Wpływ selenu na przemiany azotu u drożdży Saccharomyces cerevisiae i Candida tropicalis

Selenite in the applied concentration changed the protein content in yeast dry mass only slightly in comparison to control cultures containing only sulfur. It increased, however, the free aminoacid fraction content in yeast cells and affected the quantitative composition of aminoacids. This effect, as compared to control, was more pronounced in Candida tropicaiis than in Saccharomyces cerevisiae. The increase of the content of aminoacids and changes in their proportions may indicate that selenium affects protein synthesis in yeast cells and that it may be incorporated into organic combinations, namely cystine and methionine analogs.Przebadano wpływ różnych dawek seleninu sodu na plon białka drożdży Saccharomyces cerevisiae i Candida tropicalis oraz zawartość w nich wolnych i związanych aminokwasów, jak również aminokwasów zawierających selen. Hodowle prowadzono przez 15 h w propagatorach o pojemności 10 dm³. Drożdże trzykrotnie pasażowane na pożywce pozbawionej źródła siarki i selenu wprowadzano do podłoży zawierających związki siarki (hodowle kontrolne) oraz bez siarki, ale ze zmiennymi, ilościami selenu (0,1, 2,3 μg Se/cm³ podłoża). Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że selenin sodu w stężeniu 1, 2 i 3 μg Se/cm³ podłoża obniżał plon białka drożdży (rys. 1), ale w niewielkim stopniu zmieniał zawartość białka w suchej masie drożdży. Zawartość azotu aminowego w hydrolizatach białkowych badanych drożdży ulegała pod wpływem selenu obniżeniu natomiast obserwowano znaczny wzrost zawartości azotu aminowego frakcji wolnych aminokwasów w porównaniu z hodowlami kontrolnymi (tab. 1). Zależności te potwierdziła również analiza elektrochromatograficzna (rys. 2 i 3). Skład jakościowy wolnych aminokwasów zawartych w komórkach badanych szczepów drożdży we wszystkich kombinacjach był podobny. Stosowane dawki selenu nie wpływały w większym stopniu na zróżnicowanie procentowego składu aminokwasów hydrolizatu drożdży S. cerevisiae, natomiast wywierały znaczny Wpływ na procentowy skład aminokwasów hydrolizatów drożdży Candida tropicalis. Podobnie w składzie procentowym wolnych aminokwasów stwierdzono, pod wpływem badanych stężeń selenu większe zmiany u drożdży C. tropicalis niż S. cerevisiae. Wzrost zawartości wolnych aminokwasów w drożdżach oraz zmiana w ich wzajemnych proporcjach (tab. 3 i 4) mogą świadczyć o tym, że selen wpływał na procesy syntezy białek komórkowych. Selen może być wbudowywany w połączenia organiczne będące analogami cystyny i metioniny (tab. 2, rys. 4 i 5)

Wpływ selenu na wzrost drożdży Saccharomyces cerevisiae i Candida tropicalis

The effect of sodium selenite on cell number increase was studied in the yeasts Saccharomyces cerevisiae and Candida tropicalis. It was found that C. tropicalis was more susceptible to the toxicity of selenium than S. cerevisiae. The presence of selenium in the medium did not reduce the yeast' demand for sulfate ions, and the magnitude of the toxic selenium dose depended on the sulfur in the medium and on the kind of yeast.Przebadano wpływ selenu na wzrost drożdży Saccharomyces cerevisiae i Candida tropicalis. Hodowle prowadzono początkowo na wytrząsarce rotacyjnej, a następnie w propagatorach o poj. 10 dm³. Drożdże trzykrotnie pasażowane na pożywce pozbawionej źródła siarki i selenu wprowadzano do podłoży zawierających związki siarki (hodowle kontrolne), o zmiennych proporcjach siarki do selenu, bez źródła siarki i selenu oraz bez związków siarki, ale o różnych stężeniach seleninu sodu. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że każdy stosowany dodatek selenu (1, 2, 4, 6 i 10 μg/cm³) do pożywki nie zawierającej źródła siarki hamował proces rozmnażania się komórek drożdży w stopniu większym niż podłoże nie zawierające siarki i selenu (rys. 1, 2 i 3). W obu przypadkach nastąpiła wyraźne zmniejszenie liczby komórek w stosunku do kombinacji kontrolnych. W podłożach zawierających różne stężenia siarki, a jednakowe stężenie selenu (2 μg Se/cm³) malał przyrost liczby komórek drożdży wraz z obniżeniem zawartości siarki. Wobec tego obecność nieorganicznych związków selenu w pożywce nie zmniejszała zapotrzebowania drożdży na jony siarczanowe. Wielkość toksycznych dawek seleninu sodu zależała również od rodzaju drożdży. Drożdże Candida tropicalis były bardziej wrażliwe na toksyczne oddziaływanie selenu niż drożdże Sacch. cerevisiae. Wyniki dotyczące stopnia wykorzystania selenu przez drożdże, wykazały, iż 40-60% selenu zatrzymanego przez drożdże zostało związane w struktury komórkowe, ponieważ nie można go było usunąć przez dializę, a obecność tych ilości selenu wykazano przez analizę chemiczną po uprzedniej mineralizacji dializowanej biomasy (tab. 2)

Railway Crossings in the Landscape of the Bystrzyca Valley

Bridge crossings as well as other structures that overcome territorial or transportation barriers represent an indispensable element of the surrounding landscape. Appearing within the span of decades, bridge structures and permanent viaducts have infiltrated the landscape of urbanized areas. With regard to open terrain, especially in areas with high value defined by preserved nature and the visual quality of landscape, these structures become significant points of distinction, often altering the landscape's spatial quality. Characteristic buildings, whose architectonic forms possess independent value, assume a new expression and grace, when they blend with a picturesque landscape. While standing as monuments to the power of technology, and the skill of designers and builders, they simultaneously become symbols of coexistence of advanced technology and the natural environment. The cultural and landscape value of railway crossings (bridges and viaducts) of the now closed Bystrzyca Valley Railway are discussed in the article. The concept of preservation and exposition of the assets of the railway route with particular allowance for engineering structures, is also presented

Porównanie metod oznaczania pentoz i heksoz w hydroliztach surowców lignocelulozowych I.Oznaczanie pentoz i heksoz w układach modelowych

Determinations of glucose and xylose occurring side by side in various proportions were performed with three colorimetric methods: two methods involing orcinol, and one employing o-toluidine. The comparison of results revealed that the best method of determining xylose error not exceeding 9% was the orcinol method with Glick's reagent. The o-toluidine method was found to be particularly effective in determinations of glucose and xylose side by side, especially when the proportion of the measured component is greater than of the other one.Porównano wyniki oznaczania glukozy obok ksylozy w roztworach modelowych przygotowanych przez zmieszanie w różnych proporcjach ww. cukrów za pomocą trzech metod kolorymetrycznych, dwóch z orcinolem i jednej z o-toluidyną. Wyniki obliczono metodą wyznaczników oraz poddano je analizie statystycznej. Oznaczając zawartość ksylozy za pomocą podanych wyżej metod stwierdzono, że najmniejszy błąd (-8,8 do +6,0%) popełniono stosując metodę orcinolową z odczynnikiem Glicka, większy przy drugiej metodzie z orcinolem (-8,5 do +15%) i wreszcie z o-toluidyną, gdzie błąd odzysku wynosił od -36% przy stosunku ksylozy do glukozy 1:9 do 9,6% przy proporcji odwrotnej. Glukozę natomiast oznaczyć można obok ksylozy z największą dokładnością metodą o-toluidynową, kiedy ilości ksylozy są mniejsze do glukozy lub tylko dwa razy większe (2,8 do 9%). Przy zastosowaniu metod orcinolowych błąd oznaczenia glukozy wzrastał; jedynie w przypadku proporcji ksylozy do glukozy od 1:4 do 1:9 można było oznaczyć heksozę metodą orcinolową II z błędem odzysku do 10%. W związku z tym do oznaczania glukozy i ksylozy obok siebie można polecić metodę o-toluidynową, zwłaszcza wówczas gdy stosunek oznaczanych składników wynosi 1:1, 1:2 i 2:1

Synthesis of BaSO4 nanoparticles in microemulsion

Praca dotyczy produkcji cząstek BaSO4 w mikroemulsji w/o. Do wytworzenia mikroemulsji zastosowano niejonowy surfaktant Marlipar 13/40 finny Sasol. Proces prowadzono w sposób okresowy w reaktorze o średnicy O, 1 m zaopatrzonym w mieszadło Rushtona (D = T72). Uzyskane kryształy mają rozmiary od kilku do kilkunastu nanometrów i charakteryzują się wąskim rozkładem wielkości. Wielkość kryształów maleje ze wzrostem częstości obrotów mieszadła, wzrostem stężenia reagentów i wzrostem stosunku stężeń.The present work considers precipitation of BaSO4 crystals in w/o micro emulsion. Microemulsion was produced using nonionic surfactant Mar lipar 13/40. The precipitation process was carried out in a batch reacto; (T= 0.1 m, Rushton turbine D = T72). A size of produced crystals was in thf range between few and several nanometers and particle size distribution waf narrow. The crystal size decreased generally with the increase in impellei speed, as well as with the increase in concentration and concentration ratic of reagents

Application of nonionic surfactants and surface active polymers for drop size distribution formation in a stirred tank with turbulent flow

Zbadano wpływ środków powierzchniowo-czynnych na rozpad i koale-scencję kropel. Dla badanych surfaktantów niejonowych, Tweenu 20 i 80, zaobserwowano pojawienie się dodatkowej siły rozrywającej związanej z różnicą napięć międzyfazowych. Mniejsze krople uzyskuje się dla Tweenu 20, który dodatkowo bardziej unieruchamia powierzchnie kropel i utrudnia wypływ filmu. W przypadku polimerów większe rozwinięcie powierzchni uzyskiwane jest w obecności PVA o niższym stopniu hydrolizy i niższej masie molowej.The influence of surface active agents on drop breakage and coalescence was investigated. For nonionic surfactants, Tween 20 and 80, the appearance of additional disruptive force connected with the interfacial tensions difference was observed. Smaller drops are obtained for Tween 20, for which drop surfaces are better immobilized and film drainage is much more hampered. In the case of polymers, higher surface development is achieved for PVA with lower degree of hydrolysis and lower molecular weight

Effect of dispersed phase feed time on the droplet size of Pickering emulsions produced in a stirred tank

The aim of this study was to investigate the effect of feed time of the oil phase on the average droplet size of Pickering emulsions produced in stirred tanks. Three types of impellers were tested: RT, up-pumping PBT (PBTU), and down-pumping PBT (PBTD). All the impellers were tested at two sizes, T/3 and T/2. All configurations were compared at constant tip speed, power per mass, and impeller Reynolds number. The droplet diameters were measured in Mastersizer (R) 3,000 (Malvern). The results showed that an increase in feed time causes a reduction in the average droplet size. At lower impeller speeds and higher feed times, the effect is more pronounced. It was found that some other geometric parameters also have an impact on the average droplet size