Comparison of educational effectiveness between lecture and demonstration based methods on emergency medical services providers of Mashhad city in dealing with patients suspected of having acute coronary syndrome

Introduction: acute coronary syndrome (ACS) is a common cause of emergency visit. Early administration of aspirin is associated with decreased mortality rate. Thus, aspirin should be administrated immediately to the patient with suspected ACS. Emergency medical services (EMS) providers should be trained to respond to heart emergencies and become familiar with presentations and complications of ACS. In this study, the effect of two educational methods â lecture and demonstration â on EMS providers were compared. ..

The effect of cyproheptadine on prevention of Vomiting and Nausea induced by contrast agent during coronary angiography and ventriculography of left ventricle

زمینه و هدف: بیماری های عروق کرونر یکی از مشکلات عمده بهداشت و درمان جوامع امروز است که با تشخیص صحیح بیماری های عروق کرونری و درمان آنها می توان از پیشرفت و توسعه بیماری و فرآیند تصلب شرایین در عروق کرونری جلوگیری نمود. در حال حاضر آنژیوگرافی عروق کرونری استاندارد طلایی تشخیصی بیماری های آترواسکروتیک عروق کرونری می باشد. در این روش مانند هر روش تهاجمی تشخیصی دیگر خطراتی بیمار را تهدید می نماید. از آن جمله می توان به عوارض ماده حاجب حین آنژیوگرافی مانند تهوع و استفراغ اشاره کرد. با توجه به اینکه تهوع و استفراغ از جمله شکایت های شایع بیماران بوده و یکی از معضلات در انجام آنژیوگرافی است که باعث غیر استریل شدن محیط و افزایش طول مدت آنژیوگرافی می گردد و همچنین نقش گیرنده های سروتونین مغز در ایجاد تهوع و استفراغ، لذا در این مطالعه به بررسی اثر قرص خوراکی سیپروهپتادین بر پیشگیری تهوع و استفراغ ناشی از ماده حاجب حین آنژیوگرافی عروق کرونری و ونتریکولوگرافی بطن چپ پرداخته شد. روش مطالعه: در این مطالعه تعداد کل بیماران (400 نفر) به دو گروه مساوی تقسیم شدند. به یک گروه قرص پلاسبو و به گروه دیگر قرص خوراکی سیپروهپتادین mg8 یک ساعت قبل از انجام آنژیوگرافی به بیماران داده شد. این بیماران در طی 12 ساعت بعد از انجام آنژیوگرافی از نظر وجود یا عدم وجود تهوع و استفراغ و دیگر عوارض توسط مجری طرح ویزیت و نتایج در پرسشنامه ثبت می شد و از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری t-test و χ2 جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. نتایج: عوارض minor ماده حاجب در 78 مورد مشاهده شد که با مصرف قرص سیپروهپتادین این عوارض به 27 مورد کاهش یافت. در گروهی که پلاسبو دریافت کردند 27 تهوع، 5/5 استفراغ و 3 اغ زدن و در گروهی که قرص سیپروهپتادین دریافت کردند 8 تهوع، 2 استفراغ و 1 اغ زدن مشاهده شد. بین میزان شیوع عوارض در جنس مرد و زن، کسر تخلیه و گرفتاری عروق کرونر ارتباط معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: داروی خوراکی سیپروهپتادین در کاهش بروز تهوع و استفراغ از عوارض minor ماده حاجب مؤثر بود

A comparative study of the effect of intravenous morphine and ketorolac on pain control in patients with renal colic

Background: The present study aimed at comparing the effect of ketorolac and morphine on the pain control in patients with renal colic. Materials and Methods: The present clinical trial was performed on 272 patients with renal colic that were divided into two groups. Patients in the first and second groups intravenously received morphine at a dose of 1.0 mg/kg and ketorolac at a dose of 30 mg, respectively. Then, systolic blood pressure, diastolic blood pressure, heart rate, respiration rate (RR), and oxygen saturation percentage (SpO2) as well as patients' pain scores before and 5, 15, 30, 60, and 90 min after the intervention were recorded and evaluated. Results: The results of this study revealed that the mean pain scores of patients before and after the intervention were not significantly different between the two groups (P > 0.05). However, patients' pain significantly relieved over time in both groups (reduce: Morphine group = 9.4 and ketorolac group = 9.09; P 0.05). Conclusion: According to the results of this study, the efficacy of ketorolac in reducing patients' pain was not significantly different from that of morphine. Therefore, considering that the occurrence of complications in the ketorolac group was lower than that of the morphine group, it can be stated that ketorolac is a safer and more reliable drug than morphine in relieving pain in patients with renal colic

The Agreement of Physical Examination and Plain Pelvic Radiography Findings in Trauma Patients Presenting to the Emergency Department; a Diagnostic Accuracy Study

مقدمه: با توجه به حجم بالای بیماران تروما، میزان درخواست گرافی‌لگن برای این بیماران بسیار بالاست که این امر باعث تحمیل هزینه و عوارض بر سیستم بهداشت درمان و بیمار می‌شود. این مطالعه با هدف ارزیابی دقت یافته‌های معاینه بالینی لگن در تعیین بیماران ترومایی نیازمند به انجام گرافی ساده لگن صورت پذیرفت. روش کار: در این مطالعه مقطعی آینده نگر کلیه بیماران مولتیپل ترومایی مراجعه کننده به بخش اورژانس بیمارستان کاشانی شهرکرد طی مرداد تا شهریور 1399 که تحت گرافی ساده‌لگن قرار گرفته بودند وارد مطالعه شدند. یافته‌های معاینه بالینی برای تمامی بیماران ثبت گردید و میزان دقت این یافته‌ها در تعیین نیاز به انجام گرافی لگن ارزیابی شد. نتایج: 131 بیمار با میانگین سنی 96/22±18/34سال مورد مطالعه قرار‌گرفتند (6/75 درصد مرد).  124نفر(6/94 درصد)  گرافی نرمال و 7 نفر(4/5 درصد)  گرافی غیرنرمال داشته‌اند. دو گروه از نظر سن (993/0 = p) ، جنس (679/0 = p) ، وزن (953/0 = p) ، فشارخون (848/0 = p) ، ضربان‌قلب در دقیقه (907/0 = p) ، تعداد تنفس در دقیقه (996/0 = p) ، سطح هوشیاری (00/1 = p)  و مکانیسم تروما (996/0 = p)  در شرایط یکسانی قرار داشتند. حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری‌مثبت و منفی، راستی‌آزمایی‌مثبت و منفی و در نهایت دقت معاینه بالینی‌لگن بیماران ترومایی در تعیین نیاز به انجام گرافی ساده لگن به ترتیب معادل 100%، 03/79%، 82/98%، 100%، 77/4، 0 و 87/98% بود. نتیجه‌گیری: برطبق نتایج مطالعه‌ حاضر در صورتی‌که بیمار حداقل یکی از هشت معیار بالینی را داشته ‌باشد، تشخیص شکستگی‌لگن برای وی لحاظ شد که نشان‌داد این معیار کلی می‌تواند به سادگی با حساسیت 100% در شناسایی تمام موارد شکستگی موفق باشد و به راحتی می‌توان بیش از 70% از این بیماران را تحت گرافی لگن قرار نداد.Introduction: Due to the high volume of trauma patients, the total amount of pelvic X-rays performed is very high, which both imposes a high cost on the health care system and society, and exposes patients to side effects of X-rays. Therefore, the aim of this study was to assess the accuracy of clinical pelvic examination findings in identification of trauma patients in need of a pelvic X-ray (PXR). Methods: In this prospective cross-sectional study, all multiple-trauma patients referring to the emergency department of Ayatollah Kashani Hospital in Shahrekord during September 2020 who underwent PXR were included. Clinical examination findings were recorded for all patients and the accuracy of these findings in determination of the need for performing PXR was evaluated. Results: 131 patients with a mean age of 34.18±22.96 years were studied (75.6% male). 124 people (94.6%) had normal PXR and 7 people (5.4%) had abnormal PXR.  The two groups were in the same condition in terms of age (p = 0.993), sex (p = 0.679), weight (p = 0.953), blood pressure (p = 0.848), heart rate per minute (p = 0.907), the number of breaths per minute (p = 0.996), the level of consciousness (p = 1.00) and the mechanism of trauma (p = 0.996). Sensitivity, specificity, positive and negative predictive values, positive and negative likelihood ratios, and finally, the accuracy of clinical pelvic examination of trauma patients in determining the need for simple pelvic x-rays were 100%, 79.03%, 98.82%, 100%, 4.77, 0, and 98.87%, respectively. Conclusion: According to the results of the present study, if the patient met at least one of the eight clinical criteria, the diagnosis of pelvic fracture was considered, indicating that this general criterion could easily succeed in identifying all fractures with 100% sensitivity and unnecessary PXR could easily be avoided in more than 70% of these patients

Prevalence of Pathological Lesion Due to Mild Head Trauma in Computed Tomography Scan of Patients’ Brains

Background and aims: This study investigated the prevalence of pathological lesions on the computed tomography (CT) scans of the brains of patients with mild head trauma based on the New Orleans-Canadian criteria at Shahrekord Ayatollah Kashani Hospital, Iran. Methods: All patients referred to the Emergency Department of Shahrekord Ayatollah Kashani Hospital in 2019 with a history of head trauma were included in this cross-sectional, descriptive-analytical study according to the criteria of mild head trauma. Then, the relevant checklist was used to record the patients’ level of consciousness, demographic information, and cause of trauma. Finally, the data were analyzed using SPSS 18, and the patient’s lesions were reported accordingly. Results: Out of 143 patients, 89 were males, and 54 were females in this study. Falling from a height was the cause of head trauma in most patients (43.3%). Among all patients, the CT scans of six patients were abnormal and had lesions. The vomiting had a significant relationship with the results of the CT scan, and for patients with mild head trauma, the Canadian and New Orleans indices had the same clinical importance. Conclusion: According to the results of the present study, the New Orleans index could identify more patients as CT scan candidates than the Canadian index; however, there was no difference in the final result (the presence of a pathological lesion in the CT scan) between these two indices. The New Orleans index has more features than the Canadian index, but its results are not different from the Canadian index. Thus, we believe that using the Canadian index can reduce imaging rates, costs, and protection from the side effects of radiation