About the entitlements of inspectors of the National Labour Inspectorate in determining the existence of an employment relationship — comments de lege lata and de lege ferenda

Przedmiotem artykułu jest przedstawienie uprawnień Państwowej Inspekcji Pracy w zakresie ustalania istnienia stosunków pracy. Z przeprowadzonej analizy wynika, że prawne instrumenty przysługujące inspektorom PIP w tym zakresie to skierowanie do pracodawcy wystąpienia, prowadzenie postępowania wykroczeniowego lub wytoczenie na rzecz określonej osoby powództwa do sądu pracy o ustalenie istnienia stosunku pracy. Środki te w praktyce są mało efektywne. W obecnym stanie prawnym inspektorzy PIP nie są uprawnieni do wydawania decyzji administracyjnych ustalających istnienie stosunku pracy, choć istnieją pewne argumenty natury dogmatycznoprawnej przemawiające za przyznaniem im takiego uprawnienia, co wymagałoby jednak stworzenia odpowiedniego trybu odwoławczego, który byłby podobny do procedury odwoławczej od decyzji ZUS.The subject of the article is to present the entitlements of the National Labour Inspectorate (NLI) in determining the existence of employment relationships. The analysis shows that the legal instruments available to NLI inspectors in this regard include referring the employer to an application, conducting misconduct proceedings or bringing an action to the labour court for establishing the existence of an employment relationship. In practice, these measures are ineffective. Under the current legal status, labour inspectors are not entitled to issue administrative decisions establishing the existence of an employment relationship. However there are certain arguments of a dogmatic and legal nature for granting them such an entitlement, which, would also require the creation of an appropriate appeal procedure, which should be similar to the appeal procedure against the decisions of the Social Insurance Institution

Wykonawcy wspólnie realizujący zamówienie publiczne a art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych

CONTRACTORS JOINTLY IMPLEMENTING A PUBLIC CONTRACT AND ARTICLE 8 SEC. 2A OF THE ACT OF 13TH OF OCTOBER 1998 ON THE SOCIAL INSURANCE SYSTEM Article 8 para. 2a of the Act on the social insurance system includes the so-called extended employee defi nition. For social security purposes, it is also a person who has entered into a civil law contract with his own employer or with another entity, but performs this contract for his own employer. This provision creates signifi cant practical problems, including the problems on the basis of public procurements. One of the problematic questions is employing of the same people by several contractors, who perform the public procurement together as a consortium. The question then arises whether the work performed on the basis of a civil law contract concluded with one of such contractors, next to the employment contract concluded with another contractor, constitutes the title of social insurance according to the mentioned provision. In the article the Author presents potential confi gurations of such employment and tries to answer the question, in which of those confi gurations is the Article 8 para. 2a of the Act on the social insurance system applicable. According to Author, its automatic application in all of those situations is unacceptable.  CONTRACTORS JOINTLY IMPLEMENTING A PUBLIC CONTRACT AND ARTICLE 8 SEC. 2A OF THE ACT OF 13TH OF OCTOBER 1998 ON THE SOCIAL INSURANCE SYSTEM Article 8 para. 2a of the Act on the social insurance system includes the so-called extended employee defi nition. For social security purposes, it is also a person who has entered into a civil law contract with his own employer or with another entity, but performs this contract for his own employer. This provision creates signifi cant practical problems, including the problems on the basis of public procurements. One of the problematic questions is employing of the same people by several contractors, who perform the public procurement together as a consortium. The question then arises whether the work performed on the basis of a civil law contract concluded with one of such contractors, next to the employment contract concluded with another contractor, constitutes the title of social insurance according to the mentioned provision. In the article the Author presents potential confi gurations of such employment and tries to answer the question, in which of those confi gurations is the Article 8 para. 2a of the Act on the social insurance system applicable. According to Author, its automatic application in all of those situations is unacceptable

W sprawie podlegania nieformalnych opiekunów osób niesamodzielnych ubezpieczeniu wypadkowemu

ON THE SOCIAL INSURANCE OF THE CAREGIVERS OF DEPENDENT PERSONSThe author considers whether the caregivers of dependent persons can obtain social accident insurance. In the first place, he defines who should be treated as a caregiver of a dependent person for the purposes of the study. In the following part, he considers the legal structure of paying a contribution towards the pension and disability pension insurance for the caregivers of dependent persons. Applying the language and system interpretation, he concludes that it is a legal construction that is different from the classic insurance entitlement. In the context of caregivers, it has significant legal consequences because it deprives them of the protection of accident insurance. The legal structure applied by the legislator means that they are not subject to this insurance even though care constitutes an increased risk of an accident. Finally, the author postulates that the health damages of caregivers caused by accidents occuring as part of the caring should be protected as part of the social compensation system.ON THE SOCIAL INSURANCE OF THE CAREGIVERS OF DEPENDENT PERSONSThe author considers whether the caregivers of dependent persons can obtain social accident insurance. In the first place, he defines who should be treated as a caregiver of a dependent person for the purposes of the study. In the following part, he considers the legal structure of paying a contribution towards the pension and disability pension insurance for the caregivers of dependent persons. Applying the language and system interpretation, he concludes that it is a legal construction that is different from the classic insurance entitlement. In the context of caregivers, it has significant legal consequences because it deprives them of the protection of accident insurance. The legal structure applied by the legislator means that they are not subject to this insurance even though care constitutes an increased risk of an accident. Finally, the author postulates that the health damages of caregivers caused by accidents occuring as part of the caring should be protected as part of the social compensation system

Kilka uwag w sprawie zasiłku chorobowego dla doktorantów pobierających stypendia doktoranckie

The article discusses the possibility of combining a doctoral scholarship with sickness benefit. The legislator, by allowing PhD students to voluntarily take part in sickness insurance, has also granted them the right to benefits from this insurance. However, this right can be completely illu-sory in practice. PhD students retain the right to a doctoral scholarship, which is obligatory for all doctoral students, also during the period of inability to work caused by illness. If this scholarship is qualified as a remuneration obtained under “scientific employment”, the provisions of the Benefit Act would exclude the possibility of obtaining sickness benefit. Joining sickness insurance would be pointless in this situation. If we do not recognise the doctoral scholarship for a sui generis type of remuneration, it would allow PhD students to receive simultaneously both sickness allowance and a scholarship. It would be incompatible with the purpose and function of sickness allowance and also incompatible with the system assumptions of the Polish social insurance system.Niniejszy artykuł omawia kwestię możliwości łączenia stypendium doktoranckiego z za-siłkiem chorobowym. Ustawodawca, umożliwiając doktorantom dobrowolne przystąpienie do ubez-pieczenia chorobowego, przyznał im również prawo do świadczeń z tego ubezpieczenia, jednak w praktyce może być ono całkowicie iluzoryczne. Doktoranci zachowują bowiem prawo do stypen-dium doktoranckiego, które przysługuje obligatoryjnie wszystkim doktorantom, również w okresie stwierdzonej niezdolności do pracy z powodu choroby. Jeśli stypendium to zakwalifikowane zosta-nie jako wynagrodzenie uzyskiwane w ramach naukowoprawnego zatrudnienia, przepisy ustawy zasiłkowej wykluczałyby możliwość uzyskania zasiłku chorobowego. Przystępowanie do ubezpie-czenia chorobowego byłoby w tej sytuacji niecelowe. Nieuznanie zaś stypendium za sui generis rodzaj wynagrodzenia pozwalałoby na jednoczesne pobieranie zasiłku chorobowego i stypendium, co byłoby niezgodne z celem i funkcją zasiłku chorobowego oraz z systemowymi założeniami pol-skiego systemu ubezpieczeń społecznych

Co kształtuje prawo do zasiłku chorobowego w polskim i niemieckim ubezpieczeniu chorobowym? Wybrane zagadnienia

The author analyzes selected legal solutions in both Polish and German sickness insurance, trying to find the answer to the following question — what determines the shape of these legal solutions concerning sickness allowance? Do the Polish and German legislators base only on the category of social risk of temporary incapacity for work (understood as incapacity for work caused by illness and resulting in loss of earnings), or do they also use other criterions? The analysis of Polish and German solutions leads to the conclusion that in many cases both legislators deviate from social risk as a criterion that shapes sickness allowance and the right to this allowance is often determined by the need. However, the departure from the criterion of social risk in sickness allowance in both legislations does not always occur in the same areas. The analysis can be helpful in constructin the right to sickness allowance based more on the criterion of social risk, which should constitute the basic category of social insurance as one of the parts of social security.Autor analizuje wybrane rozwiązania prawne w polskim i niemieckim ubezpieczeniu chorobowym, szukając odpowiedzi na pytanie, co determinuje kształt przyjętych rozwiązań prawnych w odniesieniu do zasiłku chorobowego. Czy polski i niemiecki ustawodawca, kształtując prawo do zasiłku chorobowego, opiera się wyłącznie na kategorii ryzyka socjalnego czasowej niezdolności do pracy, rozumianej jako niezdolność do pracy wskutek choroby pociągającej za sobą utratę zarobku, czy też posiłkuje się również innymi kryteriami? Analiza polskich i niemieckich rozwiązań prowadzi do wniosku, że ustawodawcy w wielu przypadkach odchodzą od kryterium ryzyka socjalnego, a prawo do zasiłku chorobowego determinowane jest często potrzebą, choć odejście od kryterium ryzyka socjalnego w obu ustawodawstwach ma miejsce nie zawsze w tych samych obszarach. Przeprowadzona analiza może być pomocna przy konstruowaniu prawa do zasiłku bardziej opierającego się na kryterium ryzyka socjalnego, które powinno być podstawową kategorią ubezpieczenia społecznego jako jednego z działów zabezpieczenia społecznego

Nursing social insurance and the role of relati ve care in Germany

Artykuł przedstawia rozwiązania przyjęte przez niemieckiego ustawodawcę w społecznym ubezpieczeniu pielęgnacyjnym, które podkreślają rolę opieki sprawowanej przez krewnych. Zasadnicza część opracowania jest poprzedzona wprowadzeniem oraz genezą ubezpieczenia pielęgnacyjnego w Niemczech. Autor omawia rozwiązania, które w sposób pośredni i bezpośredni przyczyniają się do wspierania opieki sprawowanej nad osobami niesamodzielnymi przez najbliższych. Ubezpieczenie pielęgnacyjne w swoim założeniu nie miało bowiem zwolnić rodziny z obowiązku sprawowania opieki, ale stanowić przede wszystkim system wsparcia takiej opieki, zgodnie z zasadą subsydiarności.This article presents solutions adopted by the German legislator in social nursing insurance, which emphasize the role of care performed by the relatives. The basic part of the study is preceded by the introduction and origins of nursing insurance in Germany. The author discusses solutions that directly and indirectly contribute to the support of care given to the dependents by the relatives. Nursing insurance was not intended to exempt the family from the obligation to provide care, but rather to provide support for such care, in accordance with the principle of subsidiarity

Solidarność w ubezpieczeniu chorobowym – wybrane zagadnienia

The author of this paper analyses selected solutions of sickness insurance in terms of the implementati on of the principle of solidarity, with the considerations referring to sickness and maternity allowances. A thorough analysis of the regulations concerning the personal scope of sickness insurance, the rules for financing contributions, conditions for the acquisition or continuation of sickness and maternity allowances, the possibility of receiving these benefits after the lapse of the insurance coverage and the basis for contribution assessment leads to the conclusion that sickness insurance is essentially based on the principle of solidarity. However, some detailed solutions violate this principle, by allowing for some abuses at the expense of the risk community or by allowing benefits to be received in a situation where there is no social risk.W niniejszym opracowaniu autor analizuje wybrane rozwiązania ubezpieczenia chorobowego pod kątem realizacji zasady solidarności, przy czym rozważania dotyczą zasiłków chorobowego i macierzyńskiego. Dogmatyczna analiza przepisów dotyczących zakresu podmiotowego ubezpieczenia chorobowego, zasad finansowania składek, warunków nabycia lub kontynuowania pobierania zasiłków chorobowego i macierzyńskiego, możliwości pobierania tych świadczeń po ustaniu tytułu ubezpieczenia oraz wysokości podstawy wymiaru składki prowadzi do wniosku, że zasadniczo ubezpieczenie chorobowe opiera się na zasadzie solidarności. Niektóre szczegółowe rozwiązania zasadę tę jednak naruszają, pozwalając na pewne nadużycia kosztem wspólnoty ryzyka czy na pobieranie świadczeń w sytuacji, w której nie występuje ryzyko socjalne