural analgesia and incidence of major complications according to specific safety standardised documentation: a large retrospective dual center experience

© 2023 by the authors. Licensee MDPI, Basel, Switzerland. This is an open access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution License (CC BY), https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/(1) Background: Thoracic epidural analgesia is considered the gold standard in post-operative pain management following thoracic surgery. This study was designed to explore the safety of thoracic epidural analgesia and to quantify the incidence of its post-operative complications and side effects in patients undergoing thoracotomy for major surgery, such as resection of lung malignancies and lung transplantation. (2) Methods: This is a retrospective, dual-center observational study including patients that underwent major thoracic surgery including lung transplantation and received concurrent placement of thoracic epidural catheters for post-operative analgesia. An electronic system of referral and documentation of complications was used, and information was retrieved from our electronic critical care charting system. (3) Results: In total, 1145 patients were included in the study. None of the patients suffered any major complication, including hematoma, abscess, or permanent nerve damage. (4) Conclusions: the present study showed that in experienced centers, post-operative epidural analgesia in patients with thoracotomy is a safe technique, manifesting minimal, none-serious complications.Peer reviewe

Epidemiology and management of chronic thromboembolic pulmonary hypertension: experience from two expert centers

Objectives: Chronic thromboembolic pulmonary hypertension (CTEPH) is a rare, distinct pulmonary vascular disease, and therefore, there is a lack of data regarding its clinical presentation, diagnosis, and management at a national basis. We aimed to describe the demographics and management of patients with CTEPH in Northern Greece. Methods: We conducted a retrospective, observational study by a joint collaboration between two pulmonary hypertension expert centers in Greece, and the study included patients diagnosed with CTEPH. The patient population was divided into two groups depending on their operability. Results: Overall, 27 consecutive patients were included (59% female, mean age 59.3±15.1 years). Dyspnea and fatigue were the most common presenting symptoms. History of pulmonary embolism was present in 82%. Of patients, 18 (67%) were assessed as operable, of whom 10 (55%) finally underwent pulmonary endarterectomy (PEA). There were no differences in symptoms, WHO functional class, 6-min walking test distance, and hemodynamics between the operable and nonoperable groups. At the end of follow-up, all non-operable and operable patients who did not receive surgical treatment were treated with at least one pulmonary hypertension-specific drug. Conclusion: This is the first report that presents data of patients diagnosed with CTEPH in Greece. The percentage of patients who underwent surgical treatment is lower but approaches the reported rates in large registries. Considering that PEA is a relatively safe and potentially curative surgical procedure, we emphasize the need for establishing a designated PEA center in Greece. Keywords: Chronic thromboembolic pulmonary hypertension, pulmonary endarterectomy, registry, riocigua

Epidemiology and management of chronic thromboembolic pulmonary hypertension: experience from two expert centers

Objectives: Chronic thromboembolic pulmonary hypertension (CTEPH) is a rare, distinct pulmonary vascular disease, and therefore, there is a lack of data regarding its clinical presentation, diagnosis, and management at a national basis. We aimed to describe the demographics and management of patients with CTEPH in Northern Greece. Methods: We conducted a retrospective, observational study by a joint collaboration between two pulmonary hypertension expert centers in Greece, and the study included patients diagnosed with CTEPH. The patient population was divided into two groups depending on their operability. Results: Overall, 27 consecutive patients were included (59% female, mean age 59.3±15.1 years). Dyspnea and fatigue were the most common presenting symptoms. History of pulmonary embolism was present in 82%. Of patients, 18 (67%) were assessed as operable, of whom 10 (55%) finally underwent pulmonary endarterectomy (PEA). There were no differences in symptoms, WHO functional class, 6-min walking test distance, and hemodynamics between the operable and nonoperable groups. At the end of follow-up, all non-operable and operable patients who did not receive surgical treatment were treated with at least one pulmonary hypertension-specific drug. Conclusion: This is the first report that presents data of patients diagnosed with CTEPH in Greece. The percentage of patients who underwent surgical treatment is lower but approaches the reported rates in large registries. Considering that PEA is a relatively safe and potentially curative surgical procedure, we emphasize the need for establishing a designated PEA center in Greece. Keywords: Chronic thromboembolic pulmonary hypertension, pulmonary endarterectomy, registry, riociguat