An analysis of the resistance of an extended end-plate beam-to-beam connection subjected to tension in fire conditions

This paper presents an analysis of the fire resistance of a steel joint subject-ed to tension. The authors of this article used prescriptive rules and simple calculation models to present an impact of the value of the load on the fire resistance of the connection. Designers often evaluate the critical temperature and fire resistance time of steel elements. However, they neglect the evaluation of the above-mentioned values for steel connections. In this article a simple engineering method was used to calculate the fire resistance of the joint

Jaka Rosja? Rejestr najpopularniejszych wątków rosyjskich poruszanych na łamach „Przeglądu Tygodniowego” w latach 1866–1876

SYLWIA KARPOWICZ-SŁOWIKOWSKA, dr, pracowała jako adiunkt w Katedrze Historii Literatury Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego. Autorka książki „Kwestia niemiecka” w publicystyce Bolesława Prusa (2011), współredaktorka Teki rozmaitości z wieku nie tylko XIX (2011), Tańca w literaturze polskiej XIX i XX wieku (2012), Między rusofobią a rusofilią. Poglądy, postawy i realizacje w literaturze polskiej od XIX do XXI wieku (2016), Fascynacja, zachwyt, zakręcenie w literaturze polskiej XIX i początku XX wieku (2016), Paranoje, obsesje, natręctwa w polskiej literaturze XIX i początków XX wieku (2016). W kręgu jej badawczych zainteresowań znajduje się twórczość Bolesława Prusa, publicystyka II połowy XIX w., problematyka mniejszości etnicznych. Drukowała artykuły w czasopismach: „Pamiętnik Literacki”, „Wiek XIX. Rocznik Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza”, „Świat i Słowo”, książkach zbiorowych. Członek redakcji czasopisma „Studia Rossica Gedanensia”, uczestnik grantu „Edycja Krytyczna Pism Wszystkich Bolesława Prusa”. Laureatka w konkursie im. Konrada i Marty Górskich, nagrodzona Medalem KEN, członek Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza.TEB, GdańskKarpowicz-Słowikowska S., O piśmiennictwie rosyjskim na łamach „Przeglądu Tygodniowego” w latach 1866–1876, [w:] Pozytywiści warszawscy: „Przegląd Tygodniowy” 1866–1876, Seria I: Studia, rewizje, konteksty, pod red. A. Janickiej, Białystok 2016.Szwarcówna R., Problematyka gospodarcza „Przeglądu Tygodniowego” w latach 1866–1870, [w:] Pozytywizm, cz. 2, oprac. B. Michałowska, R. Szwarcówna, A. Kamieńska i in, Wrocław 1951.Toporow W., Miasto i mit, przekł. B. Żyłko, Gdańsk 2000.http://demoscope.ru/weekly/ssp/rus_lan_97_uezd.php?reg=1665.„Przegląd Tygodniowy” 1866−1876 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/publication?id=104283&tab=3, dostęp 25.11.2014.39340

Prusowski projekt kobiecości: Bovary – Androgyne – Salome. Przypadek Izabeli (Lalka Bolesława Prusa)

Sylwia Karpowicz-Słowikowska – dr nauk humanistycznych; pracowała na Uniwersytecie Gdańskim; badaczka literatury XIX wieku, w szczególności pozytywizmu, w tym twórczości Bolesława Prusa.Uniwersytet Gdański11113

Na pograniczu pamięci współczesnych – (nie)pamięć o przeszłości słowackich Węgrów w słowackiej literaturze XXI wieku

At the peripheries of memory: (Non-)memory about the past of Slovak Hungarians in twenty-first-century Slovak literature The aim of this article is to analyse the portrayal of Hungarians in the context of the Second World War in twenty-first-century Slovak literature on the example of the novels Stalo sa prveho septembra (alebo inokedy) (It happened on the first of September (or whenever)) by Pavol Rankov (2008) and Nedeľne šachy s Tisom (Sunday chess with Tiso) by Silvester Lavrík (2016). The article argues that the two novels demonstrate two types of forgetting described by Paul Connerton: “repressive erasure” and “forgetting that is constitutive in the formation of a new identity”. I analyse how these types of forgetting functioned in Slovak society, and conclude that the question of the Hungarian minority is becoming less of a taboo in contemporary Slovak literature, even if it still remains at the peripheries of Slovak memory about the Second World War.   Na pograniczu pamięci współczesnych – (nie)pamięć o przeszłości słowackich Węgrów w słowackiej literaturze XXI wieku Celem niniejszego artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie, jakie miejsce zajmuje pamięć o Węgrach w kontekście II wojny światowej w słowackiej literaturze XXI wieku na przykładzie powieści Stalo sa prveho septembra (alebo inokedy) Pavla Rankova (2008) oraz Nedeľne šachy s Tisom Silvestra Lavríka (2016). W wybranych przeze mnie powieściach można zaobserwować dwa typy zapomnienia wyróżnione przez Paula Connertona: „represyjne wymazywanie z pamięci” oraz „zapomnienie konstruktywne dla tworzenia nowej tożsamości”. Tym samym w tekstach widoczne są dwa główne sposoby zapomnienia o wydarzeniach II wojny światowej, które istniały w słowackim społeczeństwie. Wynikiem analizy jest stwierdzenie, że kwestia mniejszości węgierskiej we współczesnej literaturze słowackiej przestaje być kwestią tabu, chociaż nadal znajduje się na pograniczach słowackiej pamięci dotyczącej II wojny światowej

Nowe życie drewnianych domów dla rękodzielników w Skansenie Miejskiej Architektury Drewnianej w Łodzi

Museum of Wooden Architecture in Lodz was constructed in the Władysław Reymont Park adjoining from the back side to the Central Museum of Textiles. The open-air museum covers the area of 6 000 m2. Eight 19th century wooden buildings were moved to the open-air museum: four craftsmen houses (Łódź, ul. Mazowiecka 47, Kopernika 42, Wólczańska 68, Żeromskiego 68), one-storey house for workers (Łódź ul. Mazowiecka 61), a summer villa (Łódź, Scaleniowa 18), a wooden church – the unique example of 19th century wooden sacral architecture which is enrolled into the register of monuments and a wooden tram-stop moved from the Marketplace of the city of Zgierz. The purpose of the following article is to present the overall process which enabled to preserve the legacy of the early industrial wooden architecture in Lodz (which mainly consists of wooden craftsmen houses). The problems associated with the realization of this project are described in a comprehensive way including both the project preparation process and the details of its final realization. The article presents also different ways of adopting the relocated objects to their new functions, offering wide educational and cultural programme that makes the museum much alive and attractive for tourists.Skansen Miejskiej Architektury Drewnianej w Łodzi został utworzony w Parku im. Władysława Reymonta na tyłach Centralnego Muzeum Włókiennictwa na powierzchni ok. 6 000 m2. Do skansenu przeniesiono osiem XIX wiecznych obiektów drewnianych, w tym: cztery domy dla rękodzielników (Łódź, ul. Mazowiecka 47, Kopernika 42, Wólczańska 68, Żeromskiego 68), jeden dom mieszkalny (Łódź ul. Mazowiecka 61), jedna willa letniskowa (Łódź, Scaleniowa 18), drewniany kościół św. Andrzeja Boboli z Łodzi – Nowosolnej – jedyny XIX wieczny przykład łódzkiej drewnianej architektury sakralnej, wpisany do rejestru zabytków oraz dawną poczekalnię przystanku tramwajowego z Rynku Nowego Miasta w Zgierzu. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie całokształtu procesu, który umożliwił zachowanie dziedzictwa wczesno przemysłowej architektury drewnianej Łodzi, na którą składają się przede wszystkim drewniane domy rękodzielników. Problematyka realizacji projektu utworzenia Skansenu Miejskiej Architektury Drewnianej w Łodzi została ujęta w sposób całościowy przedstawia zarówno cały proces przygotowań do projektu, jak i szczegóły dotyczące jego realizacji. Artykuł przedstawia również sposób adaptacji translokowanych obiektów do nowych funkcji zawierających bogaty program kulturalno-edukacyjny, które sprawiają, że skansen tętni życiem i przyciąga wiele osób