Czy istnieje związek między średnią objętością płytek krwi a zaawansowaniem choroby wieńcowej?

Background: Platelet activation and aggregation play key roles both in the pathogenesis of atherosclerosis and in the developmentof acute thrombotic events. Platelet volume is a marker of platelet activation and function, and is measured usingmean platelet volume (MPV).Aim: To determine the relationship between MPV and angiographic Gensini and SYNTAX scores, which give information about the severity and complexity of coronary artery disease (CAD).Methods: This study included 435 consecutive patients undergoing elective coronary angiography. The complete blood countand biochemical examination of blood were obtained after 12 h of fasting. The independent association between MPV andthe severity of CAD was statistically evaluated using PASW Statistics 18 for Windows.Results: Mean age of the study population was 58.4 ± 9.3 years, of whom 196 were female (45.1%) and 239 male (54.9%). Of the patients, 63.2% had CAD, 31.7% had diabetes mellitus, 61.8% had hypertension, 56.6% had hyperlipidaemia, and 38.6% were smokers. Mean Gensini score was 20.7 ± 31.1. According to Gensini scores, 160 of the patients (36.8%) hadnormal coronary arteries (Gensini score: 0), 134 of the patients (30.8%) had minimal CAD (Gensini score: 1–19), and 141 ofthem (32.4%) had severe CAD (Gensini score ≥ 20). Mean MPV values were 8.4 ± 1.0 fL in the group that had no CAD,8.7 ± 1.0 fL in the group with minimal CAD, and 9.3 ± 1.5 fL in the group with severe CAD. According to Spearman correlationanalysis, the positive relationship found between MPV and Gensini score was statistically significant (p < 0.001,r = 0.290). Likewise, SYNTAX score was also associated with MPV (p < 0.001, r = 0.504).Conclusions: We determined a positive correlation between MPV and Gensini and SYNTAX scores. Therefore, this simple haematology test can be used in determining cardiovascular disease burden besides other risk factors during routine clinical practice. For further information about this topic, large-scale studies are needed.Wstęp: Aktywacja i agregacja płytek krwi odgrywają istotną rolę w patogenezie miażdżycy, a także w rozwoju ostrych zdarzeń zakrzepowo-zatorowych. Objętość płytek krwi, opisywana jako średnia objetość płytek (MPV), jest wyznacznikiem aktywnościpłytek i ich funkcji.Cel: Celem badania było określenie zależności między MPV a wskaźnikiem Gensini i SYNTAX score, będącymi liczbową miarąstopnia zaawansowania choroby wieńcowej.Metody: Badanie przeprowadzono u 435 chorych, u których wykonano planową koronarografię. Krew do badań morfologicznychi biochemicznych pobrano na czczo (12 h od ostatniego posiłku). Niezależny związek między MPV i stopniem nasilenia choroby wieńcowej oceniono za pomocą programu PASW Statistics 18 dla systemu Windows.Wyniki: Średni wiek pacjentów wynosił 58,4 ± 9,3 roku; 196 (45,1%) osób stanowiły kobiety, a 239 (54,9%) mężczyźni. Wśród badanych u 63,2% zdiagnozowano chorobę wieńcową, u 31,7% — cukrzycę, u 61,8% — nadciśnienie tętnicze, a u 56,6% — hiperlipidemię. Wśród badanych 38,6% osób paliło tytoń. Średni wynik Gensini score był równy 20,7 ± 31,1. Według Gensini score 160 (36,8%) chorych miało prawidłowe tętnice wieńcowe (Gensini score: 0), u 134 (30,8%) pacjentów występowały minimalne oznaki choroby wieńcowej (Gensini score: 1–19), a u pozostałych 141 (32,4%) osób stwierdzono zaawansowaną chorobę wieńcową (Gensini score: ≥ 20). Wartości MPV u pacjentów bez choroby wieńcowej wynosiły średnio 8,4 ± 1,0 fl,w grupie z minimalnym zaawansowaniem choroby wieńcowej — 8,7 ± 1,0 fl, a w grupie z zaawansowaną chorobą wieńcową— 9,3 ± 1,5 fl. Analiza korelacji Spearmana pokazała pozytywny związek między MPV i Gensini score (p < 0,001;r = 0,290). Podobnie wynik SYNTAX score wiązał się z MPV (p < 0,001; r = 0,504).Wnioski: Stwierdzona dodatnia korelacja między Gensini i SYNTAX score a MPV wskazuje, że w rutynowej praktyce lekarskiej proste badanie hematologiczne można wykorzystać do oceny obciążenia chorobami układu sercowo-naczyniowego, opróczinnych czynników ryzyka. Aby potwierdzić tę zależność i uzyskać dodatkowe informacje, należy przeprowadzić badanie w większej grupie chorych

Wpływ suplementacji hormonów tarczycy na ograniczenie przyrostu nasierdziowej tkanki tłuszczowej u chorych z subkliniczną niedoczynnością tarczycy

Background: Subclinical hypothyroidism (SCH) is a common disorder which has adverse cardiovascular effects. Epicardial adipose tissue (EAT), a novel marker of cardiovascular risk, is increased in SCH. Aim: We aimed to investigate whether L-thyroxine treatment can reverse the thickening of EAT in SCH. Methods: Forty-four patients with SCH and 42 euthyroid control subjects were included. EAT thickness was measured using transthoracic echocardiography at baseline and after restoration of the euthyroid status with 3 months of L-thyroxine treatment. Results: At baseline, mean EAT thickness was significantly greater in the SCH group when compared to the control group (6.3 ± 1.7 mm vs. 4.1 ± 0.9 mm, respectively, p < 0.001). There was a significant positive correlation between baseline serum thyroid stimulating hormone (TSH) level and EAT thickness in the SCH group. There was a significant reduction in mean EAT thickness in response to L-thyroxine treatment (6.3 ± 1.7 mm vs. 5.1 ± 1.4 mm, p < 0.001). The decrease in EAT thickness after L-thyroxine treatment when compared to baseline (DEAT) significantly correlated to the difference in TSH levels before and after treatment (DTSH; r = 0.323; p = 0.032). Conclusions: Epicardial adipose tissue thickness is increased in patients with SCH. This thickening was alleviated with restoration of the euthyroid status with L-thyroxine treatment in our study population of predominantly male, relatively old subjects with greater baseline EAT thickness.  Wstęp: Subkliniczna niedoczynność tarczycy (SCH) jest częstym zaburzeniem niekorzystnie wpływającym na układ sercowo-naczyniowy. U chorych z SCH stwierdza się zwiększenie grubości nasierdziowej tkanki tłuszczowej (EAT) — nowego wskaźnika ryzyka sercowo-naczyniowego. Cel: Badanie przeprowadzono w celu ustalenia, czy leczenie L-tyroksyną może zmniejszyć grubość EAT u tych chorych. Metody: Do badania włączono 44 chorych z SCH i 42 osoby z eutyreozą, które stanowiły grupę kontrolną. Na początku badania i po przywróceniu eutyreozy w wyniku 3-miesięcznego leczenia L-tyroksyną zmierzono grubość EAT metodą echokardiografii przezprzełykowej. Wyniki: Na początku badania średnia grubość EAT była istotnie większa w grupie SCH niż w grupie kontrolnej (odpowiednio 6,3 ± 1,7 mm vs. 4,1 ± 0,9 mm; p < 0,001). W grupie SCH stwierdzono istotną dodatnią korelację między początkowym stężeniem TSH w surowicy a grubością EAT. Po leczeniu L-tyroksyną nastąpiła istotna redukcja średniej grubości EAT (6,3 ± 1,7 mm vs. 5,1 ± 1,4 mm; p < 0,001). Zmniejszenie grubości EAT po leczeniu L-tyroksyną w stosunku do wartości początkowych (DEAT) korelowało istotnie z różnicą stężeń TSH przed terapią i po jej zakończeniu (DTSH; r = 0,323; p = 0,032). Wnioski: U chorych z SCH grubość EAT jest zwiększona. W populacji niniejszego badania, złożonej głównie z mężczyzn w starszym wieku z większą początkową grubością EAT, zmniejszono ilość nasierdziowej tkanki tłuszczowej dzięki przywróceniu eutyreozy poprzez leczenie L-tyroksyną.

The spectrum of FMF mutations and genotypes in the referrals to molecular genetic laboratory at K&Aumlaut +/- r&Aumlaut +/- kkale University in Turkey

WOS: 000263798400019PubMed: 18389382Familial Mediterranean Fever (FMF) is an autosomal recessive genetic disorder characterised by recurrent and self-limited abdominal pain, synovitis and pleuritis. MEFV gene mutations are responsible from the disease and its protein product, pyrin or marenostrin, plays an essential role in the regulation of the inflammatory reactions. MEFV gene contains 10 exons and most of the mutations have been found on the last exon. Up to date, 152 mutations and polymorpisms have been reported inwhere V726A, M694V, M694I, M680I and E148Q are the most common mutations. In this study, MEFV allele frequencies of 136 individuals (60 from Pediatry, 76 from Internal Medicine) have been evaluated, and compared with each other. Asymptomatic individuals with FMF family history (4 from Pediatry, 6 from Internal Medicine) were excluded from the analysis. The prominent mutations indicated in the Pediatry group are V726A, M694V and M680I (G/C) and with the allele frequency of 0.06, 0.05 and 0.04 respectively while they were E148Q, M694V, M680I (G/C) in the Internal Medicine group with the allele frequency of 0.12, 0.08 and 0.04. The E148Q mutation is significantly overrepresented in the adult referrals (P = 0.02). Mutation on both alleles was observed in only 12% of cases. Overall mutation frequency was low, seen in 26.2% (66/252). However, when only diagnosed patients were analyzed it is 72.7% (16/22). It is also interesting that 63% of individuals are female that there may be sex influence on FMF phenotype

Theileriosis and tick infestations in sheep and goats around Kayseri Kayseri yöresinde koyun ve keçilerde theileriosis ve kene enfestasyonlari

This study was conducted on sheep and goats to investigate theileriosis and tick infestations around Kayseri between August 1997 and October 1999. During this period a total of 300 small ruminants consisting of 250 sheep and 50 goats were microscopically examined for Theileria species. Blood smears were prepared from the punctured ear of each animal for microscopic examination. At the same time, ticks were collected from the animals. The smears were stained with 5% Giemsa's stain solution and then examined under microscope with oil immersion objective. Theileria sp. were detected in 46 (18.40%) and 4 (8.00%) of the 250 sheep and 50 goats, respectively. In the field, 80 (32.00%) and 3 (6.00%) of the sheep and goats, respectively, were infested with ixodid ticks. The collected adult ticks were identified as Rhipicephalus bursa, R. turanicus, R. sanguineus, Dermacentor niveus, Hyalomma marginatum, Haemaphysalis parva, Hae. sulcata and Hae. otophila, and the engorged nymphs were identified as Rhipicephalus spp