Bursa İli Memeli (Classis: Mammalia) Faunası ve Türlerin Koruma Statüleri

Bursa ilinde, 2014-2015 yılları arasında Bursa ili memeli faunası veri tabanına katkı sağlamak amacıyla arazi çalışmaları ve literatür incelemeleri yapılmıştır. Arazi çalışmaları canlı yakalama kapanları ve fotokapanların kurulması yanında hayvanlara ait doğrudan yapılan gözlemler, yuva, dışkı, ayak izi, baykuş pelletlerindeki hayvanlara ait vücut parçalarının toplanması şeklinde yapılmıştır. Elde edilen türlerin korunma durumları IUCN, BERN, CITES, MAKK bakımından incelenmiş ve güncel korunma statüleri kaydedilmiştir. Tespit edilen alanlardaki türler için koruma önerileri sunulmuştur. Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre, Memeli sınıfına ait altı takıma mensup 23 türün varlığı tespit edilmiştir. Yaygınlık bakımından öne çıkan türlerin Sus scrofa Linnaeus, 1758, Erinaceus concolor Martin, 1837, Apodemus flavicollis (Melchior, 1834), Rattus rattus (Linnaeus, 1758), Sciurus anomalus Gmelin, 1778 olduğu anlaşılmıştır. Sadağı Kanyonu’nda tespit edilen Lutra lutra (Linnaeus,1758) (Su samuru) il için yeni bir yayılış kaydı olarak önem arz etmektedir

Taxonomic status of the genus microtus (Schrank, 1798) in Middle Anatolia Region (mammalia: Rodentia)

YÖK Tez ID: 343931Bu araştırma 2005 ila 2010 yılları arasında, Orta Anadolu Bölgesi'nden canlı ve ölü kapanlarla toplanan 242 ve daha önce koleksiyonda bulunan 102 örnekle birlikte toplam 344 Microtus örneğine dayanmaktadır. Örnekler standart müze örneği tipinde doldurulmuş ve koleksiyonda saklanmaktadır. İstatistiki değerlendirmeler için her örnekten ağırlıkla birlikte 7 dış ve 15 iç karakter ölçüsü kaydedilmiştir. Örneklerin baculumları hazırlanmış ve ölçüsü alınmıştır. Örneklerin tür seviyesinde teşhisleri yapılmış ve Orta Anadolu Bölgesi'nde 5 türün, Microtus dogramacii Kefelioğlu ve Kry?tufek, 1999, Microtus guentheri (Danford ve Alston 1880), Microtus hartingi Barrett-Hamilton, 1903, Microtus levis Miller, 1908 ve Microtus subterraneus (de Selys-Longchamps, 1836) 'un bulunduğu tespit edilmiştir.Her türün ayırıcı özelliği ile birlikte kürk rengi, kıl morfolojisi, bazı üreme özellikleri ve karyotipleri yanında habitat özellikleri de kaydedilmiştir. Morfometrik ölçülerin istatistikî değerlendirilmeleri yapılmış ve türler birbiriyle karşılaştırılmıştır. Orta Anadolu Bölgesi'ndeki Microtus cinsi türleri için teşhis anahtarı oluşturulmuştur. Türlerin özellikleri literatür bilgisi ile de karşılaştırılarak coğrafik varyasyonların varlığı araştırılmıştır.Araştırma bölgesinden ilk defa Microtus hartingi albayrakii subsp n. ile bir alttür tanımlanarak ilk defa bilim alemine sunulmuştur.This study based on the total of 344 Microtus specimens collected between 2005 and 2010. 242 of the specimens obtained from Middle Anatolia Region using snap and live traps and 102 specimens was previously in collection. The specimens were skinned, stuffed and prepared as conventional museum type and stored at the collection. For statistical analysis in addition to the weights from each specimen 7 external and 15 internal character measurements were recorded. Specimens were diagnosed in species level and 5 species namely Microtus dogramacii Kefelioğlu and Kry?tufek, 1999, Microtus guentheri (Danford and Alston 1880), Microtus hartingi Barrett-Hamilton, 1903, Microtus levis Miller, 1908 and Microtus subterraneus (de Selys-Longchamps, 1836) were found to be present.In addition to their habitat features, each species were recorded for their diagnostic features and, fur color, hair morphology, some reproduction features and karyotypes. Morphometric measures were statisticaly evaluated and the species were compared. Identification key were prepared for the species belong to the genus Microtus found in Middle Anatolia Region. Presence of geographic variations were investigated by comparing the species features with literature.Microtus hartingi albayrakii subsp. n. was defined as a new and first subspecies in the study area and presented to the scientific world for the first time

Kırıkkale İli Mıcrotus ( Schrank, 1798 ) Cinsi Türlerinin Biyolojisi Ve Ekolojisi ( Mammalıa : Rodentıa )

Tez (Yüksek Lisans) -- Kırıkkale Üniversitesi48274

Orta Anadolu bölgesi microtus (schrank, 1798) cinsinin taksonomik durumu (mammalia:rodentia)

Tez (Doktora) -- Kırıkkale Üniversitesi78501

Biology and ecology of the species of the genus microtus (Schrank, 1798) in Kırıkkale province (Mammalia: Rodentia)

YÖK Tez ID: 154923ÖZET KIRIKKALE İLİ MICROTUS (SCHRANK, 1798) CİNSİ TÜRLERİNİN BİYOLOJİSİ VE EKOLOJİSİ (MAMMALIA: RODENTIA) GÖZÜTOK, Serdar Kırıkkale Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi Danışman: Prof. Dr. İrfan Albayrak Ocak 2004, 68 sayfa Bu araştırma 2001 ve 2003 yıllan arasında Kırıkkale ilinden elde edilen Microtus cinsinin iki türüne ait toplam 94 örneğe dayanmaktadır. Örnekler ölü ve canlı yakalama kapanlanyla elde edilmiştir. Microtus cinsini temsil eden türlerin ekolojik, biyolojik ve taksonomik özelliklerini ortaya koymak için habitat, kürk rengi, üreme, beslenme, kıl morfolojisi, karyoloji ve baculum özellikleri ile ilgili bilgiler kaydedilmiştir. Bu araştırma sırasında hayvanların beslenme davranışlarını gözlemek ve karyolojik analizleri yapmak amacıyla 17 birey laboratuarda cam kafes içinde beslenmiştir. Türlerin beslenme ve üreme ile ilgili bilgileri hem doğadan hem de laboratuarda kaydedilmiştir. Örneklerin baş iskeleti Mursaloğlu (1965)'na, baculum Lidicker (1968)'e ve karyoloji Patton (1967)'a göre hazırlanmıştır. Kırıkkale ilinde Microtus cinsine ait iki tür, Microtus guentheri (Danford ve Alston, 1880) ve Microtus rossiaemeridionalis Ognev, 1924'in yaşadığı saptanmıştır. Microtus guentheri'de gebe bireylere Nisan, Haziran, Temmuz ve Eylül aylarında rastlanmıştır. Microtus guentheri ve Microtus rossiaemeridionalis' 'de diploidkromozom sayısı 54 dür. Her iki türde temel kromozom kol sayısı 54, otozomal kromozomların kol sayısı 52 olarak tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Microtus guentheri, Microtus rossiaemeridonalis, Ekoloji, Biyoloji, Kırıkkale, Türkiye.ABSTRACT BIOLOGY AND ECOLOGY OF THE SPECIES OF THE GENUS MICROTUS (SCHRANKJ798) IN KIRIKKALE PROVINCE (MAMMALIA: RODENTIA) GÖZÜTOK, Serdar Kırıkkale University Graduate School of Natural and Applied Sciences Department of Biology, M. Sc. Thesis Supervisor: Prof. Dr. trfan Albayrak January 2004, 68 pages This study is based on 94 specimens belonging to two species of the genus Microtus collected from the Kırıkkale province between 2001 and 2003. The specimens were obtained by die and live traps. Some features concerning habitat, pelage colour, feeding, breeding, hair morphology, karyology and baculum of the species were recorded for finding out their ecological and biological aspects. 17 specimens were fed with some seeds and fruits in a glass cage at the laboratory to observe their feeding behaviours and carry out karyological analyses. Informations on their feeding and reproduction were recorded both in the field and laboratory. Skulls were prepared according to Mursaloğlu (1965) and baculum, to Lidicker (1968) and karyology, to Patton (1967). It has been determined that two species of the genus Microtus live in the Kırıkkale province, Microtus guentheri (Danford and Alston, 1880) and Microtus rossiaemeridionalis Ognev, 1924. Pregnant individuals i of Microtus guentheri were encountered in April, June, July and September. It was determined that the diploid number of Microtus guentheri and Microtus HIrossiaemeridionalis is 54. The fundamental number, is 54 and the number of autosomal arms, is 52 in both species. Key Words: Microtus guentheri, Microtus rossiaemeridionalis, Ecology, Biology, Kırıkkale, Turkey. I

Orta Anadolu Bölgesindeki Microtus Schrank, 1798 (Mammalia: Rodentia) Cinsine Ait Bazı Türlerin Morfometrik Karakteristiklerinin Karşılaştırılması

The aim of this study was to determine and compare some morphometric characteristics of Microtus species occurring in the central Anatolia, Turkey. This study is based on 209 specimens of Microtus spp. collected the central Anatolia between 2003 and 2010. Some features concerning pelage coloration, cranial characters, tooth morphotype, and baculum morphology of the species were recorded to determine and evaluate their taxonomic characteristics. It was determined that four species of the genus Microtus occur in the study area, including Microtus dogramacii, Microtus guentheri, Microtus hartingi, and Microtus mystacinus. Microtus hartingi has been found to be widespread throughout central Anatolia. Microtus guentheri is located in the type locality and nearby provinces. M. guentheri and M. hartingi were not found to be sympatric. Among species, M. hartingi has the longest hind foot and M. mystacinus has the longest tail. The UPGMA trees were constructed for each sex, using skull and external measurements of Microtus specimens. As a result, M. dogramacii and M. guentheri being the most similar, and M. mystacinus is the sister species to these. But, it was determined that M. hartingi is distinctively from the these species.Bu çalışmanın amacı Türkiye’nin Orta Anadolu bölgesinde bulunan Microtus türlerinin bazı morfometrik karakterlerini belirlemek ve karşılaştırmaktır. Bu çalışma 2003 ila 2010 yılları arasında Orta Anadolu’daki çeşitli yerlerden elde edilen 209 Microtus spp. örneğine dayanmaktadır. Türlerin taksonomik karakteristiklerini belirlemek için kürk rengi, kafatası özellikleri, diş morfotipleri ve baculum morfolojileri ile ilgili bazı özellikler kaydedilmiş ve değerlendirilmiştir. Çalışma alanında Microtus cinsine ait dört tür, Microtus dogramacii, Microtus guentheri, Microtus hartingi ve Microtus mystacinus tespit edilmiştir. Microtus hartingi Orta Anadolu bölgesinin genelinde yaygın olarak bulunmaktadır. M. guentheri tip yeri ve yakınındaki illerde tespit edilmiştir. Microtus guentheri ve M. hartingi simpatrik olarak bulunmamaktadır. Türler arasında M. hartingi en uzun ard ayak uzunluğuna ve M. mystacinus en uzun kuyruk uzunluğuna sahiptir. Her tür ve her eşey için kafatası ve dış ölçüler kullanılarak UPGMA ağacı oluşturulmuştur. Çalışmamız sonucunda M. dogramacii ve M. guentheri’nin birbirine en çok benzeyen türler olduğu, M. mystacinus’un bu türlere yakın olduğu ve M. hartingi’nin bu türlerden ayırt edici şekilde farklı olduğu görülmüştür

The cloven hoofed mammals (Artiodactyla: Mammalia) in Bolu/Turkey province

Yaban hayvanlarının türlerinin belirlenmesi ve yayılış alanlarının ortaya konulması yaban hayatı yönetiminin ilk aşamasını oluşturmaktadır. Bu çalışma Bolu ilindeki çift toynaklı (Artiodactyla) memeli türlerinin belirlenmesi zamansal ve mekansal bilgilerinin ortaya konulması için yapılmıştır. Bolu ili genelinde 2013 yılında 14, 2015 yılında 2 ve 2016 yıllarında 78 nokta olmak üzere toplam 94 noktada çift toynaklı memeli türü belirlenmiştir. Örnekleme yapılan noktalarda doğrudan, dolaylı (iz, dışkı, yiyinti vb.) ve fotokapanlarla gözlem yapılmıştır. Çift toynaklı takımından 3 türe ait (Yaban domuzu, karaca ve kızıl geyik) doğrudan ve dolaylı gözlemlerle 59 noktada bulgular elde edilmiştir. Fotokapanlarla 32 noktada toplam 149 birey sayılmıştır. En yaygın ve sık görülen tür yaban domuzudur. Çift toynaklı türler daha çok ibreli orman alanlarında tespit edilmiştir. Sürdürülebilir yönetim için türlerin yaşam alanlarının ortaya konması ve periyodik olarak izlenmesi faydalı olacaktır.Identification of species of wild animals and their introduction of home range areas constitute the first stage of wildlife management. The aim of the current study was to determine the cloven hoofed (Artiodactyla) mammals, and temporal and spatial distribution of their in Bolu province. The species were identified in a total of 94 sampling points, including 14 points in 2013, 2 points in 2015 and 77 points in 2016. The observation was used by wildlife camera traps and direct or indirect (tracks) methods in the sampling areas. We obtained the results for three species (Wild boar, roe deer and red deer) from Artiodactyla order with the direct or indirect observation methods in 59 sampling points. A total of 149 specimens were counted by wildlife camera traps in 32 sampling areas. The most common species is wild boar. The species are defined generally in coniferous forest areas. For sustainable wildlife management, it will be useful to identify of the species in habitats, and periodically monitoring of their

Kırıkkale’deki kör fare Nannospalax xanthodon (2n = 54)’un C- ve NOR boyalı karyotipleri

Bu çalışmada, Kırıkkale’deki Nannospalax xanthodon üsttürüne ait kör farelerin 2n = 54 kromozomal formu araştırıldı. Kör fare örnekleri üzerine standart kromozom boyama, Ag-NOR (Nükleolar Organizatör Bölge) boyama ve C-bantlama analizi uygulandı. Karyotip üç çift metasentrik (no. 1-3), üç çift submetasentrik (no. 4-6), üç çift subtelosentrik (no. 7-9) ve onyedi çift akrosentrik (no. 10-26) kromozom içerir (NFa = 70). C-heterokromatin bölgeler bazı iki kollu otozomal çiftlerin sentromerik, perisentromerik ve kısa kollarında bulundu ve C-heterokromatin birkaç akrosentrik kromozomun perisentromerik bölgesinde lokalize olmuştu. X kromozom sentromerik bir C-pozitif banda sahiptir ve Y kromozomunun tek tip ve C-negatif boyandığı ortaya çıktı. NOR’lar çalışılan bütün örneklerde dört çift (no. 4, 5, 8, 9) iki kollu otozomların kısa kollarının heterokromatin bölgelerinde lokalize olmuştur.In the present study, the 2n = 54 chromosomal race of blind mole rats, Nannospalax xanthodon superspecies, from Kırıkkale Province in Turkey was investigated. Conventional chromosome staining, Ag-NOR (Nucleolus Organizer Region) staining, and C-banding analysis were carried out on specimens of mole rats. The karyotype including 3 metacentric pairs (nos. 1-3), 3 submetacentric pairs (nos. 4-6), 3 subtelocentric pairs (nos. 7-9), and 17 acrocentric pairs (nos. 10-26) of autosomes (NFa = 70). C-heterochromatin regions were found in the centromeric and pericentromeric region and the short arms of some bi-armed autosomal pairs, and C-heterochromatin was localized in pericentromeric areas of a few acrocentric autosomes. The X chromosome has a centromeric C-positive band and the Y chromosome appeared to be uniformly and C-negatively stained. In all of the specimens studied the NORs were localized in distal heterochromatin areas of the short arms of 4 pairs (nos. 4, 5, 8, 9) of biarmed autosomes

A survey study on hantavirus, cowpox virus, and Leptospira infections in Microtus hartingi in Kırşehir Province, Central Anatolia, Turkey

The aim of this study was to investigate whether hantaviruses, cowpox viruses, or Leptospira infections were prevalent in Microtus hartingi trapped in Kırşehir Province, located in Central Anatolia, Turkey. Leptospira spp. was detected in 20 of the 43 (46.5%) Microtus hartingi kidney samples and confirmed by nested polymerase chain reaction (PCR) of the 16S ribosomal RNA gene. Five of the 20 Leptospira spp. PCR positive amplicons were sequenced, analyzed, and confirmed as Leptospira spp. This is the first study to genetically characterize Leptospira in Microtus hartingi in Turkey. There was no evidence of cowpox viruses or hantaviruses in Microtus hartingi. Therefore, additional studies are needed