Pericarditis with cardiac tamponade - a misleading complication of appendicitis : a rare case report

Introduction: As severe complication of appendicitis as effusive pericarditis is a rare phenomenon. Taking into consideration open access data in a 50-year period we perceived three pediatric cases with pericarditis as a complication of appendicitis. Presentation of case: We report a 15-year-old boy who presented cardiac tamponade, bilateral pleural effusions, liver enlargement and ascites as a presentation of atypical appendicitis. Discussion: Even nowadays appendicitis could be difficult to diagnose in children. A delayed diagnosis could be responsible for severe morbidity and mortality. Conclusion: This report is aimed to be a reminder of serious life-threatening complications after a common abdomen condition - appendicitis

Recent achievements in transcatheter closure of ventricular septal defects : a systematic review of literature and a meta-analysis

Background: Ventricular septal defect (VSD) is one of the most common congenital heart defects. Currently, surgery remains the treatment of choice. However, transcatheter techniques for closing of various types of VSDs have become an alternative. Aims: The objective of our study was to present the outcomes of transcatheter closure of various types of VSD based on a systematic review of recent publications. Methods: A systematic review of studies published in English between January 2014 and March 2020 was performed using the PubMed database (MEDLINE) independently by 2 reviewers. Data on success and complication rates were extracted. Studies including fewer than 5 patients and those with acquired VSD were excluded from the analysis. Results: Finally, 44 studies were included for analysis, with a total number of 4050 patients. The pooled estimate of the overall success rate based on the random effects model was 97.96% (95% CI, 97.37–98.56; Q test P 0.99; I 2 = 0%) for permanent VSD. Conclusions: Transcatheter closure of selected VSDs appears to be an effective and safe method of treatment. Recent studies have shown high rates of successful interventions with a low incidence of complications

Wykorzystanie destruktu asfaltowego – konieczność i innowacja

A responsible recycling of asphalt pavements is crucial in terms of economic and ecological measures related to preservation of non-renewable resources of bituminous binders and aggregates. Leading countries in road industry endeavour to maximise reclaimed asphalt pavement (RAP) application in production of new asphalt mixtures. Unfortunately, RAP re-using in Poland is limited and often results in construction works related to verge tabilization or construction of a subbase in mineral-cement-emulsion (MCE) technology. Application of RAP in asphalt mixture production, if happened, would be restricted to cold RAP addition in a limited amount only. The aforementioned situation is mostly related to lack of contractor’s experience, HMA plants not equipped with the necessary installation, agencies restrictions, tender conditions, problems with RAP homogeneity and others.This paper presents InnGA research project in which the main goal was to develop the asphalt mixtures with as high as possible RAP content without compromising mixture performance. Project and its dissemination should provide necessary know-how to road authorities, agencies, design offices and contractors.Racjonalny recykling nawierzchni asfaltowych jest bardzo ważny zarówno ze względów ekonomicznych jak i ekologicznych związanych z ochroną surowców naturalnych takich jak asfalt czy kruszywo mineralne. Kraje przodujące w dziedzinie drogownictwa dążą do maksymalnego powtórnego użycia granulatu asfaltowego w produkcji nowych mieszanek mineralno-asfaltowych. Niestety w Polsce sytuacja jest zupełnie odmienna, a wykorzystanie destruktu asfaltowego w Polsce jest bardzo ograniczone. Najczęściej sprowadza się do utwardzania poboczy lub wykonania warstwy podbudowy MCE. Zastosowanie materiału z recyklingu do mieszanek mineralno-asfaltowych często ogranicza się do dozowania na zimno w niewielkich ilościach. Ograniczenia te wynikają z wielu czynników, jak na przykład: braku doświadczenia wykonawcy i wyposażenia wytwórni mas w odpowiednią instalację, braku przyzwolenia inwestora, warunków przetargowych, obawy o niejednorodność materiału i wielu innych. Artykuł poświęcony jest projektowi badawczemu InnGA, którego podstawowym celem jest opracowanie mieszanek mineralnoasfaltowych o możliwie maksymalnej zawartości granulatu przy zachowaniu odpowiednich właściwości mieszanki. Realizacja projektu i publikacja jego wyników ma na celu upowszechnienie wiedzy w tym zakresie wśród inwestorów, projektantów i wykonawców

Modified technique of phacoemulsification and its impact on expected postoperative parameters

Fakoemulsyfikacja to powszechna procedura chirurgiczna, wykonywana na każdym oddziale okulistycznym. Dobra pooperacyjna ostrość wzroku jest pochodną wielu czynników przed-, śród- i pooperacyjnych, w tym prawidłowego pomiaru morfometrycznego gałki ocznej i kalkulacji mocy sztucznej soczewki z zastosowaniem odpowiedniej formuły obliczeniowej. Przystępując do operacji, okulista powinien dysponować szeroką wiedzą o potencjalnym wpływie modyfikacji techniki operacyjnej na pooperacyjną ostrość wzroku, ponieważ wykonanie dodatkowych manipulacji śródoperacyjnych może się wiązać z nieoczekiwaną pooperacyjną ametropią i z koniecznością korekty wartości refrakcyjnej wszczepianej soczewki wewnątrzgałkowej.Phacoemulsification is a common surgical procedure performed in every ophthalmology department. Good postoperative visual acuity is the result of many pre-, intra and postoperative components, including correct morphometric measurement of the eyeball and calculation of the artificial lens power using an appropriate calculation formula. The ophthalmologist should have extensive knowledge of the potential impact of surgical technique modifications on the postoperative visual acuity, as performing additional intraoperative manipulations may be associated with unexpected postoperative ametropia and need to correct the refractive value of the implanted intraocular lens

Patient in the otolaryngology office in the time of the COVID-19 pandemic in the light of current recommendations, legal regulations and authors’ own experience

COVID-19 to ostra choroba zakaźna wywoływana przez wirus SARS‑CoV-2. Do transmisji z człowieka na człowieka dochodzi najczęściej wskutek kontaktu z zakaźnymi wydzielinami z dróg oddechowych. Objawy kliniczne różnią się od łagodnych, nieswoistych dolegliwości do stanów zagrażających życiu. Ogłoszenie przez Światową Organizację Zdrowia w marcu 2020 r. pandemii COVID-19 wpłynęło na wiele medycznych, prawnych, społecznych i ekonomicznych aspektów życia w państwach całego świata. W niniejszej pracy podsumowano zalecenia dotyczące opieki ambulatoryjnej nad pacjentem laryngologicznym oraz podstawy prawne dotyczące ryzyka zakażenia pacjenta w gabinecie lekarskim. W doborze prac korzystano z anglo- i polskojęzycznych portali medycznych, wpisując do wyszukiwarki hasła: SARS‑CoV-2, COVID-19, otolaryngologia, endoskopia, środki ochrony indywidualnej i odpowiedzialność prawna lekarza. Potencjalnym miejscem replikacji wirusa jest błona śluzowa górnych dróg oddechowych. Specyfika badania laryngologicznego i bezpośredni kontakt pacjent–lekarz sprzyjają transmisji zakażenia. Omówiono dokładnie elementy samoochrony personelu medycznego i wskazano aspekty prawne wynikające z ryzyka zakażenia pacjenta w gabinecie. Przy bezpośrednim kontakcie z pacjentem konieczne są środki ochrony osobistej: czepek, maska z filtrem FFP-2, gogle, fartuch i rękawice. Jeśli podczas wizyty spodziewane jest narażenie na kontakt z wydzielinami i aerozolem z dróg oddechowych, należy zaopatrzyć się dodatkowo w przyłbicę i wodoodporny fartuch. Wizyta pacjenta w przychodni powinna być poprzedzona teleporadą. Należy wykonywać badanie przesiewowe pacjentów jeszcze przed bezpośrednim kontaktem z lekarzem za pomocą krótkiego kwestionariusza wypełnianego przez pacjenta. Ankieta może składać się z prostych pytań o charakterystyczne objawy infekcji SARS‑CoV-2 i narażenie na kontakt z chorym w ciągu ostatnich 14 dni. Pytanie o przebywanie w obszarach wysokiego ryzyka zakażenia wobec zaliczenia całej Polski do tego obszaru ma niewielkie znaczenie. W związku z szerzeniem się wirusa SARS‑CoV-2 wprowadzono nowe schematy postępowania przy udzielaniu świadczeń lekarskich. W przypadku roszczeń ze strony pacjenta jedynym zabezpieczeniem lekarza lub placówki jest potwierdzenie skrupulatnego przestrzegania procedur medycznych. Med. Pr. 2021;72(3):327–334Generally, COVID-19 is an acute contagious disease caused by the SARS‑CoV-2 virus. The main route of human-to-human transmission is through contact with infectious secretions from the respiratory tract. Clinical manifestations vary from mild non-specific symptoms to life-threatening conditions. Since WHO declared COVID-19 a pandemic in March 2020, it has affected many medical, legal, social and economic aspects of everyday life in countries around the world. In this article, the authors present a summary of recommendations for taking care of otorhinolaryngology patients in outpatient settings and the legal basis referring to a risk of infection in doctor’s office. In the selection of articles, the authors used English- and Polish-language online medical databases, typing the following keywords: SARS‑CoV-2, COVID-19, otolaryngology, endoscopy, personal protective equipment, and legal responsibility of the physician. The mucosa of the upper respiratory tract is a potential site of virus replication. The specificity of an ear, nose and throat (ENT) examination and a direct patient-doctor contact favor the transmission of the infection. The authors discussed the elements of self-protection of medical personnel and the legal aspects a risk of the patient contracting the infection in the otolaryngology office. In the case of a direct contact with the patient, the following medical personal protective equipment is required: a cap, a mask with an FFP-2 filter, goggles, an apron and gloves. If, during the visit, exposure to secretions or aerosol from the respiratory tract is expected, the personnel should additionally wear a visor and a waterproof apron. The patient’s visit in the clinic should be preceded by telemedicine consultation. Patients should be screened prior to having a direct contact with a physician, using a short patient questionnaire. The questionnaire may consist of simple questions about the characteristic symptoms of the SARS‑CoV-2 infection and exposure to a sick person in the past 14 days. The question of staying in the areas of a high infection risk appears of little importance in view of the whole of Poland being perceived as constituting such an area. Due to the spread of the SARS‑CoV-2 virus, new procedures for providing medical services have been introduced. In the case of claims on the part of the patient, the only protection the medical personnel or facility can provide is confirmation of scrupulous compliance with medical procedures . Med Pr. 2021;72(3):327–3