Kontrastla indüklenen nefropatinin tavşan modelinde curcuminin koruyucu etkisinin araştırılması

To evaluate the effects of curcumin on contrast nephropathy in rabbits.MATERIAL AND METHODS: In this study, 14 adult, 2.5-3 kg white male New Zealand rabbits were randomly divided into 3 groups. Goups consisted of the control group (n=2) consisted of the contrast-induced nephropathy group (n=6) and the Curcumin group (n=6). In the curcumin group, curcumin was administered via gastric gavage at a dose of 500 mg/kg one day before and on the day of contrast agent administration. Iopromide was injected intravenously at a dose of 8 g/kg via a catheter in the V. auricularis marginalis over a period of 30 minutes at a slow rate to induce contrast nephropathy. Myeloperoxidase was 4,899 ± 0,424 ng/ml at hour 0 in the contrast-induced nephropathy group and a significant increase was observed after 48 hours (7.467 ± 0.353 ng/mL) (p=0.002). In the contrast-induced nephropathy group, vacuolization of the glomeruli, vacuolar degeneration of the tubular epithelial cells, hyaline casts, necrotic tubular epithelial cells in the tubules was statistically higher compared to the curcumin groups (P=0.000). Based upon these results, it was concluded that curcumin, which is a strong antioxidant, had a significant protective effect against contrast-induced nephropathy after 24 and 48 hours.Tavşanlarda curcuminin kontrast nefropatisi üzerine etkilerinin araştırılması.GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalışmada 14 yetişkin, 2,5-3 kg beyaz erkek Yeni Zelanda tavşanı rastgele 3 gruba ayrıldı. Gruplar kontrol grubu (n=2), kontrastla indüklenen nefropati grubu (n=6) ve Curcumin grubundan (n=6) oluşturuldu. Curcumin grubunda kontrast madde verilmesinden bir gün önce ve kontrast maddenin verildiği gün 500 mg/kg Curcumin gastrik gavaj ile uygulandı. İopromid kontrast nefropatisini oluşturmak için 30 dakikalık süre boyunca Vena auricularis marginalise bir katater yerleştirilerek 8 g/kg dozda intravenöz olarak enjekte edildi. Kontrastla indüklenen nefropati grubunda Miyeloperoksidaz düzeyi 0. Saatte 4,899±0,424ng/ml bulunurken 48 saat sonra anlamlı bir artış (7,467±0.353 ng/ml) gözlendi (p=0,002). Kontrastla indüklenen nefropati grubunda glomerüllerin vakuolizasyonu, tübüler epitel hücrelerinin vakuoler dejenerasyonu, hiyalin silindirleri ve tübül lümeninde tübüler nekroz Curcumin grubuna göre istatistiksel anlamlı olarak yüksekti (P=0,000). Bu sonuçlara dayanarak, güçlü bir antioksidan olan Curcuminin 24 ve 48 saat sonra kontrastla indüklenen nefropatiye karşı önemli bir koruyucu etkiye sahip olduğu sonucuna varıldı. Bu nedenle kontrast maddelerin kullanılmasından önce Curcumin uygulanması, seçilmiş vakalarda kontrastla indüklenen nefropatiyi önlemek için yararlı olabilir

Ovariohisterektomi Yapılan Köpeklerde Propofol ve İzofloran Anestezisinin Derinliğinin Bispektral İndeks Monitörizasyonu ile Belirlenmesi

Bu çalışmada, propofol ve izofluran anestezisinde anestezi derinliğinin bispektral indeks (BIS) ve vital parametrelerin izlenmesi ile karşılaştırılması için 12 adet dişi köpek kullanıldı. Hayvanlar ovariohisterektomi operasyonu için rastgele iki gruba bölündü (n6 her grupta). Hayvanlar atropin sülfat (0.04 mg/kg, sc) ve midazolam (0.3 mg/kg, iv) ile premedike edildi. Anestezi indüksiyonu gruplarda propofol (5 mg/kg, iv) ile sağlandı. Genel anestezi ilk grupta propofol (PRO grubu) ile ikinci grupta %2 izofluran (ISO grubu) ile devam ettirildi. Non-invaziv sistolik (SAP), diastolik (DAP), ortalama arteriyel kan basıncı (MAP), nabız sayısı (HR), solunum sayısı (RR), hemoglobin oksijen saturasyonu (SpO2) ve BIS anestezi öncesi (0. dakika, T0), anestezi boyunca (T5, T10, T15) ve anestezi sonunda (T30) ölçülürken BIS ölçümü anestezi sonlandırıldıktan 5 dakika sonra (T35) da ölçüldü. HR, RR, SAP ve DAP değerleri gruplar arasında farklılık göstermedi. MAP değeri her iki grup içinde istatiktiksel olarak farklılık oluşturmadı. Bununla birlikte, T5, T10, T15 ve T30 ölçüm zamanlarında PRO grubundaki MAP değerinin ISO grubuna göre yüksek olduğu belirlendi (P0.05). PRO ve ISO gruplarında tüm ölçüm zamanlarındaki BIS değerlerinin anestezi öncesi değere göre daha düşük olduğu izlendi. BIS değerinin ISO grubunda T5 veT10 zamanında, PRO grubunda ise T15 zamanında yüksek olduğu gözlendi (P0.05). Sonuç olarak, bispektral indeksin veteriner pratikte anestezi derinliğinin ölçümünde faydalı olduğu ve propofol ile yürütülen total intravenöz anestezinin izofluran anestezisine alternatif olarak kullanılabileceği ileri sürülmektedir.In this study, 12 bitches were used to compare anesthetic depth by bispectral index (BIS) monitoring and vital parameters under propofoand isoflurane anesthesia. The animals were randomly divided into two groups (n6) for ovariohysterectomy. All animals were premedicatewith atropine sulphate (0.04 mg/kg, sc) and midazolam (0.3 mg/kg, iv). The induction of anesthesia was achieved by propofol (5 mg/kg, iv) igroups. General anesthesia was maintained with propofol (0.4 mg/kg/min.) in first group (PRO group) and 2% isoflurane in second group (ISO group). Non-invasive systolic (SAP), diastolic (DAP), mean arterial blood pressure (MAP), heart rate (HR), respiratory rate (RR), haemoglobioxygen saturation (SpO2) and BIS were measured before anesthesia (0 min, T0), maintenance of anesthesia (T5, T10, T15), end of anesthesi(T30) and additionally BIS also measured at 5 min after the terminating of anesthesia (T35). HR, RR, SAP and DAP did not significantly diffebetween groups. The MAP value did not show any significant difference within both groups. However, the MAP value detected on T5, T10, T1and T30 was higher in PRO group than those detected in ISO group (P>0.05). The BIS values detected at all measured times in PRO and ISO groups were lower than those detected before anesthesia. The BIS value detected on T5 and T10 was higher in ISO group, whereas the valudetermined at T15 was higher in PRO group (P>0.05). In conclusion, it is suggested that bispectral index is a useful tool for monitoring deptof anesthesia in veterinary practice and total intravenous anesthesia with propofol may be used as an alternative to isoflurane anesthesia

Olanzapine-Induced Malignant Neuroleptic Syndrome

Neuroleptic malignant syndrome (NMS), caused by antipsychotic therapy, shows itself with mental status alteration, high fever, autonomic dysfunction, and muscle rigidity. It is a rare idiosyncratic reaction with mortality risk. The etiology is still unknown. NMS-related mortality and morbidity can be decreased by cessation of the used drug and aggressive treatment. Olanzapine is a thienobenzodiazepine, a member of atypical antipsychotic drugs; its structure and effects on neurotransmitters resemble clozapine. Here we report a case of bipolar disorder receiving olanzapine therapy for 10 years, who developed NMS without rigidity. We emphasized the importance of early hydration and hemodiafiltration therapy

Infraclavicular Block Experience in a case of Multiple Trauma Patient

Travma hastalarında anestezi uygulamaları, hastanın travmasından doğan sebeplerden, hastanın daha önce mevcut olan sistemik hastalıklarından ve birçok acil multi travma hastasında olduğu gibi açlık süresinin uygun olmamasından dolayı özellik göstermektedir. Uygun hastalarda ultrasonografi eşliğinde yapılan periferik sinir blokları bu tür hastalarda anestezi uygulamalarını kolaylaştırmaktadır. Bu makalede multi travmalı bir hastadaki ultrason eşliğinde infraklaviküler blok uygulaması sunulmuşturInfraclavicular block experience in a case of multiple trauma patientAnesthetic applications in trauma patients have special features because of patient’s traumatic reasons, preexisting systemic diseases and inappropriate fasting period as in most of the emergent multi traumatic patients. Ultrasound guided peripheral nevre blocks simplify anesthetic applications in suitable patients. In this article an ultrasound guided infraclavicular block in a multi traumatic patient was reporte

Comparison the effects of prilocaine and the addition of dexketoprofen and dexamethasone to prilocaine for intravenous regional anesthe

Amaç: Bu çalışmada intravenöz rejyonel anestezide (IVRA) prilokain ve buna eklenen deksketoprofen ve deksametazonun anestezik ve analjezik etkinliklerinin karşılaştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: El ve el bileği cerrahisi geçirecek 18-60 yaş, ASA I-II 45 olgu rastgele üç gruba ayrıldı. Grup Pye 3 mg/ kg %0.5 prilokain, Grup PDKya 3 mg/kg %0.5 prilokain ile 50 mg deksketoprofen, Grup PDMye 3 mg/kg %0.5 prilokain ile 8 mg deksametazon total 40 ml verildi. Duyusal ve motor blok başlama ve dönüş zamanları, hemodinamik veriler, analjezi süresi, turnike süresi, intraoperatif fentanil alan hasta sayısı, ilk analjezik zamanı, vizüel analog skala (VAS), 24 saat analjezik tüketimi ve hasta memnuniyet skorları kaydedildi. Bulgular: Duyusal blok başlama zamanı Grup P de uzun bulunurken, motor blok başlama zamanı daha uzun ve motor blok dönme zamanı daha kısa bulundu (p0.05). Duyusal blok dönme zamanları açısından üç grup arasında anlamlı fark bulun- madı. İntraoperatif turnike ağrısı başlama zamanı Grup PDM ve Grup PDK da daha uzun bulunurken (p0.05), intraope- ratif fentanil ihtiyacı olan hasta sayısı Grup P de daha fazlaydı (p0.05). İlk analjezi verilme zamanı Grup PDK da her iki gruptan uzun bulunurken (p0.05), total analjezik tüketimi Grup P de diğer iki gruptan daha fazla (p0.05), Grup PDM de de Grup PDK dan fazla bulundu (p0.05). Grup P de intraoperatif VAS değerleri daha yüksek (p0.05) bulunurken, hasta memnuniyet skorları daha düşük bulundu (p0.05). Sonuç: İntravenöz rejyonel anestezide prilokaine eklenen deksketoprofen ve deksametazonun hem analjezik hem de aneste- zik kaliteyi artırdığı ancak deksketoprofenin ameliyat sonrası ilk 24 saatte daha iyi analjezi sağladığı gösterilmişObjectives: The aim of this study was to compare the anesthetic and analgesic effects of prilocaine alone, prilocaine added dexketopro- fen and dexamethasone during intravenous regional anesthesia (IVRA). Methods: Forty five patients undergoing forearm or hand surgery were randoml y assigned to one of three groups to receive (Group P) 3 mg/kg 0.5% prilocaine; (Group PDK) 3 mg/kg 0.5% prilocaine plus 50 mg dexketoprofen; (Group PDM) 3 mg/kg 0.5% prilo- caine plus 8 mg dexamethasone in total 40 ml volume for IVRA. The onset and duration of sensory and motor blocks, hemodynamic datas, duration of analgesia and tourniquet, time to first analgesic requirement, visual analog scale (VAS), total analgesic consump- tion in 24 hours and patient satisfaction score were assessed and recorded. Results: Time to onset of sensory block was found to be longer in Group P (p>0.05), though no signi ficance was found according to sensory block recovery times amoung groups. Time to onset of motor block was found to be longer and recovery time of motor block was found to be shorter in Group P (p>0.05). Time to first analgesic requirement was found to be longer in Group PDK,and was found to be high in Group PDM than Group PDK(p>0.05). The VAS scores was found to be high and patient satisfaction scale was found to be low in Group P (p>0.05). Conclusion: The addition of dexketoprofen and dexamethasone to prilocaine during IVRA improves the quality of both anesthesia and analgesia moreover dexketoprofen provides beter postoperative analgesia during the first 24 hour after surgery

Evaluation of cardiac arrhythmias by electrocardiographic markers in pediatric patients who have tuberous sclerosis without cardiac rhabdomyoma

Background: Tuberous sclerosis (TS) is an autosomal dominant and hereditary disorder. Cardiac rhabdomyoma and arrhythmias are the most deleterious risk factors linked to TS. Although arrhythmias in pediatric patients with TS who have cardiac rhabdomyoma have been frequently reported, arrhythmia in patients who have TS without rhabdomyoma is rarely reported in the literature. The study aimed to assess the susceptibility of pediatric patients who have TS without cardiac rhabdomyoma to cardiac arrhythmia using electrocardiographic (ECG) markers. Methods: This prospective study included 10 patients who had TS without cardiac rhabdomyoma. The control group was made up of 30 healthy children of the same age and sex as the patient group. P wave, P wave dispersion, QT dispersion, QTc dispersion, TP-e interval, and TP-e interval dispersion were calculated on 12-lead surface ECGs for each patient in both groups and compared. Results: P wave, P wave dispersion, QT dispersion, and QTc dispersion were found to be significantly higher in the patient group (P<0.001). Furthermore, patients had a greater Tp-e interval and Tp-e interval dispersion than healthy children (P<0.001). Conclusion: Pediatric patients with TS without cardiac rhabdomyoma might be prone to atrial and ventricular arrhythmias according to their prolonged ECG markers. Our findings suggest that patients with TS without cardiac rhabdomyoma need close monitoring for atrial and ventricular arrhythmias