Ventriculo-atrial gradient due to first degree atrio-ventricular block: a case report

BACKGROUND: Isolated, asymptomatic first degree AV block with narrow QRS has not prognostic significance and is not usually treated with pacemaker implantation. In some cases, yet, loss of AV synchrony because of a marked prolongation of the PR interval may cause important hemodynamic alterations, with subsequent symptoms of heart failure. Indeed, AV synchrony is crucial when atrial systole, the "atrial kick", contributes in a major way to left ventricular filling, as in case of reduced left ventricular compliance because of aging or concomitant structural heart disease. CASE PRESENTATION: We performed a trans-septal left atrium catheterization aimed at evaluating the entity of a mitral valve stenosis in a 72-year-old woman with a marked first-degree AV block, a known moderate aortic stenosis and NYHA class III symptoms of functional deterioration. We occurred in a deep alteration in cardiac hemodynamics consisting in an end-diastolic ventriculo-atrial gradient without any evidence of mitral stenosis. The patient had a substantial improvement in echocardiographic parameters and in her symptoms of heart failure after permanent pacemaker implantation with physiological AV delay. CONCLUSION: We conclude that if a marked first degree AV block is associated to instrumental signs or symptoms of heart failure, the restoration of an optimal AV synchrony, achieved with dual-chamber pacing, may represent a reasonable therapeutic option leading to a consequent clinical improvement

Implantacja stentów wydzielających rapamycynę (Sirolimus) u chorych ze zwiększonym ryzykiem restenozy. Roczna obserwacja 100 pacjentów

Wstęp: Występowanie restenozy w stencie po zabiegach angioplastyki wieńcowej stanowi nadal istotny problem kardiologii interwencyjnej. Wprowadzone niedawno stenty wydzielające leki antyproliferacyjne budzą nadzieję na szybkie uporanie się z tym problemem. Celem pracy jest ocena wczesnych i odległych wyników implantacji stentów wydzielających rapamycynę u chorych ze zwiększonym ryzykiem restenozy. Materiał i metody: Stenty Cypher™ firmy Cordis (Johnson & Johnson) implantowano 107 pacjentom ze stabilną lub niestabilną dławicą, po wcześniejszym, kilkudniowym przygotowaniu tienopirydynami. Oceniano wyniki bezpośrednie zabiegu oraz przeprowadzono obserwację kliniczną pacjentów po 30 dniach, a także po minimum 9 miesiącach. U 71 osób wykonano kontrolną koronarografię. Wyniki: W pierwszych 30 dniach jedynym powikłaniem było wystąpienie zawału serca bez załamka Q (bezobjawowy wzrost stężenia enzymów 3-krotnie przewyższający normę) w okresie okołozabiegowym u 3 pacjentów. W obserwacji odległej nie stwierdzono zgonów, u 3 chorych wystąpił zawał serca z załamkiem Q, u 2 z nich prawdopodobnie na skutek późnej zakrzepicy w stencie. Czterech pacjentów wymagało ponownej rewaskularyzacji leczonego naczynia. Spośród 71 chorych, u których wykonano kontrolną koronarografię, nie zaobserwowano restenozy w stencie, a w jednym przypadku stwierdzono restenozę w leczonym segmencie. Wnioski: Implantacja stentów wydzielających rapamycynę jest bezpiecznym i bardzo skutecznym sposobem leczenia zwężeń naczyń wieńcowych u chorych ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia restenozy. (Folia Cardiol. 2004; 11: 505–511

Implantacja stentów wydzielających rapamycynę (Sirolimus) u chorych ze zwiększonym ryzykiem restenozy. Roczna obserwacja 100 pacjentów

Wstęp: Występowanie restenozy w stencie po zabiegach angioplastyki wieńcowej stanowi nadal istotny problem kardiologii interwencyjnej. Wprowadzone niedawno stenty wydzielające leki antyproliferacyjne budzą nadzieję na szybkie uporanie się z tym problemem. Celem pracy jest ocena wczesnych i odległych wyników implantacji stentów wydzielających rapamycynę u chorych ze zwiększonym ryzykiem restenozy. Materiał i metody: Stenty Cypher™ firmy Cordis (Johnson & Johnson) implantowano 107 pacjentom ze stabilną lub niestabilną dławicą, po wcześniejszym, kilkudniowym przygotowaniu tienopirydynami. Oceniano wyniki bezpośrednie zabiegu oraz przeprowadzono obserwację kliniczną pacjentów po 30 dniach, a także po minimum 9 miesiącach. U 71 osób wykonano kontrolną koronarografię. Wyniki: W pierwszych 30 dniach jedynym powikłaniem było wystąpienie zawału serca bez załamka Q (bezobjawowy wzrost stężenia enzymów 3-krotnie przewyższający normę) w okresie okołozabiegowym u 3 pacjentów. W obserwacji odległej nie stwierdzono zgonów, u 3 chorych wystąpił zawał serca z załamkiem Q, u 2 z nich prawdopodobnie na skutek późnej zakrzepicy w stencie. Czterech pacjentów wymagało ponownej rewaskularyzacji leczonego naczynia. Spośród 71 chorych, u których wykonano kontrolną koronarografię, nie zaobserwowano restenozy w stencie, a w jednym przypadku stwierdzono restenozę w leczonym segmencie. Wnioski: Implantacja stentów wydzielających rapamycynę jest bezpiecznym i bardzo skutecznym sposobem leczenia zwężeń naczyń wieńcowych u chorych ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia restenozy. (Folia Cardiol. 2004; 11: 505–511

Magnetic reconnection as a mechanism to produce multiple protonpopulations and beams locally in the solar wind

Context. Spacecraft observations early revealed frequent multiple proton populations in the solar wind. Decades of research on their origin have focused on processes such as magnetic reconnection in the low corona and wave-particle interactions in the corona and locally in the solar wind.Aims.This study aims to highlight that multiple proton populations and beams are also produced by magnetic reconnection occurring locally in the solar wind. Methods. We use high resolution Solar Orbiter proton velocity distribution function measurements, complemented by electron and magnetic field data, to analyze the association of multiple proton populations and beams with magnetic reconnection during a period of slow Alfv\'enic solar wind on 16 July 2020. Results. At least 6 reconnecting current sheets with associated multiple proton populations and beams, including a case of magnetic reconnection at a switchback boundary, are found during this day. This represents 2% of the measured distribution functions. We discuss how this proportion may be underestimated, and how it may depend on solar wind type and distance from the Sun. Conclusions. Although suggesting a likely small contribution, but which remains to be quantitatively assessed, Solar Orbiter observations show that magnetic reconnection must be considered as one of the mechanisms that produce multiple proton populations and beams locally in the solar wind

The Pediatric Cell Atlas:Defining the Growth Phase of Human Development at Single-Cell Resolution

Single-cell gene expression analyses of mammalian tissues have uncovered profound stage-specific molecular regulatory phenomena that have changed the understanding of unique cell types and signaling pathways critical for lineage determination, morphogenesis, and growth. We discuss here the case for a Pediatric Cell Atlas as part of the Human Cell Atlas consortium to provide single-cell profiles and spatial characterization of gene expression across human tissues and organs. Such data will complement adult and developmentally focused HCA projects to provide a rich cytogenomic framework for understanding not only pediatric health and disease but also environmental and genetic impacts across the human lifespan