Afgelopen winter hadden schapen geen gouden bekjes!

Het bleek dat in de afgelopen winter beweiding met schapen op alle behandelingen tot opbrengstderving heeft geleid

Witte klaver in Schotland

In vergelijking met Nederland is de veehouderij in Schotland vrij extensief. Op vleesveebedrijven wordt zelden meer dan 200 kg stikstof per ha gestrooid

Voorjaarsgroei gras na winterbeweiding met schapen

Winterbeweiding met schapen leidt tot een lagere voorjaarsgroei van gras van 0,2 tot 1,5 ton droge stof per ha, overeenkomend met een groeivertraging van 2 tot 14 dagen. De veebezetting en de temperatuursom bij uitscharen zijn de twee belangrijkste factoren

Comparing energy use and greenhouse gas emissions in organic and conventional farming systems in the Netherlands

Results are presented of a model study comparing energy use and greenhouse gas emissions in organic and conventional farming systems in the Netherlands. Calculations have been performed for model farms, designed on the basis of current organic and conventional farming practices. Energy use and greenhouse gas emissions per hectare on organic farms are lower than on conventional farms, particularly in dairy farming. Energy use and greenhouse gas emissions per Mg of milk in organic dairy farming is about 80 and 90%, respectively of that in conventional dairy farming. Energy use and greenhouse gas emission per Mg product in organic crop production is 5-40 and 7-17%, respectively higher than in conventional systems. The wide ranges found in crop production reflect large differences among individual crops

Nitrous oxide emissions from multiple combined applications of fertiliser and cattle slurry to grassland

Fertiliser and manure application are important sources of nitrous oxide (N2O) emissions from agricultural soils. The current default IPCC emission factor of 1.0% is independent of the type of fertiliser and manure, and application time, method and rate. However, in the IPCC Tiered system it is possible to use more specific emission factors that better reflect the actual fertiliser and manure management in a given country or region. The first and primary aim of this study was to determine whether the combination of cattle slurry injection with fertiliser application, which is common practice in intensively managed grasslands in the Netherlands and neighbouring countries, warrants an adjusted emission factor. A second aim was to evaluate whether alternative emission factors, based on N uptake and N surplus, respectively, give more insight in the N2O emission rates of various fertilisation strategies. In a 2-year field experiment on sandy soil in the Netherlands we measured the annual N2O emission from grasslands receiving repeated simultaneous applications of fertiliser and cattle slurry. The N2O fluxes and N uptake by grass were measured from plots receiving calcium ammonium nitrate (CAN) at four application rates, either with or without additional application of liquid cattle slurry, applied through shallow soil injection. The average emission factor for fertiliser-only treatments was 0.15%. The annual N2O emissions were similar for treatments receiving only fertiliser or only cattle slurry. In the first experimental year, application of cattle slurry increased the emission factor for fertiliser to 0.35%, but the second year showed no effect of cattle slurry on the emission from fertiliser. With regard to the first objective, we conclude that these results do not conclusively justify an adjusted emission factor for combined application of fertiliser and cattle slurry. To minimise risks however, it is sensible to avoid simultaneous application of fertiliser and cattle slurry. The N2O emission factor expressed as percentage of kg N uptake by grass was consistently higher after combined application of fertiliser and cattle slurry (0.29%), compared to fertiliser-only (0.17%). With regard to the second objective we conclude that an emission factor based on N uptake expresses the relatively inefficient N supply of cattle slurry to crop growth better than the traditional emission factor based on N application

Inzaai mengsels gras en witte klaver

In de huidige Nederlandse graslanden komt slechts sporadisch witte klaver voor. Momenteel is het vooral de biologische veehouderij die doelbewust, met het oog op stikstofbinding, gebruik maakt van witte klaver. Er zijn tegenwoordig echter een aantal redenen waarom witte klaver ook op gang bare melkveehouderij bedrijven zinvol kan zijn

Toevoegmiddelen voegen weinig toe

Veehouders gebruiken toevoegmiddelen vooral voor verbetering van de mest- en bodemkwaliteit. De betere kwaliteit kan zich op diverse manieren uiten, zoals minder geur, minder ontmenging, een beter bodemleven, minder ammoniakemissie of een hogere stikstofwerking. Het laatste aspect is onderzocht op proefvelden van het Praktijkonderzoek. De resultaten laten zien dat de onderzochte middelen niet direct tot een hogere stikstofwerking leiden

Invloed stikstofbemesting in het voorjaar op productie van gras-klavermengsels op kalkrijke kleigrond

Toch kan het interessant zijn om juist allOOn in het voorjaar een stikstofbemesting te geven zodat de productie vroeg op gang komt zonder dat het klaveraandeel al te sterk daalt

Met mest erop of eronder

Het belang van emissie-arme aanwending van drijfmest wordt in de toekomst nog groter als door toepassing van betere opslagmethoden een grotere hoeveelheid ammoniakstikstof in de te gebruiken mest behouden blijft