Ratlarda renal iskemi/reperfüzyon hasarında curcumin'in etkileri

Bu araştırmada, Renal İskemi/Reperfüzyon Hasarı Modelinde Curcumin'in etkilerini biyokimyasal ve histopatolojik olarak araştırmak amaçlanmıştır. Çalışmada ratlar kontrol (C), sham, iskemi repürfüzyon (I/R) ve curcumin (CUR) grubu olmak üzere (n=6) toplam 24 dişi Wistar Rat kullanılmıştır. Genel anestezi altında Grup I/R ve CUR da laparatomi uygulanarak sol böbrek pedikülü diseke edilmiş ve böbrek arteri klempe edilerek 1 saat iskemi ve 6 saat reperfüzyon gerçekleştirilmiştir. Grup CUR da 500 mg/kg Curcumin iskemi sonrası intraperitonal olarak verilmiştir. Serum MPO, IMA, MDA, NO, SOD, GPx, AOS , üre ve kreatinin ölçümleri gerçekleştirilmiştir. Doku örneklerinde MPO, MDA, NO, SOD, GPx, AOS ölçülmüştür. Histopatolojik inceleme ile böbrek dokusunda I/R hasarı skorlanmıştır. Serum ve doku AOS Grup I/R Grup CUR ile karşılaştırıldığında istatistiksel önemi olacak şekilde Grup CUR'de yüksel bulunmuştur (p<0.05). Doku NO düzeyi I/R grubu ile karşılaştırıldığında Grup CUR’da istatistiksel önemi olacak şekilde düşük bulunmuştur (15,30±5,41, 4,8±1,37) (p<0.05). Histopatolojik skorlamada Grup CUR, Grup I/R ile karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı olacak şekilde düşük bulunmuştur (p<0.05). Sonuç olarak; bu araştırmada Curcumin’in Renal I/R hasarı modelinde serum ve doku örneklerinde oksidatif stresi azaltarak I/R hasarını önlemede olumlu etkisi olduğu ve histopatolojik inceleme ile de Curcumin'in bu olumlu etkisi desteklenmiştir.This study aimed to investigate the biochemical and histopathological effects of curcumin on Renal Ischemia/Reperfusion Injury. Twenty-four female Wistar rats were used in the study and divided into control (C), sham, ischemia/reperfusion (I/R), and curcimin (CUR) groups (n=6). Laparotomy was performed under general anesthesia in I/R and CUR groups than the left renal pedicle was dissected it was clamped. Then, 1-h ischemia and 6-h reperfusion were applied. 500 mg/kg Curcumin was given intraperitoneally to the CUR group after ischemia application. MPO, IMA, MDA, NO, SOD, GPx, AOS, urea, and creatinine levels were measured in serum samples. MPO, MDA, NO, SOD, GPx, and AOS were also measured in tissue samples. The histopathological examination was performed. Serum and tissue AOS levels were significantly higher in the CUR group than in the I/R group (P<0.05). Tissue NO levels were significantly lower in the CUR group than in the I/R group (15.30±5.41 and 4.8±1.37, respectively) (P<0.05). Histopathological scores were also significantly lower in the CUR group than in the I/R group (P<0.05). The results showed that curcumin prevented I/R damage by decreasing oxidative stress in serum and tissue samples in rat renal I/R model

Bir kedide ısırık yarası kaynaklı rektokutanöz fistül tedavisi

Recto-cutaneous fistulas, which are common in humans, rarely occur in companion animals. In this case report, we aimed to provide information to our colleagues about the diagnosis and treatment of recto-cutaneous fistula in a cat. A one and a half months old British shorthair kitten, weighing 600 g, was brought to Afyon Kocatepe University Veterinary Health Application and Research Center Surgery Clinic by its owner because of an open wound on the side of the tail for a week, and feces coming from this wound. Recto-cutaneous fistula was diagnosed on clinical examination. Under general anesthesia, the defect was sutured with simple pattern. Since the skin sutures were opened, the wound was treated with rifamiycine, nitrofurazone ointment and bephanthene cream after irrigation with rivanol %0.1. In conclusion, recto-cutaneous fistula, which is the most important complication of rectal perforation for any reason, is rarely seen in cats and dogs. Accurate diagnosis and treatment are important for rapid recovery.İnsanlarda sıklıkla görülen rektokutanöz fistüller, evcil hayvanlarda nadiren ortaya çıkar. Bu olgu sunumunda, yavru bir kedide karşılaşın rektokutanöz fistül olgusunun tanı ve tedavisi hakkında klinisyen meslektaşlarımıza bilgi vermek amaçlanmıştır. Biritish shorthair ırkı 1,5 aylık 600 gr ağrılığındaki bir kedi, kuyruğunun yanında içinden dışkı gelen bir yara şikayetiyle Afyon Kocatepe Üniversitesi Veteriner Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezine getirildi. Klinik muayene yapılarak rektokunatöz fistül tanısı konuldu. Genel anestezi altında rektumdaki defekt belirlendi ve basit ayrı dikiş uygulaması yapılarak kapatıldı. Deri dikişleri açıldığı için %0,1’lik rivanol ile irrigasyon sağlandıktan sonra rifamisin ampul, furasin pomad ve bepanten krem ile yara tedavisi yapıldı. Sonuç olarak, herhangi bir sebeple oluşan rektum perforasyonunun en önemli komplikasyonu olan rektokutanöz fistül kedi ve köpeklerde nadiren görülen bir durumdur. Doğru teşhis ve tedavi iyileşmenin hızlı şekillenmesinde önemlidir

Kontrastla indüklenen nefropatinin tavşan modelinde curcuminin koruyucu etkisinin araştırılması

To evaluate the effects of curcumin on contrast nephropathy in rabbits.MATERIAL AND METHODS: In this study, 14 adult, 2.5-3 kg white male New Zealand rabbits were randomly divided into 3 groups. Goups consisted of the control group (n=2) consisted of the contrast-induced nephropathy group (n=6) and the Curcumin group (n=6). In the curcumin group, curcumin was administered via gastric gavage at a dose of 500 mg/kg one day before and on the day of contrast agent administration. Iopromide was injected intravenously at a dose of 8 g/kg via a catheter in the V. auricularis marginalis over a period of 30 minutes at a slow rate to induce contrast nephropathy. Myeloperoxidase was 4,899 ± 0,424 ng/ml at hour 0 in the contrast-induced nephropathy group and a significant increase was observed after 48 hours (7.467 ± 0.353 ng/mL) (p=0.002). In the contrast-induced nephropathy group, vacuolization of the glomeruli, vacuolar degeneration of the tubular epithelial cells, hyaline casts, necrotic tubular epithelial cells in the tubules was statistically higher compared to the curcumin groups (P=0.000). Based upon these results, it was concluded that curcumin, which is a strong antioxidant, had a significant protective effect against contrast-induced nephropathy after 24 and 48 hours.Tavşanlarda curcuminin kontrast nefropatisi üzerine etkilerinin araştırılması.GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalışmada 14 yetişkin, 2,5-3 kg beyaz erkek Yeni Zelanda tavşanı rastgele 3 gruba ayrıldı. Gruplar kontrol grubu (n=2), kontrastla indüklenen nefropati grubu (n=6) ve Curcumin grubundan (n=6) oluşturuldu. Curcumin grubunda kontrast madde verilmesinden bir gün önce ve kontrast maddenin verildiği gün 500 mg/kg Curcumin gastrik gavaj ile uygulandı. İopromid kontrast nefropatisini oluşturmak için 30 dakikalık süre boyunca Vena auricularis marginalise bir katater yerleştirilerek 8 g/kg dozda intravenöz olarak enjekte edildi. Kontrastla indüklenen nefropati grubunda Miyeloperoksidaz düzeyi 0. Saatte 4,899±0,424ng/ml bulunurken 48 saat sonra anlamlı bir artış (7,467±0.353 ng/ml) gözlendi (p=0,002). Kontrastla indüklenen nefropati grubunda glomerüllerin vakuolizasyonu, tübüler epitel hücrelerinin vakuoler dejenerasyonu, hiyalin silindirleri ve tübül lümeninde tübüler nekroz Curcumin grubuna göre istatistiksel anlamlı olarak yüksekti (P=0,000). Bu sonuçlara dayanarak, güçlü bir antioksidan olan Curcuminin 24 ve 48 saat sonra kontrastla indüklenen nefropatiye karşı önemli bir koruyucu etkiye sahip olduğu sonucuna varıldı. Bu nedenle kontrast maddelerin kullanılmasından önce Curcumin uygulanması, seçilmiş vakalarda kontrastla indüklenen nefropatiyi önlemek için yararlı olabilir

Bir kızıl tilkide (vulpes vulpes) ısırılma yarasında myiazis olgusu

In this case report, a female adult red fox (Vulpes vulpes) found exhausted by the villagers in rural area of Eskişehir constituted the study material. A rare myiasis disease was diagnosed in the Red Fox (Vulpes vulpes) who was examined in the Surgery Clinic of the Veterinary Health Application and Research Center. Myiasis is a clinically important condition that can lead to a wide variety of diseases caused by fly larvae. In the case under consideration, multiple puncture wounds containing skin and subcutaneous connective tissues were detected in the thoracic region. The exhausted fox was restrained without the need for any anesthetic procedure, and the wound area was shaved, wound debridement was performed with polyvinyl iode and the larvae were removed manually with forceps. The treatment was terminated with a favorable prognosis, as the red fox was compliant with the treatment during the examination and recovery period and no extra systemic and wound complications were encountered. In conclusion, myiasis, which is rarely formed in the injuries of red foxes encountered in the wild, and the formation of a rapid recovery process with a routine treatment were discussed in order to inform our colleagues and readers and increase their experience.Bu olgu sunumunda, Eskişehir’in kırsal bölgesinde köylüler tarafından bitkin halde bulunan dişi ergin bir kızıl tilki (Vulpes vulpes) çalışma materyalini oluşturdu. Veteriner Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi Cerrahi kliniğinde muayene edilen Kızıl Tilki’de (Vulpes vulpes) nadir görülen miyazis hastalığı teşhis edildi. Miyazis klinik açıdan önemi olan ve sinek larvalarından kaynaklanan çok çeşitli hastalığa kapı açabilen bir durumdur. Ele alınan olguda torakal bölgede deri ve derialtı bağ dokuları içeren çok sayıda punktur yarası belirlendi. Bitkin düşen tilkinin herhangi bir anestezik işleme gerek kalmadan zaptı raptı sağlanarak yara bölgesi tıraşlandı, polivinil iode ile yara debridmanı gerçekleştirildi ve larvalar manuel olarak pens ile uzaklaştırıldı. Kızıl tilkinin muayene ve iyileşme süresinde tedaviye uyumlu davranması ve ekstra sistemik ve yara yeri komplikasyonuna rastlanmaması ile prognoz olumlu şekilde tedavi sonlandırıldı. Sonuç olarak, yaban hayatta karşılaşılan kızıl tilkilerin yaralanmalarında nadiren şekillenen miyazis durumu ve rutin bir tedavi ile hızlı bir iyileşme sürecinin şekillenmesi meslektaşlarımızın ve okuyucuların bilgilendirilmesi ve tecrübelerinin artırılması amacıyla ele alındı

Trichofolliculoma in a guinea pig: Diagnosis and surgical treatment

Bu çalışmada, bir Gine domuzunda gözlenen trikofolliküloma olgusu ve cerrahi sağaltımı tanımlanmaktadır. Üç yaşında, dişi ve 800 gr ağırlığında bir ginepig sol lumbo-sakral bölgede şişkinlik şikâyeti ile Afyon Kocatepe Üniversitesi, Veteriner Fakültesi, Hayvan Hastanesine getirildi. Klinik muayenede şişkinliğin katı-esnek kıvamda ve enfekte olduğu görüldü. Enfeksiyon kontrol altına alındıktan sonra kitlenin cerrahi olarak uzaklaştırılmasına karar verildi. Kitle cerrahi olarak uzaklaştırıldı ve uzaklaştırılan doku histopatolojik inceleme için laboratuvara gönderildi. Kitlenin 8 gr ağırlığında 3,5x3x0,6 cm boyutlarında olduğu tespit edildi. Histopatolojik inceleme sonucunda uzaklaştırılan kitlenin trikofolliküloma olduğu tespit edildi. Hayvanın postoperatif on gün sonra yapılan kontrollerinde tamamen iyileştiği gözlendi ve dikişler uzaklaştırıldı. Sonuç olarak, bir gine domuzunda cerrahi girişimle başarılı bir şekilde sağaltılan trikofolliküloma olgusunun klinisyen veteriner hekimlerin dikkatine sunulmasının yararlı olacağı kanısına varılmıştır.This study was designed to describe the case of trichofolliculoma and its surgical treatment in a Guinea Pig. A 3-year-old male Guinea Pig, weighing 800 gr was referred to the Afyon Kocatepe University, Animal Hospital with complaint of swelling on lumbo-sacral area. The clinical examination revealed that the mass was solid-elastic consistency and infected. It was decided to remove the mass by surgical intervention following the treatment of infection. The mass was removed surgically and the removed tissue was transfered to laboratory for histopathologic examination. It was observed that the mass was 3 gr and 3.5x3x0.6 cm in size. Trichofolliculoma was diagnosed by histopathologically. The sutures were removed ten days later. Postoperative examination showed that the animal was completely recovered In conclusion, it was suggested that the description of diagnosis and successful surgical treatment of trichofolliculoma in a guinea pig may be helpful for veterinary practitioner

Bir boxer ırkı köpekte torakal spondilozis deformans olgusu

Bu olgu sunumunun materyalini 5 yaşlı, boxer ırkı erkek köpek oluşturdu. Alınan anamnez bilgide olgunun yürürken ve merdiven inip çıkarken isteksiz olduğu ve ağrı duyduğu, ön ekstremitelerde koordinasyon bozukluğu olduğu, sallantılı şekilde yürüdüğü öğrenildi. Yapılan klinik ve ortopedik muayenede ekstremitelerde kırık ve çıkık bulgusuna rastlanılmadı. Muayene sırasında ağrı tepkileri verdiği izlendi. Olgunun alınan torakal LL, VD ve abdomen LL radyografilerinde vertebralar arasında kemik üremeleri olduğu tespit edildi. Torakal ve lumbal T3-T4, T4-T5, T5-T6 ve L2-L3, L4-L5, L6-L7 omurlar arasında köprüleşme şeklinde kemik üremeleri gözlendi. Tedavide Prednol 2 mg/kg dozunda ilk gün IV sonraki iki gün IM yapıldı. Gün aşırı B-kompleks vitamin desteği sağlandı ve fizik tedavi önerildi. Sonuç olarak nadir olarak rastlanan kranial torakal spondilozis deformans olgusunun klinik hekimliği yapan meslektaşlarımızla paylaşmanın klinik pratiğe katkı sağlayacağı düşünülmektedir.The material of this case report was consisted of a 5-years-old boxer male dog. In the anamnesis information obtained, it was learned that the patient was reluctant and felt pain while walking and going up and down the stairs, had incoordination disorder in the front extremities, and walked wobbly. In the clinical and orthopedic examination, no fracture or dislocation findings were found in the extremities. It was observed that he gave pain responses during the examination. In the thoracic LL, VD and abdominal LL radiographs of the patient, bone growths were detected between the vertebrae. Bone growths in the form of bridging were observed between the thoracic and lumbar T3-T4, T4-T5, T5-T6 and L2-L3, L4-L5, L6-L7 vertebrae. In the treatment, Prednol was administered at a dose of 2 mg/kg, IV on the first day and IM on the next two days. Every other day, B-complex vitamin support was provided and physical therapy was recommended. As a result, it is thought that sharing a rare case of cranial thoracic spondylosis deformans with our clinical colleagues will contribute to clinical practice