Eskişehir Ve Çevresinde Yetişen Bazı Hypericum L. Türleri Üzerinde Morfolojik Ve Anatomik Çalışmalar

DergiPark: 246272trakyafbdBu çalışmada Eskişehir ve yöresinde doğal yayılış gösteren Hypericum montbretii Spach., H.origanifolium Willd. ve H. perforatum L. türlerinin bazı morfolojik ve anatomik özellikleri saptanmaya çalışılmıştır. Araştırma bölgesinde H. perforatum’un Hypericum montbretii ve H. origanifolium. türlerine göre daha geniş yayılış gösterdiği görülmüştür. H. montbretii ve H. origanifolium türlerinin sepallerinde siyah glandlar bulunmasına karşın bu glandlar H. perforatum türünün sepallerinde yoktur. İncelenen türlerin kök enine kesitlerinde, öz bölgesi tamamen ksilem hücreleri tarafından örtülmüştür. Gövde enine kesitlerinde türlerin öz bölgesinde genç gövdelerde iri parankimatik hücreler vardır, yaşlı gövdelerde ise öz boşluğu oluşmaktadır. İncelenen türlerin yaprak anatomileri birbirlerine çok benzemektedir. Yapraklar ekvifasial ve amfistomatiktir ve amarillis tip stomalara sahiptirler. Mezomorfik olan yapraklarda şizo-lizigen tipte salgı cepleri vardır. Stomalar komşu hücrelerine göre de anizositik ve diasitik tiptedirler. Türlerin yapraklarının alt yüzeylerindeki stoma frekansları, üst yüzeylerine göre daha yüksektir.The purpose of the present study is to determine some morphological and anatomical characteristics of the species of Hypericum montbretii Spach., H. origanifolium Willd. and H. perforatum L. that show natural distribution in Eskişehir and its surrounding area. H. perforatum was determined to exist more abundantly in the research area in comparison with H. montbretii and H. origanifolium. While H. montbretii and H. origanifolium have black glands, H. perforatum lack such glands. Upon the examination of the root cross-rections, the pith was determined to be completely covered by xylem cells. As to stem cross-sections, it was observed that large parenchymatic cells were present in the pith of the young stems, while old stems were observed to have formed cavity in their pith. The species examined were determined to bear resemblance to one another in consideration of their leaf anatomy. Leaves are equifacial and amphistomatic and they have amaryllis type stomata. They are mesomorphic and there are schizo-lisigenous type secretion pockets in the leaves. Compared to adjacent cells, stomata are anisositic or diasitic. Stomata on the lower surface of the leaves show higher frequencies than those on the upper surface

Bazı Cicer (nohut) türleri üzerinde taksonomik ve morfolojik araştırmalar

Bu araştırmada Türkiye'de doğal yayılış gösteren Cicer bijugum K.H.Rech. ve C.arietinum L un kültür varyeteleri incelenmiştir. Elde edilen sonuçlar şunlardır: Bu araştırmada C.arietinum L.türünün 12 kültür varyetesinin morfolojik özelliklerine göre revizyonu yapılmış ve aşağıdaki seksiyonlarda toplanmıştır. A) Oriente ırkı: cv.turcico-brunneum G.Pop. cv. turcico-fulvum G.Pop. B) Asiaticum ırkı: cv.turcico-lateritium G.Pop. cv.turcico-nigritum G.Pop. cv. turcico-sublutescens G. Pop. et A. Pavl. cv. turcico-brunneo-violaceum G. Pop. C)Mediterraneum ırkı: cv. hispanico-flavescens G. Pop. cv. hispanico-albo-testaceum Prosorova. cv.hispanicosubflavescens G. Pop. et A. Pavl. D)Eurasiaticum ırkı: cv.turcico-castaneum G. Pop. cv. turcico-rubescens G. Pop. cv. turcico-eborinum G. Pop. Bunların C.arietinum L.cv.turcico-nigritum G.Pop'un Elazığ ili tarım alanlarından temin ettiğimiz örnekler arasında bulunduğu ve C.arietinum L.cv.hispanico-albo-testaceum prosorova'nın Bursa, Orhaneli, Okçular köyünde diğer tarım formları ile karışık halde kültür edildiği Türkiye'de ilk defa saptanmıştır. C.bijugum K.H.Rech.yurdumuzun Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde, Kuzey Anadolu bölgesinde Giresun, Şebinarahisar'da doğal yayılış gösterdiği saptanmıştır. Ancak Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde yetişen örneklerin tohum kabukları düz kirli bej, Kuzey Anadolu bölgesinde yetişenlerin tohum kabukları mozaik şeklinde siyah benekli kirli bej rengindedir.Yapılan incelemelerde araştırmada anılan tüm Cicer formlarının polenler "Trikolporat" tiptedir.Yapılan istatistiki çalışmalar sonucu C.arietinum L.cv.turcico-fulvum G.Pop ve C.arietinum L.cv.turcico-brunneum G.Pop kültür varyetelerinin yurdumuzda doğal yetişen C.bijugum K:H:Rech. İle aynı grupta olduğu görülmüştür. Bu nedenle C.bijugum K:H:Rech ve bu kültür varyeteleri arasında elde ettiğimiz biyometrik verilere göre bir benzerlik olduğu anlaşılmıştır. Yapılan karyolojik çalışmalarda C.arietinum L:,C.bijugum K.H.Rech ve C.pinnatifidum Jaub.et Spach türlerinde kromozom sayısının 2n=16 olduğu görülmüştür.Türlerin polen ana hücrelerinde Meiosis bölünmenin Diploten ve Diakinesis safhalarında nukleolusa yapışık iki kromozom olduğu izlenmiş, bu nedenle bu üç türde bir çift satellitli kromozomun bulunduğu sonucuna varılmıştır. C. Arietinum L. un bazı kültür varyetelerinde polen ana hücrelerinin meiosis bölünmesinde normal "bivalent"ler yanında "univalent" kromozomlara da rastlanmıştır. Yukarıda belirtilen bölgelerde doğal yetişen C. Bijugum K.H.Rech. polen ana hücrelerinde meiosis bölünmesinin düzenli olarak görülmesine karşılık, yurdumuzun pek çok yerinde doğal olarak yetişen C. Pinnatifidum Jaub.et Spach türünde ender olarak kromozom sayıları değişik polen ana hücrelerine rastlanmıştır

Palynological Properties of Western Anatolian Origanum l. (lamiaceae) Taxa

Bu çalışmada, 1996-1998 yılları arasında Batı Anadolu bölgesinden toplanan Origanum L. (Lamiaceae) cinsine ait 13 taksonun polen morfolojileri incelenmiştir. Polenler radyal simetrili, izopolar ve hekzakolpattır. Polen şekli; O. solymicum’da oblat sferoid olup, diğerlerinde suboblattır. Bazı türlerin kutup ve ekvator eksen boyutları geniş bir varyasyon göstermektedir. Bazı taksonların Amb şekilleri sirkular, bazıları ise eliptiktir.In this study, the pollen morphologies of 13 Origanum L. (Lamiaceae) taxa collected from Western Anatolian region between the years 1996 and 1998 were investigated. The polen grains are radial symmetrical, isopolar and hexacolpate. The pollen shape of O. solymicum is oblate spheroidal, but the other taxa are suboblate. Pore and ecvatorial axis length of some species show wide variations. Amb figures of some taxa are circular, and some are ecliptic

THE MORPHOLOGICAL, ANATOMICAL AND ECOLOGICAL INVESTIGATIONS ON ORIGANUM HYPERICIFOLIUM SCHWARZ ET DAVIS AND O. SIPYLEUM L.

Bu çalışmada, farklı lokalitelerde yayılış gösteren 2 endemik Origanum L.türünün (Origanum hypericifolium Schwarz et Davis, O.sipyleum L.) iç ve dış morfolojileri incelenmiş; ekolojik özellikleri ortaya konmuştur. İncelenen türlerde morfolojik olarak çok belirgin farklar görülmedi. Kök anatomisinde mantarlaşmış dokularda farklılıklar görülürken, gövdede ise tek sıralı epidermis, köşe kollenkiması, 1-2 sıralı endodermis, açık kollateral iletim demetleri ve öz kolları benzerlik; parankimatik öz hücreleri farklılık göstermektedir. Yapraklar dorsiventral, tek sıralı epidermis, bol kloroplastlı mezofil hücrelerine sahiptir. Epidermis hücre şekli, stoma indeksleri ve sesil salgı cepleri birbirinden farklılık gösterir. Ekolojik açıdan, türlerin yetişme ortamları, toprağın fiziksel ve kimyasal özelliklerinde farklılıklar vardır

THE MORPHOLOGICAL, ANATOMICAL AND ECOLOGICAL INVESTIGATIONS ON ORIGANUM HYPERICIFOLIUM SCHWARZ ET DAVIS AND O. SIPYLEUM L.

Bu çalışmada, farklı lokalitelerde yayılış gösteren 2 endemik Origanum L.türünün (Origanum hypericifolium Schwarz et Davis, O.sipyleum L.) iç ve dış morfolojileri incelenmiş; ekolojik özellikleri ortaya konmuştur. İncelenen türlerde morfolojik olarak çok belirgin farklar görülmedi. Kök anatomisinde mantarlaşmış dokularda farklılıklar görülürken, gövdede ise tek sıralı epidermis, köşe kollenkiması, 1-2 sıralı endodermis, açık kollateral iletim demetleri ve öz kolları benzerlik; parankimatik öz hücreleri farklılık göstermektedir. Yapraklar dorsiventral, tek sıralı epidermis, bol kloroplastlı mezofil hücrelerine sahiptir. Epidermis hücre şekli, stoma indeksleri ve sesil salgı cepleri birbirinden farklılık gösterir. Ekolojik açıdan, türlerin yetişme ortamları, toprağın fiziksel ve kimyasal özelliklerinde farklılıklar vardır

Palynological Properties of Western Anatolian Origanum l. (lamiaceae) Taxa

Bu çalışmada, 1996-1998 yılları arasında Batı Anadolu bölgesinden toplanan Origanum L. (Lamiaceae) cinsine ait 13 taksonun polen morfolojileri incelenmiştir. Polenler radyal simetrili, izopolar ve hekzakolpattır. Polen şekli; O. solymicum’da oblat sferoid olup, diğerlerinde suboblattır. Bazı türlerin kutup ve ekvator eksen boyutları geniş bir varyasyon göstermektedir. Bazı taksonların Amb şekilleri sirkular, bazıları ise eliptiktir.In this study, the pollen morphologies of 13 Origanum L. (Lamiaceae) taxa collected from Western Anatolian region between the years 1996 and 1998 were investigated. The polen grains are radial symmetrical, isopolar and hexacolpate. The pollen shape of O. solymicum is oblate spheroidal, but the other taxa are suboblate. Pore and ecvatorial axis length of some species show wide variations. Amb figures of some taxa are circular, and some are ecliptic

Yaşam Bilimleri ve Biyoteknoloji

Bu çalışmada Eskişehir Hekimdağ (Bozdağ) Florası araştırılmıştır. Çalışma alanı Davis(1965) tarafından uygulanan grid kareleme sistemine göre B3 karesinde yer almaktadır. Araştırma alanından toplanan örneklerin teşhis edilmesi sonucunda 59 familyaya ait 219 cins ve bu cinslere ait 467 tür ve türaltı takson tespit edilmiştir. Tespit edilen taksonların fitocoğrafik bölgelere göre dağılımı ise şöyledir; Akdeniz elementleri (49), Avrupa-Sibirya elementleri (31), İran-Turan elementleri (19), Öksin elementleri (6), çok bölgeli ve fitocoğrafik bölgesi bilinmeyen (362)’dir. En fazla takson içeren familyalar sırasıyla; Asteraceae (50), Fabaceae (38), Lamiaceae (24), Poaceae (21) ve Liliaceae (18)’dir. En çok takson içeren cinsler ise sırasıyla; Centaurea (7), Alyssum (6), Silene, Astragalus, Trifolium, Lathyrus ve Campanula (5)’dir. Araştırma bölgesinde 43 endemik takson tespit edilmiş olup alandaki endemizim oranı % 10.86’dır. Tespit edilen taksonların 13’ü B3 karesi için yeni kare kaydı niteliğindedi

THE FLORA OF HEKIMDAG (BOZDAG), ESKISEHIR

In this study the flora of Eskişehir Hekimdağ (Bozdağ) were investigated. According to Davis's grid system, the research area lies in B3 square. The plant samples collected in this region and determined that there are 59 families, as well as 467 species and subspecies taxa belonging to 219 genera. The phytogeographical distribution is as follows: 49 Mediterranean, 31 Euro-Siberian, 19 Irano-Turanian, 6 Euxin and 362 unknown or other-regional elements. The largest families are Asteraceae (50), Fabaceae (38), Lamiaceae (24), Poaceae (21) and Liliaceae (18) in terms of the number of species and subspecies included. Genera represented by the highest number of species are Centaurea (7), Alyssum (6), Silene, Astragalus, Trifolium, Lathyrus ve Campanula (5) . The number of endemic taxa within the study area is 41 (10.86%). 13 taxa are new records for the B3 square