Süt sığırlarının beslenmesinde rasyon enerji ve protein kaynağı ile duş uygulamasının yüksek sıcaklık altında süt verim ve süt kompozisyonuna etkileri

TEZ6255Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2007.Kaynakça (s.90-108) var.xiii, 109 s. : res. ; 29 cm.In the present study three trials were conducted to evaluate effectiveness of management and nutritional practices on milk yield and composition, and physiological responses of heat-stressed dairy cows. The experiments were carried out in 2x2 factorial arrangement in a 4x4 Latin Square design. In the first experiment, which were carried out in 2002, sprinkler+fan (SF) and protected fat inclusion in the diet (PF, 2.54% on DM basis) were tested. In the second experiment, which were carried out in 2002, SF and fish meal inclusion (FM, 3.67% on DM basis) in the diet were tested. In the third experiment, which were carried out 2003, effects of soya bean oil (SBO, 3.81% on DM basis) and fish meal (FM, 3.67% on DM basis) inclusion in the diet were tested. In the experiment 1 and 2, the cows received mild heat stress for 9 h and moderate heat stres for 7 h. SF decreased (P<0.05) rectal and skin temperature and respiration rate. SF improved milk yield for 1.22 kg in the first trial (P=0.17) and 2.21 kg in the second trial. PF increased FCM and fat yield (P<0.05) and tended to increase milk yield (P=0.15) and fat content (P=0.07). FM had no effect on milk yield but tended to increase milk protein content and totol N (P=0.12). The cows in the trial 3 received mild heat stress for 14 h and moderate heat stress 10 h. SBO increased rectal temperature, respiration and heart rates 0.14°C, 8.94 number/second and 2.13 number/second, respectivelly. Additionally, SBO increased milk yield (P<0.01) for 1.04 kg but decreased milk fat content (P<0.05) for %18.27. Milk yield was not affected by FM, but BW gain was increased by FM (P=0.09). It could be concluded that applying management practices e.g. sprinkler+fan could minimize negative influences of heat stress more effective than nutritional manipulation. The results also suggested that fat inclusion could be more beneficial than rumen undegradable protein (fish meal) inclusion in the diet under heat stress.Bu çalışmada, süt sığırlarında sıcaklık stresine karşı yönetsel ve beslemeye dayalı tedbirlerin süt verim ve kompozisyonu ile bazı fizyolojik parametreler üzerine etkisi incelenmiş ve bu amaçla 2002 ve 2003 yıllarında 4x4 Latin Kare deneme deseninde, 2x2 faktöriyel düzende 3 deneme yürütülmüştür. 2002 yılında yürütülen Deneme 1 ve Deneme 2'de sırasıyla duş+fan uygulaması ve rasyonda korunmuş yağ kullanılması (kuru madde bazında %2.54) ile duş+fan uygulaması ve rasyonda balık unu kullanılması (kuru madde bazında %3.67) incelenmiştir. 2003 yılında yürütülen Deneme 3'de ise yalnızca beslemeye dayalı tedbirler göz önünde bulundurularak rasyonda soya yağı (kuru madde bazında %3.81) ve balık unu kullanılmasının (kuru madde bazında %3.67) etkileri araştırılmıştır. Deneme 1 ve Deneme 2'de hayvan materyalinin 9 saat hafif düzeyde, 7 saat ise orta düzeyde sıcaklık stresine maruz kaldıkları saptanmıştır. Duş+Fan uygulaması her iki denemede de rektal sıcaklık, deri sıcaklığı ve solunum sayısını azaltmıştır (P<0.05). Duş+Fan uygulaması Deneme 1'de süt veriminde 1.22 kg (P=0.17), Deneme 2'de ise 2.21 kg (P=0.07) artış sağlamıştır. Rasyonda korunmuş yağ kullanılması yağa göre düzeltilmiş süt verimi ve yağ verimini (P<0.05) artırırken, süt verimi (P=0.15) ve yağ oranı (P=0.07) üzerinde artış eğilimine neden olmuştur. Rasyonda balık unu kullanılması süt verimini etkilemezken süt protein düzeyi ve toplam N içeriği (P=0.12) üzerinde artış eğilimine neden olmuştur. Deneme 3'de hayvanların günün 14 saatini hafif düzeyde, 10 saatini ise orta düzeyde sıcaklık stresine maruz kalarak geçirdikleri saptanmıştır. Rasyonda soya yağı kullanılması rektal sıcaklık, solunum ve nabız sayısında sırasıyla 0.14°C, 8.94 sayı/dakika ve 2.13 sayı/dakika artışa neden olmuştur. Süt verimi bu muamele ile 1.04 kg (P<0.01) artarken, süt yağ oranı %18.27 oranında azalmıştır (P<0.05). Rasyonda balık unu kullanılması süt verimini etkilemezken canlı ağırlık kazancında (P=0.09) artış eğilimine neden olmuştur. Sonuç olarak, bu çalışmadan elde edilen bulgular, süt sığırlarında sıcaklık stresinin olumsuz etkisini azaltmak için duş+fan uygulaması gibi yönetsel tedbirlerin beslemeye dayalı tedbirlere; beslemeye dayalı tedbirler arasında ise rasyonda yağ kullanımının balık unu kullanımına nazaran daha etkili olabileceğini göstermiştir.Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi Tarafından Desteklenmiştir. Proje No:2001K120-2 ve KAP-2002-ZF-2

Recent Advances in Ruminant Nutrition

Hayvansal üretimin en önemli endüstriyel alanlarından biri olan ruminant yetiştiriciliğinde başarı; teorik besleme prensipleri, pratik yetiştirici bilgileri, hayvan sağlığı ve hayvan sayısına bağlıdır. Yüksek verimli hayvanların ve özellikle süt ineklerinin çok sayıda besin maddesine duydukları gereksinmelerin ve bunlar arasındaki dengelerin sınırlı sayıda yemle sağlanmasının olanaksız olduğu, besleme olayında salt besin madde gereksinmesi karşılamanın yeterli olmadığı, bunlar arasındaki oran veya dengelerin de mutlaka dikkate alınması gerektiği günümüzün tartışmasız bir gerçeğidir. Ruminant hayvanların et ve özellikle süt üretiminde gözlenen kayda değer artış tesadüf değil, genetik ilerleme yanında besleme, yem ve yem teknolojisindeki gelişme ile de yakından ilişkilidir. Yem, yem teknolojisi ve hayvan besleme çalışmaları, ekonomik kriterler, sürdürülebilirlik ve ürün kalitesi ile ilişkili olarak son on yılda önemli aşamalar kaydetmiştir. Mevcut çalışma kapsamında, yem kaynakları ve yem teknolojisi, mineraller, vitaminler ve amino asitler, yem katkı maddeleri (antibiyotiklere alternatif büyüme uyarıcılar, rumen modülatörleri, alternatif yem katkıları, sindirime yardımcı eksojen enzimler, bitkisel ekstraktlar, toksin bağlayıcılar ve diğer etkicil maddeler), besleme-ürün (et-süt-döl) kalitesi ve fonksiyonel gıda üretimi (süt ve et), besleme-üreme performansı, besleme-hayvan sağlığı, besleme-çevre sıcaklığı, besleme-küresel ısınma konuları incelenmiştir.One of the most industrialized animal production branches of ruminant production successfully requires a blending of theoretical knowledge of nutritional principles with practical stockmanship, maintaining health and dealing with numbers. It is well known that high yielding, dairy cows, require balanced diet with adequate nutrients for yielding. This is not provided with only a few feedstuffs. Milk production in dairy cows is related to the improvements in genetic merit of farm animals and also developments in feed science, feed technology and animal nutrition. In particular, feeds and feed technology studies associated with sustainability, economical perspectives and product quality in the last decade have been in advance. In the present work, recent advances in feed sources and feed technology, minerals (macro and trace minerals ), vitamins and amino acids, feed additives (antibiotics alternative growth stimulants, rumen modulator, organic acids, antioxidants, enzymes, plant extracts), nutrition-products (meat-milk-progeny) quality and functional food production (milk, meat) nutrition-reproduction, nutrition-animal health, nutrition-environmental temperature, nutrition-global warming were evaluated

Effect of Anionic Salt Supplementation on Metabolic Profile, Peripartum Diseases and Pregnancy Rate of Dairy Cows During the Prepartum Period

Bu çalışma, prepartum dönemde sütçü inek rasyonlarına anyonik tuz (MgCl2 veya MgSO4 ) ilavesinin metabolik profil, peripartum hastalıklar ve gebelik oranı üzerine etkilerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Kırk beş baş Holstein ırkı inek gebeliğin son 3 haftasından başlayarak vücut kondüsyon skorları benzer olan 3 gruba ayrılmıştır. Prepartum dönemde 21 gün süreyle, kontrol grubuna anyonik tuz içermeyen toplam karışım rasyon (TMR) yedirilirken, muamele gruplarından birine 30 g/gün/inek MgCl2, diğerine ise 30 g/gün/inek MgSO4 ilave edilen TMR verilmiştir. Postpartum dönemde tüm gruplar tek bir toplam karışım rasyonla beslenmiştir. Postpartum 30. günden sonra gruplardaki ineklere Presynch-Ovsynch senkronizasyon protokolü uygulanmış ve sabit zamanlı tohumlama yapılmıştır. Çalışma postpartum 8. haftada sonlandırılmıştır. Toplam karışım rasyon içerisine MgCl2 ilave edilen grupta, MgSO4 ilave edilen ve kontrol grubuna nazaran süt verimi artmıştır. Anyonik tuz ilavelerinin serum AST ve ALT konsantrasyonlarını azalttığı, serum glukoz, HDL, IgG, Ca ve Mg konsantrasyonlarını arttırdığı belirlenmiştir. Grupların sağlık ve üreme performanslarının benzer olduğu saptanmıştır. Sonuç olarak, prepartum dönemde TMR içerisine anyonik tuz ilave edilmesinin süt verimi ve kan biyokimyasında değişimlere yol açabileceği söylenebilir.The aim of the present work was to examine the effects of anionic salts (MgCl2 or MgSO4) supplementation on metabolic profile, peripartum diseases and pregnancy rate of dairy cows during the prepartum period. Fourty five Holstein dairy cows were placed on 1 of 3 prepartum treatments. Treatment groups were balanced body condition score as far as similar. Treatments were total mixed ration (TMR) without anionic salt (control), TMR supplemented with 30 g/d/cow MgCl2 or TMR supplemented with 30 g/d/cow MgSO4 . After parturation, all groups were fed with same TMR. The presynch-ovsynch protocol was used and fixed time artificial insemination was done after 30 days postpartum. The experiment was lasted for 8 weeks of postpartum. Cows fed MgCl2 supplemented TMR increased milk yield compared with control and MgSO4 supplemented TMR. Supplementing anionic salts reduced serum AST and ALT concentrations, increased serum glucose, HDL, IgG, Ca and Mg concentrations. Health and reproductive performance were not different between treatments. These data suggets that anionic salts supplementation in TMR during prepartum can alter milk yield and blood biochemical parameters

Farklı Büyütme Koşullarında Tutulan Siyah Alaca Düvelerin İlk Laktasyon Süt Verimi ve Döl Verim Özellikleri

In dairy cattle, the success of the heifer rearing is to have great importance in terms of return of investment. Heifers for breeding purpose are to ensure that profitability has given birth to her first calf at age of 22-24 months. However, for this purpose controlled conditions and some special requirements must be provided. Many literature reported that the different growth pattern for optimal heifer raising performances. But it must be quite technical critical threshold value for the get optimum performances in the future. The ideal value of the first calving of Holstein heifer is to 22-24 months of age. But in the practical result did not show these ideal. Many study results showed big variation from 18 months to 36 months of age. This high first calving age affected the animal future performances. Dairy farms must be considering the critical threshold value for the optimum heifer raising program. For this purpose 2010-2013 year are born between 118 head heifer were monitored and recorded during the 3 year study and status from birth to first lactation were evaluated depending on the growth performances. In this study the results of 118 heifer lactations and reproductive performances werw determined.Süt sığırcılığında düve yetiştirme yatırım maliyetlerinin geri dönüşümü açısından çok önemlidir. Damızlık düvelerin işletmelerde 22-24 aylık yaşlarda ilk buzağısını vermesi istenir. Ancak, bunun sağlanması özel büyütme programı ve gereksinmelerinin dönemlerine göre karşılanması ile mümkün olabilir. İdeal düve yetiştirme programı olarak pek çok literatür mevcuttur. Ancak gelecek performanslarında ideal sürü performans değerleri için teknik kritik süreçlerin bilinmesi gerekir. İlkine buzağılama yaşında ideal yaş 22-24 ay olarak kabul edilir. Ancak bu ideal değer için işletme koşularında elde dilen sonuçlar oldukça uzaktır. Pek çok çalışmada 18 ay ile 36 aya kadar değişen sonuçlar yer almaktadır. İlkine buzağılama yaşı ise gelecek verim özellikleri ve performansları etkilemektedir. Bu nedenlerle süt sığırcılığı işletmeleri düve yetiştirme programlarında kritik eşik değerlerini bilerek ve bunları doğru yöneterek başarılı olabilirler. Bu nedenle bu çalışmada 2010-2013 yılları arasında doğan 118 baş dişi buzağının gelişimi ve gerçek verim sonuçları değerlendirilmiştir

Effects of Wholesaler and Consumer Conditions on Egg Quality Parameters in Different Seasons

Mevcut çalışmada, iki farklı mevsim (yaz-kış) ve iki farklı saklama koşulunun yumurta kalite parametreleri üzerine etkisi incelenmiştir. Denemede Lohman Brown yumurtacı tavuklardan elde edilen toplam 720 adet yumurta kullanılmıştır. Toptancı (yazın 33°C, kışın 18°C) ve tüketici (+4°C) koşullarında 4 hafta süreyle saklanan yumurtalarda haftalık olarak iç-dış kalite kriterleri incelenmiştir. Araştırma sonucunda, yumurta ağırlık kayıpları saklama süresi ile artmıştır. Bu kayıplar yaz mevsiminde ve toptancı koşullarında yüksek olmuştur. Her iki mevsimde saklama süresince iç kalite özellikleri saklama sıcaklığından etkilenmiştir. Yaz ve kış mevsiminde tüketici koşullarında saklama ile yumurta kalitesi benzer bulunurken, toptancı koşullarında yazın bir hafta, kışın iki hafta süre ile yumurtaların güvenle saklanabileceği sonucuna varılmıştır.The present study was conducted to investigate whether wholesaler and consumer conditions affect egg quality parameters in summer and winter seasons. This experiment was carried out with a total of 720 eggs obtained from Lohman Brown hens. The eggs were stored in wholesaler conditions (33ºC summer, 18ºC winter) and consumer conditions (+ 4ºC) for 4 weeks. External and internal quality traits of eggs were measured weekly. The results of the experiment, egg weight loss increased linearly with storage time. These weight losses were higher in summer and wholesaler condition. Internal quality characteristics were influenced by the storage temperature during the storage period in both seasons. As a result, egg qualities which are stored in the consumer conditions were similarly determined in summer and winter seasons. The results suggest that eggs which are stored wholesaler conditions can be safely consume for one week of storage in summer time whereas egg of shelf life was elongated until two weeks of storage in winter time

Oxidative Stress Occurring and Preventing in Poultry

Bu çalışmada, kanatlı hayvanlarda oksidatif stresin oluşumu, geliştiği durumlar ve oksidatif stresin olumsuz etkilerinin azaltılması ya da ortadan kaldırılmasında besleme ile alınabilecek önlemlerin ortaya koyulması amaçlanmıştır. Bilindiği gibi hücre içerisindeki oksijen atomu, çekirdek ve çevresindeki yörüngelerde dönen elektronlardan oluşmaktadır. Oksijen atomunda, kararlı ve dengeli yörünge düzenine uymayan elektronlar, serbest radikal, oksidan molekül veya reaktif oksijen olarak adlandırılan oksijen çeşitlerinin meydana gelmesine yol açar. Bu reaktif moleküller ise protein, karbonhidrat, yağ, çekirdek, mitokondri DNA'sı ve hücre yapıları ile reaksiyona girmekte bunların yapı ve fonksiyonlarını bozarak oksidatif strese neden olmaktadır. Kanatlı hayvanların genellikle hatalı beslenmeleri veya stres durumunda ortaya çıkan serbest radikallerin etkisinin savunma sistemi ile önlenemediği durumlarda meydana gelen oksidatif stres, dejeneratif bozukluklara, performans kaybına, ürün kalitesinde düşmeye neden olmaktadır. Kanatlı hayvanlarda rasyona ilave edilecek doğal ve sentetik antioksidan maddeler (karotenoid, vitamin A, vitamin C, vitamin E, metiyonin, selenyum, çinko, omega 3 yağ asitleri, flavonoidler, koenzim Q, likopen, karnitin, bazı bitkisel ekstraktlar, nutrigenomik katkılar) ile bu olumsuzlukların azaltılması ya da ortadan kaldırılması mümkün görülmektedir.The present study is prepared to focus on the oxidative stress, its occurring, causing and preventing precautions by nutritional manipulation in poultry. It is well known that free radicals are typically atoms containing one or more unpaired electrons. Most biologically–relevant free radicals are derived from oxygen and nitrogen, the so-called free radical, oxidant molecule or reactive oxygen species. This element in certain circumstances is converted into free radicals having highly unstable and their reactive capacity makes them capable of damaging biologically relevant molecules such as DNA, proteins, lipids or carbohydrates. Oxidative stress causes some detrimental effects on tissues, growth performance and also product quality in poultry. Dietary supplemental natural and synthetic antioxidant substances (carotenoid, vitaimin A, vitamin C, vitamin E, methionine, selenyum, zinc, omega 3 fatty acid, flavanoids, coenzyme Q, lycopen, carnitine, some plant extracts, nutrogenomic additives) could be possible to reduce or prevent these negative effects

Kasaplık Sığırlarda Koyu Renkli Karkas Sorunu: Mekanizma ve Önlenmesinde Besleme Stratejileri

Kesim sonrası kas glikojeni laktik asite dönüşmekte ve et pH’sı ve rengini belirler. pH değeri yüksek olan etler daha koyu renkli ve serttir. Bu etlerin raf ömürleri de kısa olmaktadır. Koyu renkli etlerde tekstür ve diğer bazı kalite kriterlerinin yetersiz olması yanı sıra tüketici tercihinin de düşük olması ekonomik kayıplara yol açmaktadır. Koyu renkli karkas oluşumunda ırk, stres faktörleri ve besleme gibi birçok unsur rol oynayabilmektedir. Mevcut çalışmada kasaplık sığırlarda koyu renkli karkas oluşumunun mekanizmaları ve önleyici besleme stratejileri üzerinde durulmuştur

Effects of Dietary Starch and Crude Protein Levels on Milk Production and Composition of Dairy Cows Fed High Concentrate Diet

Effects of two dietary levels of starch and crude protein on performance of dairy cow fed low roughage level (70:30 concentrate to roughage) were investigated. Twenty eight Holstein cows were randomly assigned to one of four dietary treatments in a 2 x 2 factorial arrangement. Factors were two dietary level of starch (14% and 22%) and crude protein (15% and 18%). Wheat straw was used as sole roughage source. The study was continued 6 weeks. Dry matter intake was not affected (P>0.05) by the dietary treatments in the study. Milk and protein yield (kg/d) were higher (

Effects of Dietary Starch and Crude Protein Levels on Milk Production and Composition of Dairy Cows Fed High Concentrate Diet

Effects of two dietary levels of starch and crude protein on performance of dairy cow fed low roughage level (70:30 concentrate to roughage) were investigated. Twenty eight Holstein cows were randomly assigned to one of four dietary treatments in a 2 x 2 factorial arrangement. Factors were two dietary level of starch (14% and 22%) and crude protein (15% and 18%). Wheat straw was used as sole roughage source. The study was continued 6 weeks. Dry matter intake was not affected (P>0.05) by the dietary treatments in the study. Milk and protein yield (kg/d) were higher (P0.05) by the dietary treatments in the study. Milk and protein yield (kg/d) were higher (P<0.05) with higher dietary crude protein level at each starch level. Milk urea concentrations were affected (P<0.01) by dietary protein levels with a value being higher by high dietary protein level. Nitrogen efficiency (Milk N/N intake) was decreased by increasing dietary crude protein level in the diet (P< 0.01). In conclusion, the cows fed TMR containing low level of wheat straw responded better when dietary protein increased. But, efficiency of N use decreased and N excretion to the environment increased

Effect of feeding starter containing butyrate salt on pre- and post-weaning performance of early or normally weaned calves

Two experiments were conducted to examine the influence of the starter supplemented with butyrate salts on the performance of Holstein calves. Twenty-three and thirty-five male calves were used in the Experiment I and II, respectively. Total duration of the experiments are 70 d (35 d preweaning and 35 d post-weaning) and 100 d (60 d pre-weaning and 40 d post-weaning), respectively. In both of the experiments, all calves were kept together with their dam and fed colostrum for the first 3 days after calving and then housed in calf hutches. Calves were fed individually whole milk (4 l/d) with two meals and starter diets ad libutum in pre-weaning period, while total mixed ration contained starter (60%) and alfalfa hay ground (40%) were used in post-weaning period. The starter diets contained 0 (without butyrate salt, CON), 1.5 g/kg sodium butyrate (NaB15), and 3.0 g/kg sodium butyrate (NaB30) in the experiment I, 0 (without butyrate salt, CON), 2.5 g/kg calcium butyrate (CaB25) and 5.0 g/kg calcium butyrate (CaB50) in the experiment II. Live weight, live weight gain and feed intake of calves were determined weekly in each experiment. Feeding starter containing NaB increased significantly (P< 0.05) live weight, live weight gain, and feed conversion efficiency of calves during pre-weaning period, but did not postweaning period. On the other hand, feeding starter supplemented with CaB did not affect performance of calves in both periods. The present results suggest that the inclusion of NaB in starter feeds could be recommended for calves in early weaning program