Sleep disorders in cancer patients

Zaburzenia snu u pacjentów z chorobą nowotworową, zwłaszcza bezsenność, są jednym z ważniejszych czynników, które podobnie jak ból czy osłabienie wpływają negatywnie na jakość życia chorego. Właściwe rozpoznanie i leczenie może być pomocne dla onkologa-klinicysty w jego codziennej pracy z chorymi. Rola choroby nowotworowej w powstawaniu zaburzeń snu jest bardzo złożona. Sama choroba może być czynnikiem predysponującym do powstawania bezsenności - sen pacjentów staje się bardziej wrażliwy, różne dolegliwości i dysfunkcje narządów związane z chorobą są czynnikiem wyzwalającym bezsenność - zakłócającym sen, a wynikające z choroby zmiana stylu życia, niewłaściwa higiena snu czy wycofanie się z ról społecznych mogą być także czynnikami, które utrwalają bezsenność. Na podstawie dostępnej literatury przedstawiono występowanie zaburzeń snu w różnych rodzajach chorób nowotworowych. W części dotyczącej leczenia bezsenności na szczególną uwagę zasługują metody niefarmakologiczne, ponieważ według najnowszych doświadczeń najlepsze efekty terapeutyczne w leczeniu bezsenności u pacjentów z nowotworami uzyskuje się dzięki stosowaniu technik poznawczo-behawioralnych, opisanych w prezentowanym artykule.Sleep disorders in cancer patients, especially insomnia, are the one of the most important factors influencing unfavourably, similarly to pain and weekness, the patients’ quality of life. Proper diagnosis and treatment can help oncologists in their everyday practice. The role of cancer diesease in sleep disorders occurence is complex. The neoplastic disease itself can be the predisposing factor of insomnia - the patients sleep become sensitive, many troubles and organs’ dysfunctions caused by the disease lead to sleeplessness as well as sleep disorders. The changes in life style, inadequate sleeping hours scheme or withdrawal from social life can are the perpetuating factors of insomnia. The reports on sleep disorders in different neoplastic diseases are presented here. In the part concerning treatment of insomnia the nonpharmacological methods are of particular notice because according to recent experience the best results in treatment of insomnia in cancer patients can be achieved using the cognitive-behavioral therapy described in the article

Sleep disorders in cancer patients

Sleep disorders in cancer patients, especially insomnia, are the one of the most important factors influencing unfavourably, similarly to pain and weekness, the patients’ quality of life. Proper diagnosis and treatment can help oncologists in their everyday practice. The role of cancer diesease in sleep disorders occurence is complex. The neoplastic disease itself can be the predisposing factor of insomnia - the patients sleep become sensitive, many troubles and organs’ dysfunctions caused by the disease lead to sleeplessness as well as sleep disorders. The changes in life style, inadequate sleeping hours scheme or withdrawal from social life can are the perpetuating factors of insomnia. The reports on sleep disorders in different neoplastic diseases are presented here. In the part concerning treatment of insomnia the nonpharmacological methods are of particular notice because according to recent experience the best results in treatment of insomnia in cancer patients can be achieved using the cognitive-behavioral therapy described in the article.Zaburzenia snu u pacjentów z chorobą nowotworową, zwłaszcza bezsenność, są jednym z ważniejszych czynników, które podobnie jak ból czy osłabienie wpływają negatywnie na jakość życia chorego. Właściwe rozpoznanie i leczenie może być pomocne dla onkologa klinicysty w jego codziennej pracy z chorymi. Rola choroby nowotworowej w powstawaniu zaburzeń snu jest bardzo złożona. Sama choroba może być czynnikiem predysponującym do powstawania bezsenności - sen pacjentów staje się bardziej wrażliwy, różne dolegliwości oraz dysfunkcje narządów związane z chorobą są czynnikiem wyzwalającym bezsenność i zakłócającym sen, a wynikające z choroby zmiana stylu życia, niewłaściwa higiena snu czy wycofanie się z ról społecznych mogą być także czynnikami, które utrwalają bezsenność. Na podstawie dostępnej literatury przedstawiono występowanie zaburzeń snu w różnych rodzajach chorób nowotworowych. W części dotyczącej leczenia bezsenności na szczególną uwagę zasługują metody niefarmakologiczne, ponieważ według najnowszych doświadczeń najlepsze efekty terapeutyczne w leczeniu bezsenności u pacjentów z nowotworami uzyskuje się dzięki stosowaniu technik poznawczo-behawioralnych, opisanych w prezentowanym artykule

Maximum likelihood estimation for discrete exponential families and random graphs

We characterize the existence of the maximum likelihood estimator for discrete exponential families. Our criterion is simple to apply as we show in various settings, most notably for exponential models of random graphs. As an application, we point out the size of independent identically distributed samples for which the maximum likelihood estimator exists with high probability.Comment: 21 pages, minor editorial changes, added connections to the criterion of Barndorff-Nielsen and linear programmin

Metastases of gastric cancer into the liver – the authors’ own experience and literature review

Introduction. Synchronous metastases of gastric cancer to the liver occur in 3–14% of patients with this cancer, and metachronous lesions in 37% of patients after radical gastrectomy. Liver resections due to metastases of gastric carcinomas represent only 5–9% of resections due to metastases other than colorectal cancer. Until recently, patients with gastric carcinoma metastases to the liver were classified in the IV stage of cancer and the therapy was limited to chemotherapy or palliative treatment only.Material and methods. The paper presents a current review of literature and the authors’ own experience with liver resection due to gastric cancer metastases into this organ. During 34 months, 488 patients with liver metastases were treated in the Department of General, Transplant and Liver Surgery, of the Medical University of Warsaw, in whom 426 surgical procedures were performed (87.3%). The types of surgical procedures are as follows: minor liver resections in 204 patients (47.9%), hemihepatectomies in 102 patients (23.9%), thermoablations in 86 patients (20.2%) and laparotomies in 34 patients (8.0%). Among patients treated for liver metastases there were 4 patients with metastases from gastric cancer (0.8%), which constituted 1% of patients operated on, but 6.8% of patients with liver metastases from organs other than colorectal cancer. The postoperative course and direct results in all patients operated because of gastric cancer metastasesinto the liver were very good.Conclusions. In some patients (single metachronous metastasis, no extrahepatic lesions, no peritoneal lesions, with subsequent chemotherapy) liver resection due to metastases from gastric cancer provides a chance for a longer survival

Przerzuty raka żołądka do wątroby – doświadczenie własne i przegląd piśmiennictwa

Wstęp. Synchroniczne przerzuty raka żołądka do wątroby występują u 3–14% chorych na ten nowotwór, a ogniska metachroniczne – u 37% pacjentów, u których wykonano radykalną gastrektomię. Natomiast resekcje wątroby z powodu przerzutów raków żołądka stanowią zaledwie 5–9% resekcji z powodu przerzutów innych niż raka jelita grubego. Do niedawna chorych z przerzutami raka żołądka do wątroby zaliczano do IV stopnia zaawansowania choroby nowotworowej i terapię ograniczano wyłącznie do leczenia chemicznego lub paliatywnego. Materiał. W pracy przedstawiono aktualny przegląd piśmiennictwa i własne doświadczenie dotyczące resekcji wątroby z powodu przerzutów raka żołądka do tego narządu. W ciągu 34 miesięcy leczono w Klinice Chirurgii Ogólnej, Transplantacyjnej i Wątroby Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego 488 chorych z przerzutami do wątroby, u których wykonano 426 zabiegów operacyjnych (87,3%). Rodzaje postępowania operacyjnego przedstawiają się następująco: resekcje wątroby mniejsze – u 204 chorych (47,9%), hemihepatektomie – u 102 chorych (23,9%), termoablacje – u 86 chorych (20,2%) i laparotomie – u 34 chorych (8,0%). Wśród osób leczonych z powodu przerzutów do wątroby było 4 chorych z przerzutami raka żołądka (0,8%), co stanowiło 1% chorych operowanych, ale 6,8% chorych z przerzutami do wątroby z innych narządów niż rak jelita grubego. Przebieg pooperacyjny i bezpośrednie wyniki u wszystkich chorych operowanych z powodu przerzutów raka żołądka do wątroby były bardzo dobre. Wnioski. U niektórych pacjentów (pojedynczy przerzut metachroniczny, bez zmian pozawątrobowych, bez zmian otrzewnowych, z następową chemioterapią) resekcja wątroby z powodu przerzutów raka żołądka daje szanse na dłuższe przeżycie

Symptoms of overactive bladder (OAB) in patients treated for depressive disorders

Aim: The aim of the study was to investigate the correlation between symptoms of overactive bladder (OAB) and severity of depressive symptoms in patients treated for depression. Method: 102 patients (43 males, 59 females) aged 20–67 (M = 46.1±11,3) treated for depression were included in this cross-sectional analysis. OAB symptoms were examined with the International Prostate Symptom Score (IPSS) and International Consultation on Incontinence Questionnaire Overactive Bladder Module (ICIQOAB). OAB-related quality of life was assessed with the International Consultation on Incontinence Questionnaire Overactive Bladder Quality of Life Module (ICIQ-OABqol). Depressive symptoms were assessed with the 17-item Hamilton Depression Rating Scale (HDRS) and Quick Inventory of Depressive Symptomatology - Self Report (QIDS-SR). Results: Symptoms of OAB assessed with IPSS and ICIQ-OAB were more severe in women than in men. In the entire group highest scores in IPSS of assessed OAB symptoms were observed in nocturia (1,53±1,64) followed by urinary frequency (1,19±1,48) and lowest in urgency (0,80±1,28). Symptoms of OAB (based on the ICIQOABqol total score) were more bothersome in women (48,74±29,18), than in men (39,18±17,70). In the whole group and in women the QIDS-SR total score correlated with the ICIQ-OAB score ( p < 0,05). The total QIDS-SR score correlated with the ICIQ-OABqol score in entire group (p < 0,05), in women (p < 0,05) and in men (p < 0,05). Patients suffering from at least moderate depression assessed with QIDS-SR had significantly more pronounced symptoms of urinary frequency (p = 0,005) and urgency (p = 0,039). A number of other significant (p < 0.05) correlations were observed between the total ICIQ-OAB score and certain items’ scores in the GHQ-30 both in women. Conclusions: OAB symptoms are common among patients treated for depressive disorders. There is a correlation between severity of depressive symptoms and OAB. OAB is bothersome and affects the quality of life in patients treated for depression. Comorbidity of OAB and depression has clinical significance and that should enhance interdisciplinary treatment approaches. Due to limitations of this study, further researches are essential to reveal more details of the correlation between OAB and depression