Prevalence of potential underlying aetiology of macrocytic anaemia in Dutch general practice

Background: Macrocytic anaemia (MCV \xe2\x89\xa5 100 fL) is a relatively common finding in general practice. However, literature on the prevalence of the different causes in this population is limited. The prevalence of macrocytic anaemia and its underlying aetiology were analysed in a general practice population. The potential effect of the different aetiology on survival was also evaluated. Methods: Between the 1st of February 2007 and the 1st of February 2015, patients aged 50 years or older and presenting to their general practitioner with a newly diagnosed anaemia, were included in the study. Anaemia was defined as haemoglobin level below 13.7 g/dL in men and below 12.1 g/dL in women. A broad range of laboratory tests was performed for each patient. The causes of anaemia were consequently determined by two independent observers based on the laboratory results. Results: Of the 3324 included patients, 249 (7.5 %) displayed a macrocytic anaemia and were subsequently analysed. An underlying explanation could be established in 204 patients (81.9 %) with 27 patients (13.2 %) displaying multiple causes. Classic aetiology (i.e. alcohol abuse, vitamin B12/folic acid deficiency, haemolysis and possible bone marrow disease) was found in 115 patients. Alternative causes (i.e. anaemia of chronic disease, iron deficiency, renal anaemia and other causes) were encountered in 101 patients. In addition, a notable finding was the median gamma GT of 277 U/L in patients diagnosed with alcohol abuse (N = 24, IQR 118.0-925.5) and 23 U/L in the remaining cohort (N = 138, IQR 14.0-61.0). The distribution of gamma GT values was statistically different (P < 0.001). Five year survival rates were determined for six categories of causes, ranging from 39.9 % (95 % CI 12.9-66.9) for renal anaemia to 76.2 % (95 % CI 49.4-103.0) for the category multiple causes. Conclusion: In addition to classic explanations for macrocytosis, alternative causes are frequently encountered in patients with macrocytic anaemia in general practice

Optimaal gebruik van natuurlijk licht in de glastuinbouw

Natuurlijk licht is een van de belangrijkste factoren met betrekking tot de groei en ontwikkeling van planten. Door het proces van fotosynthese maakt de plant bouwstoffen aan voor de groei vanuit de onderdelen licht, water en CO2. In dit rapport wordt enerzijds de lichtbehoefte van gewassen besproken en anderzijds de technische mogelijkheden van omhullingsmaterialen en schermen om het licht in de kas te beïnvloeden. Het rapport beperkt zich tot het natuurlijke licht en laat dus het kunstlicht hier buiten beschouwing. Na een inleiding in hoofdstuk 1 volgt in hoofdstuk 2 de beschrijving wat licht en globale straling is, wat de hoeveelheid straling is in verschillende seizoenen, uit welke lichtkleuren de globale straling is samengesteld en hoe de daglengte in Nederland varieert. In hoofdstuk 3 is beschreven wat de lichtbehoefte van planten voor de fotosynthese en de morfogenese is. Tevens is de lichtbehoefte van gewassen tijdens de opkweek van het uitgangsmateriaal en tijdens de productiefase onderzocht. Per gewasgroep (vruchtgroenten, bladgroenten, snijbloemen, potplanten) wordt aangegeven welke lichtintensiteit en welk spectrum nodig is, om een optimale gewasproductie te realiseren. In hoofdstuk 4 wordt geïnventariseerd, welke kasomhullings- en schermmaterialen er zijn, welke optische eigenschappen relevant zijn om natuurlijk licht in de kas door te laten dringen en welke technische mogelijkheden er zijn om deze materiaaleigenschappen aan te passen. In dit hoofdstuk wordt gekeken hoe een bepaalde lichtbehoefte voor een gewasgroep gerealiseerd of geoptimaliseerd zou kunnen worden en wat daarvan de gevolgen voor het gewas zijn. Aangezien natuurlijk licht tevens invloed heeft op de warmtebalans in een kas wordt ook het effect van de verschillende lichtbestanddelen op de energiehuishouding van de kas besproken. De kernresultaten zijn in hoofdstuk 5, de synthese samengevat, onderverdeeld naar de behoeften van gewasgroepen

Performance of reconstruction and identification of τ leptons decaying to hadrons and vτ in pp collisions at √s=13 TeV

The algorithm developed by the CMS Collaboration to reconstruct and identify τ leptons produced in proton-proton collisions at √s=7 and 8 TeV, via their decays to hadrons and a neutrino, has been significantly improved. The changes include a revised reconstruction of π⁰ candidates, and improvements in multivariate discriminants to separate τ leptons from jets and electrons. The algorithm is extended to reconstruct τ leptons in highly Lorentz-boosted pair production, and in the high-level trigger. The performance of the algorithm is studied using proton-proton collisions recorded during 2016 at √s=13 TeV, corresponding to an integrated luminosity of 35.9 fb¯¹. The performance is evaluated in terms of the efficiency for a genuine τ lepton to pass the identification criteria and of the probabilities for jets, electrons, and muons to be misidentified as τ leptons. The results are found to be very close to those expected from Monte Carlo simulation