Paludicultuur – kansen voor natuurontwikkeling en landschappelijke bufferzones op natte gronden

Item does not contain fulltex

Preadvies beekdallandschappen : knelpunten, kennislacunes en kennisvragen voor natuurherstel in beekdalen

Dit preadvies is onder begeleiding van het OBN deskundigenteam beekdallandschappen opgesteld door een groep deskundigen afkomstig van KWR, Alterra, B-WARE, Stichting Bargerveen en Vlinderstichting. Het rapport bevat tevens achtergronddocumentatie betreffende: hydrologie, processen in beken, stofstromen en stofregulatie, bodemvorming, dispersie van soorten en klimaatsverandering. Speciale aandacht wordt gegeven aan dagvlinders, libellen, beekvissen en beekdalmacrofaun

Herstel broekbossen

Het voorliggende rapport bevat de resultaten van het OBN-project ‘Herstel Broekbossen’. Broekbossen vormen een belangrijk onderdeel van het habiatttype H19E0, Vochtige alluviale bossen, en behoud en ontwikkeling van broekbossen vormt dan ook een belangrijk doel in het Nederlandse natuurbeleid. Als onderdeel van het project is ook een literatuuronderzoek uitgevoerd naar de fauna in broekbossen, een aspect waaraan tot nu toe nauwelijks of geen aandacht is besteed. Ten onrechte, zoals het onderzoek laat zien, want broekbossen zijn rijk aan soorten, mede dank zij de grote variatie aan habitats binnen een goed ontwikkeld broekbos. Het waterregime speelt een belangrijke rol in de overlevingsstrategieën van de verschillende organismengroepen. Daarbij vormt voor aquatische soorten droogval in de zomer een kritische factor, en voor terrestrische soorten overstroming in de winter. Het literatuuronderzoek is bij gebrek aan Nederlands onderzoek vooral gebaseerd op buitenlandse literatuur

Perspectieven voor hoogveenherstel in Nederland

Het hoogveenareaal in Nederland is door turfwinning, boekweitbrandcultuur en verdroging gedecimeerd en bestaat grotendeels uit ontwaterde en vergraven hoogveenrestanten, die het karakter van een hoogveensysteem nagenoeg geheel hebben verloren. In de hoogveenrestanten treedt een ongewenste dominantie op van Pijpenstrootje, Berk en Slank veenmos. Al decennia lang worden vernattingsmaatregelen uitgevoerd om delen van het sterk gedegradeerde hoogveenlandschap te herstellen. Hoogveenvorming komt echter op slechts enkele locaties op gang. Daarom is in het kader van het OBN onderzoek gestart naar de perspectieven voor hoogveenherstel in Nederland. Centrale vragen daarbij zijn of bij de huidige hoge atmosferische stikstofdepositie hoogveenherstel mogelijk is en wat de randvoorwaarden zijn voor herstel van de karakteristieke flora en fauna

Drought, mutualism breakdown, and landscape-scale degradation of seagrass beds

Contains fulltext : 166345.pdf (publisher's version ) (Closed access

Sulfaatbronnen in het Hollandse veenlandschap

De sulfaatbalansen van perceel, sloot en polder zijn nauw met elkaar verweven. Er bestaat onduidelijkheid over de effecten van sulfaat op de waterkwaliteit en over het relatieve belang van verschillende bronnen van sulfaat in het Hollands-Utrechtse veenlandschap. Deze studie laat zien dat oxidatie van het gebiedseigen veen meestal de belangrijkste bron is en dat de veenpolders netto exporteurs zijn van sulfaat. Over het algemeen zijn de sulfaatconcentraties in het oppervlaktewater van het laagveengebied vrij hoog. Dit heeft een verarmende invloed op de watervegetatie