Diagnostic efficiency of dynamic MRI examination with digital substraction Technique in gynecologic pathologies

Amaç. Bu çalışmanın amacı pelvik kitle ve neoplaziler gibi jinekoloik patolojilerde LAVA sekansını içeren dinamik pelvik MRG tetkikinin sayısal çıkarma yöntemi ile birlikte kullanımının tanısal etkinliğini araştırmaktır. Yöntem. Kliniğimizde Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği tarafından refere edilmiş jinekolojik patolojisi bulunan 62 olgu (18-75 yaş arası) Dinamik MRG tetkiki ile değerlendirildi. Olgularda konvansiyonel MRG sekansları ile birlikte kontrastlı inceleme olarak 10 mg gadolinyumlu kontrast madde uygulaması sonrası GE sekans ile ardışık 4 faz aksiel LAVA serisi alınarak kitlenin kontrastlanma paterni belirlendi. Bulgular. 20 olguda histopatolojik değerlendirme ve 25 olguda tipik radyolojik görünüm ve klinik takip ile tanıya ulaşıldı. Olgular LAVA sekansındaki kontrastlanma paternlerine göre benign (düz, çizgisel) ve malign (nodüler heterojen) ayrıca erken-geç ve yoğun- kısmi paternlerde değerlendirildi. İstatistiki değerlendirme ile tetkik edilen 45 olguda LAVA sekansının malign benign ayrımında; sensitivitesi %95, spesifitesi %100 ve pozitif prediktif değer %100, negatif prediktif değer %92 hesaplandı. Sonuç. Karaciğer kitleleri için geliştirilen LAVA sekansı jinekolojik patolojilerin karakterizasyonu amacı ile de kullanılabilecek hızlı, etkin ve güvenilir bir yöntem olarak sayısal çıkarma yöntemi ile birlikte klasik MRG sekanslara eklenebilir.Aim. The purpose of this study is to investigate the diagnostic efficiency of the dynamic pelvic MRI examination which includes LAVA sequence with digital substraction technique on the patients with gynecologic pathology. Methods. The dynamic MRI of 62 patients (between 18-75 ages) who were examined in gynecology clinic because of pelvic mass was evaluated in our clinic prospectively. We examined the pattern of contrast enhancement of the mass by conventional MRI sequence in addition consecutive 4 phase LAVA series after 10 mg gadolinium contrast matter was perfomed. Results. We diagnosed 25 patients with typical radiologic appearence and clinically follow up and 20 patients with histopathological examination. The patients were considered as benign (straight,linear) or malign (nodular,heterogenous) and also early-late and dense-partial according to the pattern of contrast enhancement in LAVA sequence. The sensitivity value of the differentiation of benign /malign lesions with LAVA sequence was estimated as % 95 and also the other values specifity %100, positive predictive value %100 and negative predictive value %92 by the statistical evaluation. Conclusion. LAVA sequence which was developed for characterization of liver mass can be supplement to the conventional MRI sequence with digital substraction technique as a rapid and efficient diagnostic method for gynecologic pathologies characterization

Sağlıklı Türk erkeklerinde dalak boyutu ve aksesuar dalak prevelansının ultrasonografi ile değerlendirilmes

Amaç: Dalak boyutu hematolojik hastalIklarda önemli bir parametredir. Rutin klinik pratikte dalak uzunluğu gerçek dalak boyutunun en iyi göstergesidir. Dalak boyutlarIndaki bölgesel farklIlIklar doğru olmayan dalak ölçümü değerlendirmelerine ve en sIk karşIlaşIlan dalak patolojisi olan splenomegalinin yanlIş yorumlanmasIna neden olabilir. Dalak boyutunun normal aralIğInIn bilinmesi bu durumda önşarttIr. Prospektif çalIşmamIzIn amacI sağlIklI genç erişkin Türk erkeklerinde ortalama dalak uzunluğunun belirlenmesidir. Yöntem ve Gereçler: Mart 1993 ve Ağustos 2006 yIllarI arasInda 161 hastaya allojeneik hematopoetik kök hücre nakli uygulandI. Siklofosfamide bağlI hemorajik sistit gelişimi engelleyebilmek amacIyla profilaktik olarak Mesna, hiperhidrasyon ve zorlu diürez uygulandI. Buna rağmen 161 olgunun 17’si ağIr olmak üzere 49’unda hemorajik sistit gelişti. Tedavi yaklaşImI ve bulgular geriye dönük olarak değerlendirildi. YaşlarI 17-42 arasInda 2179 sağlIklI genç erişkin asker (Manisa er eğitim merkezi) tarama ultrasongrafisi ile incelendi. OlgularIn yaş, boy, kilolarI, dalak uzunluğu ve aksesuar dalak varlIğI kaydedildi. Lineer regresyon analizi ile olgularIn dalak boyutu ile kilo, boy ve BMI (vücut kitle indeksi)'leri ilişkisi değerlendirildi. Bulgular: Olgularda ortalama boy 173,1 cm±(SD) 6,5 cm, ortalama ağIrlIk 69,0 kg±(SD) 9,7 kg, ortalama BMI 22,62± (SD) 2,8. ortalama dalak boyu 10,76 cm±(SD) 1,84 cm bulundu. Dalak uzunluğu ile boy, ağIrlIk ve BMI ara- sInda istatistiki anlamlI bir ilişki saptanmadI. (p < 0.01). ÇalIşma grubumuzdaki olgularIn % 2.5'inde ultrasonografi ile aksesuar dalak saptandI. Sonuç: US tarama ile sağlIklI genç erişkin Türk popülasyonu için dalak boyutu ortalama 10,76 cm bulundu. Türk toplumunda splenomegali değerlendirilirken bu değer göz önünde bulundurulmalIdIr.Objective: It is known that the measurement of splenic length in routine clinical practice is a very good indicator of actual splenic size. Knowledge of the normal range of spleen size in the population being examined is a prerequisite. Racial differences in splenic length could result in incorrect interpretation of splenic measurements. The purpo- se of this study was to establish the range of spleen length in a young male Turkish population. Material and Methods: A total of 2179 volunteers, healthy men aged 17-42 years, from the annual Army Reserve Officer Training Corps training camp at Manisa were included in the study. Sonographic measurements of spleen length were performed on 2179 military personnel. Presence of accessory spleen was also determi- ned. In addition, the height, weight, and age of each volunteer were recorded. Using linear regression analysis, the relation of spleen length and body height, weight and body mass index (BMI) was evaluated. Additionally, the prevalence of accessory spleen detected on ultrasound was calculated. Results: The mean&plusmn;SD height was 173,1&plusmn;6,5 cm, mean weight 69,1&plusmn;9,7 kg, and mean BMI 22,62&plusmn;2,87. Mean spleen length was 10,76&plusmn;1,8 cm. The length of the spleen was below 12,80 cm in 95% of the subjects. No statistically significant correlation (p&lt;0.01) between spleen length and body height, weight and BMI was found. The prevalence of accessory spleen was determined as 2.5% on ultrasound screening. Conclusion: It was found that in healthy Turkish men, mean spleen length was 10,76&plusmn;1,8 cm. This data should be taken into consideration when the diagnosis of splenomegaly is established in Turkish males

The radiological findings in chest-Xray of a patient with acute addison crissis that had cardiopulmonary side effects: Case report

Olgu sunumumuzda Primer Addison hastalığı tanısı ile izlenen ve akut Addison krizi ile başvuran olgunun 28 saatlik takip sürecinde posteroanterior (PA) akciğer grafisinde (PA Akc G.) volüm ekspansiyonunun kardiyopulmoner etkilerini demostre etmek istedik. Bu süreçte; normal sınırlar içinde olmakla birlikte kardiyotorasik indekste (KTI) meydana gelen değişiklikler dikkat çekiciydi.Here we wanted to present a patient with the diagnosis of the Addison disease who was having a case of emergency and we wanted to demonstrate cardiopulmonary effects of the volume expansion in the posteroanterior (PA) chest radiography in the 28 hour follow-up. Within this time period, findings are normal but the changes occurring in the CTI are noteworthy

Assessment of the renal resistive indices with colored doppler sonography in horseshoe kidneys

Amaç: Sık görülen renal anomalilerden atnalı böbrekli olgularda orta hattaki füzyone bölüm çeşitli kalınlıkta parankima-töz ya da fibröz yapıda olabilmektedir. Ayrıca her iki böbrek ile füzyone alanı besleyen vasküler oluşumlarda da değişik varyasyonlar olduğu bilinmektedir. Bugüne dek atnalı böbrekli olgulardaki renal rezistif indekslerin belirlenmesine ilişkin yapılmış çalışma mevcut değildir. Bu çalışmada atnalı böbrekli olgularda her iki böbrek ile orta hattaki füzyone kısma ait rezistif indeks değerlerinin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Yaşları 45-60 arasında değişen renal ya da sistemik hastalığı olmayan BT, US ya da İVÜ ile saptanan 15 olgu (7 erkek, 8 kadın) değerlendirildi. Dört olgu da istmusta fonksiyone parankim sintigrafi ile gösterildi. Tüm olgularda renkli doppler US ile intrarenal segmental arterlerde rezistif indeks değerleri bulundu. Orta hattaki füzyone kısmın en az 1 cm kalınlıkta parankimatöz yapıda olduğu olgular çalışmaya alındı. Fibröz bant şeklinde füzyone olgular çalışmaya dahil edilmedi. Olgularımızda heriki böbrek ile orta hattaki füzyone kısma ait rezistif indeks değerleri belirlenmiştir. Bulgular: Olgularımızda rezistif indeks değeri sağ tarafta ortalama 0.64 (0.59-0.68; SS:0.02) sol tarafta ortalama 0.63 (0.58-0.71; SS:0.03) ve orta hat parankiminde ise ortalama 0.63 (0.56-0.67 SS 0.03) olarak bulundu. İstatistiki değerlendirmede Bonferroni düzeltmesi yapıldıktan sonra önemlilik seviyesi p>0.017 bulundu. Sonuç: Orta hattaki füzyone alanın inferior vena kava ve aorta önünde yer alması nedeni ile oluşan pulsasyon artefaktları Doppler dalga formlarının sağlıklı ve net elde olunmasını kısıtlayıcı önemli bir faktör olduğu görülmüştür. Sağlıklı atnalı böbrek anomalili olgularda intrarenal Rİ değerleri normal sınırlar içerisinde olup, orta hattaki füzyone parankim alanındaki Rİ değerleri de anlamlı farklılık göstermemektedir.Objective: Horseshoe kidney is among the most frequent anomalies of the kidney. The fused part that lies over the midline can either be parenchymatous or fibrous in variable thicknesses. Variations of vascularization may occur in the isthmus as well as in both kidneys. Resistive indices in horseshoe kidneys have not been evaluated so far according to our literature search. The assessment of resistive indices from both kidneys and the isthmic part is the aim of this paper. Materials and methods: Fifteen patients (7 male, 8 female) aged between 45-60, diagnosed as having a horseshoe kidney either by computed tomography, ultrasound or intravenous urography were evaluated. None of the patients had a renal or systemical disease. Kidneys with a parenchymatous isthmus at least 1 centimeter in thickness were enrolled in the group and the horseshoe kidneys with a fibrous isthmus were excluded. A functional parenchymatous isthmus was verified by scintigraphy in 7 of the patients. Resistive indices were derived from the intrarenal segmental arteries of the kidneys and from the parenchymatous isthmus in each patient. Results: The mean value for the resistive indices were as follows; 0.64 in the right kidneys (0.59-0.68; SS: 0.02), 0.63 in the left kidneys (0.56-0.67; SS: 0.03) and 0.63 in parenchymal isthmuses (0.56-0.67 SS 0.03). The statistical evaluation enclosing the Bonferroni correction revealed a p value&gt;0.017. Conclusion: The pulsation artefacts originating from the inferior vena cava and aorta have a restriction effect on obtaining clear spectral doppler waveforms since the isthmus of the horseshoe kidneys are anatomically located in close proximity with the mentioned vessels. The intrarenal resistive index values are within normal limits in healthy patients with incidentally detected horseshoe kidneys and the resisitive index values derived from the parenchymatous isthmus do not show significant difference

Unenhanced computed tomography findings of renal papillae in patients with a ureteral stone

Purpose: In some patients with a ureteral stone without uretero-hydronephrosis, it is difficult to determine the location of the stone. The objective of the present study was to investigate the changes in renal papillae using unenhanced computerized tomography (uCT) and determine the side of calculi using the renal papillary findings in patients with a ureteral stone. Methods: uCT data from 81 patients were retrospectively reviewed for this study. The inclusion criteria were unilateral ureteral calculi, no renal calculi and no hydronephrosis. For each patient, three measurements of CT attenuation of 0.05 cm2 area were made in the tip of the interested renal papillae, both stone side and non-stone side. Student’s t test was used for statistical analysis. Results: Forty-one right-sided and 40 left- sided isolated unilateral ureteral calculi patients were evaluated by uCT exam. The average attenuations of the tip of the papillae in stone side and non-stone side were 34.1 Hounsfield units (HU) and 30.6 HU, respectively. There was a statistically significant difference between stone and non-stone sides (p< 0.05). Conclusion: During routine practical uCT applications, it can be difficult to distinguish phleboliths, ureteral stone or the existence of non-opaque ureteral stone, so papillae density measurements can be a practical method to identify the existence of ureter stone and its location (side)