Influence of dietary components on the risk of gallstone formation

Gallbladder disease is a common condition in the population that has a negative impact on quality of life. The development of gallstones is influenced by both non-modifiable factors such as genetics, age, gender and modifiable risk factors including physical activity, body weight, diet. Dietary factors affecting the occurrence of the disease are difficult to capture in clinical studies, but the effect of certain substances on the development of gallstones has been proven. Positive risk factors include a high-calorie diet, obesity, increased intake of carbohydrates, saturated fatty acids, small amounts of fiber ingested. Moderate alcohol consumption reduces the risk of gallstones. Coffee may reduce the risk of the disease, but results are inconclusive. Inverse risk factors include consumption of monounsaturated fatty acids, consumption of nuts, olive oil, n-3 PUFA found in fish oil, vitamin C supplementation. No clear effect of consuming large amounts of dietary cholesterol can be established. The type of protein consumed also matters - vegetable protein reduces the risk of gallstones, animal protein has no such effect. Better understanding of dietary risks of cholelithiasis may help in future disease prevention

Yellow nail syndrome in a patient with membranous glomerulonephritis

Zespół żółtych paznokci (YNS) jest zespołem chorobowym charakteryzującym się żółto-zielonym zabarwieniem paznokci, objawami ze strony układu oddechowego oraz obrzękami limfatycznymi. W niniejszej pracy zaprezentowano 52-letniego chorego na błoniaste kłębuszkowe zapalenie nerek, hospitalizowanego w Instytucie Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie z powodu podejrzenia alergicznej aspergilozy. Na podstawie obrazu klinicznego i radiologicznego rozpoznano YNS. Leczenie choroby nerek nie miało wpływu na przebieg YNS. W trakcie 2-letniej obserwacji, mimo stabilnych parametrów nerkowych, obserwowano progresję zmian w obrębie układu oddechowego (rozstrzeni oskrzeli, płynu w jamach opłucnowych).Yellow nail syndrome (YNS) is a condition characterized by yellow-green coloration of nails, respiratory manifestations and lymphoedema. This article presents 52-year-old patient with membranous glomerulonephritis, hospitalized at the National Tuberculosis and Lung Diseases Research Institute in Warsaw, because of suspected allergic aspergillosis. Based on clinical and radiological evaluation the diagnosis of YNS was established. Treatment of renal disease did not affect the course of yellow nail syndrome. During the two-year follow-up, despite stable renal parameters we observed the progression of respiratory manifestations (bronchiectasis, pleural effusions)

Community-acquired pneumonia complications in a patient with hereditary glucose-6-phosphate dehydrogenase deficiency

Wrodzony niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (G6PD) może prowadzić do ciężkich powikłań w przypadku zakażenia dolnych dróg oddechowych. Przedstawiamy przypadek 68-letniego mężczyzny z wrodzonym niedoborem G6PD, u którego obserwowano ciężkie powikłania pozaszpitalnego zapalenia płuc. Niedobór G6PD u chorego rozpoznano w dzieciństwie, od wielu lat chory pozostawał bez objawów choroby. W opisywanym okresie w przebiegu zapalenia płuc obserwowano ropniaka opłucnej, przełom hemolityczny, ciężką niedokrwistość i niewydolność nerek wymagającą leczenia hemodializami. W celu wyleczenia ropnych powikłań wykonano u chorego wideopleuroskopię i drenaż opłucnej. Pozaszpitalne zapalenie płuc może prowadzić do powikłań hemolitycznych u chorych z niedoborem G6PD. Ciężkie ropne powikłania zapalenia płuc u tych chorych mogą być związane z upośledzeniem funkcji granulocytów.Severe complications of lower respiratory tract infection in a patient with hereditary glucose-6-phosphate dehydrogenase (G-6-PD) deficiency may occur. The case of a 68-year-old man with hereditary glucose-6-phosphate dehydrogenase (G6PD) deficiency who developed severe haemolysis after community-acquired pneumonia is presented. G6PD deficiency in our patient was diagnosed during childhood. We observed complications of community-acquired pneumonia: empyema, haemolytic crisis and renal failure. Videopleuroscopy and pleural drainage were successfully performed. Community-acquired streptococcal pneumonia may also lead to haemolysis in G6PD deficient patients. Acute haemolysis, severe anaemia and renal insufficiency secondary to haemoglobinuria can be observed. Severe purulent complications of pneumonia in G6PD deficient patients may suggest granulocyte function impairment

Fatal clinical outcome in a patient with sarcoidosis-lymphoma syndrome

U 62-letniej kobiety, z klinicznym podejrzeniem choroby rozrostowej układu krwiotwórczego, wykonano splenektomię. W badaniu histopatologicznym stwierdzono obecność licznych nieserowaciejących ziarniniaków. Badania obrazowe klatki piersiowej pozwoliły na rozpoznanie sarkoidozy płuc w stadium II, którą potwierdzono badaniem histopatologicznym materiału uzyskanego drogą przezoskrzelowej biopsji płuca. Chora początkowo nie wymagała leczenia systemowego, ponieważ w trakcie obserwacji stwierdzono samoistną częściową regresję zmian rozsianych w płucach. W toku obserwacji, z uwagi na progresję zmian rozsianych w płucach, których morfologia mogła odpowiadać zmianom o charakterze przerzutów oraz z uwagi na powiększenie węzłów obwodowych zweryfikowano rozpoznanie sarkoidozy pobierając wycinki z płuc podczas otwartej biopsji płuca oraz biopsję węzła chłonnego pachowego prawego. Nie znaleziono komórek nowotworowych. Ze względu na pogorszenie parametrów wentylacyjnych płuc oraz progresję sarkoidozy płucnej i układowej w toku dalszej obserwacji pacjentkę zakwalifikowano do leczenia steroidami systemowymi. Obserwowano poprawę kliniczną, radiologiczną i czynnościową. Po 8 miesiącach leczenia stwierdzono nagłe pogorszenie stanu ogólnego, niedokrwistość, leukocytozę, hipoksemię, znaczną hepatomegalię oraz nawrót uogólnionej limfadenopatii i zmian rozsianych w płucach. Chora zmarła przed ustaleniem ostatecznego rozpoznania. Na podstawie badania autopsyjnego rozpoznano uogólnionego chłoniaka strefy brzeżnej z komórek B, monocytoidalnego. Komórki chłoniaka stwierdzono w węzłach chłonnych szyjnych, śródpiersia, rozwidlenia tchawicy, krzywizny większej żołądka, krezki jelita i zaotrzewnowych oraz stwierdzono naciekanie narządów wewnętrznych: płuc, opłucnej płucnej, wątroby, tarczycy i trzustki. W badaniu autopsyjnym nie stwierdzono obecności ziarniniaków sarkoidalnych w badanych narządach.A 62-year-old female suspected of malignant disease underwent a splenectomy that revealed noncaseating granulomas in the histological specimen. Chest X-ray (CXR) and lung CT scans suggested sarcoidosis stage II. TBLB showed noncaseating granulomas. A diagnosis of sarcoidosis was made. Initially no treatment was needed as partial remission on CXR and normal lung function were observed. During the follow up she underwent open lung biopsy and axillary lymph node biopsy because of radiological progression with presence of CXR opacities imitating metastases and recurrent lymphadenopathy. No malignant cells were found. Spontaneous partial resolution of disseminated changes on the CXR was observed. Because of progressive deterioration in lung function and the clinical course of the disease strongly suggesting the progression of systemic sarcoidosis, the patient was given steroid treatment, which initially resulted in partial remission of pulmonary disseminated changes, peripheral lymphadenopathy and improvement in lung function test. Eight months later severe deterioration in general condition, anaemia, leukocytosis, hypoxemia, massive hepatomegaly and recurrence of general lymphadenopathy along with progression of disseminated changes were found. She died before the final diagnosis was established. Post-mortem examination showed a nodal marginal zone B-cell lymphoma with monocytoid B-cells, according to WHO classification. The malignant cells were found in the jugular, mediastinal, paratracheal, paragastric, paraintestinal and retroperitoneal lymph nodes and they infiltrated the lungs, pleura, liver, thyroid gland and pancreas. No sarcoid granulomas were found in the autopsy

Influence of dietary components on the risk of gallstone formation

Gallbladder disease is a common condition in the population that has a negative impact on quality of life. The development of gallstones is influenced by both non-modifiable factors such as genetics, age, gender and modifiable risk factors including physical activity, body weight, diet. Dietary factors affecting the occurrence of the disease are difficult to capture in clinical studies, but the effect of certain substances on the development of gallstones has been proven. Positive risk factors include a high-calorie diet, obesity, increased intake of carbohydrates, saturated fatty acids, small amounts of fiber ingested. Moderate alcohol consumption reduces the risk of gallstones. Coffee may reduce the risk of the disease, but results are inconclusive. Inverse risk factors include consumption of monounsaturated fatty acids, consumption of nuts, olive oil, n-3 PUFA found in fish oil, vitamin C supplementation. No clear effect of consuming large amounts of dietary cholesterol can be established. The type of protein consumed also matters - vegetable protein reduces the risk of gallstones, animal protein has no such effect. Better understanding of dietary risks of cholelithiasis may help in future disease prevention

Methotrexate as a single agent for treating pulmonary sarcoidosis: a single centre real-life prospective study

Wstęp: Kortykosteroidoterapia jest według aktualnych wytycznych WASOG/ATS/ERS leczeniem pierwszego rzutu u chorych na przewlekłą sarkoidozę. Jest to leczenie obarczone wysokim ryzykiem wystąpienia objawów ubocznych, które pogarszają rokowanie odległe. J ednocześnie nie ma pewności, że glikokortykosteroidy (GKS) modyfikują naturalny przebieg choroby. Celem pracy była ocena skuteczności i bezpieczeństwa leczenia metotreksatem (MTX) w monoterapii chorych na przewlekłą sarkoidozę płucną.Materiał i metody: Do leczenia zakwalifikowano 50 chorych na przewlekłą sarkoidozę płuc potwierdzoną badaniem histopatologicznym, 28M i 22K, w średnim wieku 45,55 ± 8,9 roku, ze średnim czasem trwania choroby do włączenia MTX wynoszącym 12,34 ± 20,49 roku. W latach 2004–2013 zastosowano u tych chorych MTX w monoterapii, w dawkach 10 mg lub 15 mg tygodniowo. Czterdziestu jeden pacjentów było wcześniej leczonych GKS. Wszyscy mieli wykonywane badania laboratoryjne, czynnościowe oraz radiologiczne układu oddechowego przed rozpoczęciem leczenia i w trakcie monitorowania skuteczności (co 6 miesięcy) oraz bezpieczeństwa terapii (co 4–6 tygodni). Do analizy statystycznej oceniającej skuteczność leczenia włączono 49 chorych. Na podstawie retrospektywnej analizy wyników badań czynnościowych (FEV1, FVC, TLC, DLCO) wykonanych na zakończenie leczenia, w porównaniu z wynikami badań czynności płuc przed podaniem MTX (poprawa o 10% w zakresie FEV1, FVC, TLC lub o 15% DLCO), wyodrębniono chorych, u których stwierdzono obiektywną, istotną poprawę wskaźników czynnościowych płuc po leczeniu (grupa „z obiektywną poprawą po leczeniu”).Wyniki: Okres leczenia wynosił od 6 do 24 miesięcy, średnio 60,75 ± 34,1 tygodnia. W całej grupie istotną poprawę po leczeniu MTX stwierdzono dla SaO2 min (%) (p = 0,043) oraz dla DSaO2 (%) (p = 0,048) ocenianej w czasie testu 6-minutowego marszu. Istotnie lepsze efekty leczenia uzyskano w grupie otrzymującej 15 mg MTX tygodniowo oraz u chorych, którzy otrzymali sumarycznie większą dawkę MTX podczas całej kuracji. Istotną statystycznie różnicę po 6 miesiącach leczenia między grupami leczonymi 15 mg v. 10 mg tygodniowo stwierdzono dla DLCO% pred (73,27 ± 12,7 v. 63,15 ± 16,4; p = 0,03). Obiektywną poprawę po leczeniu stwierdzono u 25 pacjentów (55%). Chorzy, u których stwierdzono obiektywną poprawę po MTX, mieli wyjściowo istotnie niższe wartości TLC i FVC w porównaniu z grupą bez poprawy po MTX. Po zakończeniu leczenia jedyną istotnie statystycznie różnicę między obiema grupami obserwowano w zakresie DLCO. U 11 chorych (22%) przerwano leczenie z powodu objawów ubocznych. Najczęściej obserwowanym objawem ubocznym leczenia był wzrost wskaźników wątrobowych (10 chorych, 20%). U 4 osób stwierdzono powikłania infekcyjne. U żadnego chorego nie stwierdzono powikłań zagrażających życiu.Wnioski: Metotreksat w monoterapii może być bezpieczną i skuteczną alternatywą dla steroidów. U części chorych należy spodziewać się obiektywnej poprawy czynności płuc po leczeniu. Wskazane są dalsze badania w poszukiwaniu wskaźników prognozujących skuteczność leczenia. Introduction: The first-line therapy in chronic sarcoidosis, according to WASOG/ATS/ERS recommendations, is GCS. This therapy is associated with significant adverse effects and finally does not alter the natural history of the disease. The objective of our study was to evaluate the efficacy and safety of monotherapy with MTX, as an alternative to GCS, in progressive pulmonary sarcoidosis.Material and methods: An open prospective real-life, single-centre trial was performed on 50 patients with biopsy proven sarcoidosis, 28M and 22F, mean age 45.55 ± 8.9 years. The average duration of disease before MTX therapy was 12.34 ± 20.49 years, GCS therapy in the past was applied in 41 patients. All patients received MTX (10 mg or 15 mg weekly) between 2004 and 2013 because of chronic progressive pulmonary sarcoidosis. Therapy was planned for 24 months. Patients underwent regular clinical evaluation, pulmonary function assessment, exercise ability testing (6MWT), and chest radiography for therapy effectiveness every six months and side effects monitoring every 4–6 weeks. Forty-nine patients were included for statistical analysis of treatment efficacy. They were retrospectively allocated to “MTX responder” group if an improvement of 10% of FEV1, FVC, TLC, or 15% of DLCO from the initial value was documented for at least one parameter or “non-responders” if the patient did not meet the above-mentioned criteria.Results: Duration of treatment ranged from 6 to 24 months, mean time 60.75 ± 34.1 weeks. For the whole cohort significant improvement after MTX therapy was observed for minimal SaO2 (%) (p = 0.043) and for decrease of DSaO2 (%) (p = 0.048) in six-minute walk test. The results were significantly better for patients treated with 15 mg than for those treated with 10 mg weekly and for those who obtained a greater total amount of MTX during therapy. Significant difference of DLCO%pred was observed after six months of MTX therapy between groups treated 15 mg vs 10 mg weekly (73.27 ± 12.7% vs. 63.15 ± 16.4%, p = 0.03). Twenty-five patients (55%) met the criteria of “MTX responders” group. Patients who responded well to treatment had significantly lower TLC and FVC initial values comparing to “MTX non-responders”. After treatment the only significant difference in PFT between groups was noted for DLCO%pred. Eleven patients (22%) stopped the treatment due to adverse events of MTX, mild hepatic abnormalities were observed in ten patients (20%), and concomitant infection was found in four patients. There were no patients with a fatal outcome.Conclusions: MTX as a single agent in the treatment of sarcoidosis has proved to be a safe and effective steroid alternative. Selected patients with chronic pulmonary sarcoidosis experience definite PFT improvements after MTX treatment. There is need to search for predictors of MTX treatment effectiveness.

Wstępna weryfikacja przestrzeni bezpiecznej klatki bezpieczeństwa przy użyciu metody elementów skończonych

In the study, the extensive validation of the original project of roll cage construction designed according to FIA standards is presented. In order to test the impact protection of the vehicle occupant site the verification of survival space was performed. For that purpose, a standardized manikin was utilized. The crashworthiness of the structure was examined by means of Finite Elements discrete model over a number of dynamic explicit simulations. The roll cage was in particularly designed for the passenger car. The important finding from the study is the need for additional side impact energy absorption ability of the cage.Praca przedstawia badania dotyczące zweryfikowania konstrukcji autorskiego projektu klatki bezpieczeństwa do samochodu osobowego zaprojektowanej zgodnie z obowiązującymi standardami FIA. Zaproponowane rozwiązanie poddano testom dynamicznym w celu zbadania odporności na zdarzenia używając Metody Elementów Skończonych. W celu sprawdzenia przestrzeni bezpiecznej kierowcy użyto standardowego manekina. Uzyskane wyniki sygnalizują, że pomimo zachowania wytycznych ze standardu FIA klatka nie oferuje wystarczającej ochrony kierowcy w przypadku zderzeń bocznych

Badania Obrazowe w Zapaleniach Płuc u Dorosłych

Zapalenie płuc definiowane jest jako naciekzapalny obejmujący pęcherzyki płucne i/lub śród-miąższ, wywoływany różnymi czynnikami patogen-nymi [...