Saha araştırmalarında ""Discrete multivarite"" yöntemlerin uygulanabilirliği araştırması

TEZ2966Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 1997.Kaynakça (s. 70-71) var.vi, 71 s. ; 30 cm.

Klinik denemelerde, çeşitli vekil değişkenlerin gerçek sonlanım değişkenleri yerine kullanılabilme özelliklerinin yeni geliştirilmiş kriterlere göre araştırılması

TEZ5952Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2006.Kaynakça (s.113-117) var.xi, 127 s. ; 29 cm.New treatments for cancer or other chronic diseases which are tested in clinical trials should be given approval as soon as they show effectiveness. If an earlier measurable surrogate for survival can be used, the treatment under research can be approved earlier if it.s effective. A new surrogate needs to be validated before it can be used instead of the true endpoint. Prentice (1989), proposed criteria for the validation of surrogate endpoints. Later, other criteria like Proportion explained (PE), Relative Effect (RE) and Adjusted Association (AA) were proposed. Buyse et.al.(1998), additionally proposed two new criteria R-sqr(Trial) and R-sqr(Indiv) which link RE and AA to the meta-analytic approach. This Thesis aims to analyze the criterias proposed for validation of discrete, continuous and censored time variables from NSABP trial protocols (C-01, C-02, C-03 and C-04) as surrogate endpoints. Additionally, Bootstrap confidence intervals for the proposed validation criteria.s were compared with those obtained from Fieller and Delta methods. In the Copula approach, likelihood and nonparametric methods were applied for the estimation of R-sqr(indiv) criteria. Data sets from NSABP trials were used for the validation of .Relapse Free Survival. (RFS) as a surrogate for .Overall Survival. (OS). In the one trial case for which PE, RE and AA were proposed, it was observed that these criteria are not very useful for the validation of surrogate endpoints, unless the treatment effect is highly significant. The validation of RFS as a surrogate for OS was tested for all protocols (C-01 to C-04). But RFS could be validated only for data set C-03 where R-sqr(Trial) was 0.761. By inspecting R-sqr(Trial) and R-sqr(Indiv) RFS was ranked as a medium surrogate for OS. Using data from published clinical trials on colon cancer, Disease Free Survival (DFS) was ranked as a good to very good (R-sqr(Trial)=0.904) surrogate for OS, at least at the trial level.Klinik Denemelerde, Çesitli Vekil Degiskenlerin Gerçek Sonlanım Degiskenleri Yerine Kullanılabilme Özelliklerinin Yeni Gelistirilmis Kriterlere Göre Arastırılması Kanser veya kronik hastalıkların tedavisi ile ilgili klinik denemelerde incelenen yeni tedavilerin faydaları varsa bir an önce kullanılması gerekmektedir. Yasam süresi yerine onunla iliskili olan ve tedavinin etkinligi hakkında daha erken bilgi veren bir Vekil Sonlanım (VS) degiskeni kullanılabilirse, etkinligi belirlenen yeni tedavi daha erken kullanıma sunulabilecektir. Bir VS degiskeninin Gerçek Sonlanım (GS) degiskeni yerine kullanılabilmesi için VS degiskeninin geçerliligi belirlenmelidir. Prentice 1989.da VS degiskenini ve geçerlilik ölçütlerini tanımlamıstır. Daha sonra sırasıyla açıklanan oran (PE), relatif etki (RE) ve düzeltilmis iliski (DI) ölçütleri gelistirilmistir. Sonra Buyse et.al. (1998) RE ve DI ölçütlerini çok merkezli bir düzende R-kare(Trial) ve R-kare(Individual) ölçütlerine genellestirmistir. Bu tezde NSABP kliniksel deneme protokollerinden (C-01, C-02, C-03 ve C-04) elde edilen veriler kullanılarak, VS degiskeni olabilecek kesikli ve (sansürlü) sürekli degiskenlerin geçerliliginin belirlenmesi için gelistirilmis olan ölçütlerin incelenmesi amaçlanmıstır. Geçerlilik ölçütlerinin güven aralıklarının (GA) belirlenmesinde, Delta ve Fieller yöntemlerine ek olarak Bootstrap yöntemi uygulanarak karsılastırılmıslardır. Copula yaklasımında R-kare(Individual) ölçütünün tahmin edilmesinde .Likelihood. ve parametrik olmayan yöntemler kullanılmıstır. NSABP verileri kullanılarak, nüks ve nüksüz sag kalımın (NSK) GS için VS özelligi incelenmistir. Tek bir arastırmadan elde edilen geçerlilik ölçütlerinden PE ve RE, tedaviler arasında büyük farklar olmadıkça, kullanılmalarının uygun olmadıgı gözlenmistir. Tüm protokollerde NSK, VS olarak incelenmistir. Ancak sadece C-03 veri setinde VS olarak (R-kare(Trial)=0.761) geçerliligi gösterilebilmistir. NSK için R- kare(Trial) ile R-kare(Individual) geçerlilik ölçütlerinin incelenmesi sonucunda NSK.ın orta ölçekli bir VS degiskeni oldugu sonucuna varılmıstır. Kolon kanseri ile ilgili literatürden elde edilen verilerin analizi sonucunda hastalıksız sag kalım süresinin deneme bazında (R-kare(Trial)=0.904) iyi-cok iyi VS özelligi gösterdigi gözlenmistir.Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi Tarafından Desteklenmiştir. Proje No

Gibberellik asit'in (GA3GA_3) toksisite ve teratojenitesinin kurbağa embriyo teratogenezis testi (FETAX) kullanılarak değerlendirilmesi

Çalışmada, bitki büyüme düzenleyicisi gibberellik asitin ($GA_3$)(bir pestisit tipi) potansiyel gelişimsel toksisitesi FETAX testi kullanılarak değerlendirildi. Xenopus laevis embriyoları (evre 8-11); 96 saatlik statik yenileme test koşullarında, gibberellik asitin 11 konsantrasyonuna maruz bırakıldı. Muamelenin sonucunda, ortalama letal konsantrasyon ($LC_{50}$), ortalama malformasyon (EC50), etkinin hiç görülmediği konsantrasyon (NOAEC) ve etkinin ilk görüldüğü en düşük konsantrasyon (LOAEC) saptandı. Gibberellik asite muamele sonucu Xenopus embriyolarında elde edilen LC50 ve EC50 değerleri sırayla 1117,5 mg/L and 658 mg/L, TI ($LC_{50}/EC_{50}$) değeri ($GA_3$)= 1,69 olarak bulundu. Gibberellik asit konsantrasyonunun artışına paralel olarak embriyolarda farklı tip anomaliler gözlendi. Bu sonuçlara göre, gibberellik asitin Xenopus laevis embriyoları için toksik ve teratojenik bir madde olduğunu söyleyebiliriz. Ayrıca, elde ettiğimiz sonuçlar FETAX’ın tarımda kullanılan kimyasalların biyolojik zarar değerlendirmesinde bir ön test olarak kullanılabileceğini teyit etmektedir.This study investigated the developmental toxicity of a plant growth regulator (a type of pesticide) using the frog embryo teratogenesis assay-Xenopus (FETAX). Xenopus laevis embryos were exposed to 11 different concentrations of gibberellic acid ($GA_3$), from stage 8 to 11, for 96 h under static renewal test conditions. The median lethal concentration ($LC_{50}$), malformation ($EC_{50}$), non-observed adverse effect concentration (NOAEC), and lowest observed adverse effect concentration (LOAEC) were calculated. The corresponding ($LC_{50}$) and ($EC_{50}$)values determined for GA3exposure were 1117.5 mg/L and 658 mg/L, respectively. The TI (LC50/EC50) value calculated for ($GA_3$) was 1.69. Different anomalies occurred in the embryos, depending on the ($GA_3$) concentration. Based on these results, we conclude that ($GA_3$) is toxic and teratogenic to Xenopus laevis embryos. Moreover, our results confirm that the FETAX assay can be a useful pretest for integrated biological hazard assessment of chemical agents used in agriculture

Gastric lavage with normal saline: effects on serum electrolytes

Objective: The aim of this study is to determine the intensity of changes in serum calcium, ionized calcium, and magnesium levels after gastric lavage with normal saline in patients with amitriptyline intoxication. Material and methods: In this study, thirty patients older than 16 years with the history of intoxication with amitriptyline were included. After the baseline serum calcium, ionized calcium, and magnesium levels had been measured, gastric lavage with normal saline was performed. Serum levels of calcium, ionized calcium, and magnesium were monitored at 15 minutes, 6 hours, and 12 hours. Results: Serum calcium levels decreased significantly from 9.32+/-0.47 mg/dL to 8.40+/-0.61 mg/dL (15 minutes, p<0.001), 8.92+/-0.54 mg/dL (6 hours, p<0.001), and 8.93+/-0.54 mg/dL (12 hours, p<0.001). Serum ionized calcium levels decreased significantly from 1.26+/-0.10 mmol/L to 1.20+/-0.07 mmol/L (15 minutes, p=0.004), 1.21+/-0.08 mmol/L (6 hours, p=0.024), and 1.21+/-0.08 mmol/L (12 hours, p=0.034). Serum magnesium levels decreased from 2.41+/-0.43 mg/dL to 2.04+/-0.25 mg/dL (15 minutes, p<0.001), 2.14+/-0.26 mg/dL (6 hours, p<0.001), and 2.16+/-0.25 mg/dL (12 hours, p<0.001). Conclusion: Our study demonstrated that gastric lavage with normal saline can cause a statistically significant decrease in serum calcium, ionized calcium, and magnesiu

White matter lesions and migrain

Bilimsel zemin: Migrenli olgularda, posteriyor sirkülasyonda subklinik inmeler ve beyaz cevher lezyon (BCL) yüklülüğü arasında birebir ilişki vardır. T2 sekanslı görüntülerde bu hiperintens lezyonlar migrenli olgularda %6-29 arasında değişen oranlarda görülmüştür. Olgu kontrollü çalışmalarda ve popülasyon çalışmalarında migren öyküsü, özellikle de auralı migren öyküsü iskemik inme için bir risk olarak kabul edilmektedir. Amaç: Migren tanılı ve T2 sekans-MRG'de BCL saptanan ve saptanmayan olguların klinik ve tanısal açılardan değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Prospektif bir çalışma olup Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Nöroloji Anabilim Dalı Başağrısı Polikliniği'nde Haziran 2004-Ağustos 2006 yılları arasında ICD-II sınıflaması ölçütlerine göre migren tanısı alan kişiler çalışmaya alınmıştır. MRG'de BCL belirlenen ve belirlenmeyen hastalar olarak iki farklı grupta ve kişisel onayları alınarak çalışmaya dahil edilmişlerdir. Olguların demografik verileri, öz ve soygeçmiş özellikleri, alışkanlıkları, başağrısı özellikleri, ayrıntılı fizik ve nörolojik değerlendirmeleri yapılmıştır. Olguların hematolojik incelemeleri (tam kan sayımı, ayrıntılı biyokimyasal değerlendirmesi) ve homosistein düzeyleri değerlendirilmiştir. Sonuçlar: Hasta ve kontrol grubunda, klinik özellikleri açısından herhangi bir farklılık gözlenmemiş, BCL olan olgularda kontrol grubuna göre homosistein ortalama düzeyi yüksek olarak saptanmıştır. Yorum: Bulgularımız, migrenli olgularda, MRG'de BCL'nin varlığı, vasküler risk faktörleri ve olguların klinik özellikleri açısından bir fark ortaya koymamaktadır. Bu noktadan hareketle, migren ile iskemik inme birlikteliği için etiyolojik ortak bir açıklama getirmek ve BCL'leri bir belirteç olarak tanımlamak olası görünmemektedir. Ancak auralı migren ile BCL'ler arasında bir yakınlık olabileceği öngörüsüne varılmıştır.White Matter Lesions and Migrain Scientific background: There are close correlations between subdinical ischaemic strokes and white matter lesions (WML) in migraineurs as shown by imaging studies. T2-weighted images of migraine patients displayed hyperintense lesions in 6-29% of the cases in different studies. It is well known that the presence of migrain, especially migrain with aura, is an important risk factor for ischaemic stroke. Objective: The aim of this study is to investigate the clinical and diagnostic features of migrain patients with and without WML in T2-weighted MR images. Method: Patients, according to the criteria of ICD-II, diagnosed as migrain with and without aura were subjected in this prospective study. Following to obtain informed consents, patients were grouped according to the presence or absence of WML as group 7 and group 2, respectively. Each group has been evaluated considering their demographic data, medical history, physical and neurological findings, the features of headache, hemogram, biochemical analysis and the level of hemosistein. Results: When the headache characteristics and demographic data were compared, no differences were encountered between two groups. However, mean homosistein level was found to be higher in patient with WML in MRI. Conclusion: Except the higher levels of homosistein, the presence of WML in migrain patient did not differ for the vascular risk factor and other clinical features. Hence, the association betwen migrain and ischaemic stroke seems to be hypothetical rather than evidence based although there seem to be a proximity between migraine with aura and white matter lesions in our subjects

Yenidoğan döneminde sağlık bakımı ile ilişkili enfeksiyon geçirmiş ve geniş spektrumlu antibiyotik kullanmış olmanın erken çocukluk döneminde gözlenen astma, allerjik rinit ve atopik dermatit üzerine etkisi

Amaç: Bu çalışmadaki amacımız yenidoğan döneminde sağlık bakımı ilişkili enfeksiyon (SBİE) geçiren ve geniş spektrumu antibiyotik kullanan çocuklarda astma, allerjjk rinit ve atopic dermatit sıklığını araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi'nde 6 yıl içinde izlenen 73 SBİE olan çocuk ile bu çocukların yenidoğan döneminde sağlıklı olan 41 kardeşi alındı. Ebeveynlere detaylı bir anket uygulandı ve çocuklardan tam kan sayımı, serum total Ig Eve spesifik IgE için kan örnekleri alındı. Bulgular: SBİE olan 73 çocuğun 32'sinde (%45.2) ventilator ilişkili pnömoni, 28'inde (%38.4) kan dolaşımı enfeksiyonu, 12'sinde (%16.4) klinik sepsis gözlenmişti. Astma SBİE grubunda belirgin daha fazla (%32.9'a karşın %4.9) iken allerjik rinit (%4.1'e karşın %2.4) ve atopik dermatit sıklığı farklı değildi (%6,8'e karşın %0). Allerjisi olmayan 85 çocuk ile allerjisi olan 29 çocuk kıyaslandığında, yenidoğan döneminde SBİE geçirmek ve antibiyotik kullanmak allerjik olma oranını 11.5 kat arttırmaktaydı. Sonuç: SBİE grubunda astma daha sık gözlenmiş olup, yenidoğan döneminde SBİE geçirmek ve geniş spektrumlu antibiyotik kullanmak erken çocukluk döneminde allerji riskini arttırmaktadır.Purpose: The iam of this study was to investigate the effect of healthcare associated infections (HAIs) and broad spectrum antibiotic use in newborn period on asthma, allergic rhinitis and atopic dermatitis. Material and Methods: Seventy three children treated for HAIs in newborn period in Neonatal Intesive Care Unitin a 6 years period, and their 41 siblings who were healthy in newborn period were included in the study. Parents answered a detailed questionnaire, children were examined and complete blood count, serum total Ig E and specific Ig E levels were studied. Results: Ventilator associated pneumonia was observed in 32 (45.2%), blood stream infection in 28 (38.4%) and clinic sepsis in 12 (16.4%) of 73 children with HAIs. Asthma was significantly higher in HAIs group compared to sibling group (32.9% vs. 4.9), whereas there was no significant difference in allergic rhinitis (4.1% vs.2.4%) and atopic dermatitis (6.8% vs. 0%) among groups. When nonallergic 85 subjects and allergic 29 children compared, children who had been hospitalised and treated with broad-spectrum antibiotics in newborn period were almost 11.5 times as likely to have an allergic disease. Conclusion: Asthma was significantly higher in HAI group, and allergic disease risk seems to increase in children treated with broad-spectrum antibiotics for HAIs in newborn period

Yenidoğan döneminde sağlık bakımı ile ilişkili enfeksiyon geçirmiş ve geniş spektrumlu antibiyotik kullanmış olmanın erken çocukluk döneminde gözlenen astma, allerjik rinit ve atopik dermatit üzerine etkisi

Purpose: The iam of this study was to investigate the effect of healthcare associated infections (HAIs) and broad spectrum antibiotic use in newborn period on asthma, allergic rhinitis and atopic dermatitis. Material and Methods: Seventy three children treated for HAIs in newborn period in Neonatal Intesive Care Unitin a 6 years period, and their 41 siblings who were healthy in newborn period were included in the study. Parents answered a detailed questionnaire, children were examined and complete blood count, serum total Ig E and specific Ig E levels were studied. Results: Ventilator associated pneumonia was observed in 32 (45.2%), blood stream infection in 28 (38.4%) and clinic sepsis in 12 (16.4%) of 73 children with HAIs. Asthma was significantly higher in HAIs group compared to sibling group (32.9% vs. 4.9), whereas there was no significant difference in allergic rhinitis (4.1% vs.2.4%) and atopic dermatitis (6.8% vs. 0%) among groups. When non-allergic 85 subjects and allergic 29 children compared, children who had been hospitalised and treated with broad-spectrum antibiotics in newborn period were almost 11.5 times as likely to have an allergic disease. Conclusion: Asthma was significantly higher in HAI group, and allergic disease risk seems to increase in children treated with broad-spectrum antibiotics for HAIs in newborn period.Amaç: Bu çalışmadaki amacımız yenidoğan döneminde sağlık bakımı ilişkili enfeksiyon (SBİE) geçiren ve geniş spektrumu antibiyotik kullanan çocuklarda astma, allerjjk rinit ve atopic dermatit sıklığını araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi’nde 6 yıl içinde izlenen 73 SBİE olan çocuk ile bu çocukların yenidoğan döneminde sağlıklı olan 41 kardeşi alındı. Ebeveynlere detaylı bir anket uygulandı ve çocuklardan tam kan sayımı, serum total Ig Eve spesifik IgE için kan örnekleri alındı. Bulgular: SBİE olan 73 çocuğun 32’sinde (%45.2) ventilator ilişkili pnömoni, 28’inde (%38.4) kan dolaşımı enfeksiyonu, 12’sinde (%16.4) klinik sepsis gözlenmişti. Astma SBİE grubunda belirgin daha fazla (%32.9’a karşın %4.9) iken allerjik rinit (%4.1’e karşın %2.4) ve atopik dermatit sıklığı farklı değildi (%6,8’e karşın %0). Allerjisi olmayan 85 çocuk ile allerjisi olan 29 çocuk kıyaslandığında, yenidoğan döneminde SBİE geçirmek ve antibiyotik kullanmak allerjik olma oranını 11.5 kat arttırmaktaydı. Sonuç: SBİE grubunda astma daha sık gözlenmiş olup, yenidoğan döneminde SBİE geçirmek ve geniş spektrumlu antibiyotik kullanmak erken çocukluk döneminde allerji riskini arttırmaktadır

Evaluation of E330-induced developmental toxicity using FETAX

The present study evaluates the teratogenic and toxicological effects of citric acid (E330), a food additive, on Xenopus laevis embryos. The embryos were exposed to a range of E330 concentrations, from stage 8 to 11 of development, for 96 h under static renewal test conditions. The median lethal concentrations, no-observed adverse effect concentration (NOAEC), lowest observed adverse effect concentration (LOAEC), and minimum concentration to inhibit growth (MCIG) values were calculated. The lethal concentration (LC) values LC10, LC20, LC30, LC40, and LC50 determined for E330 exposure were 0.0113, 0.0117, 0.0119, 0.0122, and 0.0124 g/L, respectively. NOAEC and LOAEC values were calculated as 0.001 and 0.01 g/L. Since the effective concentration (EC50) value could not be determined, the E330 teratogenic index (TI), which is LC50/EC50, was not calculated. MCIG was calculated to be 0.010 g/L. The anomaly rate in Xenopus embryos treated with E330 was quite low. Therefore, the endpoint for the Xenopus embryos was whether they were alive or dead at the end of the study. It can be concluded from these observations that using unlimited amounts of E330 may result in preterm birth or abortion in humans, and E330 usage must be reevaluated and, potentially, limited. Moreover, our results confirm that the Frog Embryo Teratogenesis Assay Xenopus (FETAX) can be a useful pretest for integrated biological hazard assessment.The present study evaluates the teratogenic and toxicological effects of citric acid (E330), a food additive, on Xenopus laevis embryos. The embryos were exposed to a range of E330 concentrations, from stage 8 to 11 of development, for 96 h under static renewal test conditions. The median lethal concentrations, no-observed adverse effect concentration (NOAEC), lowest observed adverse effect concentration (LOAEC), and minimum concentration to inhibit growth (MCIG) values were calculated. The lethal concentration (LC) values LC10, LC20, LC30, LC40, and LC50 determined for E330 exposure were 0.0113, 0.0117, 0.0119, 0.0122, and 0.0124 g/L, respectively. NOAEC and LOAEC values were calculated as 0.001 and 0.01 g/L. Since the effective concentration (EC50) value could not be determined, the E330 teratogenic index (TI), which is LC50/EC50, was not calculated. MCIG was calculated to be 0.010 g/L. The anomaly rate in Xenopus embryos treated with E330 was quite low. Therefore, the endpoint for the Xenopus embryos was whether they were alive or dead at the end of the study. It can be concluded from these observations that using unlimited amounts of E330 may result in preterm birth or abortion in humans, and E330 usage must be reevaluated and, potentially, limited. Moreover, our results confirm that the Frog Embryo Teratogenesis Assay Xenopus (FETAX) can be a useful pretest for integrated biological hazard assessment