Association of sweetened carbonated beverage consumption during pregnancy and ADHD symptoms in the ofspring: a study from the Norwegian Mother, Father and Child Cohort Study (MoBa)

Purpose Intrauterine exposures influence offspring health and development. Here we investigated maternal intake of sweetened carbonated beverages (SCB) during pregnancy and its association with ADHD symptoms in the offspring. Methods This study was based on the Norwegian Mother, Father and Child Cohort Study (MoBa) and the Medical Birth Registry of Norway. Maternal diet mid-pregnancy was assessed using a food frequency questionnaire (FFQ). All mothers who responded to the FFQ and a questionnaire when their child was 8 years of age were included (n = 39,870). The exposure was defined as maternal intake (daily servings) of SCB, using no daily intake as reference. Outcome was offspring ADHD symptoms, evaluated as a continuous standardized ADHD score and as a binary outcome of six or more ADHD symptoms vs. five symptoms or less. Associations were analysed using log-binomial regression and linear mixed regression models with adjustment for covariates. Results The adjusted regression coefficients for the standardized ADHD offspring symptom score were 0.31 [95% confidence intervals (0.001, 0.62)] and 0.46 (0.15, 0.77) for maternal daily intake of ≥ 1 glasses of SCB, when the models included adjustments for total energy intake or energy intake from other sources than SCBs and sweet drinks, respectively. The corresponding adjusted relative risks were 1.16 (1.004, 1.34) and 1.21. (1.05, 1.39) for drinking ≥ 1 glasses daily. Conclusion In a large pregnancy cohort with offspring followed until 8 years of age, we found an association between maternal daily intake of SCB and offspring ADHD symptoms. These results suggest a weak positive relationship between prenatal exposure to SCB and offspring ADHD.publishedVersio

Stimulants and the developing brain

In de afgelopen decennia is het gebruik van ADHD medicatie, met name stimulantia, toegenomen. Deze toename leidt regelmatig tot verhit maatschappelijk debat en onrust onder ouders en clinici. De zorgen over ADHD medicatie worden in de media aangewakkerd door suggestieve berichtgeving over de overeenkomsten met harddrugs als cocaïne en ecstasy. Terecht vraagt men zich af: willen we onze kinderen blootstellen aan een middel waarvan we het lange-termijn effect op de hersenontwikkeling niet kennen? In dit proefschrift presenteer ik de resultaten van onderzoek naar de lange-termijn effecten van ADHD medicatie op het zich ontwikkelende brein. Vaker dan wél, vinden we géén verband tussen medicatie en de ontwikkeling van het brein. Zo vinden we geen effect van ADHD medicatie op de dikte van de cortex (deze is bij kinderen/jongeren met ADHD vaak wat dunner), op het volume van de frontaalschors (deze is bij kinderen/jongeren met ADHD vaak wat kleiner), of op activatie in het striatum tijdens beloning (deze is bij kinderen/jongeren met ADHD vaak wat verhoogd). Ook wat betreft ADHD symptomen, sociaal-emotioneel functioneren en cognitie vinden we geen lange-termijn effect, positief dan wel negatief, van medicatie. In een aantal studies vinden we echter wel subtiele veranderingen in het brein na behandeling met stimulantia. De frontaalschors, bijvoorbeeld, is kleiner bij jongeren met ADHD, maar niet bij jongeren met ADHD die drager zijn van het DRD4 7R allel en bovendien op jonge leeftijd medicatie hebben gekregen. Ook vinden we dat jongeren die intensief zijn behandeld met stimulantia, wanneer ze een beloning krijgen, een hersengebied activeren dat belangrijk is voor cognitieve controle; jongeren met ADHD die niet zo intensief zijn behandeld activeren dit gebied niet. We denken dat deze extra activatie positief kan zijn voor de jongeren, en er bijvoorbeeld aan kan bijdragen dat intensief behandelde jongeren minder kans hebben om verslaafd raken. Samenvattend: vaker dan wel vinden we geen effect van medicatie op het brein. De effecten die we wel vinden zijn subtiel, soms specifiek voor een bepaalde subgroep van kinderen/jongeren met ADHD, en lijken eerder een positief dan een negatief karakter te hebben

Association of sweetened carbonated beverage consumption during pregnancy and ADHD symptoms in the ofspring: a study from the Norwegian Mother, Father and Child Cohort Study (MoBa)

Purpose Intrauterine exposures influence offspring health and development. Here we investigated maternal intake of sweetened carbonated beverages (SCB) during pregnancy and its association with ADHD symptoms in the offspring. Methods This study was based on the Norwegian Mother, Father and Child Cohort Study (MoBa) and the Medical Birth Registry of Norway. Maternal diet mid-pregnancy was assessed using a food frequency questionnaire (FFQ). All mothers who responded to the FFQ and a questionnaire when their child was 8 years of age were included (n = 39,870). The exposure was defined as maternal intake (daily servings) of SCB, using no daily intake as reference. Outcome was offspring ADHD symptoms, evaluated as a continuous standardized ADHD score and as a binary outcome of six or more ADHD symptoms vs. five symptoms or less. Associations were analysed using log-binomial regression and linear mixed regression models with adjustment for covariates. Results The adjusted regression coefficients for the standardized ADHD offspring symptom score were 0.31 [95% confidence intervals (0.001, 0.62)] and 0.46 (0.15, 0.77) for maternal daily intake of ≥ 1 glasses of SCB, when the models included adjustments for total energy intake or energy intake from other sources than SCBs and sweet drinks, respectively. The corresponding adjusted relative risks were 1.16 (1.004, 1.34) and 1.21. (1.05, 1.39) for drinking ≥ 1 glasses daily. Conclusion In a large pregnancy cohort with offspring followed until 8 years of age, we found an association between maternal daily intake of SCB and offspring ADHD symptoms. These results suggest a weak positive relationship between prenatal exposure to SCB and offspring ADHD