Pregnancy in a patient with adrenocortical carcinoma during treatment with Mitotane — a case report

W pracy przedstawiono młodą pacjentkę z wirylizującym rakiem kory nadnerczy leczonym operacyjnie, która zaszła w ciążę w trakcie terapii uzupełniającej mitotanem. Omówiono jednocześnie często błędne, rutynowe leczenie tabletkami antykoncepcyjnymi pacjentek z niezdiagnozowanymi zaburzeniami miesiączkowania o typie oligo-/amenorrhea i wynikające z tego opóźnienie rozpoznania raka kory nadnerczy. (Endokrynol Pol 2011; 62 (2): 186–188)We present the case of a female patient with virilising adrenocortical carcinoma treated surgically who conceived during adjuvant treatment with mitotane. We discuss the frequently erroneous routine treatment with oral hormonal contraception without thorough differential diagnosis in female patients with oligo-/amenorrhea and subsequent delay in the proper diagnosis of adrenocortical carcinoma. (Pol J Endocrinol 2011; 62 (2): 186–188

Influence of the endogene TSH stimulation of thyroid volume increase in the patients after total thyroidectomy due to differentiated thyroid cancer

Wstęp: Leczeniem z wyboru raka zróżnicowanego tarczycy jest tyreoidektomia całkowita, z następowym uzupełniającym leczeniem jodem promieniotwórczym. Przygotowanie chorego do terapii radioizotopowej obejmuje odstawienie terapii supresyjnej L-tyroksyny w celu uzyskania stężeń TSH przekraczających 25 mU/ml. Ze względu na znane kluczowe znaczenie TSH w roli regulacji proliferacji komórek pęcherzykowych tarczycy, możliwa jest stymulacja odrostu podczas co najmniej 3-tygodniowego okresu przerwania farmakoterapii. Celem niniejszej pracy jest ocena stopnia wzrostu masy tkanki tarczycowej u chorych po całkowitej tyreoidektomii z powodu raka zróżnicowanego tarczycy po stymulacji endogennym TSH i jego wpływu na przebieg dalszego leczenia. Materiał i metody: Badaniem objęto 23 chorych po całkowitej tyreoidektomii z powodu raka brodawkowatego i pęcherzykowego tarczycy. Wykonano badania biochemiczne (TSH, Tg) oraz obrazowe (USG tarczycy) w trakcie supresji preparatem L-tyroksyny oraz po 4-5 tygodniach od momentu jej odstawienia. Wyniki: Po odstawieniu leczenia supresyjnego L-tyroksyną objętość kikutów tarczycy wzrosła średnio o 30,1%, a różnica ta była znamienna statystycznie. Wnioski: Odstawienie preparatów L-tyroksyny w trakcie przygotowania do leczenia radiojodem u chorych leczonych z powodu raka zróżnicowanego tarczycy doprowadza do wzrostu masy tkanki tarczycowej, w niektórych przypadkach fakt ten może wpływać na decyzje terapeutyczne dotyczące chorego. (Endokrynol Pol 2008; 59 (2): 119-122)Introduction: The treatment-of-choice for differentiated thyroid carcinoma (DTC) is a total thyroidectomy with subsequent radioiodine therapy. In order to increase an iodine uptake in thyroid tissue remnants, the L-thyroxine withdrawal is required. It is recommended to achieve TSH levels higher than 25 mU/ml. As TSH is a known key factor in thyroid cell proliferation regulation, prolonged stimulation of the cells during L-thyroxine withdrawal can be a causative factor for a re-growth. Our aim was to assess the degree of thyroid re-growth in the patients after total thyroidectomy due to DTC and its possible clinical implications. Material and methods: 23 patients operated due to papillary and follicular thyroid cancer were included into the study. Biochemical determinations and ultrasound thyroid imaging were performed (TSH, Tg) during suppressive L-thyroxine therapy as well as 4-5 weeks after the withdrawal. Results: The mean volume of thyroid tissue remnants increased after withdrawal for substantial 30.1%. The difference was extremely significant. Conclusions: L-Thyroxine withdrawal in the patients after total thyroidectomy due to DTC can cause re-growth of the tissue remnants. The phenomenon may be of a clinical significance in the selected cases influencing therapeutic decisions. (Pol J Endocrinol 2008; 59 (2): 119-122

Lymphocytic hypophysitis and hypothalamitis - a case report

Limfocytarne zapalenie przysadki jest rzadkim procesem chorobowym dotyczącym przede wszystkim kobiet. W niniejszej pracy przedstawiono przypadek 69-letniej pacjentki, u której wystąpiły objawy moczówki prostej oraz niewydolność części gruczołowej przysadki w zakresie czynności gonado- i kortykotropowej z wtórną niewydolnością kory nadnerczy. W obrazie rezonansu magnetycznego uwidoczniono naciek w okolicy podwzgórzowo-przysadkowej. W związku z wykluczeniem innych przyczyn nacieku tej okolicy oraz dobrą reakcją na dożylną steroidoterapię rozpoznano limfocytarne zapalenie okolicy przysadkowo-podwzgórzowej.Lymphocytic hypophysitis is an unusual disorder that nearly exclusively affects women. We present a case of 69 year-old female patient who developed the symptoms of diabetes insipidus and partial insufficiency of the anterior pituitary gland. Magnetic resonance imaging of the brain revealed a mass involving the sella and suprasellar region. After exclusion of other causes of infiltrate in this region and due to evident reaction to glucocorticoid treatment the diagnosis of lymphocytic hypophisitis and hypothalamitis was established

Surwiwina – czynnik prognostyczny w nowotworach u ludzi – praca poglądowa

Accurate diagnosis and proper monitoring of cancer patients remain important obstacles for successful cancer treatment. The search for cancer biomarkers is carried out in order to quickly identify tumor cells and predict treatment response, ultimately leading to a favorable therapeutic outcome. One such prognostic marker seems to be survivin. Many studies have shown that survivin is strongly expressed in a vast majority of cancers. Its overexpression was demonstrated in breast and lung cancer, prostate, gastric, colon, bladder, and esophageal carcinomas, osteosarcomas, and lymphomas. In many of those tumors, high activity of the survivin gene was associated with a poor prognosis and worse survival rates. Moreover, survivin expression was correlated with resistance to chemotherapy and radiotherapy-induced apoptosis. Since survivin may be identified as an independent prognostic factor and inhibitor of apoptosis, it may prove to be a useful therapeutic target in cancer therapy.Trafne rozpoznanie i właściwa kontrola pacjentów z chorobami nowotworowymi są nadal jednymi z najistotniejszych czynników skutecznego leczenia nowotworów złośliwych u ludzi. Pomocnymi w szybkiej identyfikacji komórek nowotworowych i przewidywaniu ich odpowiedzi na leczenie, a w konsekwencji mającymi korzystny wpływ na wyniki leczenia mogą być badania skupiające się na poszukiwaniu markerów specyficznych dla guzów. Jednym z takich markerów prognostycznych wydaje się być surwiwina. Liczne badania wykazały między innymi, iż ulega ona silnej ekspresji w większości nowotworów złośliwych. Jej nadmierną ekspresję wykazano w nowotworach piersi, prostaty, żołądka, jelita grubego, pęcherza moczowego, raku przełyku, płuc, kostniakomięsakach oraz chłoniakach. W większości badanych przypadków wysoka aktywność genu surwiwiny wiązała się ze złym rokowaniem i krótszym czasem przeżycia pacjentów. Wykazano dodatkowo, że ekspresja surwiwiny korelowała z opornością na chemio i radioterapię, apoptozozależną. Od czasu kiedy surwiwina została zidentyfikowana jako niezależny czynnik prognostyczny i inhibitor apoptozy, stała się ona ważnym celem w terapii przeciwnowotworowej

Akromegalia — nowe spojrzenie na pacjenta. Polskie propozycje postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w akromegalii w świetle aktualnych doniesień

is usually delayed and is often associated with the development of various complications causing premature mortality. In patients with hypertension, heart failure, diabetes, and arthropathy that is non-specific for age, attention should be paid to the occurrence of somatic signs of acromegaly. As a screening test, insulin-like growth factor-1 (IGF-1) concentration should be assessed. Further diagnostic and treatment procedures are possible in specialised centres. The first-line therapy is selective transsphenoidal adenomectomy. Patients with a good prognosis related to a surgical removal of the pituitary tumour should be referred only to centres experienced in performing this type of procedure, after pharmacological preparation. Other patients, and those who have not recovered after surgical treatment, should be subjected to long-term pharmacotherapy with long-acting somatostatin analogues. In each case, the complications of acromegaly should be followed-up long-term and actively treated. This proposed new recommendation should be helpful for the management of patients with acromegaly. (Endokrynol Pol 2014; 65 (4): 326–331)Akromegalia jest rzadką chorobą spowodowaną nadmiernym wydzielaniem hormonu wzrostu (GH), zwykle przez guz przysadki. Rozpoznanie jest opóźnione i często związane z rozwojem różnych powikłań powodujących zwiększone zagrożenie zgonem. U chorych z nadciśnieniem, niewydolnością serca, cukrzycą, artropatiami, nietypowymi do wieku należy zwrócić uwagę na występowanie objawów akromegalii. Jako badanie przesiewowe należy wykonać oznaczenie stężenia insulinopodobnego czynnika wzrostu-1 (IGF-1). Dalsza diagnostyka i leczenie powinny być prowadzone w wyspecjalizowanych ośrodkach. Leczeniem pierwszego rzutu jest wybiórcze usunięcie gruczolaka przysadki z dostępu przez zatokę klinową. Pacjenci rokujący wyleczenie operacyjnym usunięciem guza przysadki powinni być kierowani do ośrodków z doświadczeniem w tego typu zabiegach, po przygotowaniu farmakologicznym. Pozostali chorzy oraz ci po nieskutecznym leczeniu neurochirurgicznym powinni być długotrwale leczeni analogami somatostatyny. W każdym przypadku następstwa akromegalii winny być przez całe życie monitorowane i aktywnie leczone. Proponowane nowe zalecenia powinny być pomocne w postępowaniu z pacjentami chorymi na akromegalię. (Endokrynol Pol 2014; 65 (4): 326–331

Akromegalia — nowe spojrzenie na pacjenta. Polskie propozycje postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w akromegalii w świetle aktualnych doniesień

Rozpoznanie jest opóźnione i często związane z rozwojem różnych powikłań powodujących zwiększone zagrożenie zgonem. U chorych z nadciśnieniem, niewydolnością serca, cukrzycą, artropatiami, nietypowymi do wieku należy zwrócić uwagę na występowanie objawów akromegalii. Jako badanie przesiewowe należy wykonać oznaczenie stężenia insulinopodobnego czynnika wzrostu-1 (IGF-1). Dalsza diagnostyka i leczenie powinny być prowadzone w wyspecjalizowanych ośrodkach. Leczeniem pierwszego rzutu jest wybiórcze usunięcie gruczolaka przysadki z dostępu przez zatokę klinową. Pacjenci rokujący wyleczenie operacyjnym usunięciem guza przysadki powinni być kierowani do ośrodków z doświadczeniem w tego typu zabiegach, po przygotowaniu farmakologicznym. Pozostali chorzy oraz ci po nieskutecznym leczeniu neurochirurgicznym powinni być długotrwale leczeni analogami somatostatyny. W każdym przypadku następstwa akromegalii winny być przez całe życie monitorowane i aktywnie leczone. Proponowane nowe zalecenia powinny być pomocne w postępowaniu z pacjentami chorymi na akromegalię

Mechanical thrombectomy in acute stroke – Five years of experience in Poland

Objectives Mechanical thrombectomy (MT) is not reimbursed by the Polish public health system. We present a description of 5 years of experience with MT in acute stroke in Comprehensive Stroke Centers (CSCs) in Poland. Methods and results We retrospectively analyzed the results of a structured questionnaire from 23 out of 25 identified CSCs and 22 data sets that include 61 clinical, radiological and outcome measures. Results Most of the CSCs (74%) were founded at University Hospitals and most (65.2%) work round the clock. In 78.3% of them, the working teams are composed of neurologists and neuro-radiologists. All CSCs perform CT and angio-CT before MT. In total 586 patients were subjected to MT and data from 531 of them were analyzed. Mean time laps from stroke onset to groin puncture was 250±99min. 90.3% of the studied patients had MT within 6h from stroke onset; 59.3% of them were treated with IV rt-PA prior to MT; 15.1% had IA rt-PA during MT and 4.7% – emergent stenting of a large vessel. M1 of MCA was occluded in 47.8% of cases. The Solitaire device was used in 53% of cases. Successful recanalization (TICI2b–TICI3) was achieved in 64.6% of cases and 53.4% of patients did not experience hemorrhagic transformation. Clinical improvement on discharge was noticed in 53.7% of cases, futile recanalization – in 30.7%, mRS of 0–2 – in 31.4% and mRS of 6 in 22% of cases. Conclusion Our results can help harmonize standards for MT in Poland according to international guidelines

Anti-thyroidal peroxidase antibodies are associated with thyrotropin levels in hypothyroid patients and in euthyroid individuals

Objective The study was designed to evaluate the relationship between thyroid antibodies and gland dysfunction, with the aim of finding a clinically useful threshold value of thyreoperoxidase antibodies, which could prove to be predictive for thyroid failure. Material and Methods The study was conducted on 99 women, ages ranging from 18–91 years (mean age: 45.5 ±17.0), were treated as outpatients in the Department of Endocrinology, Metabolism and Internal Medicine. Analysis of serum samples for TSH concentration and anti-TPO titers was conducted. Results The most common disorder was hypothyroidism. Anti-TPO titers above reference range values were observed in 35 patients (35.4%): 21 (60%) were hypothyroid and 11 (31.4 %) were euthyroid. The anti-TPO and TSH serum levels correlated both in patients with high thyroid antibody titers, and in the anti-TPO negative groups. To find the threshold value of anti- TPO that would help predict hypothyroidism, receiver operating curves were used. With this approach, TPO antibody titers over 17 IU/ml indicated hypothyroidism with a 90% sensitivity and 75% sensibility. Conclusions It can be postulated that the cutoff values of anti-TPO in the general population should be decreased in order to improve autoimmune thyroid disorder screening. Obviously, using that margin may lead initially to the detection of some false positive subjects. However, with lower cut-off values, more patients can be enrolled into thyroid follow-up groups. In this way, many people could avoid complications of undiagnosed, insidious thyroid failure

Krakow International Studies no. 1 (XIV), 2017

Publikacja recenzowana / Peer-reviewed paperZe wstępu: Dwa numery „Krakowskich Studiów Międzynarodowych” (KSM) przygotowane w 2017 r. zawierają pogłębione analizy i oceny przyczyn, istoty i następstw postępującego w ostatnich dwóch latach kryzysu Unii Europejskiej (UE). Nawiązują one tematycznie do numerów, które ukazały się w latach 2014–2016, a omawiały między innymi: strategiczne oraz gospodarcze aspekty współpracy transatlantyckiej, współzależności bezpieczeństwa globalnego i transatlantyckiego oraz problemy współpracy Polski z Niemcami w UE