Kenmerken van een vleesvarkensstal gericht op diervriendelijkheid en landschap : een brede enquete

Voor de continuering van de Nederlandse intensieve veehouderij is het van belang dat de maatschappij de veehouderij ook accepteert. Door middel van een visuele enquête wordt de voorkeur van mensen gemeten voor verschillende beelden. Voor het onderzoek is gekozen voor een vleesvarkensstal zodat de resultaten direct toepasbaar konden zijn voor het Herculesproject. De uitkomsten zijn echter ook bruikbaar om het slechte imago van deze tak van veehouderij in de maatschappij te verbeteren. De belangrijkste onderzoeksvraag was hierbij: Welke visuele kenmerken van de stal hebben met betrekking tot diervriendelijkheid en inpassing in het landschap de voorkeur? In de enquête werden afbeeldingen getoond van verschillende stalsystemen, hokinrichtingen en gebouwkenmerken. Door middel van deze schetsen werden verschillende aspecten van de stallen geïllustreerd, waarna verschillende vragen over deze aspecten werden gesteld. De geënquêteerde werd gevraagd welke variant als best geacht werd voor het dier of voor de inpassing in het landschap. Van de 43 geënquêteerden waren er 24 werkzaam in de sector en 19 werkzaam buiten de sector (non-sector). Voor de ideale groepsgrootte geeft men de voorkeur aan 24 varkens, waarbij het belangrijk is dat er een afweging is gemaakt tussen bewegingsvrijheid van het dier en het voorkomen van massaliteit. Op hokniveau wil men graag stro, meer ruimte per varken en afleidingsmateriaal in het hok zien. In de stal wil men daglicht door ramen en een uitloop, waarbij mensen buiten de sector de voorkeur hadden voor uitloop in een weide en mensen uit de sector voor een verharde uitloop. Het stapelen van stallen zag men niet als iets negatiefs, wel wilde men dat er aan en aantal randvoorwaarden van dierwelzijn voldaan wordt. De acceptatie van stapelen nam wel af naarmate het aantal lagen toenam. Op landschapsniveau vond men geuremissie en landschapsinpassing het belangrijkste. Men had een sterke voorkeur voor beplanting rond stallen door middel van inheemse bomen en planten. Ook de zichtbaarheid van het dier werd als belangrijk gezien, zowel in de wei als ook door middel van ramen in de gevel. Voor het exterieur van de stal waren het materiaalgebruik en streekeigen kenmerken van belang voor de acceptatie van het gebouw. De non-sector heeft de neiging om voor de meest natuurlijke variant te kiezen. De behoefte aan natuurlijkheid van de non-sector kan men zien als een aversie van de behandeling van dieren als productie middelen. Men heeft het idee dat de intensieve veehouderij te ver is gegaan in de optimalisatie van de productie. De non-sector wil de dieren zien als onderdelen van het ecosysteem

Subpopulations of bovine WC1+ γδ T cells rather than CD4+CD25highFoxp3+ T cells act as immune regulatory cells ex vivo

Regulatory T cells (Treg) are regarded essential components for maintenance of immune homeostasis. Especially CD4+CD25high T cells are considered to be important regulators of immune reactivity. In humans and rodents these natural Treg are characterized by their anergic nature, defined as a non-proliferative state, suppressive function and expression of Foxp3. In this study the potential functional role of flowcytometry-sorted bovine white blood cell populations, including CD4+CD25high T cells and γδ T cell subpopulations, as distinct ex vivo regulatory cells was assessed in co-culture suppression assays. Our findings revealed that despite the existence of a distinct bovine CD4+CD25high T cell population, which showed Foxp3 transcription/expression, natural regulatory activity did not reside in this cell population. In bovine co-culture suppression assays these cells were neither anergic nor suppressive. Subsequently, the following cell populations were tested functionally for regulatory activity: CD4+CD25low T cells, WC1+, WC1.1+ and WC1.2+ γδ T cells, NK cells, CD8+ T cells and CD14+ monocytes. Only the WC1.1+ and WC1.2+ γδ T cells and CD14+ monocytes proved to act as regulatory cells in cattle, which was supported by the fact that these regulatory cells showed IL-10 transcription/expression. In conclusion, our data provide first evidence that cattle CD4+CD25highFoxp3+ and CD4+CD25low T cells do not function as Treg ex vivo. The bovine Treg function appears to reside in the γδ T cell population, more precisely in the WC1.1+ and the WC1.2+ subpopulation, major populations present in blood of cattle in contrast to non-ruminant species

Verslag van de ontwerpdag op 3 februari 2004

Verslag van de ontwerpdag van het project: "Houden van hennen". Op deze dag is een aanzet gegeven om te komen tot een nieuw houderijsysteem. Het project wordt systematisch aangepakt om te zorgen dat aan zoveel mogelijk wensen van belanghebbenden kan worden voldaa

Modeling what we sample and sampling what we model: challenges for zooplankton model assessment

Zooplankton are the intermediate trophic level between phytoplankton and fish, and are an important component of carbon and nutrient cycles, accounting for a large proportion of the energy transfer to pelagic fishes and the deep ocean. Given zooplankton's importance, models need to adequately represent zooplankton dynamics. A major obstacle, though, is the lack of model assessment. Here we try and stimulate the assessment of zooplankton in models by filling three gaps. The first is that many zooplankton observationalists are unfamiliar with the biogeochemical, ecosystem, size-based and individual-based models that have zooplankton functional groups, so we describe their primary uses and how each typically represents zooplankton. The second gap is that many modelers are unaware of the zooplankton data that are available, and are unaccustomed to the different zooplankton sampling systems, so we describe the main sampling platforms and discuss their strengths and weaknesses for model assessment. Filling these gaps in our understanding of models and observations provides the necessary context to address the last gap—a blueprint for model assessment of zooplankton. We detail two ways that zooplankton biomass/abundance observations can be used to assess models: data wrangling that transforms observations to be more similar to model output; and observation models that transform model outputs to be more like observations. We hope that this review will encourage greater assessment of zooplankton in models and ultimately improve the representation of their dynamics

Total Zinc Intake May Modify the Glucose-Raising Effect of a Zinc Transporter (SLC30A8) Variant

Objective: Many genetic variants have been associated with glucose homeostasis and type 2 diabetes in genome-wide association studies. Zinc is an essential micronutrient that is important for β-cell function and glucose homeostasis. We tested the hypothesis that zinc intake could influence the glucose-raising effect of specific variants. Research Design and Methods: We conducted a 14-cohort meta-analysis to assess the interaction of 20 genetic variants known to be related to glycemic traits and zinc metabolism with dietary zinc intake (food sources) and a 5-cohort meta-analysis to assess the interaction with total zinc intake (food sources and supplements) on fasting glucose levels among individuals of European ancestry without diabetes. Results: We observed a significant association of total zinc intake with lower fasting glucose levels (β-coefficient ± SE per 1 mg/day of zinc intake: −0.0012 ± 0.0003 mmol/L, summary P value = 0.0003), while the association of dietary zinc intake was not significant. We identified a nominally significant interaction between total zinc intake and the SLC30A8 rs11558471 variant on fasting glucose levels (β-coefficient ± SE per A allele for 1 mg/day of greater total zinc intake: −0.0017 ± 0.0006 mmol/L, summary interaction P value = 0.005); this result suggests a stronger inverse association between total zinc intake and fasting glucose in individuals carrying the glucose-raising A allele compared with individuals who do not carry it. None of the other interaction tests were statistically significant. Conclusions: Our results suggest that higher total zinc intake may attenuate the glucose-raising effect of the rs11558471 SLC30A8 (zinc transporter) variant. Our findings also support evidence for the association of higher total zinc intake with lower fasting glucose levels

Outcome in patients perceived as receiving excessive care across different ethical climates: a prospective study in 68 intensive care units in Europe and the USA

Purpose: Whether the quality of the ethical climate in the intensive care unit (ICU) improves the identification of patients receiving excessive care and affects patient outcomes is unknown. Methods: In this prospective observational study, perceptions of excessive care (PECs) by clinicians working in 68 ICUs in Europe and the USA were collected daily during a 28-day period. The quality of the ethical climate in the ICUs was assessed via a validated questionnaire. We compared the combined endpoint (death, not at home or poor quality of life at 1 year) of patients with PECs and the time from PECs until written treatment-limitation decisions (TLDs) and death across the four climates defined via cluster analysis. Results: Of the 4747 eligible clinicians, 2992 (63%) evaluated the ethical climate in their ICU. Of the 321 and 623 patients not admitted for monitoring only in ICUs with a good (n = 12, 18%) and poor (n = 24, 35%) climate, 36 (11%) and 74 (12%), respectively were identified with PECs by at least two clinicians. Of the 35 and 71 identified patients with an available combined endpoint, 100% (95% CI 90.0–1.00) and 85.9% (75.4–92.0) (P = 0.02) attained that endpoint. The risk of death (HR 1.88, 95% CI 1.20–2.92) or receiving a written TLD (HR 2.32, CI 1.11–4.85) in patients with PECs by at least two clinicians was higher in ICUs with a good climate than in those with a poor one. The differences between ICUs with an average climate, with (n = 12, 18%) or without (n = 20, 29%) nursing involvement at the end of life, and ICUs with a poor climate were less obvious but still in favour of the former. Conclusion: Enhancing the quality of the ethical climate in the ICU may improve both the identification of patients receiving excessive care and the decision-making process at the end of life