ACTIVE FOLLOW-UP DECISION IN PROSTATE CANCER; HOW SAFE IS THE BIOPSY GLEASON SCORE?

Amaç: Prostat spesifik antijenin tanımlanmasından sonra insidental prostat kanseri oranı yükselmiş ve hastalar gereksiz tedavilere maruz kalabilmişlerdir. İnsidental prostat kanseri olan hastalarda herhangi bir tedavi uygulanmadan yakın izlem kılavuzlara girmiş ve hastalara uygulanmaya başlamıştır. Ancak transrektal ultrasonografi eşliğinde biyopsi patolojilerindeki veriler ile radikal prostatektomi spesimen patolojilerindeki verilerin uyumsuzluğu, küratif tedavi ihtiyacı olabilecek hastaları riske atmaktadır. Bu çalışmada; radikal prostatektomi spesimenlerindeki Gleason skorları ile TRUS-bx Gleason skorlarının karşılaştırılması amaçlanmıştır. Materyal – Metot: Mart 2011 ile Haziran 2016 tarihleri arasında, kliniğimizde radikal prostatektomi cerrahisi geçirmiş hastaların verileri retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların transrektal ultrasonografi eşliğinde biyopsi öncesi PSA değerleri, biyopsi kor sayıları, kanser pozitif biyopsi kor sayıları, biyopsideki kanser yüzdeleri ve Gleason skorları tespit edilerek, radikal prostatektomi sonrası Gleason skorları, doku kanser oranları, cerrahi sınırlar ve patolojik evre ile karşılaştırıldı. Bulgular: Toplam 44 hastanın verileri değerlendirildi. Transrektal ultrasonografi eşliğinde biyopsi patolojisinde Gleason skoru 7 olan hastaların 1’inde (%16,6) prostat spesimen Gleason skoru >7 olarak tespit edildi Sonuç: Transrektal ultrasonografi eşliğinde biyopsi patolojilerinde bildirilen Gleason skorları ile radikal prostatektomi Gleason skorları arasında fark olabilmekte, bu fark özellikle biyopsi Gleason skoru 7 at 1 (16,6%) patient in both transrectal ultrasonography guided biopsy and radical prostatectomy Conclusion: There are differences between transrectal ultrasonography guided biopsy Gleason scores and the radical prostatectomy Gleason scores. This differences especially are obvious in patients with Gleason score <7. The reliability of gleason scores reported by the pathologists might be questionable so, in order to decide active surveillance for patients, other variables (core-tumor ratio, tumor core number, PSA) must also be considered

Our Surgical Approach and Management Results in Renal Tumors

Objective:Surgery is the gold standard therapy method in renal tumors. Renal tumor surgery can be performed as open radical nephrectomy, open partial nephrectomy, laparoscopic radical nephrectomy or laparoscopic partial nephrectomy.Each technique has its own advantages and disadvantages. In this research, it was aimed to evaluate the renal tumor surgery techniques in our clinic and the oncologic data obtained from the patients.Material and Method:A total of 92 patients with a radiologically proven renal mass were underwent surgery between July 2011 and January 2018. The clinical, oncological and pathological results of these patients are evaluated according to their surgical approach retrospectively. The obtained data were evaluated according to the surgical technique.Results:The patients who have renal mass underwent partial nephrectomy (n:39), radical nephrectomy (n:38), laparoscopic radical nephrectomy (n:14) and laparoscopic partial nephrectomy( n:1). The most common pathologic tumor type is clear cell carcinoma (n: 56), the most common T stage is T1b (n: 39) and the most common tumor grade is Fuhrman grade 2 (n:34). Average tumor mass size of open partial nephrectomy patients are 3,3±1,8 cm, significantly smaller than the radical surgeries (p0,05).Conclusion:Surgery is still the best type of oncological treatment in renal tumors. Partial and laparoscopic radical nephrectomy has similar oncologic results with open radical nephrectomy in selected cases. Kidney tumor surgery results in our clinic have similar characteristics with the literature

Comparison of Long-Term Efficacy and Reliability of Mid-Urethral Sling Surgeries in Stress Type Urinary Incontinence Treatment

Amaç: Transobturator tape (TOT) ve tension free vaginal tape (TVT) operasyonları stres tipte idrar kaçırma (StİK) tedavisinde kullanılan standart orta üretra askı cerrahileridir. Çalışmamızda, TOT/TVT operasyonlarının; klinik başarı, komplikasyon ve uzun dönem etkinlik/güvenilirliğini değerlendirmeyi amaçladık.Materyal ve Metot: Tek bir cerrah tarafından 2011-2020 tarihleri arasında spinal anestezi altında orta üretral askı (TOT ve TVT) cerrahisi uygulanan toplam 79 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların pre-operatif anamnez, fizik muayene, laboratuvar değerlendirmesi ve ürodinamik incelemeleri yapıldı. Hastaların cerrahi başarısı, per-operatif komplikasyonları, post-operatif erken dönem ve geç dönem komplikasyonları değerlendirildi.Bulgular: Orta üretra askı operasyonu uygulanan 41(%51,9) hastaya TOT ve 38 (%48,1) hastaya TVT cerrahisi uygulandı. Hastaların ortalama yaşı 54,5±9,5 yıl ve ortalama takip süresi 55,4 (min 2,9-max 113,7) aydır. Cerrahi sonrası 77 hastada (%97,5) StİK şikayetinin tamamen ortadan kalktığı gözlenirken, TVT uygulanan 2 (%2,5) hastada sıklığı azalmış olsa da StİK’nın devam ettiği gözlendi. Postoperatifdönemde 4 (%5) TVT hastasında ve 5 (%6,3) TOT hastasında de-nova sıkışma tipi idrar kaçırma gözlendi.Sonuç: Orta üretra askı operasyonlarından TOT ve TVT cerrahileri StİK tedavisinde başarı oranları yüksek tedavi seçenekleridir. TVT operasyonunda TOT cerrahisine göre komplikasyon oranlarının düşük oranda da olsa yüksek olmasına rağmen uzun dönem izlem sonrası her iki operasyonun da etkili ve güvenilir olduğu tespit edildi.Aim: Trans-obturator tape (TOT) and tension free vaginal tape (TVT) operations are standard mid urethral sling surgeries used in stress type urinary incontinence (STUI) treatment. We aimed to evaluate the clinical success, complications and long-term efficacy / reliability of TOT / TVT surgeries. Materials and Methods: A total of 79 patients who underwent middle urethral sling (TOT and TVT) operation by a single surgeon under spinal anesthesia between 2011-2020 were evaluated retrospectively. Pre-operative anamnesis, physical examination, laboratory evaluation and urodynamic examinations of the patients were analysed. Surgical success, per-operative complications, post-operative early and late complications were evaluated. Results: Trans-obturator tape and TVT surgery was performed in 41 (51.9%) and 38 (48.1%) patients respectively. The average age of the patients was 54.5 ± 9.5 years and the mean follow-up period was 55.4 (min 2.9-max 113.7) months. It was observed that STUI symptoms disappeared completely in 77 patients (97.5%) after surgery, while STUI symptoms continued in 2 (2.5%) patients with TVT. De-novo urgency incontinence was observed in 4 (5%) TVT patients and 5 (6.3%) TOT patients at post-operative period. Conclusion: Mid-urethral sling operations (TOT and TVT surgeries) are the treatment options with high success rates in STUI treatment. Although complication rates were higher in TVT operation compared to TOT surgery, after long-term follow-up, it was found that both operations were effective and reliable

The effect of GATA3, P53, Kİ-67 and CD44 expressions on recurrence and progression in non- muscle invasive bladder cancer that receiving intravesical bcg immunotherapy

ÖZET Mesane kanseri hastaları genel olarak kasa invaze olmayan mesane kanseri (KİOMK) aşamasında başvururlar. Bu aşamadaki uygun hasta grubunda intravezikal Bacillus Calmette-Guérin (BCG) tedavisi standart olarak verilmektedir. Rekürrens ve progresyon oranlarındaki yükseklik bu tümörlerin daha yakın takibini ve erken radikal tedaviye geçilmesini düşündürmektedir. Bu amaçla intravezikal BCG tedavisi alan hastalarda klinik ve histopatolojik etkenler ile birlikte rekürrens ve progresyon riskini öngörebilecek belirteçlerden p53, Ki-67, CD44 ve GATA3 moleküllerini değerlendirdik. Enstitüler Üroloji Kliniğinde 2009-2020 yılları arasında KİOMK nedeniyle intravezikal BCG tedavisi alan 240 hasta retrospektif olarak incelendi. Kriterleri karşılayan 106 hasta çalışmaya dahil edildi. Bu hastalar intravezikal BCG tedavisine tam yanıt veren, BCG tedavisine rağmen rekürrens gösteren ve BCG tedavisine rağmen progresyon gösteren olacak şekilde 3 gruba ayrıldı. Bu hastaların patolojileri p53, Ki-67, CD44 ve GATA3 ekspresyonları açısından immunhistokimyasal (İHK) analiz yöntemi ile tekrar tek bir üropatolog tarafından değerlendirildi. İHK incelemesinde skor 0:%0-10 boyanma, skor 1:%10-25 boyanma, skor 2:%25-50 boyanma, skor 3:%50-75 boyanma ve skor 4:%75'den fazla boyanma olarak hesaplandı. İHK ekspresyon pozitifliği; p53 ve Ki-67 için sınır değer %25, GATA3 ve CD44 için %50 olarak kabul edildi. İntravezikal BCG tedavisi alan hastaların rekürrens ve progresyon açısından p53, Ki-67, CD44 ve GATA3 ekspresyonları değerlendirildi. Hastaların 97(%91,5)'si erkek, 9(%8,5)'u kadındı ve ortalama yaşı 65±11 idi. Toplam 71(%67) hastada intravezikal BCG tedavisine tam yanıt izlenirken, 28(%26,4) hastada rekürrens ve 7(%6,6) hastada tümör progresyonu saptandı. Hastalar rekürrens açısından değerlendirildiğinde yaş, cinsiyet, tümör sayısı, derecesi ve evresi açısından anlamlı bir fark bulunmadı. Ancak tümör boyutu 3 cm'den büyük hastalarda rekürrens yüksek tespit edildi (p=0,004). Ayrıca GATA3 negatif hastalarda rekürrens daha yüksek saptandı (p<0,000). Hastalar progresyon açısından değerlendirildiğinde; yaş, cinsiyet, tümör boyutu, sayısı, derecesi ve evresi açısından anlamlı fark tespit edilmedi. İntravezikal BCG alan hastalarda sırasıyla p53 pozitif, Ki-67 pozitif ve GATA3 negatif hastalarda progresyonun anlamlı derece yüksek olduğu görüldü (p=0,034), (p=0,017), (p<0,001). İntravezikal BCG tedavisi alan hastalarda İHK yöntemi ile değerlendirilen CD44 ekspresyonu ile tümör rekürrens ve progresyonunda anlamlı ilişki bulunmazken, yüksek p53 ve Ki-67 ekspresyonunun progresyonda önemli olduğu tespit edildi. Ayrıca bu hasta grubunda düşük GATA3 ekspresyonunun rekürrens ve progresyonu öngörebileceği gözlemlendi. İHK analizi sonucu yüksek p53 ve Ki-67 ekspresyonu ve düşük GATA3 ekspresyonunun daha erken radikal küratif tedavilere yönlendirilmesi uygun olabilir.THE EFFECT OF GATA3, P53, KI-67 AND CD44 EXPRESSIONS ON RECURRENCE AND PROGRESSION IN NON- MUSCLE INVASIVE BLADDER CANCER THAT RECEIVING INTRAVESICAL BCG IMMUNOTHERAPY SUMMARY The patients with bladder cancer apply to the urology clinics generally at the stage of non-muscle invasive bladder cancer (NMIBC). Intravesical Bacillus Calmette-Guérin (BCG) treatment is given as a standard treatment in the appropriate patients. The high rates of recurrence and progression suggest that these tumors should be followed more closely and early radical treatment should be considered for proper patients. For this purpose, we evaluated p53, Ki-67, CD44 and, GATA3 molecules, which are markers that can predict the risk of recurrence and progression along with clinical and histopathological factors in patients receiving intravesical BCG therapy. The patients (n=240) who received intravesical BCG therapy for NMIBC between 2009-2020 in the Urology Clinic of Tekirdağ Namık Kemal University were analyzed retrospectively. The patients (n=106) who met the inclusion and exclusion criteria were included in the study. These patients were divided into 3 groups as fully responding to intravesical BCG therapy, recurring despite BCG therapy, and progressing despite BCG therapy. The pathologies of these patients were evaluated again by a single uropathologist in terms of p53, Ki-67, CD44 and, GATA3 expressions by immunohistochemical (IHC) analysis. In the IHC examination, the score was 0: 0-10% staining, the score 1: 10-25% staining, the score 2: 25-50% staining, the score 3: 50-75% staining, and the score 4: more than 75% staining. IHC expression positivity; the cutoff value was accepted as 25% for p53 and Ki-67, and 50% for GATA3 and CD44. Expressions of p53, Ki-67, CD44 and, GATA3 were evaluated in terms of recurrence and progression in patients receiving intravesical BCG therapy. When we evaluated the patients; 97 (91.5%) of the patients were male, 9 (8.5%) were female, and the mean age was 65±11 years. A complete response to intravesical BCG treatment was observed in 71 (67%) patients, tumor recurrence was found in 28 (26.4%) patients, and tumor progression was found in 7 (6.6%) patients. When the patients were evaluated in terms of recurrence, no significant difference was found in terms of age, gender, tumor number, grade, and stage. However, recurrence was found to be high in patients with tumor sizes larger than 3 cm (p=0.004). In addition, recurrence was found to be higher in GATA3 negative patients (p<0,001). When the patients are evaluated in terms of progression; there was no significant difference in terms of age, gender, tumor size, number, grade, and stage. In patients who received intravesical BCG therapy, progression was significantly higher in p53 positive, Ki-67 positive, and GATA3 negative patients, respectively (p=0.034), (p=0.017), (p<0,001). While there was no significant relationship between CD44 expression evaluated by IHC analysis and tumor recurrence and progression in patients receiving intravesical BCG therapy, high p53, and Ki-67 expression were found to be important in progression. It was also observed that low GATA3 expression could predict recurrence and progression in this patient group. As a result of IHC analysis, it may be appropriate to direct high p53 and Ki-67 expression and low GATA3 expression to earlier radical curative treatments

Determination of applying levels of argumentation process and awareness of argumentation by science teachers in classes

Bu araştırmanın amacı Fen Bilimleri dersi öğretmenlerinin sınıf ortamında argümantasyon sürecini hangi düzeyde kullandığının ve argümantasyona yönelik farkındalıkların belirlenmesidir. Bu araştırmada nitel bir araştırma modeli olan durum çalışması kullanılmıştır. Bu çalışma 2014-2015 Eğitim Öğretim Yılı'nda Ege Bölgesi'ndeki bir ilde; 2'si il merkezi, 2'si ilçe merkezi ve 2'si köyde olmak üzere 6 gönüllü fen bilimleri dersi öğretmeninin oluşturduğu katılımcı grup ile gerçekleştirilmiştir. Çalışma kapsamında geliştirilen 24 maddeden oluşan öğretmenlerin argümantasyon kullanımını belirlemeye yönelik ders gözlem formu ve 13 maddeden oluşan argümantasyona yönelik görüşme formu araştırmanın veri toplama araçlarıdır. Araştırmada fen bilimleri öğretmenleri her biri 8 saat, toplamda 48 saat gözlenmiştir. Araştırma sonucunda, fen bilimleri öğretmenlerinin sınıf ortamında argümantasyonu yaygın olarak kullanmadıkları görülmüştür. Bu durum okulun bulunduğu yerleşim bölgesine göre bir farklılık oluşturmamaktadır. Öğretmenlerin mesleki deneyiminin de argümantasyonun uygulanmasında büyük farklar oluşturmadığı gözlenmiştir. Yapılan görüşmeler sonucunda öğretmenlerin bir çoğunun argümantasyon, argümantasyonda yer alan kavramlar ve argümantasyonda kullanılan etkinliklerle ilgili olarak yeterli farkındalığa sahip olmadığı görülmüştür.Aim of this research is determining in which level science teachers use argumentation in classroom environment and their awareness about argumentation. In this research qualitative case study is used. This study has been carried out within 2014 – 2015 academic year in a province in Aegean Region with a participating group that consists of 6 volunteer science teachers, two of them from urban area, the other two from a district and the last two teachers from rural area. The class observation form which is consisted of 24 items used for determining teachers' using argumentation and the 13 item interviewing form for argumentation, these two forms are developed on the scope of the study are the data collection tools of this research. In the research each teacher is observed for 8 hours, 48 hours in total. At the end of the research it is seen that science teachers do not generally use argumentation in common. There is no connection between this situation and the area which is the school located. It is observed that teachers' experience does not make any real difference in applying argumentation. In the light of the interviews it is seen that most of the teachers do not have any real awareness about argumentation, the concepts in argumentation and the activities used in argumentation

TEACHERS’ PROBLEMS WORKING IN THE RURAL AREAS

Araştırmanın amacı, günümüz şartlarında kırsal kesimde görev yapan öğretmenlerin sorunlarını, öğretmen görüşlerine göre analiz ederek belirlemek ve bu sorunlara çözüm önerileri getirmektir. Araştırma evrenini, 2013–2014 öğretim yılı güz döneminde Şırnak ili Cizre ilçesinde bulunan kırsal kesim ilkokul ve ortaokullarda görevli 187 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise 129 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırma betimseldir. Araştırma verileri, araştırmacı tarafından hazırlanmış 5 kısım ve 52 maddeden oluşan ‘‘Kırsal Kesimde Görev Yapan Öğretmenlerin Sorunları Anketi’’ ile toplanmıştır. Veri analizi SPSS programında yapılmış ve veri analizleri için merkezi dağılım ölçüleri test edilmiş ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Yapılan istatistiksel çözümlemelerde anlamlılık düzeyi (p<0.05) olarak kabul edilmiştir. Araştırmanın sonucunda, en yüksek problem seviyesinin fiziksel problemlerde, ardından sırasıyla mesleki problemler, veli ve öğrenci ile ilgili problemler, kişisel problemler ve en düşük problem seviyesinin ise yönetsel problemlerde olduğu görülmüştür

Computational Thinking and Integrative Education (STEAM) in Science Education

this study, it was aimed to determine in which level science teachers use argumentation in their science classroom. Case study was used as a research model. This study has been carried out in a province in Aegean Region with a participating group that consists of 6 volunteer science teachers. In order to collect data, the observation form which is consisted of 24 items was used to decide in which level teachers’ using argumentation and intervention form consisting of 13 questions about argumentation were used. According to results of the study, science teachers did not commonly use argumentation. In the light of the interviews, it was seen that most of the teachers did not have any real qualifications about argumentation, the concepts in argumentation and the activities used in argumentation

Active Follow-Up Decision In Prostate Cancer; How Safe is The Biopsy Gleason Score?

Aim:With the invention of prostate specific antigen, incidental prostate cancer rates increased significantly and the patients had to be exposed to unnecessary treatments. For those patients with incidental prostate cancer, active surveillance was introduced in the guidelines and has been applied to the patients. But, the pathological mismatch between the transrectal ultrasonography guided biopsy and the radical prostatectomy specimens may risk the patients who need curative treatment. In this study, we aimed to compare the Gleason scores between radical prostatectomy specimens and transrectal ultrasonography guided biopsy.Material-Methods:The data of the patients, who had radical prostatectomy in our clinic between March 2011 and June 2016, had been retrospectively evaluated. The PSA value before transrectal ultrasonography guided biopsy, biopsy core numbers, cancer positive biopsy core numbers, cancer percentage and Gleason scores at biopsy have been noted, and compared with the Gleason score after radical prostatectomy, tissue cancer ratio in prostatectomy specimen, surgical margins and pathologic stage.Results:The data of 44 patients were evaluated. The Gleason score was 7 at 1 (16,6%) patient in both transrectal ultrasonography guided biopsy and radical prostatectomy.Conclusion:There are differences between transrectal ultrasonography guided biopsy Gleason scores and the radical prostatectomy Gleason scores. This differences especially are obvious in patients with Gleason score <7. The reliability of gleason scores reported by the pathologists might be questionable so, in order to decide active surveillance for patients, other variables (core-tumor ratio, tumor core number, PSA) must also be considered

Our Surgical Approach And Management Results İn Renal Tumors

Günümüzde böbrek tümörü tedavisinde cerrahi altın standart tedavi seçeneğidir. Böbrek tümörü cerrahisi, açık radikal nefrektomi, açık parsiyel nefrektomi, laparoskopik radikal nefrektomi veya laparoskopik parsiyel nefrektomi şeklinde yapılabilmektedir. Her tekniğin kendi içinde avantaj ve dezavantajları bulunmaktadır. Çalışmamızda, kliniğimizde uygulanan böbrek tümörü cerrahi teknikleri ve hastalardan elde edilen onkolojik verilerin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Surgery is the gold standard therapy method in renal tumors. Renal tumor surgery can be performed as open radical nephrectomy, open partial nephrectomy, laparoscopic radical nephrectomy or laparoscopic partial nephrectomy.Each technique has its own advantages and disadvantages. In this research, it was aimed to evaluate the renal tumor surgery techniques in our clinic and the oncologic data obtained from the patients

Smoking cessation rates of patients with bladder cancer and its effect on oncological outcomes

Objective: Smoking is a major risk factor for the development of bladder cancer (BC). We evaluated the rate and the time of cessation of smoking in patients with BC and analyzed the effect of ongoing smoking on BC recurrence and progression. Methods: All patients were informed at the time of BC diagnosis about the correlation between smoking and BC and were strictly warned to quit smoking. The demographic properties, pathologic characteristics, and smoking status of the patients were evaluated retrospectively. Both the patients and the family members were questioned to evaluate the smoking status of the patient during the follow-up period. The disease recurrence and progression were correlated with the habitual attitude of patients in terms of smoking status. Results: A total of 245 patients were included in the study. The mean follow-up period was 37.3 +/- 27.8 months (7-143 months). There were 102 (41.6%) patients who were smokers and 143 (58.4%) patients who were non-smokers at the time of diagnosis. Among the smoker patients, 34 (33.3%) stopped smoking after the diagnosis of BC. The median smoking cessation time was 1.5 months and 64.7% of these patients stopped smoking in the first six months after the diagnosis. The Cox regression model did not show any relationship between smoking status and recurrence/progression. Conclusion: The rate of cessation of smoking in BC patients was low. The first months of the diagnosis were the most suitable period for the patients to stop smoking. The smoking status after the diagnosis was not related to the tumor recurrence and progression